Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 66/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Magdalena Balion – Hajduk (spr.)

SO Gabriela Sobczyk

SR (del.) Maryla Majewska - Lewandowska

Protokolant Iwona Reterska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2014 r. w sprawy

z powództwa A. P.

przeciwko(...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 22 października 2013r. sygn. akt I C 297/13

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

w punkcie 1 zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2100 zł (dwa tysiące sto) z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2013r.,

w punkcie 3 zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1180,24 zł (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt złotych 24/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 386 zł (trzysta osiemdziesiąt sześć) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SO Magdalena Balion – Hajduk SO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Ca 66/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 października 2013r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim zasądził od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda A. P. kwotę 392,70zł z odsetkami ustawowymi od dnia 5 marca 2013r., oddalił powództwo w pozostałej części i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 329,44zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że poszkodowany w dniu 18 marca 2012r. przelał na powoda swoją wierzytelność względem (...) S.A. w S. – poprzednika prawnego pozwanego, z tytułu odszkodowania za szkodę wynikającą ze zdarzenia z dnia 18 marca 2012r., w której uszkodzeniu uległ samochód O. nr rej (...). Powód wynajął poszkodowanemu pojazd zastępczy V. (...) nr rej (...) w okresie od 8 do 23 kwietnia 2012r., informując go, iż koszty wynajmu pojazdu zostaną rozliczone bezgotówkowo. Samochód zastępczy był mu niezbędny do dojazdów do pracy, ponieważ jeździł z K., gdzie mieszka do K., gdzie parkuje swój samochód ciężarowy, którym rozwozi na zlecenie nawozy z K.. Szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 19 marca 2012r. W dniu 22 marca 2012r. rzeczoznawca pozwanego dokonał oględzin pojazdu. Pozwany ustalił w dniu 16 kwietnia 2012r. wartość szkody w pojeździe na kwotę 6836,18 zł i w dniu 8 maja 2012r. podjął decyzję o wypłacie odszkodowania w tej wysokości. Następnie w dniu 6 marca 2013r. podjął decyzję o wypłacie dodatkowego odszkodowania w kwocie 1707,30 zł z tytułu kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego.

Powód wystawił w dniu 20 grudnia 2012r. fakturę nr (...) na kwotę 2400 zł za wynajem pojazdu zastępczego przez 16 dni w cenie 150 zł brutto za dobę.

W dniu 11 lutego 2012r. pełnomocnik pozwanego wezwał pozwanego do zapłaty kwoty objętej pozwem. Uzasadniony okolicznościami czas parkowania pojazdu to 14 dni. Stawka przyjęta to wynajmu pojazdu przez powoda nie jest zawyżona. Poszkodowanemu został wynajęty samochód V. (...), który należy do segmentu tego samego segmentu co uszkodzony samochód należący do segmentu C. Dobowy koszt wynajmu pojazdu z tego segmentu wynosi 150 zł brutto. W związku z tym uzasadniony jest koszt wynajmu w kwocie 2400 zł brutto.

Sąd Rejonowy w oparciu o art. 822 § 1 k.c. oraz art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152 z późn. zm.)

uznał, że odszkodowanie obejmuje wszelkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki, w tym uzasadniony okolicznościami koszt wynajmu pojazdu zastępczego. Pozwany nie kwestionował zasadności odszkodowania za najem pojazdu, co do zasady, lecz jedynie długość okresu uzasadnionego najmu i wypłacił odszkodowanie za 14 a nie 16 dni, za które żądał powód. W tym zakresie Sąd przyjął, podzielając opinię biegłego – iż uzasadniony czas wynajmu samochodu zastępczego wynosił siedem dni roboczych. Biegły jednoznacznie wskazał, iż technologiczny czas naprawy samochodu wynosi cztery dni. W tej sytuacji, nie można pozwanego obciążać wydłużonym czasem naprawy w szczególności dodatkowymi dniami na wykonanie takich czynności jak przygotowanie pojazdu do naprawy, rozbiórka pojazdu, który nie może być zaliczany do ekonomicznie i technologicznie uzasadnionego okresu przestoju, gdyż nie stanowi normalnego następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W konsekwencji Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda uzasadniony koszt najmu pojazdu zastępczego w kwocie 392,70zł, co stanowi różnicę pomiędzy dochodzoną kwotą 2400 zł a wypłaconym odszkodowaniem w kwocie 1707,30 zł, które zostało wypłacono w kwocie netto. Poszkodowany jest wprawdzie płatnikiem podatku VAT z powodu prowadzonej działalności gospodarczej, jednak uszkodzony samochód nie stanowił środków trwałych firmy powoda i nie może on rozliczyć kosztów związanych z utrzymaniem uszkodzonego pojazdu w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym odszkodowanie należało wypłacić w pełnej wysokości wraz z podatkiem VAT.

