Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w Wydziale V Karnym,

w składzie :

Przewodniczący : SSRMagdalena Gabriel

Protokolant : Ewelina Grześkowiak

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2013 roku

przy udziale

Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Stare Miasto Jarosława Boby

sprawy karnej z oskarżenia publicznego :

1. A. Z. ur. (...) we W.,

córki K.i T.zd. W.,

oskarżonej o to, że :

I. w dniu 31 lipca 2012 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J., usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci kuchenki mikrofalowej tj. mienia o wartości 300 zł, czy m działała na szkodę B. (...) Hotel, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na postawę pracowników hostelu

tj. o czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k.

II. w dniu 22 września 2012 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. i n/n mężczyzną, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki D. (...) o wartości 5.343, 60 zł na szkodę hotelu (...)

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

2. S. S. ur. (...) we W.,

córki Z. i K. zd. Ł.,

oskarżonej o to, że :

III. w dniu 22 września 2012 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu z S. S. i n/n mężczyzną, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki D. (...) o wartości 5.343, 60 zł na szkodę hotelu (...)

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

* * * *

I.  uznaje oskarżoną A. Z. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. wymierza jej karę 10 ( dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności ;

II.  uznaje oskarżoną A. Z. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 278 § 1 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierza jej karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności ;

III.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności wobec oskarżonej A. Z. i orzeka karę łączną 1 ( jednego) roku i 3 ( trzech) miesięcy pozbawienia wolności ;

IV.  uznaje oskarżoną S. S. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 278 § 1 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierza jej karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności ;

V.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie wymierzonej oskarżonej A. Z. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 ( trzy) lata ;

VI.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie wymierzonej oskarżonej S. S. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 5 ( pięć) lat ;

VII.  na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonej A. Z. grzywnę w wysokości 20 ( dwadzieścia) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki dziennej na kwotę 10 ( dziesięć) złotych ;

VIII.  na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonej S. S. grzywnę w wysokości 30 ( trzydzieści) stawek dziennych, ustalając wartość jednej stawki dziennej na kwotę 10 ( dziesięć) złotych ;

IX.  na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązuje oskarżone A. Z. i S. S. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. solidarnie kwoty 5.343,60 zł (pięć tysięcy trzysta czterdzieści trzy złote sześćdziesiąt groszy) złotych w terminie dwóch lat od uprawomocnienia się orzeczenia;

X.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonej A. Z. zatrzymania w dniu 7 sierpnia 2012 r. oraz od dnia 1 października 2012 roku do dnia 2 października 2012 roku ;

XI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonej S. S. zatrzymania w dniu 2 października 2012 r.;

XII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zarządza zwrot (...) Sp. z o.o. dowodu rzeczowego opisanego w wykazie nr 758/12 na k. 79 pod poz. 1;

XIII.  na podstawie art. 624 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżone od kosztów sądowych, w tym od opłaty.

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 31 lipca 2012 r. około godziny 10.40 we W. w B. (...) Hotel przy ul. (...) A. Z. i D. J. znajdowały się w kuchni tego obiektu. Postanowiły ukraść kuchenkę mikrofalową o wartości 300 zł. W tym celu schowały ją do torby podróżnej. Następnie udały się do swojego pokoju po resztę rzeczy i po chwili skierowały się do wyjścia. Całe zajście na monitoringu widziała współwłaścicielka hostelu M. B.. Gdy A. Z. i D. J. udały się z torbą do wyjścia M. B. podeszła do nich i zapytał co mają w torbie. A. Z. i D. J. odparły: „ w torbie nic nie ma, można iść do kuchni i sprawdzi”. Wówczas M. B. poinformowała je, że nie mogą opuścić hostelu, gdyż nie uregulowały całej należności za pobyt. A. Z. i D. J. oświadczyły, że pojadą po pieniądze i zaraz zapłacą. Właścicielka hotelu wyraziła zgodę na opuszczenie hostelu przez A. Z. i D. J. po d warunkiem pozostawienia torby. W torbie znajdowała się zabrana z kuchni mikrofalówka.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonej A. Z. k. 15, k. 56,

- zeznania świadka M. B. k. 6,

W dniu 22 września 2012 r. około godziny 11.00 we W. w Hotelu (...) przy ul. (...) pracownica hotelu (...) wyszła z hotelowego lobby pozostawiając na biurku stanowiącego własność hotelu laptopa marki D. (...),3 cala, model V. 3300 wraz z oprogramowaniem marki M. (...) o łącznej wartości 5.343,60 zł. A. Z., S. S. i nieustalony mężczyzna wykorzystując chwilową nieobecność obsługi dokonali zaboru w celu przywłaszczenia w/w laptopa. S. S. wraz z mężczyzną stali na czatach, a A. Z. odczepiła laptop od kabli.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonej A. Z. k. 15, k. 56,

