Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Jolanta Burdukiewicz-Krawczyk

Protokolant : Piotr Wojnarowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. we W.

sprawy z powództwa M. R.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy pl. (...) we W., przy udziale interwenienta ubocznego K. B.

o uchylenie uchwały ewentualnie ustalenia jej nieistnienia

I.  oddala powództwa;

II.  zasądza od powoda na rzecz interwenientki ubocznej K. B. kwotę 237 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód, M. R., domagał się uchylenia ewentualnie ustalenia nieistnienia uchwały nr 1 z dnia 3 kwietnia 2011 r. podjętej przez właścicieli lokali Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nieruchomości położonej we W., przy pl. (...).

W uzasadnieniu swojego żądania powód podniósł, że jest członkiem pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej. W ocenie powoda, zaskarżona uchwała nr 1 o odwołaniu zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej (...) podjęta została z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, jest sprzeczna z postanowieniami statutu strony pozwanej i narusza interes powoda, co uzasadnia jej uchylenie ewentualnie stwierdzenie jej nieistnienia. Powód wyjaśnił, że uchwała została podjęta przez część właścicieli lokali w drodze indywidualnego zbierania głosów przed zebraniem Wspólnoty Mieszkaniowej zwołanego przez zarządcę. Uchwała ta została przedstawiona na zebraniu właścicieli lokali Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w dniu 30 marca 2011 r., bez wcześniejszego powiadomienia wszystkich właścicieli o terminie i porządku obrad. W ocenie powoda nie przedstawienie w porządku obrad sprawy odwołania Zarządu stoi w całkowitej sprzeczności z przepisem art. 32 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali i pozbawiło właścicieli prawa wyrażenia swojej opinii i podjęcia decyzji w tej istotnej, dla wspólnoty mieszkaniowej, sprawie. Powód zarzucił, iż jego zdaniem zaskarżona uchwała w ogóle nie istnieje, bowiem została podjęta przez osoby nie będące członkami pozwanej wspólnoty mieszkaniowej, nieuprawnione do głosowania z uwagi na brak stosownych pełnomocnictw określonych w Statucie Wspólnoty Mieszkaniowej (...).

Powód wyjaśnił także, że zarzut braku umocowania do głosowania nad podjęciem uchwały dotyczy B. G., reprezentującego udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 252/10000, J. G. (1)– będącej przedstawicielem (...)reprezentującej udziały w nieruchomości wspólnej w wysokości 937/10000oraz J. W., który swój podpis pod uchwałą złożył w dniu 3 kwietnia 2011 r.

W odpowiedzi na pozew, strona pozwana, Wspólnota Mieszkaniowa (...) nieruchomości położonej we W. przy pl. (...) uznała powództwo i wniosła o uchylenie zaskarżonej uchwały ewentualnie o stwierdzenie jej nieistnienia.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona pozwana podzieliła, nie tylko argumentację powoda związaną ze sprzecznością uchwały nr 1 z prawem oraz postanowieniami Statutu, ale również z zarzutem pokrzywdzenia w/w uchwałą interesów właścicieli lokali pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej. Z tego względu, zdaniem strony pozwanej, zaskarżona uchwała nr 1 z dnia 3 kwietnia 2011 r. w sprawie odwołania dotychczasowego Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej (...) we W., winna zostać uchylona.

Pismem z dnia 27 maja 2011 r. interwencję uboczną po stronie pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej (...) zgłosiły K. B. i D. S. (1), wnosząc o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska, interwenientki podniosły, ze uchwała nr 1 z dnia 3 kwietnia 2011 r. została podjęta przez właścicieli lokali strony pozwanej w sposób prawidłowy i jest ważna. Interwenientki wyjaśniły, że powód M. R. był członkiem dotychczasowego Zarządu pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej. W dniu 30 marca 2011 r. odbyło się zebranie właścicieli lokali pozwanej wspólnoty, na którym została poddana pod głosowanie uchwała nr 2 o udzieleniu absolutorium dotychczasowemu Zarządowi. Na skutek podjęcia tejże uchwały, Zarząd absolutorium nie uzyskał, bowiem za udzieleniem absolutorium opowiedziało się 49,58 % głosów liczonych według udziałów w nieruchomości wspólnej. Interwenientki podniosły także na w/w zebraniu Zarząd nie dopuścił do wprowadzenia do porządku obrad wniosku o odwołanie jego członków. Na zebraniu tym nie zostały także podjęte uchwały zatwierdzające plan gospodarczy wspólnoty na rok 2011.

W ocenie interwenientek ubocznych, strona pozwana nie udzieliła absolutorium dotychczasowemu zarządowi i zmierzała do odwołania jego dotychczasowych członków z powodu braku reakcji zarządu na rażącą niegospodarność zarządcy pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej – R. O. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), polegającą na:

- nieuzasadnionym rozdysponowaniu kwoty 27 628,15 z funduszu remontowego;

- nie podejmowaniu działań windykacyjnych w stosunku do właścicieli nie regulujących należności;

- zawierania przez zarządcę kontraktów związanych z bieżącym utrzymaniem części wspólnych nieruchomości na niekorzystnych warunkach finansowych

Interwenientki podniosły, iż wobec blokowania przez dotychczasowy zarząd inicjatywy mieszkańców w sprawie zmiany zarządu wspólnoty mieszkaniowej, właściciele lokali reprezentujący większość 52,52% głosów – w drodze indywidualnego zbierania tych głosów – podjęli zaskarżoną uchwałę

Z inicjatywy właścicieli lokali, zwołane zostało – na dzień 4 maja 2011 r., zebranie właścicieli lokali Wspólnoty Mieszkaniowej (...), na którym poddano pod głosowanie uchwałę o powołaniu nowego zarządu. Na skutek ingerencji M. R., zarządca odmówił zaprotokołowania obrad w/w zebrania z dnia 4 maja 2011 r. i odmówił zbierania podpisów pod uchwałą. Z powodu nieuzyskania na w/w zebraniu, na którym obecni byli dotychczasowi członkowie zarządu – wystarczającej ilości głosów, uchwała została poddana pod głosowanie w drodze indywidualnego zbierania głosów i większością głosów „za” – została podjęta.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 18 października 2012 r. (k. 346) tut. Sąd uwzględnił opozycję przeciwko wstąpieniu do niniejszej sprawy w charakterze interwenienta ubocznego D. S. (1)i oddalił opozycję przeciwko wstąpieniu do sprawy w tymże charakterze – K. B..

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

W dniu 30 marca 2011 r. odbyło się zwołane przez Zarząd zebranie właścicieli lokali mieszkalnych Wspólnota Mieszkaniowa (...) nieruchomości we W. przy pl. (...), na którym reprezentowanych było 78,5689 % udziałów w nieruchomości wspólnej. Zebranie poprzedzone zostało zawiadomieniem z dnia 15 marca 2011 r., zawierającym porządek obrad i tematy uchwałą mających zostać poddanymi pod głosowanie.

( dowód: lista obecności na zebraniu Wspólnoty Mieszkaniowej (...) w dniu 30.03.2011 r., k. 18-19, zawiadomienie z dnia 15.03.2011 r., k. 12-13, zeznania świadka E. K. (1), protokół elektroniczny rozprawy z dnia 24.01.2013 r., minuty od 00:03:18 do 00:13:31, k. 370, zeznania świadka J. G. (2), protokół elektroniczny rozprawy z dnia 24.01.2013 r., minuty od 00:13:31 do 00:25:50, k. 370, przesłuchanie powoda M. R., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 24.01.2013 r. minuty od 00:25:50, k. 370)

Na zebraniu w dniu 30 marca 2011 r., poddano pod głosowanie udzielenie absolutorium Zarządowi Wspólnoty Mieszkaniowej (...), z działalności za rok 2010. W wyniku głosowania, Zarząd absolutorium nie uzyskał. Jednocześnie Zarząd odmówił poddania pod głosowanie uchwały o odwołaniu członków Zarządu, mimo zgłaszanego w tym zakresie wniosku i mimo zebrania podpisów znacznej części właścicieli lokali pod projektem takiej uchwały.

( dowód: uchwała właścicieli lokali Wspólnoty Mieszkaniowej (...)nr 2/2011, w sprawie udzielenia absolutorium dla Zarządu Wspólnoty, k. 95, protokół z zebrania, k. 63, zeznania świadka T. D., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 18 lipca 2012 r., minuty od 00:03:36 do 00:23:14, przesłuchanie w charakterze strony pozwanej – członka zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej – K. B., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 24.01.2013 r., minuty od 00:32:50 do 00:48:56, k. 370)

Uchwałą nr 1 podjętą w dniu 3 kwietnia 2011 r., Wspólnota Mieszkaniowa (...) nieruchomości we W. przy pl. (...) odwołała dotychczasowy Zarząd Wspólnoty pełniony w trybie art. 20 ustawy o własności lokali w osobach: J. G. (2), E. K. (1) i M. R.. Uchwała została podjęta w drodze indywidualnego zbierania głosów, większością 52,52% liczoną według udziałów w nieruchomości wspólnej. Uchwała wraz z informacją o jej podjęciu została złożona Zarządowi Wspólnoty w dniu 5 kwietnia 2011 r.

( dowód: uchwała nr 1 z 03.04.3011 r., wraz z listą głosujących właścicieli lokali, k. 64 - 66, pismo potwierdzające zawiadomienie powoda o podjęciu uchwały, k. 6)

Wszystkie osoby głosujące „za” uchwałą nr 1, posiadały umocowanie do głosowania. B. G.jest spadkobiercą właściciela lokalu, z którym to lokalem związany jest udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 252/10000. W imieniu (...) S. A.z siedzibą w W.głos oddała pełnomocnik – J. G. (1). Właściciel lokalu we Wspólnocie, J. W., złożył swój podpis pod uchwałą nr 1 w dniu 3 kwietnia 2011 r. W imieniu właściciela lokalu M. L., głos oddał umocowany do głosowania ojciec.

( dowód: odpisy skrócone aktów stanu cywilnego, k. 268 – 269, upoważnienie Oddziału Gospodarowania (...) we (...) S. A. dla J. G. (1), k. 234 wraz z umocowaniem (...) S. A. dla osób zarządzających Oddziałem, udzielających upoważnienia pełnomocnikowi, k. 249- 256, zeznania świadka M. L., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 23 maja 2012 r., minuty od 00:04:08 do 00:09:42, k. 305)

Wnioskiem z dnia 5 kwietnia 2011 r. właściciele lokali reprezentujący łącznie 15,24 % udziałów w nieruchomości wspólnej domagali się od Zarządu Wspólnoty zwołania – w terminie do dnia 04.05.2011 r. – zebrania właścicieli lokali w celu podjęcia m.in. uchwały w sprawie wyboru Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej (...).

W dniu 11 maja 2011 r., na mocy uchwały nr 5/2011, podjętej większością 51,31% głosów, Wspólnota Mieszkaniowa (...) nieruchomości we W. przy pl. (...) powołała nowy Zarząd Wspólnoty pełniony w trybie art. 20 ustawy o własności lokalu w osobach: K. B., K. M. oraz D. S. (1).

( dowód: wniosek z dnia 05.07.2011 r., k. 7, uchwała nr 5/2011 z dnia 11.05.2011 r. wraz z listą osób głosujących, k. 68 – 70, zeznania świadka T. D., protokół elektroniczny rozprawy z dnia 18 lipca 2012 r., minuty od 00:03:36 do 00:23:14)

W dniu 29 marca 2012 r. Zarząd z osobą powoda M. R. oraz E. K. (2) złożył rezygnację, która została przyjęta uchwałą nr 3/2012, (k. 272) , zaprotokołowaną przez notariusza, podjętą większością 78,79 % głosów. Uchwała nie została zaskarżona.

( dowód: rezygnacja powoda z funkcji członka zarządu, k. 271, uchwała nr 3/2012 w sprawie przyjęcia rezygnacji zarządu, k. 272 – 273, zeznania świadka E. K. (1), protokół elektroniczny rozprawy z dnia 24.01.2013 r., minuty od 00:03:18 do 00:13:31)

Uchwałą nr 4/2012, podjętą większością 64,08 głosów, właściciele lokali Wspólnoty Mieszkaniowej (...) dokonali wyboru nowych członków zarządu w osobach: K. B., E. M. i E. B..

( dowód: uchwała nr 4/2012 wraz z listą osób głosujących, k. 277 – 280)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, w zakresie obu objętych żądaniem roszczeń, należało oddalić.

Zgodnie z przepisem art. 25 ust . 1 ustawy o własności lokali właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów (ust. 1a). Zaskarżona uchwała podlega wykonaniu, chyba że sąd wstrzyma jej wykonanie do czasu zakończenia sprawy (art. 25 ust. 2).

Bezsporne było, że powód, wnosząc pozew w niniejszej sprawie w dniu 28 kwietnia 2011 r., zachował przewidziany w art. 25 ust. 1a ustawy 6-tygodniowy termin do zaskarżenia podjętej, w dniu 3 marca 2011 r. – uchwały.

Co prawda …. Zakwestionowana została jednak w rozpoznawanej sprawie czynna legitymacja procesowa powoda M. R., choć nie jako właściciela lokalu mieszkalnego nr (...) mieszczącego się w budynku położonym we W., przy pl. (...), lecz jako członka zarządu, któremu co do zasady – zdaniem interwenientki ubocznej K. B. – nie przysługuje uprawnienie do zaskarżania uchwał dotyczących jego odwołania ze składu zarządu. Choć pogląd wyrażony przez interwenientkę uboczną mógłby być aktualny w odniesieniu do roszczenia o uchylenie uchwały, zarzut ten nie dotyczy roszczenia uznania nieistnienia uchwały, zbudowanego na podstawie art. 189 k.p.c., które to roszczenie przysługuje każdemu, kto posiada interes prawny.

Odnosząc się do zarzutu proceduralnego związanego z naruszeniem art. 32 ustawy o własności lokali, na skutek niezamieszczenia projektu uchwały w zawiadomieniu o zebraniu z dnia 30 marca 2011 r. i w jego porządku obrad, Sąd uznał, że uchybienie to nie mogło wpłynąć na ważność i skuteczność podjęcia uchwały. Ustawa o własności lokali nie uzależnia zdolności zebrania właścicieli lokali do powzięcia uchwał od jego należytego zwołania. Decydujące znaczenie ma tu treść woli wyrażonej przez członków wspólnoty w podjętych uchwałach, a nie kwestie proceduralne. Konsekwentnie trzeba przyjąć, że właściciele nie są związani treścią projektów uchwał przedstawianych w zawiadomieniu o terminie zebrania wraz z porządkiem jego obrad, w związku z czym mogą podejmować uchwały wykraczające poza te projekty lub zmieniać je. Stanowisko powyższe reprezentowane przez Sąd Najwyższy zostało wyrażone przez ten Sąd w uzasadnieniu wyroku z dnia 11 stycznia 2007 r. w sprawie o sygn. akt II CSK 370/06 LEX 271507. Z poglądem tym Sąd całkowicie się zgadza. Nie można też uznać, aby powodem do uchylania uchwały miała być okoliczność, że oddane za nią głosy zebrane zostały w drodze indywidualnego zbierania głosów, przeprowadzonego przed wyznaczonym przez Zarząd zebraniem (art. 23 ust. 1 ustawy). Poczynione w sprawie ustalenia dowodzą bowiem, że poddanie projektu tej uchwały pod głosowanie właścicieli lokali na zebraniu, było przez ówczesny zarząd blokowane. Okoliczności powyższe potwierdzone zostały w złożonych na rozprawie w dniu 18 lipca 2012 r. zeznaniach świadka T. D., który opisał w jaki sposób zarząd nie przychylał się do wniosków zgłaszanych przez osoby niezadowolone z jego działalności. Podobnie, na temat istniejących pod stronie Zarządu Wspólnoty nieprawidłowości w działaniu i rosnącym z tego tytułu niezadowoleniu właścicieli lokali, wypowiedziała się K. B., słuchana w charakterze członka zarządu strony pozwanej, na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. W istocie również powód oraz świadkowie E. K. (1) i J. G. (2) jako członkowie ówczesnego zarządu nie zaprzeczyli, że nie chcieli dopuścić do głosowania nad taką uchwałą, uważali bowiem że nie jest to dopuszczalne, skoro nie było objęte porządkiem obrad. Niesłuszność takiego poglądu omówiono już wyżej. Dokonany przez część właścicieli wybór alternatywnego sposobu głosowania nad uchwałą, przez indywidualne zbieranie głosów, stanowił zatem konieczność w rozważanej sytuacji, podyktowaną specyfiką samej uchwały (odwołanie dotychczasowego zarządu) i postawą osób wchodzących w skład zarządu, których dotychczasowa działalność nie została zatwierdzona przez większość właścicieli lokali, udzieleniem absolutorium.

Powód zarzucił, że zbierający głosy (p. D. S. (3)) nie stawili się u wszystkich właścicieli lokali tworzących Wspólnotę Mieszkaniową (...), celem złożenia podpisu, a taka jest idea indywidualnego zbierania głosów. Zarzut ten, z punktu widzenia charakteru zaskarżonej uchwały, która pod względem formalnym nie może być obwarowana zbyt daleko idącymi rygorami natury formalnej, jest jednak nietrafiony. Świadek T. D. podkreślał, że od dłuższego czasu właściciele lokali ,kierując się dezaprobatą dla działalności zarządu domagali się rozważenia kwestii jego odwołania, taki zamiar istniał także w dniu 30 marca 2011 r., na zwołanym przez Zarząd Wspólnoty (...) zebraniu, podczas którego istniał już projekt uchwały podpisany przez dużą ilość uprawnionych do głosowania właścicieli lokali. Również słuchany na rozprawie w dniu 24 stycznia 2013 r. świadek J. G. (2), który wraz z powodem wchodził w skład byłego zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przyznał, że nie „wyklucza”, że przed zebraniem K. B. zgłosiła wniosek o objęcie porządkiem obrad kwestii odwołania zarządu. Za tym, ze uchwała została przedłożona do podpisu szerszej liczbie właścicieli lokali – świadczą zeznania świadka T. D., jak także zeznania świadek G. W. – k. 161, która zeznała, że pierwotnie podpisała uchwałę, choć na zebraniu w dniu zebrani tj. 30 marca 2011 r., zmieniła zdanie. Brak głosu w/w świadka nie wpłynął jednak na fakt podjęcia uchwały wolą większości.

Zatem kierowany przez powoda pod adresem właścicieli lokali zarzut „pozyskiwania” głosów za odwołaniem zarządu, niejako bez możliwości wypowiedzenia się zarządu co do stawianych zarzutów, nie potwierdził się. Z karty głosowania wynika bowiem, że jedna osoba wstrzymała się od podjęcia decyzji w sprawie uchwały. Ponadto, powód sam potwierdził, że zanim uchwała została podjęta, w dniu 30 marca 2011 r. T. D. na zebraniu Wspólnoty Mieszkaniowej (...) o godz. 18:15 przedstawił tę uchwałę o odwołaniu zarządu. Jak sam nadto wskazał powód, który co do istnienia quorum na zebraniu właścicieli lokali z dnia 30 marca 2011 r. nie miał żadnych zastrzeżeń, wszystkie osoby zebrane w dniu 30 marca 2011 r. – miały pełnomocnictwo do składania oświadczeń woli w imieniu właścicieli lokali. Nie kwestionował także powód ważności bądź istnienia podjętych na zebraniu uchwał, z których jedna – nota bene – nie udzieliła Zarządowi Wspólnoty Mieszkaniowej absolutorium.

Zważywszy więc na niewskazanie przez powoda, aby w przypadku zaskarżonej uchwały doszło do takich uchybień formalnych, które mogłyby by mieć wpływ na jej ważność, Sąd na podstawie art. 25 ustawy o własności lokali nie uwzględnił powództwa o uchylenie zaskarżonej uchwały.

Oddaleniu podlegało także objęte pozwem roszczenie ewentualne, zgłoszone na wypadek nieuwzględniania roszczenia o uchylenie uchwały, a mianowicie roszczenie o stwierdzenie nieistnienia zaskarżonej uchwały nr 1 pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej, oparte na przepisie art. 189 k.p.c., zgodnie z którym powód może żądać ustalenia przez sad istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Powództwo o stwierdzenie nieważności bądź nieistnienia czynności prawnej (ustalające – pozytywne bądź negatywne) może zatem wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny, rozumiany jako merytoryczną okoliczność, która warunkuje możliwość zbadania zasadności roszczenia ustalającego, tj. taką okoliczność, która uprawnia sąd do sprawdzenia i ustalenia twierdzeń powoda o tym, ze określony przez niego w powództwie stosunek prawny lub prawo istnieje bądź nie istnieje (T. Rowiński, Interes prawny w procesie cywilnym i postępowaniu nieprocesowym, Warszawa 1971, s. 83). Innymi słowy, powód z orzeczenia w przedmiocie powództwa ustalającego, musi mieć określoną korzyść związaną z jego sytuacją prawną. Powód, M. R., w zakresie ustalenia nieistnienia uchwały odwołującej dotychczasowy zarząd pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej (...), z racji posiadania statusu członka wspólnoty mieszkaniowej, niewątpliwie posiada interes prawny.

O tzw. nieistniejących czynnościach prawnych można mówić w sytuacji, gdy czynności te dotknięte są podstawowymi, najcięższymi uchybieniami, tj. dokonane zostały z naruszeniem konstytutywnych reguł dotyczących danej czynności, np.: nie dokończono czynności albo nie zawarto w niej tych elementów, które dla bytu czynności mają konstytutywne znaczenie, albo nie uzgodniono esentialia negotii lub też nie złożono odpowiednich oświadczeń woli. Chodzi tu jedynie o przypadki kwalifikowanego lub rażącego naruszenia istotnych norm proceduralnych lub konstruujących tryb podejmowania uchwał. Uznana za nieistniejącą może zostać jedynie uchwała w przypadku najpoważniejszych wad wykluczających wyrażenie oświadczenia woli uprawnionych podmiotów choćby z naruszeniem przepisów prawa. Przykładem podstawowego uchybienia w zakresie elementów konstytucyjnych uchwały, statuującym taką uchwałę jako nieistniejącą, jest np.: brak wymaganej w ustawie lub w statucie większości głosów do podjęcia uchwały albo brak na walnym zgromadzeniu quorum (uzasadnienie wyroku z dnia 14 kwietnia 2005 r. w sprawie II CK 628/04 M. Spół. 2006/2/16). Przekonujące, zdaniem Sądu Okręgowego, są poglądy doktryny, zgodnie z którymi termin "czynność prawna nieistniejąca" oznacza sytuację, gdy ktoś nie zachował się w sposób, który uzasadniałby zakwalifikowanie tego zachowania jako oświadczenia woli. Jeżeli natomiast zostanie stwierdzone istnienie oświadczenia woli, to występuje swoiste domniemanie jego skuteczności.

Oceniając zatem uchwałę nr 1 z dnia 3 kwietnia 2011 r. pod kątem jej istnienia, stwierdzić należy, że zaskarżona uchwała została podjęta i istnieje w obrocie prawnym. Zasadą jest, że uchwały, w dużych wspólnotach mieszkaniowych, zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów (art. 23 ust. 2 ustawy). Taki także tryb podejmowania uchwał o odwołaniu zarządu bądź jego członków, przewiduje również uchwalony we wspólnocie Statut Wspólnoty Mieszkaniowej (...), a w niniejszej sprawie za podjęciem uchwały opowiedziało się 52,52% głosów, liczonych według wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej, przypadających na każdego z głosujących. Zarzuty powoda M. R.skierowane pod adresem braku umocowania do głosowania po stronie niektórych osób głosujących, ocenić należało, jako chybione. Jak zostało ustalone B. G., którego głos reprezentowała 0,0232udziału w nieruchomości wspólnej, jest spadkobiercą właścicielki lokalu mieszkalnego położnego w budynku Wspólnoty, a więc na mocy art. 209 k.c. w zw. z art. 1035 k.c. posiadał umocowanie do głosowania nad odwołaniem członków zarządu Wspólnoty. Wstąpienie w prawa i obowiązki poprzedniego właściciela wykazane zostało przez członka pozwanej wspólnoty dokumentami urzędowymi w postaci odpisów skróconych aktów stanu cywilnego (k.268 – 269). Przedstawicielka (...)S. A.z siedzibą w W.– J. G. (1)– posiadała należycie wykazane upoważnienie do składania oświadczeń woli w imieniu spółki (...), (k. 234, k. 249) stąd jej decyzja w sprawie odwołania dotychczasowego Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej, odniosła skutek i stanowiła głos właściciela opowiadającego się za przyjęciem uchwały. Z kolei J. W.– właściciel lokalu, którego głos reprezentował udział nieruchomości wspólnej w wysokości 321/10000podpisał natomiast zaskarżoną uchwałę w dniu 3 kwietnia 2011 r. Zarzuty powoda odnoszące się do głosu oddanego przez w/w właściciela lokalu są zatem chybione, skoro ocenie podlega uchwała podjętą właśnie w dniu 3 kwietnia 2011 r. (k. 65).

Objęte powództwem ewentualnym, roszczenie o ustalenie nieistnienia zaskarżonej uchwały nr 1 z dnia 3 kwietnia 2011 r. w sprawie odwołania zarządu, z braku podstaw do uznania uchwały za niepodjętą, należało oddalić.

Reasumując, stwierdzić należy, że ustawa o własności lokali pozwala odwołać zarząd wspólnoty mocą uchwał wspólnoty w każdym czasie. Podjęcie takiej uchwały nie może być uzależnione od jakiekolwiek przesłanki, której gwarantem miałby być zarząd dotychczasowy. W praktyce oznaczałoby to bowiem „skuteczne blokowanie” zmian w zarządzie wspólnoty mieszkaniowej i ciągłe utrzymywanie stałego składu zarządu, bez względu na jego działalność i istniejącą po stronie właścicieli dezaprobatę podjętych przez zarząd czynności. Wobec nadrzędnej roli właścicieli lokali – członków wspólnoty mieszkaniowej wobec jej zarządu, odwołanie zarządu i jego poszczególnych członków nie musi być ujęte w porządku obrad zebrania właścicieli. W niniejszej sprawie za podjęciem zaskarżonej uchwały opowiedziała się większość członków Wspólnoty Mieszkaniowej, wszystkie osoby oddające głos za podjęciem uchwały działały z należytym umocowaniem, proponowana treść uchwały dyskutowana była szeroko wśród właścicieli lokali, zaś osoby głosujące w trybie indywidualnym miały możliwość zapoznania się z treścią uchwały, bowiem znajdowała się ona wraz z listą, na której składano podpisy.

Strona pozwana reprezentowana przez poprzedni Zarząd, w odpowiedzi na pozew uznała powództwo, wnosząc o uchylenie uchwały. W związku ze zmianą Zarządu pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej „(...)i wyborem nowych członków Zarządu tej Wspólnoty, dokonanym uchwałą nr 4/2012 (k. 317), począwszy od dnia 30 marca 2012 r. strona pozwana reprezentowana była przez nowy Zarząd, w imieniu którego występowała K. B.. Pomimo zmiany składu Zarządu mającego miejsce w trakcie niniejszego postępowania, strona pozwana, stanowiska swojego nie zmieniła. Można odnieść wrażenie z toku procesu, że nowego członek zarządu K. B.zajmując swoje stanowisko jako interwenient o uchylenie uchwały uważała je za tożsame ze stanowiskiem strony, którą w toku procesu zaczęła reprezentować jako jeden z członków zarządu, jakkolwiek nie wyraziła tego w sposób procesowy.

Zgodnie z przepisem art. 213 §2 k.p.c. Sąd jest związany z uznaniem powództwa chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Przy czym, uznanie powództwa w rozumieniu art. 213 § 2 k.p.c. zakłada stwierdzenie istnienia dochodzonego roszczenia, a tym samym wystąpienie wszystkich przesłanek kreujących jego byt prawny. Wątpliwości Sądu wzbudziło uznanie powództwa przez dwóch członków zarządu, którego dotyczyła zaskarżona uchwała, w sytuacji wniesienia powództwa przez trzeciego z członków tego zarządu. Dlatego też Sąd przystąpił do prowadzenia postępowania dowodowego. Biorąc pod uwagę dokonane ustalenia wskazujące na prawidłowość podjęcia zaskarżonej uchwały nr 1, a w konsekwencji na brak w świetle art. 25 ustawy o własności lokali podstaw do jej uchylenia, jak również mając na uwadze niezasadność objętego żądaniem roszczenia ewentualnego o stwierdzenie nieistnienia (art. 189 k.p.c.) kwestionowanej przez powoda uchwały, Sąd ocenił dokonane przez stronę pozwaną uznanie powództwa, jako sprzeczne z prawem i oddalił powództwo, o czym orzekł w punkcie I wyroku.

Orzeczenie o kosztach, w punkcie II wyroku, zapadło w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik procesu wynikającą z art. 98 k.p.c.

Interwenientka uboczna – K. B., mająca interes prawny, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej (...) do końca podtrzymywała żądanie o oddalenie powództwa w całości. Sąd, mimo że stanowisko interwenienta ubocznego, stało w sprzeczności z żądaniem strony, do której przystąpił, do tego stanowiska się przychylił. Dlatego też na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 107 zdanie trzecie k.p.c., zasądził od przegrywającego spór powoda M. R. na rzecz interwenientki ubocznej – K. B. poniesione przez nią koszty procesu, na które składały się opłata sądowa od interwencji ubocznej w wysokości 40 zł (art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w prawach cywilnych) oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 180 zł (§ 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu), jak i opłata skarbowa od tegoż pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.