Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 889/14

POSTANOWIENIE

Dnia 22 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek

Sędziowie: SO Aleksandra Janas (spr.)

SR del. Marcin Rak

po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Prezydenta Miasta Z.

z udziałem M. W.

o orzeczenie przepadku rzeczy

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 24 października 2013 r., sygn. akt VIII Ns 473/12

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Zabrzu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSR del. Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Aleksandra Janas

UZASADNIENIE

Prezydent Miasta Z. wystąpił do tamtejszego Sądu Rejonowego z wnioskiem, w którym domagał się orzeczenia przepadku samochodu osobowego marki V. (...), nr rej. (...), stanowiącego własność uczestnika postępowania M. W.. Uzasadniając wniosek podał, że w dniu 13 września 2008r., kierujący tym pojazdem uczestnik został zatrzymany do kontroli drogowej, w wyniku której ustalono, że nie posiada on dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Pojazd został usunięty na strzeżony parking przy ul. (...) w Z., o czym uczestnika poinformowano, podobnie jak i o skutkach prawnych nieodebrania pojazdu z parkingu w terminie 6 miesięcy. Mimo pouczenie uczestnik nie podjął żadnych czynności.

W toku postępowania wnioskodawca poinformował, że zgodnie z informacjami udzielonymi przez (...) w W., właścicielem opisanego wyżej pojazdu jest A. S..

Postanowieniem z 24 października 2013r. Sąd Rejonowy w Zabrzu oddalił wniosek po myśli art.130 us.10 e ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t. jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 108, poz.908 z późn. zm.) uznając, że o ile z okoliczności sprawy wynika, że usunięcie pojazdu było konieczne, to jednak wnioskodawca nie dołożył należytej staranności w poszukiwaniu osoby uprawnionej do jego odbioru, a tym samym orzeczenie przepadku byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

W apelacji od tego postanowienia wnioskodawca zarzucił sprzeczność poczynionych ustaleń z treścią zebranego materiału dowodowego poprzez przyjęcie, że nie wezwał właściciela pojazdu do jego odbioru w prawidłowy sposób. Twierdził, że choć z danych zawartych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców ( (...)) wynika, że właścicielem pojazdu jest A. S., to jednak dane te są nieaktualne w sytuacji, gdy poprzedni lub aktualny właściciel samochodu nie zawiadomi o zmianie właściwego wydziału komunikacji. W rozpoznawanej sprawie prawo własności przedmiotowego pojazdu przysługujące M. W. nie było przez nikogo kwestionowane.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja musi odnieść skutek.

Stanowisko skarżącego, iż prawo własności opisanego wyżej pojazdu przysługuje uczestnikowi M. W. nie znajduje oparcia w stanie sprawy. W szczególności na te okoliczność wnioskodawca nie przedstawił żadnych dowodów, co jest o tyle istotne, że z danych zawartych w systemie (...) wynika stan odmienny. Obowiązkiem Sądu było zatem – po myśli art.510 § 2 1 k.p.c. – wezwanie do udziału w sprawie A. S. jako osoby zainteresowanej wynikiem postępowania, to jest takiej, której praw dotyczy wynik postępowania. Skoro Sąd Rejonowy zaniechał tego wezwania, uzasadnione jest twierdzenie, że prawa właściciela pojazdu ujawnionego w centralnej ewidencji nie zostały właściwie zabezpieczone.

Niezależnie od tego Sąd Rejonowy nie poprzedził wydania zaskarżonego postanowienia doręczeniem wniosku osobie wskazanej przez wnioskodawcę we wniosku uczestnik postępowania,
a to M. W.. Pominąwszy fakt, iż – jak wynika ze zgromadzonych informacji – aktualne miejsce pobytu tego uczestnika nie jest znane, trzeba mieć na uwadze, że rozpoznanie przez sąd sprawy nieprocesowej na posiedzeniu niejawnym zgodnie z szczególną regulacją art.6106 § 3 k.p.c. nie może być jednoznaczne z uniemożliwieniem uczestnikowi obrony jego praw. Taka sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie ponieważ przed wydaniem rozstrzygnięcia uczestnik postępowania nie mógł zapoznać się z wnioskiem i ustosunkować do zawartego w nim żądania. Tym samym doszło do naruszenia art. 206 § 2 k.p.c. w związku z art.207 § 1 k.p.c. i art.13 § 2 k.p.c., co także samo w sobie doprowadziło do pozbawienia osób zainteresowanych wynikiem rozstrzygnięcia możliwości obrony ich praw w rozumieniu art.379 pkt 5 k.p.c.

Z tych przyczyn zaskarżone postanowienie podlegało uchyleniu na podstawie 386 § 2 i 4 k.p.c. w związku z art.13 § 2 k.p.c. Skoro zaskarżone postanowienie wydane zostało na posiedzeniu niejawnym, a inne czynności merytoryczne poza tym posiedzeniem w sprawie nie miały miejsca, nie zachodziła poza uchyleniem postanowienia potrzeba zniesienia postępowania.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy wezwie do udziału w sprawie osobę wymienioną w (...) jako właściciela pojazdu, przeprowadzi czynności mające na celu doręczenie mu oraz M. W. odpisu wniosku i zakreśli im stosowny termin celem umożliwienia ustosunkowania się do żądania wniosku. Przeprowadzi nadto postępowanie w takim zakresie, w jakim uzna to za konieczne z uwagi na stanowiska zainteresowanych i przedmiot postępowania. Po dokonaniu tych czynności, wyda w sprawie rozstrzygnięcie stosownie do stanu sprawy i zgromadzonego w sprawie materiału.

SSR (del.) Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Aleksandra Janas