- wyjaśnienia oskarżonej S. S. k. 61,

- zeznania świadka E. B. k. 50-51,

S. S. sprzedała skradziony laptop nieznanemu mężczyźnie za 100 zł. A. Z. z tej kwoty wzięła 30 zł.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonej A. Z. k. 56,

- wyjaśnienia oskarżonej S. S. k. 61,

A. Z.ma obecnie (...) lat, jest panną. W dacie wyrokowania nie miała dzieci, była w ciąży. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Pozostaje na utrzymaniu rodziców. Ma wykształcenie średnie. Była skazana za czyn z art. 278 § 1 k.k. na karę grzywny, była również dwukrotnie skazana za kradzież za granicą.

Dowód: - dane o karalności k. 32,

- wyjaśnienia oskarżonej A. Z. k. 13-15, k. 55-56,

- opinia sądowo – psychiatryczna akta niejawne,

W toku postępowania przygotowawczego A. Z. została poddana badaniu przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Biegli na podstawie akt sprawy oraz wyniku badania stanu psychicznego zgodnie stwierdzili, iż nie cierpi ona obecnie i nie cierpiała w krytycznym czasie na chorobę psychiczną – psychozę. Nie jest też upośledzona umysłowo. Biegli stwierdzili u A. Z. zespół uzależnienia spowodowany używaniem amfetaminy i środków chemicznych tzw. dopalaczy. Biegli wskazali, iż zespół uzależnienia nie ma wpływu na ocenę poczytalności opiniowanej w odniesieniu do stawianych zarzutów. Biegli zgodnie stwierdzili, iż w krytycznym czasie nie miała z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą warunku określone w art. 31 § 1 i 2 k.k. W obecnym stanie może brać udział w postępowaniu karnym.

Dowód: - opinia sądowo – psychiatryczna akta niejawne,

S. S.ma obecnie (...) lat. Jest mężatką, ma 3 dzieci w wieku 5, 13 i 15 lat, które pozostają na jej utrzymaniu. Utrzymuje się z prac dorywczych. Pozostaje na utrzymaniu rodziców. Nie pracuje ani nie uczy się. Była pięciokrotnie karana za przestępstwa przeciwko mieniu. Ma wykształcenie podstawowe. Nie była leczona psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

Dowód: - dane o karalności k. 63-64,

- wyjaśnienia oskarżonej S. S. k. 60- 61,

A. Z. przyznała się do obu zarzucanych czynów. Przesłuchiwana odnośnie usiłowania kradzieży mikrofalówki odmówiła składania wyjaśnień.

Podczas przesłuchania po popełnieniu drugiego czynu przyznała się do obu zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że laptopa ukradła razem S. S. i jednym chłopakiem. Weszli razem do hotelu, ona odpięła kable, a laptopa wzięła S. S. i sprzedała za 100 zł.

S. S. również przyznała się do zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, iż w hotelu (...) wspólnie z A. Z. i jednym chłopakiem ukradli razem laptop. Wskazała, iż A. Z. odpięła laptop, a ona go sprzedała jednemu mężczyźnie za 100 zł. Pieniędzmi się podzielili.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dokonując ustaleń dotyczących stanu faktycznego oparł się w głównej mierze na wyjaśnieniach oskarżonych i zeznaniach świadków M. B. i E. B., w ocenie Sądu nie było bowiem żadnych podstaw do kwestionowania ich wiarygodności. Wszystkie relacje stanowiły spójną, niesprzeczną i wzajemnie uzupełniającą się całość. Znajdowały także potwierdzenie w całokształcie materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Należy również podkreślić, iż świadkowie ci są dla oskarżonych osobą obcą, zetknęli się z nimi w przypadkowych okolicznościach i brak jest jakichkolwiek podstaw do twierdzeń by mieli obciążać oskarżone swymi zeznaniami, w szczególności, iż oskarżone ich nie kwestionowali, przyznając się do popełnienia zarzucanego im czynu.

Dokonując ustaleń odnośnie osób oskarżonych i ich dotychczasowego sposobu życia Sąd posłużył się znajdującymi się w aktach sprawy danymi o karalności, a także danymi zawartymi w wyjaśnieniach oskarżonych.

Sąd nie znalazł powodów do podważania opinii sądowo – psychiatrycznej. Była ona bowiem pełna i jasna, pozbawiona wewnętrznych sprzeczności.