Sąd oddalił powództwo w pozostałej części, wskazując że co prawda powód twierdził, że wypłata z dnia 6 marca 2013r. została zaliczona na poczet odszkodowania dochodzonego w sprawie I C 153/13, jednak z decyzji podjętej przez pozwanego w dniu 6 marca 2013r. znajdującej się w aktach szkody wynika wyraźnie, iż odszkodowanie zostało wypłacone z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego na podstawie faktury nr (...). W związku z tym rzeczą powoda było właściwe zaliczenie wypłaconego odszkodowania.

Powód w apelacji zarzucił naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. przez błędną ocenę materiału dowodowego, w szczególności przez uznanie, że pozwany spełnił częściowo świadczenie objęte powództwem, mimo że powód przedstawił dokumenty z których wynika, że wypłata została zarachowana na poczet innego świadczenia, naruszenie art. 98 k.p.c., art. 451 § 1 k.c. przez niezastosowanie i uznanie, ze powód nie miał prawa zarachowania wypłaty na poczet innego świadczenia, naruszenie art. 6 k.c. przez niezastosowanie i przyjęcie, że pozwany powiadomił powoda o tym, które roszczenie pokrył. Powód wniósł o zmianę wyroku i zasądzenie na jego rzecz kwoty 2100zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 marca 2013r. warz z kosztami postępowania za obie instancje.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda musiała odnieść skutek.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy w większości pomiędzy stronami bezsporne, natomiast nie może zgodzić się z ostatecznym rozstrzygnięciem. Sąd Rejonowy uznał, iż powodowi przysługuje odszkodowanie za wynajem pojazdu zastępczego przez okres 14 dni w wysokości 2100zł, ale uznał także że w toku postępowania pozwany wypłacił powodowi już z tego tytułu kwotę 1707,30zł. Sąd Rejonowy swoje ustalenie, sprzeczne ze stanowiskiem strony powodowej, oparł jedynie na dokumencie zawartym w aktach szkody – piśmie z 6 marca 2013r. o przyznanym powodowi odszkodowaniu w kwocie 1707,30zł za wynajem pojazdu zastępczego. Brak jest jednak w tych aktach potwierdzenia, że pismo to zostało powodowi doręczone, powód zaś tej okoliczności zaprzeczył. Jednocześnie Sąd Rejonowy nie przeprowadził dowodu z dokumentów zawartych w sprawie o sygn. I C 153/13 Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim, na które powoływał się skarżący. Powód w tamtej sprawie dochodził od pozwanego odszkodowania z tytułu poniesionych kosztów naprawy pojazdu i pismem z dnia 8 kwietnia 2013r. cofnął powództwo co do kwoty 1707,30zł, zrzekając się w tej części roszczenia, ponieważ pozwany wskazaną kwotę uregulował już po wytoczeniu powództwa. W konsekwencji Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 29 listopada 2013r. umorzył postępowanie co do kwoty 1707,30zł. Sąd I instancji nie skonfrontował tego oświadczenia z oświadczeniami powoda złożonymi w toku niniejszego procesu, przez co błędnie ocenił stanowisko pozwanego, zmierzające do wykazania, iż kwota 1707,30zł powinna zostać zaliczona na poczet odszkodowania za wynajem pojazdu zastępczego.

Sąd Okręgowy, biorąc powyższe okoliczności pod uwagę na mocy art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i orzekł jak w pkt. 1 sentencji oraz na podstawie art. 98 k.p.c. obciążył pozwaną wszystkimi kosztami postępowania przez Sądem Rejonowym, a złożyły się na nie opłata od pozwu – 200zł, koszt opinii biegłego - 443,24zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą od pełnomocnictwa - 617zl.

Na mocy art. 108 k.p.c. w związku z art. 98 k.p.c. orzeczono o kosztach postępowania odwoławczego zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu Na koszty postępowania odwoławczego złoży6ła się opłata od apelacji - 86zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika - 300zł.

SSR (del.) Maryla Majewska – Lewandowska SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Gabriela Sobczyk