Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Cz 363/13

POSTANOWIENIE

Dnia 22 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Alicja Chrzan

SO Jerzy Dydo

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko S. T.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia14 marca 2013 r., sygn. akt I C 1334/12

postanawia :

I. oddalić zażalenie,

II. zasądzić od pozwanego na rzecz powódki kwotę 600,00 zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 14 marca 2013 r. Sąd Rejonowy w Kłodzku umorzył postępowanie w sprawie (pkt I) oraz zwrócił powódce kwotę 808 zł tytułem połowy opłaty od pozwu (pkt II).

Powołując się na art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wskazał, iż wydanie w sprawie wyroku stało się zbędne, ponieważ na rozprawie w dniu 14 marca 2013 r. strony zawarły ugodę. Nie jest ona sprzeczna z prawem, nie zamierza do jego obejścia, nie narusza też zasad współżycia społecznego (art. 223 § 1). Ponadto pozwany, choć nie był reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, został pouczony o skutkach prawnych zawarcia ugody i przed jej podpisaniem oświadczył, że jej treść zrozumiał.

Powyższe postanowienie zaskarżył pozwany domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu podał, że był pod wpływem silnego wzburzenia, nie chciał zawrzeć ugody, ponieważ nie był winny powódce żadnych pieniędzy. Nie zrozumiał sensu ugody, a będąc pod wpływem leków uspokajających, zrobił to, co kazał Sąd. Dopiero później zdał sobie sprawę, że podpisał ugodę, której nie chciał zawrzeć.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Ugoda sądowa z punktu widzenia prawa materialnego jest umową. Wprawdzie w takiej sytuacji nie zachodzi powaga rzeczy osądzonej, ale ugoda sądowa jest skuteczna i wiąże strony dopóki nie zostanie prawnie podważona.

Treść zażalenie wskazuje, iż pozwany upatruje podstawę do uchylenia się od zawartej ugody z tego powodu, że jego oświadczenie woli zostało złożone w stanie wyłączającym świadome czy też swobodne powzięcie decyzji i wyrażanie woli (art. 82 k.c.).

Nie ulega wątpliwości, że ugoda sądowa, w zakresie swoich skutków prawnomaterialnych, podlega przepisom o skuteczności oświadczenia woli i o wadach tych oświadczeń, uzasadniających uchylenie się od skutków złożonego oświadczenia (art. 82-88 k.c. przy uwzględnieniu szczególnych przepisów art. 918 k.c.). Niemniej jednak uchylenie się od takich skutków prawnych oświadczenia w następstwie którego nastąpiło umorzenie postępowania jest dopuszczalne tylko w razie zajścia uzasadnionych przyczyn.

W szczególności należy wskazać, że samo złożenie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych ugody nie wystarcza do uwzględnienia zażalenia na postanowienie umarzające postępowanie. Do obowiązków strony należy bowiem wskazanie przyczyny wadliwości oświadczenia, a do sądu należy ocena, czy przyczyny te są dostateczne dla skutecznego uchylenia się od skutków oświadczenia woli w myśl przepisów prawa cywilnego (vide : postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 1982 r., IV CZ 62/82, niepubl.).

Zdaniem Sadu Okręgowego samo twierdzenie strony, że znajdowała się pod wpływem działania leków uspokajających nie stanowi podstawy do uwzględnienia zażalenia. Przede wszystkim skarżący nie uprawdopodobnił, aby cierpiał na chorobę psychiczną, która uzasadniałaby przyjmowanie leków. Nie przedłożył też żadnego dokumentu lekarskiego zalecającego przyjęcie leku, który zaburzać by mógł świadome lub swobodne powzięcie i wyrażenie woli. Pozwany nie wyjaśnił z jakiego powodu zażył taki lek, nie wskazał nawet jego nazwy.

Z uwagi na powyższe, twierdzenie pozwanego o istnieniu wady prawnej, jako nieuprawdopodobnione, nie mogło skutkować uchyleniem zaskarżonego postanowienia. Z tej przyczyny Sąd Okręgowy oddalił zażalenie w oparciu o art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Składają się na nie koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika powódki ustalone w oparciu o § 6 pkt 6 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).

II Cz 363/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE