Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Ca 1789/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Małgorzata Łoboz

Sędziowie:

SO Renata Stępińska (sprawozdawca)

SR (del.) Joanna Czernecka

Protokolant:

Krystyna Zakowicz

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2014 roku w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa Skarbu Państwa - P. M. K.

przeciwko Z. W. N. w K.

o nakazanie złożenia rachunku z zarządu

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie

z dnia 28 kwietnia 2014 roku, sygnatura akt I C 1841/13/S

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 9 grudnia 2014 r.

Strona powodowa Skarb Państwa – P. M. wniosła o nakazanie stronie pozwanej Z. W. N. w K., będącemu zarządcą nieruchomości położonej przy ul. (...) w K., aby złożył pełny rachunek ze sprawowanego zarządu za okres od 1 września 2009 roku do 30 czerwca 2013 roku, uwzględniając w szczególności:

1. informacje dotyczące powierzchni nieruchomości, z uwzględnieniem lokali mieszkalnych i użytkowych,

2. wskazanie osób zajmujących zarówno lokale mieszkalne, jak i użytkowe z podaniem informacji, od kiedy zajmują te lokale i na jakiej podstawie prawnej,

3. zestawienie wszelkich wpływów związanych z eksploatacją budynku uwzględniających: przychody uzyskiwane z czynszów lub opłat za bezumowne korzystanie z lokali, przychody uzyskiwane z opłat za media (np. wywóz nieczystości, centralne ogrzewanie,(...).) dla lokali oraz inne przychody (np. opłaty za reklamę, odsetki bankowe),

4. zestawienie wydatków na pokrycie kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, w tym koszty tzw. media ((...), wywóz nieczystości, centralne ogrzewanie) pozostałe koszty takie jak: wynagrodzenie zarządcy, utrzymanie czystości, ubezpieczenie budynku, podatek od nieruchomości, obowiązkowe przeglądy, remonty oraz inne koszty. Powyższe wydatki winny zostać udokumentowane w postaci przedłożenia przez zarządcę kserokopii faktur i rachunków,

5. wskazanie salda budynku według stanu na 30 czerwca 2013 roku,

6. wskazanie wierzytelności Skarbu Państwa powstałych z tytułu zadłużenia najemców i bezumownych użytkowników lokali według stanu na 30 czerwca 2013 roku,

7. wskazanie lokali zajmowanych przez współwłaścicieli według stanu na 30 czerwca 2013 roku wraz z podaniem daty objęcia poszczególnych lokali,

8. wskazanie najemców i użytkowników lokali z podaniem tytułu prawnego do lokalu oraz wysokości czynszu najmu lub innych opłat za korzystanie z lokali, za przyznaniem kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2014 r., sygn. akt I C 1841/13/S, Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie w punkcie I oddalił powództwo, a w punkcie II zasądził od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Jako okoliczności bezsporne ustalił, że współwłaścicielami nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonym przy ul. (...) w K., dla której Sąd Rejonowy dla Krakowa – Podgórza, Wydział IV Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...) są: B. K. i K. K. w udziale 18/240 części na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej, A. W. w udziale 1/240 części, T. M. w udziale 29/480 części, T. B. w udziale 33/480 części, J. K. w udziale 1/240 części, M. J. w udziale 76/480 części, J. B. w udziale 5/480 części, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna w K. w udziale 474/960 części i Skarb Państwa – P. M. K. w udziale 30/240 części. W dniu 25 sierpnia 2009 roku współwłaściciele ci zawarli umowę o zarząd nieruchomością ze Z. W. N. w K..

