Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 26 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Monika Kuźniar

Protokolant: Agata Sadowska- Sagne

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2013 r.

sprawy z powództwa (...) Szpitala (...) we W.

przeciwko (...)- (...) Oddział Wojewódzki (...)we W.

o zapłatę

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 7.217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

(...) Szpital (...)–(...) W.wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i orzeczenie nim, że pozwany (...) (...) Oddział Wojewódzkiwe W.obowiązany jest zapłacić na rzecz strony powodowej kwotę 307.934,96 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 31.05.2011 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa wskazywała, że zawarła z pozwanym umowę nr (...), w ramach której zobowiązała się do udzielania świadczeń objętych planem rzeczowo-finansowym stanowiącym załącznik nr (...)do umowy. Z tytułu powyższej umowy (...)zobowiązał się do wypłaty na rzecz powoda kwoty 126.895.684,00 zł za realizację świadczeń w okresie od 01.01.2011 r. do 31.12.2011r. Następnie strony zawarły szereg aneksów do umowy, ostatnim jest aneks nr (...)z dnia 07.09.2011r., w którym strony zwiększyły kwotę zobowiązania pozwanego wobec świadczeniodawcy z tytułu realizacji umowy od 01.01.2011 r. do 31.12.2011r. do wysokości 153.722.429,00 zł zmieniając tym samym treść załącznika nr (...)do umowy - plan rzeczowo-finansowy.

W oparciu o powyższą umowę powód w miesiącu kwietniu 2011 r. udzielił świadczeń medycznych, które zgodnie z kalkulacją przyjętą w (...) Oddziale Wojewódzkim (...)odpowiadają kwocie 337.290,03 zł. Z tego tytułu powód wystawił fakturę VAT nr (...)z terminem płatności do dnia 31.05.2011r. Za wykonane świadczenia pozwany zapłacił jednak powodowi jedynie kwotę 29.355,07 zł. Pozostałą część kwoty tj. 307.934,96 zł pozwany potrącił natomiast ze spornymi należnościami przysługującymi pozwanemu od powoda z tytułu wystawionych not księgowych i odsetkowych.

Strona powodowa podnosiła, że należności z tytułu not księgowych i odsetkowych stanowią kary umowne bezpodstawnie nałożone na szpital oraz kwoty, które zdaniem pozwanego zostały nienależnie przekazane powodowi z tytułu realizacji umów w zakresie terapeutycznych programów zdrowotnych „Leczenie choroby L.- C.”. Strona powodowa wskazywała, że należności (...) z tytułu ww. not są sporne. Żądanie pozwanego, aby powodowy szpital zapłacił kary umowne, jak również zapłacił kwoty, które otrzymał z tytułu udzielenia świadczeń medycznych pacjentom włączonym do programu leczenia choroby L.– C., zdaniem powoda było bezpodstawne, dlatego tez dochodzi zapłaty pozostałej kwoty z faktury nr (...). Strona powodowa podnosiła, że świadczenia medyczne objęte fakturą zostały udzielone pacjentom zgodnie z postanowieniami łączącej strony umowy, w tym z zachowaniem ogólnych warunków umów o udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej będących załącznikiem do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 06.05.2008r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29.08.2009r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydanym w dniu 5.12.2011 r. w sprawie I Nc 717/11 Sąd Okręgowy we Wrocławiu nakazał pozwanemu (...) – (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu (...)we W.aby zapłacił stronie powodowej kwotę 307.934,96 zł oraz kwotę 11.217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany w ustawowym terminie wniósł sprzeciw domagając się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od strony powodowej na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany przyznał, że w latach 2008-2010 były zawarte między stronami umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne – terapeutyczne programy zdrowotne. W umowie strony poddały wykonywanie umowy na zasadach określonych w zarządzeniach Prezesa (...). Jednym z produktów kontraktowych było leczenie choroby L.- C.. W 2010 r. (...)przeprowadził kontrolę spełnienia przez powoda warunków umów określających zasady realizacji świadczeń z zakresu programu terapeutycznego – leczenie choroby L.-C.. Przeprowadzona kontrola wykazała nieprawidłowości w realizacji umowy, które szczegółowo zostały wymienione w protokole kontroli. Spośród pacjentów z ww. chorobą leczonych u powoda w okresie objętym kontrolą, których leczenie przy zastosowaniu przeciwciał monoklonalnych rozliczono wg produktu noszącego Terapeutyczny Program Zdrowotny – Leczenie Choroby L.-C.tylko 33% zostało zakwalifikowanych do objęcia tym programem zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku nr (...)zarządzeń Prezesa (...). W pozostałych przypadkach stwierdzono niezgodność zakwalifikowania pacjentów do Terapeutycznego Programu Zdrowotnego. Zgodność działania powoda z przepisami obowiązujących w tym zakresie zarządzeń Prezesa (...)oceniono negatywnie, z uwagi na kwalifikowanie do programu osób, które nie spełniały warunków do jego kwalifikacji. Pozwany wyjaśniał, że stwierdzone nieprawidłowości w zakresie kwalifikowania do realizacji programu skutkowały obowiązkiem zwrotu zakwestionowanych świadczeń w łącznej kwocie 278150,88 zł, co szczegółowo wykazano w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 04.02.2011r. Ponadto, w związku ze stwierdzeniem wykonania umowy niezgodnie z jej postanowieniami nałożono na powoda karę umowną w kwocie 10091,50 zł. Pozwany wskazywał, że łączna należność Funduszu wobec powoda w oparciu o wystawione noty księgowe wyniosła kwotę 307 934,96 zł. Należności te potrącono z faktury nr (...), wobec czego, wedle pozwanego, brak jest podstaw do uwzględnienia zgłoszonych przez powoda roszczeń.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. W pierwszej kolejności powodowy szpital zarzucał, że powołane w oświadczeniu o potrąceniu z dnia 03.06.2011 r. wierzytelności nie przysługiwały pozwanemu, a zatem nie mogły doprowadzić do wygaśnięcia zobowiązania objętego pozwem. W ocenie powoda, pozwany nieprawidłowo wskazuje, iż za wiążące odnośnie zasad kwalifikacji pacjentów do programu terapeutycznego należy uznać zarządzenie nr (...)Prezesa (...), obowiązujące od 15.01.2010 r. wraz z załącznikiem nr (...), określającym kryteria kwalifikacyjne do terapeutycznego programu zdrowotnego „Programu leczenia choroby L.- C.”. Powołane zasady kwalifikacji chorych obowiązywały od 15.01.2010r., natomiast postępowanie kontrolne dotyczyło pacjentów szpitala objętych leczeniem w ramach wspomnianego programu w latach 2008-2010. W dalszej kolejności strona powodowa wskazywała, że w spornym okresie zmieniały się kryteria włączenia pacjentów dorosłych do terapeutycznego programu zdrowotnego leczenia choroby L.- C.. W załączniku nr (...)do zarządzenia nr (...)Prezesa (...)z 19.06.2008 r. opisano kryteria kwalifikacji pacjentów, nie wskazując, że mają one wystąpić łącznie. Analogiczne zapisy powtórzone zostały w zarządzeniach Prezesa (...)nr (...)oraz (...). Kryteria te zostały nieznacznie zmodyfikowane w zał. (...) do zarządzenia Prezesa (...)nr (...), jednakże również w nim nie został postawiony wymóg, aby kwalifikowany pacjent spełniał wszystkie kryteria łącznie. W ocenie powoda, spełnienie kryteriów określonych przez Prezesa (...)jest niemożliwe ponieważ skutkowałoby doprowadzeniem chorych do stanu skrajnego wyczerpania, o czym wielokrotnie informowano Prezesa (...)i Ministra Zdrowia w korespondencji.

Dodatkowo powód podnosił, że celem umowy była realizacja programu terapeutycznego leczenia choroby L.- C.. W ocenie powoda cele tego programu, zgodnie z zarządzeniem nr (...)Prezesa (...) zostały spełnione, co oznacza, iż powodowy szpital wywiązał się należycie z ciążącego na nim zobowiązania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Szpital (...)– (...)we W.jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, realizującym świadczenia w ramach umów zawieranych z (...)– (...) Oddziałem Wojewódzkimwe W..

/bezsporne/.

Powodowy (...)łączyła zawarta z (...)– (...) Oddziałem Wojewódzkimwe W. umowa nr (...)o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – leczenie szpitalne. W ramach tejże umowy, strona powodowa zobowiązała się do udzielania świadczeń w zakresie określonym planem rzeczowo-finansowym, stanowiącym załącznik do umowy, a pozwany zobowiązał się do wypłaty na rzecz powoda kwoty 126 895 684,00 zł z tytułu realizacji świadczeń w okresie 01.01.2009 r. do dnia 31.12.2011 r. Ustalona w umowie kwota zobowiązania Oddziału (...)była kilkakrotnie zmienia w drodze aneksów. Na mocy aneksu nr (...)do umowy nr (...)ostatecznie ustalone zostało, że kwota zobowiązania pozwanego wobec powoda z tytułu realizacji umowy w okresie od dnia 01.01.2011 r. do 31.12.2011 r. wyniesie maksymalnie 153 772 429 zł.

( dowód: umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej - leczenie szpitalne nr (...)k. 15-19, plan rzeczowo-finansowy do umowy nr (...)k. 23-35, aneks nr (...)do umowy nr (...)k. 36).

W latach 2008-2010 między stronami obowiązywały ponadto umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne – terapeutyczne programy zdrowotne, obejmujące m in. świadczenia w zakresie leczenia choroby L.-C.. Kod tego zakresu świadczeń to 03.0000.072.02 i 03. (...).072.02.

Działająca w powodowym szpitalu Klinika (...) jest jedyną kliniką na D., w której leczy się chorych na odcinkowe zapalenie jelita – tj. chorobę L.-C.. W skali kraju, Klinika ta leczy największą liczbę chorych, u których zdiagnozowano powyższe schorzenie.

/bezsporne/.

Program terapeutyczny leczenia choroby L.-C.obejmuje leczenie biologiczne przeciwciałami monoklonalnymi. Program lekowy, w zależności od rodzaju stosownego preparatu, obejmuje (...) wlew leku miesięcznie, bądź też lek podawany jest pacjentowi co 14 dni. Koszty leczenia w skali miesiąca wynoszą ok. 4000 zł ((...) ampułka leku kosztuje 1000 zł).

W Polsce leczenie biologiczne stosuje się wyłącznie u pacjentów w stanie ciężkich, będących w zawansowanym stadium choroby L. -C., u których leczenie tradycyjne, w tym chirurgiczne, nie przyniosło oczekiwanych rezultatów.

( dowód: zeznania świadka E. P. e-protokół rozprawy w dniu 29.06.2012 r. od 00:05:00 do 00:25:55, zeznania świadka P. N. e-protokół rozprawy z dnia 06.11.2012 r. od 00:06:06 do 00:21:00, przesłuchanie w charakterze powoda dyrektora szpitala (...) e-protokół rozprawy z dnia 12.02.2013 r. od 00:03:53 do 00:22:37).

Na mocy umowy z dnia 12.08.2008 r. nr (...), zawartej pomiędzy (...) Szpitalem (...)-(...)we W.a (...) (...)Oddziałem (...)we W., strona powodowa zobowiązała się do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne - terapeutyczne programy zdrowotne, w zakresach określonych szczegółowo w planie rzeczowo-finansowym, stanowiącym załącznik nr (...)do umowy. Stosownie do § (...)ust. 2 umowy, świadczeniodawca obowiązany był wykonywać umowę zgodnie z zasadami i na warunkach określonych w Zarządzeniu Prezesa (...)nr (...)z dnia 19.06.2008 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne, zmienionych zarządzeniami Prezesa (...)nr (...)z dnia 7 lipca 2008 r. oraz nr (...)z dnia 18.07.2008 r. W § 4 umowy ustalono, że kwota zobowiązania (...) Oddziału Wojewódzkiego (...)wobec świadczeniodawcy w okresie od 01.07.2008r. do dnia 31.12.2008 r. wyniesie maksymalnie 7.586.374,56 zł.

