Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Monika Suchecka

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2015 r.

sprawy:

R. S.

urodz. (...) w W.

syna A., K. z domu G.

obwinionego o to, że:

I.  w dniu 23 czerwca 2014 r. około godziny 11.35 w miejscowości C.woj. (...)na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulicą (...), kierując samochodem osobowym marki T.o numerze rejestracyjnym (...), nie zastosował się do znaku pionowego B-20 stop,

II.  w dniu 23 czerwca 2014 r. w miejscowości B. ul. (...) droga (...) woj. (...), kierując samochodem osobowym marki T. o numerze rejestracyjnym (...), na odcinku drogi o dopuszczalnej prędkości do 50 km/h poruszał się z prędkością 76 km/h,

tj. za wykroczenie z art. 92 § 1 k.w. i art. 92a k.w.

I.  obwinionego R. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w części wstępnej wyroku, tj. wykroczeń z art. 92 § 1 k.w., art. 92a k.w. i za czyny te na podstawie art. 92a k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierza mu łącznie karę grzywny w wysokości 300 zł (trzysta złotych);

II.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz kwotę 30 złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt III W 834/14

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono

następujący stan faktyczny:

W dniu 23 czerwca 2014r. obwiniony R. S.poruszał się swoim samochodem marki T.o nr rej. (...)ulicą (...)w miejscowości C.. O godz. 11.35 obwiniony wyjeżdżając na skrzyżowanie z ulicy (...)w lewo na drogę główną to jest w ulicę (...)nie zastosował się do znaku B-20 stop i nie zatrzymując się wjechał na skrzyżowanie tuż za poprzedzającym go motocyklem. Następnie wskazanym wyżej pojazdem jadąc ulicą (...)w miejscowości B.na obszarze zabudowanym i odcinku drogi o dopuszczalnej prędkości do 50 km /h obwiniony wykonując manewr wyprzedzania poprzedzającego go pojazdu przekroczył dozwoloną prędkość poruszając się z prędkością 76 km/h . Oba wykroczenia zostały zarejestrowane przez urządzenie (...)umieszczone w nieoznakowanym radiowozie policyjnym O. (...)kierowanym przez funkcjonariusza Policji S. F..

Dowód:

notatka urzędowa /k- 2/

częściowe wyjaśnienia obwinionego /k- 2, 15-16/

płyta CD z nagraniem /k- 6/

Obwiniony R. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Słuchany na Komisariacie Policji w W. z w dniu 26 czerwca 2014r. odmówił składania wyjaśnień , przed Sądem odnośnie pierwszego zarzutu wskazał, że przed jego pojazdem zatrzymał się motocyklista a obwiniony stanął za nim a następnie ruszył kiedy ten przekroczył oś jezdni, odnosząc się do drugiego zarzutu wskazał, że sytuacja jaka zaistniała na drodze zmusiła go do tego by przyspieszyć i wyprzedzić jadący przed nim pojazd spychacz albowiem jak podał „ z przodu przed jadącym spychaczem znajdowała się wysepka, która wymusiła na mnie przyspieszenie bo albo wjechałbym na ten spychacz albo w tą wysepkę”.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu nadto zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina obwinionego R. S.co do popełnienia obu zarzucanych mu czynów nie budzi żadnych wątpliwości . Na powyższe wskazują częściowo wyjaśnienia samego obwinionego, który przyznał, że kierował pojazdem marki T.o nr rej. (...)w dniu 23 czerwca 2014r. w miejscowości C.i B.i nie kwestionował pomiaru prędkości wykonanego w momencie gdy wyprzedzał poprzedzający go pojazd oraz notatka urzędowa z dnia 23 czerwca 2014r., a przede wszystkim zapis zdarzenia zarejestrowany na płycie CD i odtworzony na rozprawie głównej . Zapis zarejestrowany przez urządzenie (...)umieszczone w nieoznakowanym radiowozie policyjnym wskazuje, iż o godz. 11.35 obwiniony jadąc swoim pojazdem T.o nr rej. (...)bez zatrzymania wjechał na skrzyżowanie bezpośrednio za motocyklem i tuż przed białym pojazdem dostawczym jadącym z przeciwka drogą główną skręcił w lewą stronę po czym mijając tablicę z nazwą miejscowości B.a następnie tablicę informującą o wjeździe na teren zabudowany obwiniony wykonał manewr wyprzedzania poprzedzającego go traktora poruszając się z prędkością 76 km/h .

