Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. N.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę kwoty 15.992,19 zł

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 14.615,25 zł (czternaście tysięcy sześćset piętnaście złotych dwadzieścia pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.10.2012 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3.090,00 zł tytułem kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powódka M. N. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) M. N. wystąpiła z powództwem przeciwko (...) S.A. w W. domagając się zasądzenia kwoty 15.992,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.10.2012r. do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że w dniu 25.09.2012r. w wyniku kolizji drogowej został uszkodzony pojazd m-ki P. (...) należący do (...) S.A., użytkowany przez M. R., objęty ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia autocasco zawartego z pozwaną. W trakcie postępowania likwidacyjnego rzeczoznawca pozwanej przeprowadził oględziny spornego pojazdu i zalecił sprawdzenie w zakładzie dysponującym odpowiednim wyposażeniem pompy paliwowej (wtryskowej) oraz sprężarki (kompresora) klimatyzacji albowiem miał wątpliwości co do zakresu ich uszkodzeń. Po przeprowadzeniu diagnostyki w/w części w autoryzowanej stacji obsługi stwierdzono ich uszkodzenie w zakresie uniemożliwiającym naprawę. Pomimo zgłoszonej konieczności, ubezpieczyciel odmówił dokonania ponownych oględzin. Naprawę powypadkową pojazdu wykonała powódka w oparciu o kalkulację sporządzoną przez niezależnego rzeczoznawcę i po jej zakończeniu wystawiła fakturę vat nr (...) na łączną kwotę 25.540,30 zł netto. Pozwana po otrzymaniu w/w faktury przyznała odszkodowanie w wysokości 9.548,11 zł netto, które nie pokryło pełnych kosztów naprawy. Właściciel pojazdu dokonał przelewu wierzytelności przysługującej mu wobec pozwanej i dotyczącej przedmiotowej szkody. Wysokość dochodzonego roszczenia stanowi różnicę pomiędzy udokumentowanym kosztem naprawy a łączną kwotą odszkodowania wypłaconą przez pozwaną.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznała fakt zawarcia umowy ubezpieczenia auto-casco oraz wystąpienia szkody w spornym pojeździe a nadto wypłatę odszkodowania w wysokości 9.548,11 zł. Wskazała, że powódka nie wykazała swe legitymacji czynnej albowiem nie przedstawiła dokumentów pozwalających na stwierdzenie, że osoby, które złożyły podpis na dokumencie pełnomocnictwa z dnia 14.12.2011r. udzielnego M. K. były uprawnione do reprezentacji (...) S.A. Zakwestionowała także wysokość kosztów naprawy a także zakres uszkodzeń pojazdu podnosząc, że rzekome uszkodzenie pompy wtryskowej oraz sprężarki klimatyzacji nie pozostają w związku przyczynowym ze zdarzeniem, z którego wynikła szkoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pojazd m-ki P. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność (...) S.A. objęty był w okresie od 03.03.2012r. do 02.03.2013r. ochroną ubezpieczeniową w ramach umowy ubezpieczenia auto-caso zwartej ze stroną pozwaną.

okoliczność niesporna

a nadto

dowód: - polisa ubezpieczeniowa – k. 46 akt

- szczególne warunki ubezpieczenia pojazdów – autocasco – k.

47-62 akt

W dniu 25.09.2012r. w wyniku kolizji drogowej pojazd ten uległ uszkodzeniu.

okoliczności niesporne

W trakcie postępowania likwidacyjnego, po przeprowadzeniu oględzin pojazdu, likwidator pozwanej zalecił sprawdzenie w odpowiednim zakładzie diagnostycznym pompy wtryskowej oraz sprężarki układu klimatyzacji, co też korzystający z pojazdu uczynił.