Umowa została zawarta na okres od 01.07.2008r. do 31.12.2008 r. Zapis §5 umowy stanowił, że w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy, Dyrektor (...)może nałożyć na świadczeniodawcę karę umowną w trybie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

( dowód: umowa z dnia 12.08.2008 r. nr (...) k. 77-82, plan rzeczowo-finansowy k.83-95).

Zgodnie z zarządzeniem nr (...)Prezesa (...)z dnia 19 czerwca 2008 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne, obowiązującego od dnia 01 lipca 2008 r., świadczeniodawca realizujący umowę obowiązany był postępować zgodnie z opisem terapeutycznego programu zdrowotnego, zawierającego opis szczegółowych informacji dotyczących, schorzeń, schematów leczenia, wymagań wobec świadczeniodawców, kryteriów włączania i wyłączania pacjenta do/z programu, monitorowania wyników leczenia i programu. W załączniku nr (...)do zarządzenia nr (...)Prezesa (...), opisane zostały warunki objęcia programem leczenia choroby L.-C..

W punkcie III. załącznika wskazano, iż program ten obejmuje leczenie przeciwciałami monokonalnymi: infiliksymabem lub adalimumabem, a także budesonidem chorych z powodu ciężkich i czynnych postaci tej choroby, u których dotychczas stosowane leczenie okazało się nieskuteczne lub wystąpiły objawy nietolerancji dotychczas stosowanych leków. Ocena stanu chorego i skuteczności leczenia miała być dokonywana w oparciu o wskaźnik aktywności choroby L. -C. ( (...)). Kryteria włączenia do programu regulował pkt III ppkt 3 cyt. załącznika. Odnośnie osób dorosłych, po ukończeniu 18 roku życia, do programu mogli być włączeni tylko ci pacjenci, u których stwierdzono ciężką lub umiarkowaną czynną postać choroby, utratę masy ciała ( (...) poniżej 18 kg/m ²), (...) powyżej 300 punktów oraz wielokrotne, niekontrolowane oddawanie stolca w ciągu dnia, w tym również chorzy z przetokami. Ponadto u pacjentów kwalifikowanych miały być obecne czynniki prognostyczne przemawiające za ciężki przebiegiem choroby tj.: wczesne pojawienie się przetok, zapalenie naczyń, zapalenie naczyniówki oka, zajęcie stawów, wtórna skrobiawica, kacheksja, stężenie biochemicznych markerów stanu zapalnego tj. białko C-reaktywne ( (...)) oraz wysokie OB. Chodziło o pacjentów, którzy nie reagowali na dotychczasowe leczenie bądź było ono u nich przeciwwskazane i/lub u których występowały przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego. Do programu mogli być również zakwalifikowani pacjenci w wieku powyżej 18 lat z aktywną fazą choroby L.-C., umiejscowioną w końcowym odcinku jelita krętego i/lub w prawej połowie okrężnicy o łagodnym lub umiarkowanym przebiegu, u których stwierdzono brak skuteczności terapii masalazyną lub lekami immunosupresyjnymi.

W załączniku nr (...) do zarządzenia Prezesa (...)nr (...)zawarto również wykaz badań laboratoryjnych będących podstawą kwalifikacji pacjenta do programu.

( dowód: zarządzeniem nr (...)Prezesa (...)z dnia 19.06.2008 r. k.195-205, załącznik nr (...)do zarządzenia nr (...)k.206-215).