Nadto Sąd Rejonowy na podstawie dowodów z dokumentów oraz zeznań świadka I. K. – administratora ustalił, że zgodnie z § 5 ust. 1 w/w umowy, zarządca zobowiązał się co pół roku przedstawiać współwłaścicielom sprawozdanie finansowe dotyczące nieruchomości wspólnej, przygotowane w rozbiciu na poszczególne miesiące, nie później niż w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po upływie danego półrocza kalendarzowego. Stosownie do § 5 ust 2 umowy sprawozdanie to obejmuje: wszelkie przychody z nieruchomości, w szczególności czynsz za najem lokali mieszkalnych i użytkowych, koszty administrowania i obsługi technicznej nieruchomości oraz informację o zaległościach w zapłacie czynszu najemców lokali mieszkalnych. Strona pozwana od dnia objęcia zarządu w 2009 roku przesyła współwłaścicielom rozliczenia, wskazując przychody i koszty, a dotyczyły one 100 % własności nieruchomości. Strona pozwana sporządza sprawozdania wg schematu: I. zestawienie wpływów z wyszczególnieniem ich źródeł, tj. wpływy czynszowe, opłaty niezależne, odszkodowania za używanie lokalu bez tytułu prawnego, VAT, wpłaty właścicieli, odsetki pozostałe wpłaty wydatków; II. zestawienie wydatków – koszty eksploatacyjnej: koszty zarządu i administracji, koszty utrzymania czystości, koszty wywozu nieczystości, materiały, energia elektryczna, gaz, podatek od nieruchomości, koszty remontów i awarii, koszty ubezpieczenia, opłaty kominiarski, woda, przeglądy i opinie techniczne, nadzory i projekty, zaliczka na koszty eksploatacji, zaliczka na koszty remontów, pozostałe koszty (opłaty sądowe, skarbowe, itp.); III. Wypłaty z nadwyżek finansowych przez współwłaścicieli, wypłaty VAT, przeniesienie do depozytu dla pozostałych właścicieli; IV. Saldo; V. informacje dodatkowe: stan środków na dany rok, depozyt na dany rok. Rozliczenie wpływów i wydatków następowało z rozbiciem na poszczególne miesiące. Czasami strona pozwana zapominała o zestawieniach śródrocznych, ale zawsze przesyłała je na wezwanie strony powodowej. Zdarza się również przesłanie sprawozdania z opóźnieniem, ale zawsze jest przesyłane. Ponadto dla każdego ze współwłaścicieli sporządzane jest rozliczenie kosztów stosownie do wielkości udziału. W rozliczeniu za okres od 1 stycznia 2011 roku do 31 grudnia 2011 roku wyszczególniono wpływu (35.891,03 zł) i wydatki – koszty eksploatacyjne (27.960,44zł). Rozliczenie zawiera informacje dodatkowe: stan środków na dzień 1 stycznia 2011 roku (- 620,31 zł), środki za 2011 rok (811,52 zł), stan środków na 31 grudnia 2011 roku (191,21 zł). A ponadto: depozyt na dzień 1 stycznia 2011 roku (0,00 zł), wpłaty do depozytu za 2011 rok (7.119,07 zł), wypłaty z depozytu za 2011 rok (0,00 zł), depozyt na 31 grudnia 2011 roku (7.119,07 zł). W rozliczeniu za okres od 1 stycznia 2012 roku do 30 listopada 2012 roku wyszczególniono wpływu (32.584,08 zł) i wydatki – koszty eksploatacyjne (29.782,06 zł). Rozliczenie zawiera informacje dodatkowe: stan środków na dzień 1 stycznia 2012 roku (191,21 zł), środki za 2012 rok (2.802,02 zł), stan środków na 31 listopada 2012 roku (2.993,23 zł). A ponadto: depozyt na dzień 1 stycznia 2012 roku (7.119,07 zł), wpłaty do depozytu za 2012 rok (0,00 zł), wypłaty z depozytu za 2012 rok (0,00 zł), depozyt na 31 grudnia 2012 roku (7.119,07 zł). W ramach składanych współwłaścicielom rozliczeń, strona pozwana zamieszczała wszelkie dostępne jej informacje. Nie jest ona w stanie wypełnić tabeli przesłanej przez stronę powodową, albowiem nie posiada żądanych przez nią informacji. W rozliczeniach zamieszczone są dane dotyczące wpływów czynszowych za jedno mieszkanie. Pozostałe lokale są w posiadaniu współwłaścicieli. Taką sytuację strona pozwana zastała w 2009 roku i jest ona kontynuowana. O powyższym poinformowała ona stronę powodową. Zarządca kieruje wezwania do współwłaścicieli dotyczące naliczenia zaliczek. Media są rozliczane między współwłaścicieli na podstawie faktur, które dotyczą nieruchomości. Podatek od nieruchomości naliczany jest na bieżąco i rozliczany między współwłaścicielami. Strona pozwana nigdy nie odmawiała udostępnienia dokumentów. Wszelkie informacje i dokumenty dotyczące nieruchomości zostały przekazane przedstawicielom strony powodowej podczas spotkania w marcu 2014 roku. Skserowano tylko dokumenty za rok 2013 r., gdyż przedstawiciele strony powodowej nie byli zainteresowani dokumentami za wcześniejszy okres. Strona powodowa nigdy wcześniej nie zwracała się do strony pozwanej o wydanie do wglądu dokumentów dotyczących nieruchomości lub sporządzenia ich kserokopii. Ograniczyła się tylko do przesłania tabeli, wg ustanego przez siebie wzoru. Strona powodowa zwracała się do zarządcy o dostarczenie informacji dotyczących powierzchni przedmiotowej nieruchomości, z uwzględnieniem powierzchni lokali mieszkalnych i użytkowych, podanie który z pozostałych współwłaścicieli i od kiedy zajmuje poszczególne lokale, wskazanie zestawienia najemców oraz wysokości opłat za lokale. Pismem z dnia 30 marca 2012 roku, doręczonym w dniu 13 kwietnia 2012 roku, strona pozwana doręczyła stronie powodowej rozliczenie finansowe nieruchomości za rok 2011 oraz szczegółowe zestawienie kosztów wspólnych dla nieruchomości wraz z sumą kosztów przypadających G. M. K.. Ponadto podała, iż przychody z tytułu najmu lokalu będącego we władaniu Gminy wyniosły 8.117,46 złotych, zaś koszty przypadające na Gminę wyniosły 2.339,08 złotych. Zarządca poinformował stronę powodową, iż z nadwyżki za rok 2011 wykonano remonty i naprawy, których koszt w przeliczeniu na udział strony powodowej wyniósł 389,95 złotych. Pismem z dnia 19 czerwca 2012 roku strona powodowa poinformowała stronę pozwaną o konieczności dokonania zmian w funkcjonujących dotychczas zasadach współpracy z zarządcami nieruchomości, w których Skarb Państwa posiada ułamkowe udziały. Strona powodowa podała, iż opracowano nowy wzór sprawozdania finansowego z zarządu nieruchomością wspólną oraz oświadczyła, iż od 1 stycznia 2012 roku sprawozdania winny obejmować okresy półroczne. Pismem z dnia 4 stycznia 2013 roku strona powodowa wezwała stronę pozwaną do złożenia poprawionego sprawozdania finansowego za okres od 1 stycznia 2012 roku do 30 czerwca 2012 roku na odpowiednich drukach i załącznikach przygotowanych przez Wydział Mieszkalnictwa (...), przeznaczonych do sprawozdania finansowego z zarządu nieruchomością. Pismem z dnia 21 czerwca 2013 roku strona powodowa zwróciła się do strony pozwanej o przedłożenie w terminie do 20 lipca 2013 roku obok rozliczenia finansowego za okres od 1 stycznia 2012 roku do 30 czerwca 2012 roku, wykazu zaległości najemców, bezumownych użytkowników lub innych dłużników wobec współwłaścicieli nieruchomości, z wyszczególnieniem kwot przypadających na udział Skarbu Państwa. Następnie w dniu 24 czerwca 2013 roku wezwała stronę pozwaną do przedłożenia pełnego rachunku z wykonywanego zarządu za okres od 1 września 2009 roku do 30 czerwca 2013 roku zgodnie z załączonym formularzem.

