Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 693/12

POSTANOWIENIE

Dnia 16 kwietnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Franciszek Marcinowski

Sędzia SA:

Jan Surma

Agnieszka Piotrowska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z wniosku: P. S.

z udziałem: A. L. (1), W. L. i A. L. (2)

o udzielenie zabezpieczenia przed wytoczeniem powództwa

na skutek zażalenia obowiązanych

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. akt I Co 55/12

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy udzielił P. S. zabezpieczenia przed wytoczeniem powództwa o uznanie za bezskuteczną umowy przeniesienia własności nieruchomości zawartej przez dłużnika wnioskodawcy A. L. (3) w dniu 28.01.2009 roku (skargi pauliańskiej) poprzez ustanowienie zakazu zbywania przez pozwanych prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr (...) o powierzchni 371 metrów kwadratowych, położonej we W. przy ulicy (...) wraz z prawem własności posadowionego na niej budynku mieszkalnego, dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o nr Kw (...) oraz wyznaczył wnioskodawcy dwutygodniowy termin do wytoczenia powództwa pod rygorem upadku zabezpieczenia.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że wnioskodawca zgodnie z art. 730¹ kpc uprawdopodobnił istnienie zgłoszonego w pozwie roszczenia oraz interes prawny w uzyskaniu postulowanego zabezpieczenia, polegający według treści wniosku, na zapobieżeniu negatywnym konsekwencjom ewentualnego zbycia przez pozwanych opisanej wyżej nieruchomości kolejnym osobom, co może uniemożliwić osiągnięcie przez uprawnionego skutku mającego zapaść wyroku w postaci uznania za bezskuteczną czynności prawnej zdziałanej przez dłużnika z pokrzywdzeniem wierzyciela.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, obowiązani zarzucili brak podstaw do udzielenia zabezpieczenia z uwagi na nie uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę zarówno istnienia roszczenia, jak i interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. W postępowaniu o udzielenie zabezpieczenia Sąd nie bada kwestii merytorycznych dotyczących zgłoszonego żądania, a jedynie ocenia, czy uprawniony uprawdopodobnił istnienie roszczenia oraz interes prawny w uzyskaniu postulowanego zabezpieczenia. Trafnie ocenił Sąd I instancji, że P. S. zrealizował powyższe wymogi przewidziane w art. 730¹ kpc, a więc istnienie przesłanek skargi pauliańskiej wskazanych w art. 527 kc oraz interes prawny w uzyskaniu zabezpieczenia.

Argumenty obowiązanych zgłoszone w zażaleniu mają w istocie na celu ich obronę przed żądaniem wnioskodawcy i jako takie będą przedmiotem merytorycznego rozpoznania przez Sąd I instancji w toku sprawy i stosownie do przebiegu tego procesu mogą ewentualnie wpływać na uwzględnienie powództwa bądź jego oddalenie przez Sąd I instancji.

Ich przytoczenie w zażaleniu nie prowadzi jednak do pozbawienia uprawnionego tymczasowej ochrony prawnej w drodze zabezpieczenia, tym bardziej, że zabezpieczenie nie obciąża obowiązanych ponad potrzebę.

Celem powództwa z art. 527 kc jest uzyskanie przez powoda prawnej możliwości zaspokojenia wierzytelności przysługującej wierzycielowi przeciwko dłużnikowi z przedmiotów majątkowych, nabytych przez osobę trzecią w drodze czynności zdziałanej z dłużnikiem z pokrzywdzeniem wierzyciela.

Cel ten zagrożony jest potencjalnym niebezpieczeństwem zbycia tego przedmiotu majątkowego przez osobę trzecią (pozwanego w procesie pauliańskim) na rzecz kolejnej („czwartej” osoby) wtedy bowiem, z mocy art. 531 § 2 kc, wierzyciel może wprawdzie wystąpić z powództwem przeciwko osobie czwartej, ale musi wykazać dodatkowe przesłanki, a więc, że ta kolejna osoba wiedziała o okolicznościach uzasadniających uznanie czynności za bezskuteczną czyli była w złej wierze albo nabyła nieodpłatnie. W razie braku przesłanek skutecznego pozwania osoby czwartej wierzyciel praktycznie nie uzyskuje zaspokojenia

Zastosowany przez Sąd I instancji sposób zabezpieczenia jest dopuszczalny w świetle art. 755 § 1 punkt 2 kpc i adekwatny do charakteru zabezpieczanego żądania, stąd zażalenie obowiązanych jako bezzasadne podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc.

I ACz 693/12

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE