Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2014r. w S.

odwołania K. Ł. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 9 kwietnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie K. Ł. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu K. Ł. (1) przysługuje prawo do emerytury od dnia
01 lutego 2014r.

Sygn. akt: IV U 521/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 9 kwietnia 2014 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił K. Ł. (2) prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych przyjął okres zatrudnienia od 01.06.1987 r. do 31.03.1991 r. oraz od 01.09.1992 r. do 31.12.1998 r. w I. – M. Przedsiębiorstwie (...) Spółka jawna w M. w wymiarze 9 lat, 5 miesięcy i 14 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył K. Ł. (1) wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W treści odwołania wskazał, że do pracy w warunkach szczególnych powinien mu zostać zaliczony cały okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w G. w latach od 23 czerwca 1971 r. do 15.05.1987 r., gdzie pracował jako operator koparki stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. Ł. (1) ur. (...) w dniu(...)r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 25 lutego 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 27 lat, 2 miesiące i 16 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 26 lat, 5 miesięcy i 26 dni, a okresy nieskładkowe 8 miesięcy i 20 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił łącznie staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 9 lat, 5 miesięcy i 14 dni. Z uwagi na brak wymaganego ustawą 15 –letniego stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 9 kwietnia 2014 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 09.04.2014 r. – 21 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony K. Ł. (1) dnia 23 czerwca 1971 r. wystąpił do pracodawcy z podaniem o zatrudnienie na stanowisku pomocnika operatora sprzętu ciężkiego od dnia 23.06.1971 r. i dnia 23 czerwca 1971 r. zawarł umowę o pracę z (...) Przedsiębiorstwem (...) w M. Rejonowym Kierownictwem (...) Wodno-Melioracyjnych w G. na czas nieokreślony. Na podstawie tej umowy ubezpieczonemu powierzono obowiązki pomocnika operatora (podanie k. 55, umowa o pracę k. 51 akt osobowych). Ubezpieczony wykonywał pracę pomocnika operatora koparki i został skierowany przez pracodawcę na dwumiesięczny kurs operatora koparki jednonaczyniowej, który odbył w okresie od 30 sierpnia 1972 r. do 25 października 1972 r. (skierowanie na kurs k. 48-49 akt osobowych). Po ukończeniu kursu ubezpieczony został poddany weryfikacji kwalifikacyjnej przez pracodawcę w dniu 27 października 1972 r. i powierzono mu obowiązki operatora koparki ze stawką wynagrodzenia dla operatorów od dnia 01.11.1972 r. (zaświadczenie kwalifikacyjne k. 45 akt osobowych). Po zdaniu egzaminu ubezpieczony nabył uprawnienia do obsługi ciężkich maszyn budowlanych i drogowych: rodzaj specjalności: koparki jednonaczyniowe, typ maszyny do 0,6 m ³ (odpis uprawnienia k. 38 akt osobowych). Ubezpieczony był operatorem koparki KM 251 zwanej (...), która służyła do wykopów stawów, rowów, wykonywania wszystkich prac melioracyjnych. W związku z decyzją Dyrektora Naczelnego Z.B.W. i M. w W. w sprawie przekazania-przejęcia (...) Przedsiębiorstwa (...) w G. przez Przedsiębiorstwo (...) w G. K. Ł. (1) stał się z dniem 1 kwietnia 1977 r. pracownikiem przejmującego przedsiębiorstwa (k. 11,13 akt osobowych) i pracował tam stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako operator koparki do dnia 15 maja 1987 r. (świadectwo pracy k. 2 akt osobowych oraz k. 9 akt organu rentowego za wnioskiem z dn. 31.08.2009 r.). Ubezpieczony po skończeniu kursu na operatora koparki stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako jej operator przy kopaniu stawów, drenacji pól i rowów, kopaniu rowów melioracyjnych. Zimą ubezpieczony wykonywał wykopy w lasach przy kopaniu poideł dla zwierząt i na bagnistych terenach, np. przy kopaniu torfu w T. tam gdzie nie można było wykonywać prac sprzętem ciężkim w okresie letnim z uwagi na podmokłość terenu. Ubezpieczony na koparce pracował również przy umacnianiu brzegów W. i P., oraz przy załadowywaniu śniegu zgarnianego z ulic i chodników w celu jego wywiezienia (zeznania świadków: S. Ł. k. 12v-13, B. M. k. 13, M. P. k. 13-13v, zeznania ubezpieczonego k. 13v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. Ł. (1) okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 8 listopada 2013 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od 23 czerwca 1971 r. do 31 października 1972r. wykonywał pracę pomocnika operatora koparki, a od 1 listopada 1972 r. (po ukończeniu kursu na operatora koparki) do 15.05.1987 r. wykonywał pracę na stanowisku operatora sprzętu ciężkiego - koparki typu (...) w Przedsiębiorstwie (...) w G.. Do pracy w warunkach szczególnych Sąd zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia na stanowisku operatora sprzętu ciężkiego – operatora koparki od dnia 1 listopada 1972 r. do 15 maja 1987 r. tj. okres 14 lat, 7 miesięcy i 14 dni. Sąd zaliczył do pracy w warunkach szczególnych okres po ukończeniu przez ubezpieczonego kursu na operatora sprzętu ciężkiego, po którym to kursie ubezpieczonemu powierzono obowiązki operatora i koparkę KM 251 zwaną (...).

Pracę w charakterze operatora sprzętu ciężkiego – operatora koparki potwierdzają świadkowie: S. Ł. (k. 12v-13), B. M. (k. 13), M. P. (k. 13-13v), którzy razem z ubezpieczonym pracowali w tym samym okresie co on w Przedsiębiorstwie (...) w G. m.in. również na tych samych budowach. Sąd obdarzył zeznania wymienionych świadków wiarygodnością, zeznania są spójne, logiczne oraz korespondują z dokumentami znajdującymi się w aktach osobowych ubezpieczonego. Świadkowie zeznali, że ubezpieczony jako operator koparki pracował przy kopaniu, stawów, rowów melioracyjnych przy drenacji pól i rowów, przy umacnianiu linii brzegowej rzek i pozostałych pracach melioracyjnych. Świadkowie wskazali również, że ubezpieczony prace operatora koparki wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Praca wykonywana przez ubezpieczonego w charakterze operatora sprzętu ciężkiego we wskazanym powyżej zakładzie pracy stanowi pracę w warunkach szczególnych wymienioną w wykazie A dziale V poz. 3 (prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych) stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również w wykazie A, Dziale V poz. 3 pkt 1 Zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty - maszynista koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych.

Mając na uwadze wskazane powyżej ustalenia faktyczne i rozważania prawne należy uznać, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze łącznym 24 lata i 28 dni jako okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w G. oraz okres zatrudnienia uznany przez organ rentowy w zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że K. Ł. (1) przysługuje prawo do emerytury od 1 lutego 2014 r. tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono wniosek o emeryturę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.