Mając na uwadze powyższe, Sąd I instancji odwołując się do treści art. 460 § 1 k. c. stwierdził, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Strony łączy umowa o zarządzanie nieruchomością, określona w art. 185 ust.2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 2013.518 ze zm.), która w § 5 określa szczegółowe zasady składania rachunku (sprawozdania) z wykonywanego zarządu. Strona pozwana wywiązała się i to jeszcze na etapie podprocesowym z obowiązku przedstawienia rachunku z zarządu w zakresie wpływów i wydatków. Przedłożone sprawozdania sporządzane od 2009 roku wg ww. schematu, udzielają informacji, odnośnie tego, jakie konkretnie koszty zostały uwzględnione, w jakiej wysokości oraz w jaki sposób wyliczone, zaś prawidłowość tego wyliczenia i ocena zasadności poniesienia określonych wydatków, pozostają poza zakresem tego postępowania. Rolą sądu nie jest prowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność rzeczywiście pobieranych pożytków i ponoszonych ciężarów, a jedynie ocena złożonego rachunku pod kątem jego kompletności i rzetelności. Sąd Rejonowy dodał, że nie ulega wątpliwości, że samo wskazanie kwoty dochodu, czy wydatku bez jego udokumentowania, nie czyni zadość obowiązkowi złożenia rachunku z zarządu, na co wskazuje treść art. 460 § 1 k.c. Dopiero zestawienie wpływów wraz z dowodami na ich poparcie, pozwala współwłaścicielowi nie sprawującemu zarządu, na zweryfikowanie prawidłowości złożonego mu rachunku i sformułowanie ewentualnych roszczeń w stosunku do sprawującego zarząd rzeczą wspólną. Ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zeznań świadka wynika, że dokumenty źródłowe mogły zostać udostępnione na żądanie każdego ze współwłaścicieli. Strona pozwana nigdy nie odmówiła dostępu do takich dokumentów i sporządzania z nich kserokopii. Z uprawnienia do przedkładania dokumentów źródłowych strona powodowa skorzystała w trakcie postępowania, żądając jednak kserokopii dokumentów tylko za rok 2013. Oddalenie powództwa wynikało z zaspokojenia żądań bądź już na etapie przedprocesowym (jak przedstawienie pobranych pożytków i poniesionych wydatków), bądź w toku procesu (udostępnienie dokumentów). Ponadto strona pozwana złożyła zapewnienie, że sporządziła sprawozdanie według swojej najlepszej wiedzy, a dokumenty źródłowe są udostępniane na żądanie każdego ze współwłaścicieli w jej siedzibie.

