Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 września 2012r. Wspólnota Mieszkaniowa (...) przy ulicy (...) w Ł. wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w K. K. winni zapłacić w postępowaniu upominawczym , iż pozwani I. K. i K. K. winni zapłacić solidarne na rzecz strony powodowej kwotę 3602 zł 31 z ustawowymi odsetkami od kwoty 3156,83 złotych od dnia 1 sierpnia 2012r. do dnia zapłaty , od kwoty 445,48 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W dniu 4 października 2012r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym , w którym uwzględnił w całości żądanie pozwu oraz orzekł o kosztach postępowania.

W dniu 9 października 2012r. pozwani wnieśli sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 4 października 2012r. , w którym zaskarżyli nakaz w całości oraz wnieśli o oddalenie powództwa.

W piśmie procesowym złożonym w dniu 29 listopada 2013r. pełnomocnik powoda sprecyzował żądanie pozwu wnosząc o zasądzenie solidarnie od pozwanych kwoty 2691zł 62 gr. z ustawowymi odsetkami od dnia 20 września 2012r. do dnia zapłaty cofając powództwo w pozostałym zakresie bez zrzeczenia się roszczenia.

Na rozprawie w dniu 5 marca 2014r. pełnomocnik powoda cofnął powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 557zł 60gr.

Wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi umorzył postępowanie w zakresie żądania kwoty 557,60 zł oraz oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji podniósł , iż z uwagi na to , że strona powodowa cofnęła powództwo co do kwoty 557, 60 zł – w tym zakresie postępowanie zostało umorzone na podstawie art. 355§1 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1k.p.c.

W pozostałym zakresie powództwo jako nieudowodnione podległo oddaleniu w całości. Sąd I instancji podniósł , iż pełnomocnik powoda skutecznie nie wskazał jakiej kwoty dochodzi niniejszym pozwem, za jaki okres jest dochodzona ta kwota , skąd wynika jej wysokość , za co są naliczane te należności , w jaki sposób zostały wyliczone odsetki i za jaki okres oraz od jakich kwot. Z akt sprawy wynikało , iż zadłużenie pozwanych powstało na skutek braku dopłat wynikających z rozliczenia zimnej i cieplej wody i odprowadzenia ścieków rozliczanych od ilości osób przebywających w lokalu oraz rozliczenia podgrzania wody za okres od września 2009r. do sierpnia 2012r. Powód nie przedstawił precyzyjnego sposobu rozliczenia pozwanych. Strona powodowa nie ustosunkowała się także do wpłaconej przez pozwanych sumy czterech czynszów w dniu 15 października 2012r. oraz 6 czerwca 2013r. Strona powodowa przedstawiła rozliczenie z dnia 27 listopada 2013r. , w którym zaległość pozwanych została wyliczona na kwotę 2691,62 zł .Kwota ta różniła się od kwoty pierwotnie dochodzonej pozwem .Świadek J. N. , będąca pracownikiem zarządcy przedmiotowej nieruchomości zeznała , iż kwota (...).62 zł. jest to suma niezapłaconych zaliczek na zimną wodę , podgrzaną wodę , centralne ogrzewanie , koszty eksploatacyjne oraz wywóz nieczystości za okres od 1 września 2009r. do sierpnia 2012r..Świadek nie potrafiła wskazać w jakiej wysokości są to kwoty z poszczególnych tytułów. Zeznała ponadto , że przedstawione pozwanym rozliczenie kosztów rzeczywistego podgrzania wody oraz zużycia wody według wskazań wodomierzy za okres 2009-2011 zawierały zawyżoną normę , zatem nieprawidłowa jest wartość szacunkowa zużycia wody w rozliczeniu na jedna jedną osobę.

W tym stanie rzeczy Sąd I instancji stwierdził , iż żądanie pozwu w pozostałym zakresie nie zostało udowodnione .

Apelację od powyższego wniosła strona powodowa.

Skarżąca zarzuciła rozstrzygnięciu :

1.naruszenie przepisów art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 203 §4 k.p.c. poprzez ich niezastosowanie co do części cofniętego pozwu w kwocie 910.69zł.;

2.naruszenie art. 6 k.c. art. 3 k.p.c. art. 229 k.p.c. art. 232 zdanie pierwsze k.p.c. poprzez uznanie , iż powód nie udowodnił powództwa , w sytuacji gdy pozwani przyznali okoliczność i wysokość roszczenia powoda z tytułu rozliczenia opłat za media za lata 2009 – 2011 r. w trakcie procesu;

3.naruszenie art. 232 k.p.c. i art. 278 §1 k.p.c. poprzez uznanie , iż rozliczenie kosztów wymagało wiedzy specjalistycznej biegłego , w sytuacji gdy rozliczenie kosztów rzeczywistego podgrzania wody oraz zużycia wody dokonane przez powoda i pozwanych są identyczne , a zatem wobec bezspornej okoliczności w zakresie istnienia i wysokości niedopłaty pozwanych z tego tytułu ;

4.sprzczność ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego wskutek uznania między stronami sporu co do sposobu rozliczenia kosztów rzeczywistego podgrzania wody oraz zużycia wody za lata 2009-2011.

Skarżący cofnął w apelacji pozew co do kwoty 1026,47 zł.