W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala niewątpliwie na przyjęcie, iż oskarżone swym zachowaniem wyczerpały ustawowe znamiona czynu określonego w art. 278 § 1 k.k. A. Z. i S. S., albowiem w dniu 22 września 2012 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu, dokonały zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki D. (...) o wartości 5.343, 60 zł na szkodę hotelu (...). A. Z. także z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. albowiem w dniu w dniu 31 lipca 2012 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu z D. J., usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci kuchenki mikrofalowej tj. mienia o wartości 300 zł, czy m działała na szkodę B. (...) Hotel, lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na postawę pracowników hotelu.

Przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. dopuszcza się ten kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. Biorąc pod uwagę, iż oskarżone współdziałając ze sobą najpierw dokonały zaboru laptopa, a następnie jedna z nich sprzedała go, a uzyskanymi środkami podzieliły się zrealizowane zostały wszystkie znamiona powyższego przepisu ustawy karnej. Podobnie A. Z. usiłowała dokonać tego czynu chowają do torby mikrofalówkę, której zaboru dokonała w kuchni hostelu, a następnie usiłując ją wynieść z terenu hostelu.

Wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające przede wszystkim znaczną społeczną szkodliwość czynów popełnionych przez oskarżone, wyrażającą się przede wszystkim w charakterze dobra naruszonego przez oskarżone, , tym iż działały w sposób zorganizowany – w przypadku kradzieży laptopa dwie osoby stały na czatach, jedna dokonywała kradzieży. Jednocześnie też oskarżone są osobami karanym za przestępstwa przeciwko mieniu.

Okoliczności łagodzących Sąd dopatrzył się w tym, iż oskarżone przyznały się do winy.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się szczegółowymi dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w art. 53 k.k., bacząc by jej wymiar nie przekraczała stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonym……………..

Sąd oceniał także postawę oskarżonych, ich warunki i właściwości osobiste oraz dotychczasowy sposób życia. W tej mierze Sąd uwzględnił stopień rozwoju psychospołecznego oskarżonych, ich warunki materialne, rodzinne i zdrowotne – …………………

Dlatego też na podstawie art. 278 § 1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonym kary: A. Z. kary jednostkowe – 10 miesięcy i 1 rok, karę łączną 1 rok i 3 miesiące; S. S. karę 1 roku pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu orzeczone kary są adekwatna do stopnia winy oskarżonych, a kara w wyższym wymiarze byłaby - przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności podmiotowych i przedmiotowych inkryminowanego czynu – karą zbyt surową o charakterze stricte odwetowym. Wymierzone oskarżonym kary odpowiadają nie tylko stopniowi ich winy, ale realizuje też w stosunku do nich cele zapobiegawcze i wychowawcze. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary pozbawienia wolności ma bowiem na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonych zarówno wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle. Jednocześnie kary orzeczone wobec oskarżonych czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Sąd na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. pkt 1 warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata w przypadku A. Z. i 5 lat w przypadku S. S.. Sąd podjął decyzję o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonych kary pozbawienia wolności, gdyż uznał, że będzie to wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonych celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim właściwości i warunki osobiste oskarżonych, ich dotychczasowy sposób życia. Co prawda nie jest to pierwszy konflikt z prawem oskarżonych, należy jednak pamiętać, iż ustawodawca nie wyłącza w takiej sytuacji możliwości zastosowania dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. …………………. Wszystko to pozwoliło na wysnucie pozytywnej prognozy kryminologicznej względem oskarżonych. Zaś wyznaczony stosunkowo długi okres próby pozwoli na jej ewentualną weryfikację, nadto umożliwi dłuższą możliwość kontrolowania zachowania oskarżonych niż w przypadku kary o charakterze bezwzględnym.

Celem wzmocnienia wychowawczego oddziaływania na oskarżonych Sąd wymierzył im na podstawie art. 33 § 2 k.k. kary grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych w przypadku A. Z. i 30 stawek w przypadku S. S. ustalając wartość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Wymierzona oskarżonym kara jest proporcjonalna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Spełni ona swoje cele wychowawcze, zapobiegawcze oraz ogólno i szczególnoprewencyjne.

Na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano oskarżone A. Z. i S. S. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz (...) Sp. z o.o. solidarnie kwoty 5.343,60 zł w terminie dwóch lat od uprawomocnienia się orzeczenia.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono na poczet orzeczonych kar grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonych – zatrzymania.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zarządzono zwrot (...) Sp. z o.o. dowodu rzeczowego opisanego w wykazie nr 758/12 na k. 79 pod poz. 1 w postaci płyty CD z zapisem monitoringu.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowił art. 624 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Sąd uznał, iż sytuacja rodzinna i majątkowa oskarżonych – nie uzyskują dochodów, jedna z oskarżonych ma na utrzymaniu dzieci, druga jest w ciąży, wskazuje, iż istnieją podstawy do uznania, iż uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe.