Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach IV. Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2014 r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z powództwa E. Ż.

przeciwko Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w S.

o uchylenie kary nagany

I.  Powództwo oddala.

II.  Zasądza od powódki E. Ż. na rzecz pozwanego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powódka E. Ż. w pozwie wniesionym przeciwko Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w S. domagała się uchylenia kary nagany udzielonej jej w dniu 3 września 2013r. oraz zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje roszczenie wskazała, iż w dniu 03 września 2013r. pracodawca udzielił jej kary nagany. Z zarzutami wskazanymi w zawiadomieniu o ukaraniu karą nagany powódka nie zgadza się. Prawidłowo wykonywała swoje czynności w sprawie Pana I. F.; w dniu 22 sierpnia 2013r. nie mogła poinformować o terminie oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej albowiem nie mogła uzyskać informacji z D. Pomocy Instytucjonalnej, gdyż dział ten dopiero rozpoczął poszukiwanie miejsca.

Jak chodzi o błędne wyliczenie dochodu rodziny M. P., wskazała iż różnica wynosiła 3 grosze i mieści się w granicach błędu, wynikającego z zaokrągleń.

Powódka podniosła ponadto, iż po skompletowaniu dokumentów państwa G., dokonała oceny sytuacji rodziny i złożyła wniosek o weryfikację odpłatności za pobyt w (...).

Czynione przez pracodawcę zarzuty co do opóźnień w wykonywaniu czynności są niezasadne albowiem w miesiącu sierpniu 2013r. zostały jej powierzone dodatkowe czynności – zastępstwa w rejonie XX oraz wywiady na ulicy (...).

Pozwany Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S. w odpowiedzi na pozew wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wskazał, iż podstawą nałożenia na powódkę kary nagany był nieprawidłowy sposób wykonywania przez nią obowiązków służbowych.

W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono nieprawidłowe prowadzenie przez powódkę postępowania administracyjnego dotyczącego skierowania I. F. do domu pomocy społecznej polegające na: niezarejestrowaniu dokumentacji będącej w posiadaniu pracownika, wszczęciu postępowania z urzędu na podstawie postanowienia Sądu nie informując o tym strony w formie przewidzianej przepisami k.p.a., nie określenie w VIII części wywiadu środowiskowego konkretnego domu pomocy społecznej; zawiadomienie strony o zakończeniu postępowania nie zawierało znaku sprawy i podpisu osoby upoważnionej, nie podjęcie przez powódkę działań zmierzających do uzyskania przez podopiecznego zasiłku pielęgnacyjnego. Ponadto powódka zaniżyła dochód rodziny P. G. o składkę (...), nie dokonując weryfikacji oświadczeń o dochodach członków rodziny podopiecznego.

Sąd ustalił, co następuje:

E. Ż. pozostaje zatrudniona w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w S. od dnia 01 marca 2006r. na stanowisku starszego pracownika socjalnego. W opiece społecznej pracuje od 20 lat (dowód: umowy o pracę k.1, 22 części B akt osobowych powódki, zeznania powódki k.68v).

Do podstawowych obowiązków pracowniczych E. Ż. na stanowisku starszego pracownika socjalnego należy m.in.: realizowanie zadań z zakresu pomocy społecznej w powierzonym rejonie opiekuńczym, dobra znajomość przepisów prawnych, aktów wykonawczych, prawa miejscowego i wewnętrznego z zakresu powierzonych spraw towarzyszących tym zagadnieniom, samokontrola rzeczowa (merytoryczna) dokumentacji przygotowanej do podjęcia decyzji, systematyczne dokumentowanie prowadzonych działań, prowadzenie i zabezpieczanie dokumentacji dotyczącej prowadzonych spraw zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, parafowanie projektów pism wychodzących przed skierowaniem ich do podpisu dyrektora lub jego zastępy (dowód: zakres czynności k.60 części B akt osobowych powódki).

W dniu 22 sierpnia 2013r. E. Ż. przeprowadziła wywiad środowiskowy u I. F. w związku z potrzebą umieszczenia go w domu pomocy społecznej, bez jego zgody, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Suwałkach z dnia 06 marca 2013r. W czasie wywiadu poinformowała zainteresowanego oraz jego kuratora T. S. o przyczynach przeprowadzenia wywiadu. Na datę przeprowadzania wywiadu nie zostało wydane pisemne zawiadomienie o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie I. F.. W formularzu przeprowadzonego wywiadu środowiskowego w dziale VIII E. Ż. nie wskazała o skierowanie do jakiego domu pomocy społecznej wnioskuje. Po zakończeniu wywiadu przekazała zainteresowanym pisemną informację datowaną na dzień 22 sierpnia 2013r. o zakończeniu postępowania. Pismo to nie zawierało numeru ani symbolu sprawy, podpisu i pieczęci imiennej osoby upoważnionej do jego podpisania, nie określało również przedmiotu sprawy (dowód: dokumentacja dotycząca I. F. w teczkach dołączonych do akt sprawy, k.43 akt sprawy, zeznania świadków: A. B. k.26-27, W. K. k.61v-62, zeznania dyrektora pozwanego MOPS M. M. k.70v-72).

W wyniku weryfikacji kwestionariusza rodzinnego wywiadu środowiskowego I. F. i dołączonych do niego dokumentów w dniu 30 sierpnia 2013r. dyrektor MOPS stwierdziła niepełną dokumentację i polecił uzyskać zaświadczenie potwierdzające wysokość otrzymywanej renty rodzinnej, postanowienie o ubezwłasnowolnieniu, udzielić pomocy w skompletowaniu dokumentów o zasiłek pielęgnacyjny, wyjaśnić uprawnienia do renty socjalnej- czy organ emerytalno – rentowy dokonuje zbiegu świadczeń (dowód: kwestionariusz rodzinnego wywiadu środowiskowego w aktach I. F.).

W dniu 22 sierpnia 2013r. E. Ż. przeprowadziła wywiad środowiskowy u podopiecznego P. G. w związku z korzystaniem przez niego ze świadczeń opieki społecznej. Nie dokonała weryfikacji oświadczeń o dochodach złożonych przez członków rodziny podopiecznego i zaniżyła dochód rodziny poprzez pomniejsze wynagrodzenia za pracę o składki na ubezpieczenie w (...). W wyniku weryfikacji oświadczeń o dochodach dokonanej przez innych pracowników MOPS ustalono poprawną wysokość dochodu i zawnioskowano o zmianę odpłatności za korzystanie przez P. G. z Środowiskowego (...) Samopomocy w S. (dowód: zeznania powódki k.68v-70v, kwestionariusz rodzinnego wywiadu środowiskowego wraz z załącznikami – teczka dołączona do akt sprawy).

W dniu 3 września 2013r. odbyło się spotkanie dyrektor MOPS w S. M. M. z E. Ż. podczas, którego przedstawiono jej zarzuty co do niewłaściwego wykonywania obowiązków w postępowaniu prowadzonym w sprawie I. F. oraz niewłaściwe naliczanie dochodu, jego zaniżanie, brak wniosku w sprawie odpłatności w (...). E. Ż. odniosła się do zarzutów w sprawie I. F.. Do pozostałych nieprawidłowości nie odniosła się (dowód: protokół z dnia 03.09.2013r. części B akt osobowych powódki). Następnie pracodawca poinformował pracownika E. Ż. o udzieleniu jej kary nagany za stwierdzone nieprawidłowości podczas wypełniania obowiązków służbowych polegające na: niewłaściwie prowadzonym postępowaniu administracyjnym dotyczącym umieszczenia I. F. w domu pomocy społecznej uniemożliwiając tym samym czynny udział strony poprzez: prowadzenie spawy z urzędu bez wszczęcia postępowania, zakończenie postępowania bez podpisu na dokumencie osoby upoważnionej, nieprecyzyjny wniosek, niedopełnienie obowiązku informacyjnego strony w zakresie okresu oczekiwania na umieszczenie w dps, tym samym niewykonywanie zaleceń pokontrolnych (...); nieprawidłowe merytoryczne postępowanie w zakresie kompletowania dokumentacji o świadczenia z pomocy społecznej poprzez: zaniżanie dochodów pomniejszając o składki (...), niewłaściwe wyliczanie dochodu, brak wniosku o weryfikację odpłatności w (...), przy stwierdzonej zmianie przekraczającej 10% kryterium dochodu (dowód: zawiadomienie o udzieleniu kary nagany k.64 części B akt osobowych powódki).

W tym samym dniu, już po udzieleniu kary nagany, E. Ż. doręczyła kuratorowi I. F. kolejne zawiadomienie o zakończeniu postępowania. Zawierało ono numer sprawy, określenie przedmiotu sprawy jak również podpis i pieczęć zastępcy dyrektora MOPS w S.. Kwestionariusz rodzinnego wywiadu środowiskowego I. F. został uzupełniony w dziale VIII, gdzie E. Ż. dopisała, iż „wnioskuje o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej w P.. Poinformowano, iż może być umieszczony bez oczekiwania” (dowód: akta I. F., zeznania świadków: A. B. k.26-27, W. K. k.61v-62).

W dniu 5 września 2013r. E. Ż. wniosła sprzeciw od udzielonej jej kary nagany, odnosząc się do poszczególnych zarzutów, wskazała na ich niezasadność i domagała się uchylenia nałożonej kary (dowód: sprzeciw k.65 części B akt osobowych powódki).

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 5 września 2013r. pracodawca w piśmie z dnia 18 września 2013r. poinformował o jego nie uwzględnieniu (zawiadomienie z dnia 18 września 2013r. k.66 części B akt osobowych powódki).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo E. Ż. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 108§1 kodeksu pracy za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować karę upomnienia lub karę nagany. Pracodawca ma swobodę decyzyjną w sprawie nałożenia kary regulaminowej, jednakże art.108 kodeksu pracy wymienia dwie przesłanki odpowiedzialności porządkowej, które musi wyczerpywać zachowanie pracownika – musi to być zachowanie bezprawne i niezgodne z ustalonym porządkiem, regulaminem pracy, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy bądź przepisami przeciwpożarowymi oraz zawinione. Wina jako przesłanka odpowiedzialności porządkowej wyraża się w świadomym – umyślnym lub nieumyślnym - wyborze przez pracownika określonego zachowania, niezgodnego z ustaloną organizacją i porządkiem pracy.

Jeśli zastosowanie kary porządkowej nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik stosownie do art. 112 kp może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej.

Podstawą nałożenia na powódkę kary nagany był zarzut niewłaściwego prowadzenia postępowania administracyjnego dotyczącego umieszczenia I. F. w domu pomocy społecznej oraz niewłaściwego merytorycznie postępowania w zakresie kompletowania dokumentacji o świadczenia z pomocy społecznej w sprawie P. G. i M. P..

Pracodawca nakładając na powódkę karę nagany dochował prawidłowego trybu jak i toku postępowania określonego przez przepisy prawa pracy - wysłuchał pracownika przed nałożeniem kary, powiadomił pracownika o nałożeniu kary nagany, poinformował o nieuwzględnieniu sprzeciwu w terminie wskazanym przez ustawę.

Podzielić należy również argumentację pracodawcy, iż sposób wypełniania przez powódkę obowiązków służbowych w sprawie I. F. i P. G. stanowił naruszenie przez nią podstawowych obowiązków pracowniczych, wynikających z zakresu obowiązków i znanych pracownikowi. Podkreślenia wymaga, co wykazało przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, iż powódka, pomimo iż jest wieloletnim pracownikiem pomocy społecznej, a w pozwanym Ośrodku pracuje od ośmiu lat, świadomie dopuściła się nieprawidłowości wykonując czynności podstawowe, dobrze jej znane i wykonywane wielokrotnie.

Analizując akta sprawy I. F. oraz inne dowody ujawnione w sprawie Sąd podzielił argumentację pozwanego, iż powódka prowadząc tę sprawę dopuściła się licznych nieprawidłowości. Pomimo, iż sprawa o umieszczenie I. F. w domu pomocy społecznej bez jego zgody na mocy orzeczenia Sądu została wszczęta z urzędu, powódka formalnie nie wszczęła postępowania, poprzez pisemne zawiadomienie osoby zainteresowanej. Istotnie, w toku procesu zostało ujawnione zawiadomienie o wszczęciu postępowania datowane na dzień 22.08.2013r. skierowane do I. F., jednakże okoliczności sprawy, a w szczególności stanowisko powódki prezentowane do momentu jej przesłuchania w niniejszej sprawie, wskazują iż dokument ten został sporządzony już po ukaraniu powódki karą nagany. Świadczą o tym następujące okoliczności. Powódki ani w swoich wyjaśnieniach złożonych przed udzieleniem kary nagany, ani też w sprzeciwie od kary nagany nie wskazywała, że formalnie – na piśmie - wszczęła postępowanie w sprawie I. F.. W sprzeciwie od kary nagany wskazała, iż w dniu przeprowadzenia wywiadu zainteresowany i jego kurator zostali poinformowani o wszczęciu postępowania z urzędu, a dodatkowo stwierdziła, iż „… po przeprowadzeniu wywiadu i dołączeniu niezbędnych dokumentów zostało zakończone postępowanie, a osoby zapoznały się z treścią pisma kończącego postępowanie i złożyły pod nim swoje podpisy”. Przytoczona treść sprzeciwu powódki jednoznacznie wskazuje, iż w formie pisemnej osobom zainteresowanym zostało przedstawione wyłącznie zawiadomienie o zakończeniu postępowania, a nie o jego wszczęciu. Również pełnomocnik powódki w pierwszym oświadczeniu złożonym na rozprawie w dniu 28 października 2013r. (k.25-25v) stwierdziła „… ..W dniu 22 sierpnia 2013 r. wnioskodawca I. F. w obecności swojego kuratora brali udział w wywiadzie środowiskowym przeprowadzanym przez powódkę mieli więc wiedzę, że postępowanie zostało wszczęte. Była to pierwsza czynność dokonana wobec stron”.

Zgodzić się również należy z zarzutem stawianym powódce, iż plan działań w stosunku do I. F., który przedstawiła powódka po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego u w/w był nieprecyzyjny, a sam zainteresowany nie był poinformowany w jakim konkretnie domu pomocy społecznej zostanie umieszczony i jaki jest okres oczekiwania na umieszczenie. W kwestionariuszu wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez powódkę w dniu 22 sierpnia 2013r. u I. F. (k.43), w dziale VIII dotyczącym planu pomocy i działań, powódka zawnioskowała o skierowanie do domu pomocy społecznej, bez wskazania jaki to konkretnie dom i jaki jest okres oczekiwania na umieszczenie. Jednocześnie w tym samym czasie w formie pisemnej poinformowała zainteresowanego o zakończaniu postępowania, w której to informacji nie został wskazany numer sprawy, nie określono co jest przedmiotem postępowania, a ponadto pismo nie zostało opatrzone podpisem osoby upoważnionej. Taki sposób zakończenia przez powódkę postępowania został przez pracodawcę negatywnie oceniony i stanowił kolejną z przyczyn udzielenia kary nagany. Odnosząc się do argumentacji powódki, iż czynności w stosunku do I. F. wykonywała właściwie, zgodnie z jej wiedzą, należy stwierdzić, iż nie znajduje ona potwierdzenia w materiale dowodowym ujawnionym w sprawie. Powódka w zeznaniach złożonych w sprawie przyznała, iż znana jej jest instrukcja kancelaryjna dotycząca obiegu dokumentów obowiązująca w pozwanym Ośrodku, jak również fakt, iż osobami uprawnionymi do podpisywania dokumentów wychodzących z MOPS w S. jest dyrektor i jego zastępca. Pomimo tej wiedzy powódka prowadziła postępowanie w sprawie I. F. w sprzeczności z przepisami prawa oraz wewnętrznymi przepisami obowiązującymi u pracodawcy. Należy dodatkowo wskazać, iż obowiązek informowania zainteresowanego o skierowaniu do domu pomocy społecznej odpowiedniego typy oraz przewidywanym czasie oczekiwania na umieszczenie wynika z przepisu art.54 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz.2013.182 t.j.), którą to powódka zgodnie z jej zakresem obowiązków winna znać i przestrzegać. Stąd też nawet nieznajomość zaleceń pokontrolnych (...) Urzędu Wojewódzkiego w tym zakresie nie zwalnia jej z prawidłowego wykonywania obowiązków.

Jednym z podstawowych obowiązków pracowniczych powódki jest samokontrola rzeczowa (merytoryczna) dokumentacji przygotowywanej do podjęcia decyzji. W przypadku sprawy P. G. powódka takiej samokontroli zaniechał i nie dokonała weryfikacji oświadczeń o dochodach członków rodziny zainteresowanego. W oświadczeniach tych składki na ubezpieczenie w (...) zostały wskazane jako pomniejszające wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia, co spowodowało zaniżenie dochodu rodziny. Na skutek kontroli wtórnej w/w oświadczeń przez innych pracowników pozwanego Ośrodka dokonano prawidłowego wyliczenia dochodu rodziny i w konsekwencji dokonano zmiany decyzji w sprawie P. G., ustalając od dnia1 września 2013r. odpłatność za jego pobyt w Środowiskowym (...) Samopomocy w S. w wysokości 67,09 zł, przy braku odpłatności w poprzednim okresie.

Oceniając podstawy udzielenia powódce kary nagany Sąd nie uwzględnił zarzutów odnośnie nieprawidłowego wyliczenia przez powódkę dochodu rodziny M. P. albowiem w sprawie nie zostały przedstawione żadne dowody zarzut ten potwierdzające. Niemniej jednak udowodnione naruszenie przez powódkę podstawowych obowiązków pracowniczych w prowadzonych przez nią sprawach I. F. i P. G. uzasadniały zastosowanie wobec niej kary nagany. Kara jest tym bardziej zasadna, gdyż powódka jest wieloletnim pracownikiem pozwanej, doskonale zna swoje obowiązki i ma świadomość konsekwencji ich zawinionego niedopełnienia. Sposób przeprowadzonych przez powódkę czynności świadczy o bagatelizowaniu swoich obowiązków jak również nie przestrzeganiu przepisów prawa, do czego jest zobowiązana na zajmowanym stanowisku.

Zdaniem Sądu usprawiedliwieniem nieprawidłowych działań powódki nie jest obciążenie pracą i obowiązek wykonywania czynności w zastępstwie na nieznanych sobie rejonach. W toku procesu nie zostało bowiem udowodnione aby powódka w jakikolwiek sposób sygnalizowała pracodawcy, iż nie radzi sobie z ilością powierzonych obowiązków. Ponadto powódka w sytuacji nagromadzenia pracy mogła skorzystać z procedury przedłużenia trwania postępowania administracyjnego, czego również nie uczyniła. Ponownego podkreślenia wymaga, iż nieprawidłowości, których dopuściła się powódka dotyczą czynności podstawowych, nieskomplikowanych, wielokrotnie przez nią wykonywanych i doskonale jej znanych.

Mając wszystko powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

W przedmiocie kosztów procesu orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z §11 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.). Ponieważ powódka przegrała proces jest zobowiązana pokryć koszty procesu poniesione przez pozwaną.

SSR Alicja Wiśniewska