W wyniku diagnostyki w/w elementów przeprowadzonej przez serwis (...) Sp. z o.o. w J. stwierdzono ich uszkodzenie skutkujące koniecznością wymiany w/w części.

dowód: - zeznania świadka M. R. – k.111v-112 akt,

- faktura vat nr (...) z dnia 03.10.2012r. – k. 18

akt

Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego w związku z w/w kolizją pozwana wypłaciła odszkodowanie w wysokości 9.548,11 zł.

okoliczności niesporne

W dniu 18.12.2012r. (...) S.A. we W. działający przez prawidłowo umocowanego pełnomocnika w osobie M. K. zawarł z powódką umowę cesji wierzytelności z tytułu odszkodowania w kwocie 15.992,19 zł wynikającą z umowy ubezpieczenia auto casco spornego pojazdu w związku z jego uszkodzeniem w wyniku przedmiotowej kolizji drogowej.

dowody: - umowa cesji z dnia 18.12.2012r. - k. 22-23 akt

- pełnomocnictwo z dnia 14.12.2011r. – k. 24 akt

- informacja z (...) S.A. – k. 25-32 akt

Koszty naprawy spornego pojazdu przy uwzględnieniu średnich stawek za roboczogodzinę z rejonu (...) wyniosły kwotę 24.359,16 zł netto, zaś przy uwzględnieniu stawek za roboczogodzinę wynikających z kalkulacji przedstawionej przez powódkę wyniosły 24.163,36 zł netto.

Nie ma podstaw do zanegowania konieczności wymiany sprężarki i pompy wtryskowej.

dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów

samochodowych i kalkulacji warsztatowej inż. T.

K. – k. 125-141 akt

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w przeważającej części zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy niesporne było, iż pojazd m-ki P. (...) stanowiący własność (...) S.A. objęty był ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia autocasco zawartego ze stroną pozwaną. Pozwana nie kwestionowała także faktu zaistnienia w przedmiotowym pojeździe szkody zakwalifikowanej jako szkoda częściowa. Sporna była natomiast legitymacja procesowa czynna powódki a nadto zakres uszkodzeń spornego pojazdu i wysokości kosztów jego naprawy.

Legitymacja czynna powódki do wystąpienia z powództwem w niniejszej sprawie wynikała z umowy cesji wierzytelności z dnia 18.12.2012r. zawartej z ubezpieczonym - (...) S.A. i znajdowała tym samym swą podstawę prawną w treści art. 509 §1 kc. Wbrew zarzutowi strony pozwanej uprawnienie pełnomocnika cedenta do reprezentacji spółki przy zawieraniu umowy cesji zostało prawidłowo wykazane poprzez złożenie stosownego pełnomocnictwa podpisanego przez wiceprezesa zarządu i prokurenta Funduszu, których uprawienie do łącznej reprezentacji tegoż wynikało z kolei z Informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców (...) S.A. (k.25-32 akt).

Ustalając zakres uszkodzeń powstałych w spornym pojeździe zwłaszcza co do konieczności wymiany pompy wtryskowej oraz sprężarki układu klimatyzacji, sąd oparł się na logicznych i przekonujących zeznaniach świadka M. R. wspartych dowodem z dokumentu w postaci faktury vat nr (...) z dnia 03.10.2012r. wystawionej przez (...) Sp. z o.o. Wynikało w nich w sposób jednoznaczny, iż wskazane elementy zostały uszkodzone w stopniu wykluczającym ich naprawę. Związek pomiędzy uszkodzeniem w/w elementów a kolizją drogową wynikał również z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki pojazdów samochodowych i kalkulacji warsztatowej inż. T. K.. Sąd dał wiarę sporządzonej przez niego opinii pisemnej albowiem była ona jasna, rzetelna i wyczerpująca, zaś wynikające z niej wnioski biegły w sposób logiczny i przekonujący uzasadnił. Żadna ze stron opinii tej również nie kwestionowała.

Na podstawie w/w opinii sąd ustalił również wysokość kosztów naprawy spornego pojazdu. Biegły sporządził przy tym opinię w dwóch wariantach dokonując wyliczeń w odniesieniu do średniej stawek za roboczogodzinę funkcjonującą w warsztatach z rejonu (...) (24.359,16 zł netto) oraz stawki przyjętej w kalkulacji przedłożonej przez powódkę (24.163,36 zł).

Sąd przyjął, iż należne powódce odszkodowanie powinno być ustalone zgodnie z drugim z przytaczanych wariantów. Skoro bowiem, jak twierdzi powódka, złożony przez nią kosztorys odzwierciedlał rzeczywiste koszty naprawy spornego auta a więc i zastosowaną stawkę roboczogodziny, to brak jest podstaw do zastosowania innej stawki, przewyższającej rzeczywiste koszty poniesione w tym zakresie przez powódkę.

Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dowodom z dokumentów albowiem ich prawdziwość nie była w toku procesu kwestionowana przez żadną ze stron.

Odszkodowanie należne powódce powinno zatem stanowić różnicę pomiędzy wysokością kosztów naprawy ustaloną przez biegłego – 24.163,36 zł netto a wysokością wypłaconego przez pozwaną odszkodowania 9.548,11 zł, co daje kwotę 14.615,25 zł, którą zasądzono w punkcie I wyroku, oddalając żądanie w części przenoszącej tą kwotę (punkt II wyroku).

O odsetkach ustawowych orzeczono na podstawie art. 481 §1 i 2 kc.

Określając termin wymagalności świadczenia pozwanej sąd oparł się na treści punktu XIV§28 ust.1 i 2 Szczególnych warunków ubezpieczenia pojazdów – autocasco (k. 47-62 akt) zgodnie, z którym strona pozwana zobowiązała się do wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od daty otrzymania ostatniego dokumentu potrzebnego do udokumentowania szkody.

Z dokumentów zawartych w aktach szkody wynikało, iż wykaz takich dokumentów zawarto w piśmie pozwanej z dnia 27.09.2012r. Ostatni z nich w postaci upoważnienia (...) S.A. do odbioru odszkodowania datowany był na dzień 5.10.2012r. Doliczając 3 dni na dojęcie korespondencji do pozwanej uznać należało, iż termin wypłaty odszkodowania upłynął w dniu 22.10.2012r. a zatem świadczenie stało się wymagalne już z dniem 23.10.2012r. Powódka domagała się jednak odsetek ustawowych dopiero począwszy od dnia 30.10.2012r., dlatego zasądzono je zgodnie z jej żądaniem.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.100 kpc.

Powódka z żądanej kwoty 15.992,19 zł otrzymała kwotę 14.615,25 zł. Należało, zatem uznać, że wygrała sprawę w 91%, zaś przegrała w 9 % i w takim też stosunku stronom należy się zwrot poniesionych przez nie kosztów procesu.

Powódka poniosła koszty w łącznej wysokości 3.680,15 zł, na które składały się: opłata od pozwu w wysokości 800 zł, wykorzystana część zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości 463,15 zł (niewykorzystana kwota z tej zaliczki, tj. 286,85 zł zostanie powódce zwrócona), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 2.400 zł obliczone stosownie do §6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002r., nr 163, poz.1348 ze zm.).

Należy jej się zatem od pozwanego zwrot 91 % z tej kwoty, tj. 3.348,93 zł.

Pozwana poniosła koszty w łącznej wysokości 2.880,15 zł, na które składały się: wykorzystana część zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego w wysokości 463,15 zł (niewykorzystana kwota z tej zaliczki, tj. 286,85 zł zostanie pozwanej zwrócona), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 2.400 zł. Pozwanej należy się od powódki zwrot 9% z tej kwoty, tj. 259,21 zł.

Po wzajemnym potrąceniu powódce należy się od pozwanej kwota 3.090,00 zł (3.348,93 - 259,21 zł), którą zasądzono w punkcie III wyroku.