W konkluzji skarżący wniósł o umorzenie postępowania w zakresie kwoty 1026,47 złotych , jak również zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanych 1107, 55 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia odpisu pozwu do dnia zapłaty, jak również zasadzenie od pozwanych na rzecz powoda kosztów procesu.

Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w dniu 4 grudnia 2014r. pełnomocnik powoda oświadczył , ze cofa powództwo o kwotę (...). i nie jest w stanie dokładnie określić z jakich tytułów popiera powództwo w pozostałym zakresie.

Pozwany w imieniu własnym i w imieniu pozwanej wyraził zgodę na cofnięcie pozwu , a w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje:

Z uwagi na oświadczenie pełnomocnika powoda o cofnięciu pozwu co do kwoty (...).76 złotych i wyrażeniu zgody na to cofnięcie przez pozwanych Sąd Okręgowy na podstawie art.386 §3 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób , że umorzył postępowanie w zakresie kwoty 2494 zł 76 gr w oparciu o przepis art. 355 §1 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 k.p.c.

W pozostałym zakresie apelacja nie jest zasadna.

Wbrew zarzutom podniesionym w apelacji Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń stanu faktycznego , znajdujących oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym i trafnie określił konsekwencje prawne z nich wynikające. Ocenę tę Sąd Okręgowy przyjmuje za własną bez konieczności ponownego jej przytaczania .

Nie znajduje żadnego uzasadnienia zarzut , iż pozwani uznali powództwo co do wysokości . Pozwani przez cały czas postępowania kwestionowali wysokość dochodzonego roszczenia , podnosili , iż nie została wykazana zasadność wysokości dochodzonego od nich roszczenia .

Zgodzić należy się z Sądem I instancji , iż w rozpoznawanej sprawie strona powodowa nie udowodniła wysokości dochodzonego roszczenia .Rację ma Sąd I instancji , iż stosownie do art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie , która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Strona powodowa w niniejszym postępowaniu nie sprostała temu ciężarowi.

Rację ma Sąd I instancji, iż pełnomocnik powoda skutecznie nie wskazał jakiej kwoty dochodzi niniejszym pozwem, za jaki okres jest dochodzona ta kwota , skąd wynika jej wysokość , za co są naliczane te należności , w jaki sposób zostały wyliczone odsetki i za jaki okres oraz od jakich kwot. Przed Sądem I instancji początkowa dochodzona była kwota 3602,31 złotych . Pismem procesowym z dnia 27 listopada 2013 r. pełnomocnik powoda ograniczył powództwo do kwoty 2691,62 złotych i żądał zasądzenia tej kwoty od pozwanych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20 września 2012r. ( pismo –k. 129). Oświadczenie o cofnięciu pozwu co do tej kwoty nie zawierało oświadczeni o zrzeczeniu się roszczenia w tym zakresie. Niemniej jednak na rozprawie w dniu 5 marca 2014r. (-k.144) pozwany działając w imieniu własnym i pozwanej wyraził zgodę na cofniecie pozwu w tym zakresie . Zatem pismem tym żądanie pozwu zostało ograniczone o kwotę 911,69 złotych . następnie na rozprawie w dniu 5 marca 2014r. pełnomocnik powoda po przeprowadzeniu dowodu z zeznań świadka J. N. cofnął powództwo o kwotę 557,60 zł . Zatem łącznie przed Sądem I instancji strona powodowa cofnęła powództwo o kwotę 1469 zł 29gr .Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w Łodzi pełnomocnik powoda oświadczył , że cofa powództwo o kwotę 2494zł 76 gr. – a więc cofnięcie powództwa jest dalej idące , niż nastąpiło to przed Sądem I instancji , przy czym pełnomocnik powoda nie był w stanie sprecyzować za jakie okresy i z jakiego tytułu strona powodowa dochodzi roszczenia w pozostałym zakresie.

Zgodzić należy się z Sądem I instancji i w tym zakresie , że z akt sprawy wynikało , iż zadłużenie pozwanych powstało na skutek braku dopłat wynikających z rozliczenia zimnej i cieplej wody i odprowadzenia ścieków rozliczanych od ilości osób przebywających w lokalu oraz rozliczenia podgrzania wody za okres od września 2009r. do sierpnia 2012r. Powód nie przedstawił precyzyjnego sposobu rozliczenia pozwanych. Świadek J. N. , będąca pracownikiem zarządcy przedmiotowej nieruchomości zeznała , iż kwota (...).62 zł. , która była dochodzona przed Sądem I instancji stanowiła sumę niezapłaconych zaliczek na zimną wodę , podgrzaną wodę , centralne ogrzewanie , koszty eksploatacyjne oraz wywóz nieczystości za okres od 1 września 2009 r. do sierpnia 2012r..Świadek nie potrafiła wskazać w jakiej wysokości są to kwoty z poszczególnych tytułów. Zeznała ponadto , że przedstawione pozwanym rozliczenie kosztów rzeczywistego podgrzania wody oraz zużycia wody według wskazań wodomierzy za okres 2009-2011 zawierały zawyżoną normę , zatem nieprawidłowa jest wartość szacunkowa zużycia wody w rozliczeniu na jedna jedną osobę.

W ocenie Sądu Okręgowego w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego nie sposób przyjąć , iż strona powodowa udowodniła wysokość dochodzonego roszczenia .

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy w pozostałym zakresie oddalił apelację jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.