Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI W 4515/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2014r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia VI Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Korzeniewski

Protokolant: Aleksandra Duczemińska

po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2014r.

sprawy przeciwko K. N. synowi B. i A. z domu G.

urodzonemu (...) w miejscowości G.

obwinionemu o to, że

W dniu 16.05.2014r. o godz. 12:10 we W. na ul. (...) zaparkował samochód osobowy marki T. o nr rej. (...) na jezdni w miejscu obowiązywania znaku B-36 zakaz zatrzymywania z informację o odholowaniu pojazdu na koszt właściciela.

tj. o czyn z art. 92 § 1 kw

******************

I.  uznaje obwinionego K. N. za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku, stanowiącego wykroczenie z art. 92 § 1 kw i za to na podstawie art. 92 § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 200 (dwustu) złotych;

II.  na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 616 § 2 kpk w zw. z art. 119 kpw obciąża obwinionego kosztami postępowania w wysokości 100 zł oraz wymierza mu opłatę w kwocie 30 zł.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2014 r. około godz. 12.10 we W. K. N. kierujący samochodem marki T. o nr rej. (...) wjechał Aw ul. (...) od strony ul. (...). Poszukując miejsca do zaparkowania przejechał na przeciwny pas jezdni ul. (...) dla kierunku od strony ul. (...) w kierunku ul. (...) i zaparkował tam swój samochód. Miejsce, w którym K. N. zaparkował swój samochód było objęte znakiem drogowym B – 36 zakaz zatrzymywania się wraz z tabliczką T – 24 wskazującą, że pojazd pozostawiony w tym miejscu zostanie usunięty na koszt właściciela. Znak ten usytuowano na chodniku po prawej stronie jedni ul. (...) dla kierunku od strony ul. (...) w kierunku ul. (...), na odcinku między ul. (...) a miejscem zaparkowania samochodu marki T. o nr rej. (...). K. N. wjeżdżając w ul. (...) w sposób opisany powyżej nie widział ustawionego tam znaku B – 36 dla kierunku od strony ul. (...) w kierunku ul. (...).

dowód: zeznania M. G. k. 4, 36;

notatka urzędowa k. 8;

dokumentacja fotograficzna k. 9-10, 39;

zeznania K. B. k. 36;

wyjaśnienia K. N. k. 40;

K. N. nie był karany za wykroczenia przeciwko porządkowi i bezpieczeństwu w komunikacji. Obecnie przebywa w Anglii. Osiąga dochód kwocie 3000 zł.

dowód: informacja k. 32;

wywiad środowiskowy k. 34;

dane osobopoznawcze k. 40;

K. N. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Zarazem wyjaśnił zgodnie z ustaleniami.

vide: wyjaśnienia K. N. k. 40;

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zeznaniach K. B., zeznaniach M. G., dokumentacji fotograficznej, notatce urzędowej oraz wyjaśnieniach K. N.. Dowody te zbieżnie wskazują, iż K. N. zaparkował swój samochód w miejscu obowiązywania znaku drogowego B – 36, którego nie widział.

Sąd zważył.

Obowiązek respektowania przez K. N. znaku B-36 znajdującego się w miejscu, do którego dojechał przejeżdżając na drugą stronę – przez przeciwny pas ruchu ul. (...), wynika z art. 5 ust. 1 i art. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchy drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) oraz § 2 ust. 1, § 15 ust 1 i 2 i § 28 ust. 2 i 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393 z późn. zm.). Znak ten obowiązywał w miejscu, w którym K. N. zaparkował swój samochód, bez względu czy podjął on wysiłek celem zapoznania się z oznakowaniem tego odcinka drogi. Obowiązujące ustawodawstwo nie zna w ocenie Sądu kontratypu opisywanego przez obwinionego jako brak zapoznania się z oznakowaniem w skutek nie przejeżdżania koło odnośnych znaków, przewidując zarazem odpowiedzialność w formie winy nieumyślnej (art. 7 § 2 kw).

Dlatego też uznano sprawstwo i winę K. N. w zakresie czynu z art. 92 § 1 kw.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze jej społeczne oddziaływanie oraz aspekt wychowawczy względem obwinionego.

Jako okoliczność łagodzącą przyjęto nienaganny tryb życia obwinionego. Okoliczności obciążających nie dostrzeżono.

O kosztach orzeczono nie widząc podstaw do zwolnienia obwinionego od tych należności.