Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 669/12

POSTANOWIENIE

Dnia 31 października 2012 roku

Sąd Apelacyjny w Szczecinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym

Przewodniczący: SSA Iwona Wiszniewska

Sędziowie: SSA Eugeniusz Skotarczak (spr.)

SSA Edyta Buczkowska - Żuk

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2012 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 5 lipca 2012 roku, sygn. akt I C 45/11

w sprawie z powództwa H. (...) (...) w S.

przeciwko S. C.

o zapłatę

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

SSA E. Buczkowska - Żuk SSA I. Wiszniewska SSA E. Skotarczak

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Koszalinie umorzył postępowanie na podstawie art. 182 § 1 zd. 1 k.p.c., wskazując, że postanowieniem z 29 czerwca 2011 r. nastąpiło zawieszenie postępowania na podstawie art. 178 k.p.c., zaś w ciągu roku od zawieszenia postępowania nie został zgłoszony wniosek o podjęcie postępowania.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył powód zaskarżając je w całości oraz wnosząc o jego uchylenie i podjęcie zawieszonego postępowania.

Zaskarżonemu postanowieniu powód zarzucił:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia poprzez przyjęcie, iż pismo procesowe powódki z dnia 10 maja 2012 r. nie stanowiło wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania, w sytuacji gdy z treści pisma wynika, iż z uwagi na nie zmaterializowanie się ugody notarialnej zasadnym będzie podjęcie zawieszonego postępowania;

- obrazę prawa procesowego w postaci art. 182 § 1 zd. 1 k. p. c. poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy prawidłowa interpretacja pisma procesowego z dnia 10 maja 2012 r. uniemożliwiała umorzenie postępowania w niniejszej sprawie.

W uzasadnieniu zażalenia powód wskazał, że Sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, że pismo procesowe powódki z dnia 10 maja 2012 r. nie stanowiło wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania, w sytuacji gdy z treści pisma wynika, iż z uwagi na nie zmaterializowanie się ugody notarialnej zasadnym będzie podjęcie zawieszonego postępowania. Zdaniem skarżącej nie bez znaczenia jest przy tym fakt, iż pełnomocnik pozwanego pismem procesowym z dnia 30 maja 2012 r. prosił Sąd o zobowiązanie pełnomocnika powódki do wyjaśnienia kwestii wymaganej zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. W związku z czym należy przyjąć, iż pełnomocnik zinterpretował treść pisma procesowego powódki jako wniosek o podjęcie

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 182 § 1 k.p.c. Sąd umarza postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron jeżeli wniosek o podjęcie postępowania nie został zgłoszony w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu. W myśl art. 182 § 2 k.p.c. umorzenie postępowania zawieszonego w pierwszej instancji nie pozbawia powoda prawa ponownego wytoczenia powództwa, jednakże poprzedni pozew nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa.

W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy w Koszalinie postanowieniem z dnia 29 czerwca 2011 roku zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 178 k.p.c. na zgodny wniosek stron złożony na rozprawie w dniu 29 czerwca 2011 roku (k. 123).

W ciągu roku od wydania tego orzeczenia żadna ze stron nie wniosła o podjęcia zawieszonego postępowania. Wbrew zarzutom powoda pismo z dnia 10 maja 2012 roku nie stanowiło wniosku o podjęcie postępowania. Z treści powyższego pisma – sporządzonego przez profesjonalnego pełnomocnika w żaden sposób nie wynika bowiem, że powód wnosił o podjęcie zawieszonego postępowania. Skarżący błędnie wskazuje, że z pisma z dnia 10 maja 2012 roku pisma wynika, że w ocenie powódki zasadnym będzie podjęcie zawieszonego postępowania, wbrew bowiem twierdzeniom powoda, w piśmie tym wskazano jedynie, że zasadnym będzie zobowiązanie strony przeciwnej do ustosunkowania się nie tego pisma, co też nastąpiło zarządzeniem z dnia 21 maja 2012 roku.

Pozwany ustosunkowując się w piśmie z dnia 30 maja 2012 roku do pisma powoda z dnia 10 maja 2012 roku, również nie wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania.

Natomiast podnoszona przez skarżącego kwestia dotycząca tego, czy intencją powódki, pomimo faktu, iż nie wskazała tego wprost, było wzruszenie zawieszonego postępowania oraz czy pełnomocnik pozwanej zinterpretował treść pisma powódki jako wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania, w żaden sposób nie może zastąpić formalnego wniosku strony reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika o podjęcie postępowania.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 9 lutego 2006 roku (VCK 457/05, Lex nr 421411) wyjaśnił, że użyte w przepisie art. 182 § 1 k.p.c. słowo „umarza” oznacza, że sąd musi wydać postanowienie o umorzeniu zawieszonego postępowania, jeżeli została spełniona wskazana w nim przesłanka (niezgłoszenie wniosku o podjęcie postępowania w ciągu roku od daty postanowienia o zawieszeniu).

Mając powyższe na uwadze Sąd drugiej instancji uznał zaskarżone postanowienie za słuszne i na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.

SSA E. Buczkowska - Żuk SSA I. Wiszniewska SSA E. Skotarczak