Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 940/12

POSTANOWIENIE

Dnia 25 stycznia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Jan Sokulski

Sędziowie:

SA Kazimierz Rusin

SA Anna Gawełko (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym sprawy

sprawy z powództwa P. (...).M. Sp. j. z siedzibą w K.

przeciwko P. D. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) w L.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie w pkt. II Sądu Okręgowego w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy z dnia 2 marca 2012 r., sygn. akt VI GC 16/11

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem (pkt.II) Sąd Okręgowy odrzucił apelację pozwanego.

W uzasadnieniu wyjaśniono, że prawomocnym postanowieniem z dnia 26.10.2011 r. oddalony został wniosek pozwanego o zwolnienie od opłaty od apelacji. W dniu 17.02.2012 r. doręczono mu wezwanie do opłacenia apelacji, w odpowiedzi na które w ostatnim dniu wyznaczonego terminu ponownie wniósł o zwolnienie go od należnej opłaty. Sąd Okręgowy uznał jednak, że pozwany nie wykazał żadnych nowych okoliczności i mając na uwadze treść art. 107 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. nr 90, poz. 594 ze zm.) - dalej u.k.s.c. - ponowny wniosek odrzucił.

Wobec bezskutecznego upływu terminu wyznaczonego do uiszczenia opłaty apelacja pozwanego podlegała odrzuceniu, na podstawie art. 370 k.p.c.

Pozwany w zażaleniu domagał się „przyjęcia apelacji i wniosku o zwolnienie od opłaty od apelacji” argumentując to pogarszającą się sytuacją finansową, w której zamknął firmę i nie ma przychodów, a żona od lutego br. przebywa na zwolnieniu lekarskim.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione. Podniesione w nim argumenty dotyczące sytuacji finansowej pozwanego nie korespondują z treścią uzasadnienia zaskarżonego postanowienia i na tym etapie są bez znaczenia.

Kwestia możliwości ponoszenia przez pozwanego opłaty od apelacji była przedmiotem oceny przez Sądy obu instancji, które nie znalazły podstaw do uwzględnienia jego wniosku (k.152) i zwolnienia go od tej opłaty (k.178,190).

Składając ponowny wniosek (k.197) pozwany nie wskazał żadnych nowych okoliczności, które uzasadniałyby odmienną ocenę jego możliwości poniesienia opłaty od apelacji, a w tej sytuacji Sąd Okręgowy podjął prawidłową w świetle art. 107 ust. 2 u.k.s.c. decyzję o odrzuceniu ponownego wniosku.

Rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w przedmiocie odrzucenia ponownego wniosku powoda jest niezaskarżalne, zaś proceduralnym skutkiem owej niezaskarżalności jest to, że ponowny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych nie wstrzymuje biegu ustawowego terminu do opłacenia pisma, co wynika wprost z dyspozycji art. 112 ust. 4 u.k.s.c.

Skoro pozwany, któremu w dniu 17.02.2012 r. doręczono ponowne wezwanie do uiszczenia opłaty od apelacji, z pouczeniem o skutkach jego niewykonania (k. 195-196) w wyznaczonym terminie apelacji nie opłacił, to decyzja Sądu Okręgowego o jej odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c. była prawidłowa.

Z tych względów zażalenie pozwanego należało oddalić, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.