Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Ka 203/13

Uzasadnienie J. B. został oskarżonego o to, że:

I.  w okresie 04.09.2012r. -05.09.2012r. z ul. (...) w W., działając

wspólnie i w porozumieniu z C. K., zabrał w celu przywłaszczenia metalowy wózek sklepowy o wartości 400zł na szkodę sklepu (...) Sp. z o.o. W. ul. (...) tj. o czyn z art. 278§ 1kk

C. K. został oskarżonego o to, że:

II.  w okresie 04.09.2012r -05.09.2012r z ul. (...) w W., działając wspólnie i w porozumieniu z C. K., zabrał w celu przywłaszczenia metalowy wózek sklepowy o wartości 400zł na szkodę sklepu (...) Sp. z o.o. W. ul. (...) tj. o czyn z art. 278 § 1kk

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2012r. Sąd Rejonowy dla W. w W. w sprawie VIII K 874/12:

1.  oskarżonego J. B. uznał za winnego popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 kk, i na podstawie tego przepisu skazał go i wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

2.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary grzywny zaliczył oskarżonemu J. B. okres zatrzymania w sprawie w dniu 08.09.2012r przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

3.  oskarżonego C. K. uznał za winnego popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 kk, i na podstawie tego przepisu skazał go i wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10zł.

4.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary grzywny zaliczył oskarżonemu C. K. okres zatrzymania w sprawie w dniu 08.09.2012r przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

5. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych, z
których wyłożone wydatki przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Wyrok ten zaskarżył prokurator, zaskarżając wyrok w części orzeczenia o karze na korzyść obu oskarżonych. Apelujący rozstrzygnięciu zarzucił:

• obrazę przepisów prawa materialnego, a polegającą na naruszeniu art. 278 § 1 kk poprzez orzeczenie wobec oskarżonych J. B. i C. K. kary grzywny na podstawie tego przepisu , podczas gdy przepis ten stanowi, że za czyn z art. 278 § 1 kk można orzec karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 i na nie orzeczeniu grzywny na podstawie art. 278 § 1 kk przy zastosowaniu art. 58 § 3kk.

Oskarżyciel publiczny wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie jako podstawy orzeczenia kary grzywny w przypadku obu oskarżonych art. 278 § 1 kk w zw. z art. 58 § 3 kk.

Zarządzeniem z dnia 21 lutego 2013r. Przewodniczący VIII Wydziału Karnego Sądu Rejonowego dla W. odmówiła przyjęcia apelacji złożonej przez prokuratora od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 22 listopada 2012r. na korzyść oskarżonego C. K.. Orzeczenie to stało się prawomocne w dniu 20 marca 2013r., zaś wyrok w stosunku do oskarżonego C. K. zyskał walor prawomocności w dniu 30 listopada 2012r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja skarżącego doprowadziła do zmiany zaskarżonego orzeczenia.

Sąd Odwoławczy dostrzegając uchybienie oskarżyciela publicznego w zakresie wniesionej przez tego zapowiedzi apelacji zmienił w trybie art. 435 kpk prawomocne orzeczenie w części dotyczącej kary grzywny wymierzonej C. K.. Cytowany przepis uprawniał wszak sąd odwoławczy do zmiany orzeczenia na korzyść współoskarżonego w sytuacji, gdy ten nie wniósł środka odwoławczego, a sąd II instancji zmodyfikował orzeczenie na rzecz współoskarżonego, którego środek odwoławczy dotyczył, zaś te same względy przemawiały za modyfikacją na rzecz tamtego.

Racje przyznać należało skarżącemu w zakresie, w jakim podnosił on, iż wymierzenie w zaskarżonym wyroku kary grzywny możliwe było wyłącznie przez zastosowanie przepisu art. 58 § 3 kk. W myśl bowiem art. 278 § 1 kk kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Orzeczenie zatem kar grzywny wobec obu oskarżonych, stanowiących de facto wynik poczynionych przez strony uzgodnień w trybie art. 335 kpk mogło zapaść jedynie przy zastosowaniu instytucji przewidzianej dyspozycją art. 58 § 3 kk. Przepis ten uprawnia sąd do orzeczenia kary grzywny w miejsce pozbawienia wolności jeśli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 5 lat. Przesłanka ta została spełniona w tym przypadku. Podkreślić jednak należy, że tak ukształtowany wymiar kary winien być uznany za wynik faktycznego zastosowania przepisu art. 58 § 3 kk, zaś apelacja błędnie formułuje zarzut naruszenie prawa materialnego; ocena części dyspozytywnej tego orzeczenia w ścisłym

powiązaniu z jego uzasadnieniem prowadzi natomiast do jasnego wniosku, że konstruując orzeczenie sąd I instancji uchybił treści art. 413 § 1 pkt 6 kpk przez niepełne wskazanie przepisów zastosowanej ustawy karnej. Sąd odwoławczy zatem, dostrzegając uchybienie sądu rejonowego zmodyfikował wyrok w ten sposób, iż uzupełnił podstawę wymiaru kar grzywny wymierzonych obu oskarżonym o przepis art. 58 § 3kk.

Zdaniem sądu odwoławczego w niniejszym postpowaniu niecelowym było wydawanie rozstrzygnięcia o charakterze kasatoryjnym jeśli zważyć, że sąd I instancji dostrzegł swój błąd, choć próbował go konwalidować w niedopuszczalnej formie sprostowania, a który to ewidentnie wynikał wyłącznie z przeoczenia wyrokującego sądu.

Mając na względzie powyższe, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok zgodnie z wnioskiem wnoszącego apelację, zaś w części dotyczącej oskarżonego C. K. w oparciu o treść art. 435 kpk.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie odpowiednich przepisów.