Wyjaśnienia obwinionego, który kwestionował swoje sprawstwo do pierwszego z czynów pozostają w oczywistej opozycji do odtworzonego nagrania ze zdarzenia natomiast ta część wyjaśnień obwinionego, która odnosi się do drugiego z zarzutów znajduje pełne potwierdzenie we wskazanym wyżej nagraniu . Wyjaśnienia obwinionego w tej części w sposób oczywisty wskazują na nieudolną próbę usprawiedliwienia swojego postępowania w nadziei na łagodne potraktowanie przez Sąd .

Zgromadzone w sprawie dowody wskazują, iż obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona wykroczeń z art. 92§1 k.w. i art. 92a k.w.

Przepis art. 92§1 k.w. stanowi, że karze grzywny lub nagany podlega ten, kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub kontroli ruchu drogowego natomiast przepis art. 92 a k.w. stanowi, że karze grzywny podlega ten, kto prowadząc pojazd, nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. Art. 20 ust 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym stanowi, że p rędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5 ⁰⁰ -23 ⁰⁰ wynosi 50 km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.

3. Prędkość dopuszczalna poza obszarem zabudowanym, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, wynosi w przypadku:

1)samochodu osobowego, motocykla lub samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t:

a)na autostradzie - 140 km/h,

b)na drodze ekspresowej dwujezdniowej - 120 km/h,

c)na drodze ekspresowej jednojezdniowej oraz na drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu - 100 km/h,

d)na pozostałych drogach - 90 km/h;

2)zespołu pojazdów lub pojazdu niewymienionego w pkt 1:

a)na autostradzie, drodze ekspresowej lub drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu - 80 km/h,

b)na pozostałych drogach - 70 km/h.

Obwiniony R. S.prowadząc w dniu 23 czerwca 2014r. w miejscowości C.na skrzyżowaniu ulicy (...)z ulicą (...)pojazd marki T.o numerze rejestracyjnym (...)nie zastosował się do znaku pionowego B-20 stop, a nadto w dniu 23 czerwca 2014 r. w miejscowości B.jadąc ulicą (...)na odcinku drogi o dopuszczalnej prędkości do 50 km/h poruszał się z prędkością 76 km/h.

Stosownie do art. 24§1 kw grzywnę wymierza się w granicach od 20 do 5000 złotych , chyba , że ustawa stanowi inaczej. W myśl art. 9§2 kw jeżeli jednocześnie orzeka się za ukaraniu za dwa lub więcej wykroczeń wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę , co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszanych przepisów. Jako ,że surowsze zagrożenie karą przewiduje przepis art. 92 a k.w. / nie daje on bowiem alternatywy do orzeczenia kary nagany/ stanowi on podstawę wymiaru kary orzeczonej wobec obwinionego . Wymierzając obwinionemu karę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów wyrażający się rażącym naruszeniem przez obwinionego podczas jazdy podstawowych reguł prawa o ruchu drogowym. Okoliczności łagodzących Sąd się nie dopatrzył.

W ocenie Sądu wymierzona obwinionemu łącznie kara grzywny w kwocie 300 złotych jest współmierna do stopnia zawinienia jak i społecznej szkodliwości czynów, uwzględnia zapobiegawcze i wychowawcze cele kary, stopień winy oraz właściwości i warunki osobiste sprawcy i jego osobowość. Przy wymiarze grzywny Sąd baczył , iż obwiniony uzyskuje stały dochody w wysokości około 2000 zł. miesięcznie , ma zatem możliwości finansowe by orzeczoną grzywnę uiścić .

Sąd w oparciu o przepis art. 118 §1i 3 kpw zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane koszty postępowania w wysokości określonej stosownie do art. 118§ 4 kpw Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia / §1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia /.

O opłacie orzeczono stosownie do treści art. 21 pkt 2 w zw. z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych .