Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Akz 5/12

V Ds. 24/11/Sp(c)

POSTANOWIENIE

Dnia 5 stycznia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSA Wojciech Kociubiński (spr.)

SSA Robert Wróblewski

SSA Tadeusz Kiełbowicz

Protokolant Aldona Zięta

przy udziale prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Ludwika Uciurkiewicza

po rozpoznaniu w sprawie M. O.

podejrzanego o przestępstwo z art. 258 § 1 k.k., art. 56 ust. 1 w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

zażalenia wniesionego przez podejrzanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Legnicy

z dnia 6 grudnia 2011r., sygn. akt: III Kp 284/11

w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania

po wysłuchaniu wniosku prokuratora

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n a w i a

zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. akt: III Kp 284/11, Sąd Okręgowy w Legnicy na podstawie art. 263 § 2 k.p.k. uwzględnił wniosek prokuratora Prokuratury Okręgowej w L. o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego M. O. na kolejne 3 miesiące, to jest do dnia 10 marca 2012 r.

Postanowienie to zaskarżył podejrzany, zarzucając błąd ustaleń Sądu Okręgowego o podstawach dla jego dalszego tymczasowego aresztowania. Podejrzany podniósł, że dowód z wyjaśnień współpodejrzanego nie jest wystarczający do ustalenia wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia przez niego przypisywanych mu czynów. Niezależnie od powyższego zakwestionował też wybór środka najsurowszego, jako właściwego, zarzucając dowolność stwierdzeniom Sądu Okręgowego, że pozostając na wolności mógłby ukrywać się lub nakłaniać świadków do składania fałszywych zeznań. W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia przez uchylenie tymczasowego aresztowania lub zamianę na środek o charakterze nieizolacyjnym.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Nie można podzielić zarzutu podejrzanego, że przedstawione Sądowi Okręgowemu dowody nie spełniają wymogu art. 249 § 1 k.p.k. do zastosowania wobec niego środka zapobiegawczego, to jest nie wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego zarzucanych mu przestępstw. To prawda, co podnosi podejrzany, że ważnym dowodem go obciążającym są obecne wyjaśnienia współpodejrzanego A. E., ale biorąc pod uwagę całokształt ujawnionych dotychczas okoliczności, w tym zwłaszcza związanych z zatrzymaniem obu podejrzanych, miejscem zatrzymania, wynikami przeszukania, ustalenia Sądu Okręgowego, że jest to dowód o jakim mowa w art. 249 § 1 k.p.k. są prawidłowe.

Nie sposób podważyć także ustaleń Sądu Okręgowego o podstawach szczególnych tymczasowego aresztowania z art. 258 § 1 i 2 k.p.k. Polemiczne w tej mierze zażalenie podejrzanego nie wystarcza do zakwestionowania tych ustaleń. Wyrażane przez Sąd Okręgowy obawy, że pozostając poza warunkami izolacyjnego środka zapobiegawczego, podejrzany mógłby podjąć działania utrudniające prawidłowy tok postępowania, nie są dowolne. Wynikają one zarówno z charakteru przypisywanej podejrzanemu działalności przestępczej, jak i jego uprzedniej karalności.

Mając to wszystko na uwadze zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego należało utrzymać w mocy.