O kosztach procesu Sąd I instancji orzekł na zasadzie art. 98 k.p.c., a złożyło się na nie wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 180 złotych (§ 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych.

W apelacji od całości ww. wyroku, strona powodowa zarzuciła:

1. rażące naruszenie prawa materialnego, a to art. 208 w zw. z art. 460 k.c., poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że strona pozwana wypełniła ciążący na niej obowiązek złożenia rachunku z zarządu za okres od 1 września 2009 r. do 30 czerwca 2013 r., poprzez złożenie zestawienia wpływów i wydatków, podczas gdy tego obowiązku nie wypełniła, a dostarczona (jak również udostępniona do wglądu w toku procesu) dokumentacja dotycząca zestawienia wpływów z przedmiotowej nieruchomości nie może zostać uznana za złożenie rachunku z zarządu obejmującego okres objęty żądaniem pozwu;

2. rażące naruszenie prawa procesowego, a to art. 227 w zw. z art. 233 k.p.c., poprzez dokonanie dowolnej oceny dowodów, sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, która w rezultacie doprowadziła do uznania, że strona pozwana zaspokoiła żądanie pozwu na etapie przedprocesowym, a także w toku procesu, umożliwiając jej wgląd w dokumenty źródłowe, które miały wyjaśnić tabelaryczne zestawienia wpływów i wydatków związanych z przedmiotową nieruchomością za okres objęty żądaniem pozwu;

3. błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że żądana przez stronę powodową dokumentacja źródłowa wykraczała poza obowiązki zarządcy nieruchomości, określone przepisami prawa (art. 208 w zw. z art. 460 k.c., ustawa z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali) oraz wskazane w umowie o zarząd z 25 sierpnia 2009 r., podczas gdy analiza akt sprawy prowadzi niezbicie do wniosku, że wszystkie żądane przez nią dokumenty źródłowe, immanentnie były związane ze zarządem ww. nieruchomością, w szczególności ze wskazaniem przez zarządcę przychodów z nieruchomości oraz kosztów administrowania i obsługi technicznej nieruchomością, a także wykazaniem zaległości i wskazaniem ich źródeł, zatem ocena, jakoby dokumenty żądane przez stronę powodową nie łączyły się z obowiązkiem złożenia rachunku z zarządu, nie znajduje uzasadnienia;

4. naruszenie przepisu art. 98 k.p.c. gdyż strona pozwana dopiero w toku postępowania udostępniła dokumenty będące źródłowe i to tylko dotyczące roku 2013 r., a nie całego okresu którego dotyczy żądanie pozwu. W konsekwencji roszczenie i to tylko w części, zostało zaspokojone dopiero na etapie postępowania sądowego. Dlatego też koszty procesu winny obciążać stronę pozwaną.

W konsekwencji apelująca wnioskowała o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do rozpoznania sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała w szczególności, że zmuszona została do wytoczenia niniejszego powództwa, gdyż została pozbawiona możliwości korzystania z uprawnień w zakresie pobierania pożytków z nieruchomości, stanowiącej jej współwłasność w udziale wynoszącym 1/8. Strona pozwana nie reagowała bowiem na kierowaną do niej korespondencję i nie składała wyjaśnień w zakresie inkasowania i windykowania należności czynszowych (§ 2 ust. l lit. e umowy), zawierania umów na dostawę energii elektrycznej, wody, wywozu śmieci oraz innych związanych z obsługą nieruchomości (§ 2 ust. l lit. f umowy), a także nie dostarczała (ani również nie udostępniała do wglądu) dokumentacji składającej się na sprawozdanie finansowe z nieruchomości, które to sprawozdanie miała obowiązek sporządzać na podstawie § 5 umowy o zarząd. Jedynym dokumentem przekazywanym przez zarządcę było zestawienie wpływów i wydatków, nie poparte jednak mimo monitów dokumentami źródłowymi. W ocenie strony powodowej, strona pozwana uchybiła obowiązkom wskazanym w łączącej go ze stroną powodową umowie o zarząd, jak również nie wypełniła obowiązku określonego w art. 460 k.c., tj. nie przedłożyła zestawienia wpływów i wydatków wraz z potrzebnymi dowodami. Przedłożone syntetyczne zestawienie nie może zostać uznane za rachunek z zarządu, o którym mowa w art. 460 k.c., a co za tym idzie, nie spełnia oczekiwań Skarbu Państwa, jako współwłaściciela nieruchomości i strony umowy o zarząd. Rachunek z zarządu nie może ograniczyć się do przedstawienia liczbowego bilansu, ale powinien zawierać także niezbędne dane opisowe. Strona powodowa przez działanie, a w zasadzie zaniechanie ze strony Z. W. N.zostaje pozbawiona kompleksowej wiedzy na temat finansowej kondycji nieruchomości oraz faktycznie podejmowanych czynnościach zarządcy.

Strona pozwana domagała się oddalenia apelacji i zasądzenia kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja była bezzasadna i jako taka podlegała oddaleniu.

Wbrew zarzutowi skarżącej, Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, wyrażające oceny, które nie pozostają w sprzeczności z zasadami logicznego myślenia i doświadczenia życiowego oraz nie wskazują błędów natury faktycznej, dlatego też Sąd Okręgowy przyjął je za własne. Sąd II instancji podziela też wywody prawne Sądu Rejonowego i nie widzi potrzeby ich powielania.

Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, że żądana przez stronę powodową dokumentacja źródłowa wykraczała poza obowiązki zarządcy nieruchomości został niewłaściwie sformułowany, gdyż w istocie jest to zarzut naruszenia art. 460 k.c., o czym poniżej.

Chybiony był także zarzut naruszenia art. 227 w zw. z art. 233 k.p.c. w sposób wyżej opisany. Podkreślić bowiem należy, że skoro strona powodowa nie przedstawiła żadnych dowodów dla wykazania, że została pozbawiona możliwości wglądu w dokumenty źródłowe, które miały wyjaśnić tabelaryczne zestawienia wpływów i wydatków związanych z przedmiotową nieruchomością za okres objęty żądaniem pozwu, to nie może obecnie skutecznie twierdzić, że Sąd I instancji dokonał w tej kwestii dowolnej oceny dowodów, sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Tymczasem strona pozwana przedstawiła dowód z zeznań świadka - administratora z jej ramienia - (...), który w sposób nie budzący wątpliwości podała, że dokumenty źródłowe mogły zostać udostępnione na żądanie każdego ze współwłaścicieli. Strona pozwana nigdy nie odmówiła dostępu do tych dokumentów i sporządzania z nich kserokopii, natomiast strona powodowa nigdy się tego nie domagała. Natomiast w marcu 2014 r. pracownicy strony powodowej domagali się przedłożenia im dokumentów tylko za 2013 rok, co nastąpiło. Stronie powodowej umknęło też oświadczenie złożone przez jej pełnomocnika na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2014 r., która już po przesłuchaniu I. K., a przed zamknięciem rozprawy, podtrzymała żądanie pozwu wskazując, że dokumenty źródłowe, których przedłożenia domagała się w pozwie, zostały udostępnione w marcu 2014 r. Nie twierdziła przy tym, aby udostępniono tylko cześć dokumentów. Podkreślić też należy, że strona powodowa po przesłuchaniu świadka I. K. nie wnioskowała żadnych dowodów, które podważyłby jej wiarygodność.

Chybiony był także zarzut naruszenia art. 208 w zw. z art. 460 k.c., poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że strona pozwana wypełniła ciążący na niej obowiązek złożenia rachunku z zarządu za okres od 1 września 2009 r. do 30 czerwca 2013 r.

Po pierwsze, należy zauważyć, że przepis art. 208 k.c. nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem dotyczy on złożenia rachunku z zarządu przez współwłaściciela sprawującego zarząd, współwłaścicielowi niesprawującymu zarządu rzeczą wspólną. W niniejszej sprawie mamy natomiast do czynienia z zarządem umownym, gdzie umowa precyzuje te kwestie w § 5.

Po drugie, zgodzić się należy z apelującą, że jak przyjmuje się w doktrynie, rachunek z zarządu składany stosownie do treści art. 460 § 1 k.c. powinien obejmować zestawienie wpływów i wydatków, wraz z dowodami na fakt dokonania stosownych czynności. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby rachunek ten obejmował także inne treści, związane z wykonywaniem zarządu. Przedmiotowy rachunek powinien być jednak wolny od elementów ocennych, będących wynikiem subiektywnego wyobrażenia sporządzającego rachunek. Podzielić też należy pogląd, że złożenie rachunku z zarządu nie powinno obejmować wyłącznie czystego bilansu, ale także zawierać niezbędne dane opisowe, a w razie potrzeby dodatkowe wyjaśnienia. Doprecyzowaniem obowiązków z art. 460 § 1 k.c. jest § 5 pkt 1 i 2 umowy o zarząd z dnia 25 sierpnia 2009 r. W ocenie Sądu Okręgowego, przedłożone przez stronę pozwaną sprawozdania z zarządu, w połączeniu z licznymi pismami, stanowiącymi odpowiedzi na korespondencję kierowaną przez Skarb Państwa oraz z faktem udostępnienia dokumentów, stanowią należyte wypełnienie obowiązków złożenia rachunków z zarządu za okres objęty żądaniem pozwu. Pamiętać należy, że stosownie do art. 316 k.p.c. sąd wydaje wyrok biorąc pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Natomiast żądanie pozwu w istocie sprowadza się do „wypełnienia” formularzy opracowanych przez Wydział Mieszkalnictwa U. M. K., czego zresztą strona powodowa domagała się w piśmie z dnia 19 czerwca 2012 r. Żądany formularz sprawozdania nieruchomością stanowiącą współwłasność Skarbu Państwa obejmuje załączniki dotyczące: zestawienia wysokości czynszów i opłat za bezumowne korzystanie z lokali, zestawienia przychodów w nieruchomości, zestawienia kosztów poniesionych na utrzymanie nieruchomości, kartę informacyjną nieruchomości, wykaz lokalu pozostających w dyspozycji współwłaścicieli. Zatem zakres tego sprawozdania znacznie wykracza poza wymogi sprawozdania finansowego, określone w umowie o zarząd z dnia 25 sierpnia 2009 r. Natomiast część z żądanych informacji dotyczy pozostałych współwłaścicieli i nie jest znana stronie pozwanej, co wskazał zresztą Sąd Rejonowy.

Bezzasadny był też zarzut naruszenia art. 98 k.p.c., skoro strona powodowa nie udowodniła, aby przed wszczęciem procesu domagała się dołączenia stosownych dokumentów, których nie otrzymała lub że nie mogła się z nimi zapoznać w siedzibie zarządcy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak punkcie 1 tenoru wyroku, na zasadzie art. 385 k.p.c.

Natomiast kosztach postępowania odwoławczego, które stanowiły koszty zastępstwa prawnego strony pozwanej, wyrzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c. oraz § 2, § 6 pkt 2 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).

(...)