W dniu 03.02.2009 r. powód zawarł ze stroną pozwaną kolejną umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – leczenie szpitalne terapeutyczne programy zdrowotne (nr umowy (...)). Umowa dotyczyła udzielania świadczeń zdrowotnych objętych załącznikiem nr (...)do umowy - planem rzeczowo-finansowym. Jednym z produktów kontraktowych było leczenie choroby L.-C.. Umowę zawarto na okres od dnia 01.01.2009 r. do 31.12.2011 r. Zgodnie z § (...)ust. 2 umowy, świadczeniodawca zobowiązał się wykonywać umowę zgodnie z zasadami i na warunkach określonych w warunkach zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne ustalanych na dany okres rozliczeniowy w drodze zarządzenia Prezesa (...)wydanego na podstawie art. 146 ust. (...)pkt (...) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008, Nr 164, poz. 1027) oraz z Ogólnymi warunkami umów o świadczenie opieki zdrowotnej stanowiącymi załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 81, poz. 484). Zgodnie z §4 umowy kwota zobowiązania Oddziału Funduszu wobec świadczeniodawcy miała wynieść w okresie od (...)stycznia 2009 r. do dnia 30 czerwca 2009 r. maksymalnie 5 968 576 zł, natomiast w okresie od dnia (...)lipca 2009 do dnia 31 grudnia 2009 r. 0 zł.

W § 5 umowy zastrzeżono możliwość nałożenia kar umownych przez Dyrektora (...)w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy.

( dowód: umowa z dnia 03.02.2009 r. nr (...) k. 96-101, plan rzeczowo-finansowy k.102-108).

Zgodnie z zarządzeniem Prezesa (...)nr (...)z dnia (...) października 2008 r., w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne, mającego zastosowanie do kontraktowania świadczeń na rok 2009 i lata następne, świadczeniodawca realizując umowę miał obowiązek monitorowania stanu pacjenta uczestniczącego w programie zgodnie z opisami programów, a także wykonania wszystkich badań diagnostycznych, we wskazanych terminach, wyszczególnionych w opisach programów, jak również przekazywania Funduszowi wszelkiej dokumentacji oraz danych dotyczących udzielanych świadczeń. Świadczeniodawca obowiązany był włączać świadczeniobiorcę do programu zgodnie z kryteriami określonymi w opisach każdego z programów (§9 zarządzenia).

W załączniku nr (...) do zarządzenia nr (...)Prezesa (...), dotyczącym leczenia choroby L.-C.w punkcie III. wskazano, iż program ten obejmował leczenie przeciwciałami monokonalnymi: infiliksymabem lub adalimumabem, a także dudesonidem chorych z powodu ciężkich i czynnych postaci tej choroby, u których dotychczas stosowane leczenie okazało się nieskuteczne lub wystąpiły objawy nietolerancji dotychczas stosowanych leków. Ocena stanu chorego i skuteczności leczenia miała być dokonywana w oparciu o wskaźnik aktywności choroby L.-C.((...)).

Kryteria włączenia do programu regulował pkt III ppkt 3 cyt. załącznika. Odnośnie osób dorosłych, po ukończeniu 18 roku życia, do programu mogli być włączeni tylko ci pacjenci, u których stwierdzono: ciężką lub umiarkowaną czynną postać choroby, utratę masy ciała ( (...) poniżej 18/kg/m ²), (...) powyżej 300 punktów oraz wielokrotne, niekontrolowane oddawanie stolca w ciągu dnia, w tym również chorzy z przetokami. Ponadto u pacjentów kwalifikowanych miały być obecne czynniki prognostyczne przemawiające za ciężkim przebiegiem choroby takie jak: wczesne pojawienie się przetok, zapalenie naczyń, zapalenie naczyniówki oka, zajęcie stawów, wtórna skrobiawica, kacheksja, stężenie biochemicznych markerów stanu zapalnego tj. białko C-reaktywne ( (...)) oraz wysokie OB. Chodziło o pacjentów, którzy nie reagowali na dotychczasowe leczenie bądź było ono u nich przeciwwskazane i/lub u których występowały przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego. Do programu mogli być również zakwalifikowani pacjenci w wieku powyżej 18 lat z aktywną fazą choroby L.-C., umiejscowioną w końcowym odcinku jelita krętego i/lub w prawej połowie okrężnicy o łagodnym lub umiarkowanym przebiegu, u których stwierdzono brak skuteczności terapii masalazyną lub lekami immunosupresyjnymi.

( dowód: zarządzenie nr (...)Prezesa(...)z dnia (...).10.2008 r. k. 166-184, załącznik nr (...) do zarządzenia nr (...)k. 185-194).

W dniu 28 stycznia 2010 r. strona powodowa zawarła z pozwanym umowę nr (...)o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – leczenie szpitalne terapeutyczne programy zdrowotne, której przedmiotem były świadczenia opisane w załączniku nr (...) do umowy, w tym m in. leczenie choroby L.-C.. Umowę zawarto na okres od dnia 01 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. Kwota zobowiązania pozwanego wobec świadczeniodawcy z tytułu realizacji umowy w okresie od 01.01.2010 r. do dnia 31.12.2010 r. miała wynosić maksymalnie 4 662 495 zł (§4 umowy).

Powód, jako świadczeniodawca zobowiązał się wykonywać umowę zgodnie z zasadami określonymi w warunkach zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne, ustalanych na dany okres rozliczeniowy w drodze zarządzenia Prezesa (...) oraz zgodnie z Ogólnymi warunkami umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej stanowiącymi załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 81, poz. 484).

Zgodnie z §5 umowy w przypadku niewykonania lub nienależytego jej wykonania z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy, Dyrektor (...)mógł nałożyć na świadczeniodawcę karę umowną.

( dowód: umowa nr (...) z dnia 28.01.2010 r. k.109-112, plan rzeczowo-finansowy do umowy k. 113-117).

W trakcie realizacji powyższej umowy przez powoda obowiązywało zarządzenie nr (...)Prezesa (...)z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne, w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne. W załączniku nr (...) do Zarządzenia Prezesa (...)nr (...)z dnia 3.11.2009 r., dotyczącym leczenia choroby L.-C.wskazano, iż program ten obejmował leczenie przeciwciałami monoklonalnymi chorych z powodu ciężkich i czynnych postaci tej choroby, u których dotychczas stosowane leczenie okazało się nieskuteczne lub wystąpiły objawy nietolerancji dotychczas stosowanych leków.

W punkcie III ppkt 3 załącznika nr (...) opisane zostały kryteria włączenia do programu. Program obejmował m in. pacjentów od 18 roku życia, w których stwierdzono ciężką lub umiarkowaną czynną postać choroby, utratę masy ciała ((...)poniżej 18kg/m2), (...)powyżej 300 punktów oraz wielokrotne, niekontrolowane oddawanie stolca w ciągu dnia, w tym również chorzy z przetokami. U pacjentów kwalifikowanych obecne są czynniki prognostyczne przemawiające na ciężkim przebiegiem choroby tj. wczesne pojawienie się przetok, zapalenie naczyniówki oka, zajęcie stawów, wtórna skrobiawica, kacheksja, wysokie stężenie biochemicznych markerów stanu zapalnego tj białko C-reaktywne ((...)) oraz wysokie OB. Pacjenci ci nie reagują na dotychczasowe leczenie bądź jest ono u nich przeciwwskazane i/lub u których występują przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego (…). Ponadto do programu mogły być zakwalifikowani pacjenci w wieku powyżej 18 roku życia z aktywną fazą choroby L.-C.umiejscowioną w końcowym odcinku jelita krętego i/lub w prawej połowie okrężnicy, o łagodnym lub umiarkowanym przebiegu, u których stwierdzono brak skuteczności terapii masalazyną lub lekami immunopresyjnymi.

Zarządzenie Prezesa (...) Nr (...)miało zastosowanie do postępowania w sprawie zawarcia lub zmiany umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej począwszy od umów zawieranych na 2010 r.

( dowód: zarządzenie nr (...)Prezesa (...)z dnia 3.11.2009 r. k.141-155, załącznik nr (...) do zarządzenia k.156-165).

Na mocy kolejnego zarządzenia Prezesa (...)nr (...)z dnia 20.01.2010 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne, nieznacznie zmienione zostały kryteria włączenia do programu terapeutycznego Leczenie choroby L.-C.. Zgodnie z załącznikiem nr (...) ww. zarządzenia, do programu mogli zostać włączeni pacjenci spełniający następujące kryteria:

a) wiek powyżej 18 roku życia,

b) stwierdzenie ciężkiej czynnej postaci choroby lub (...) powyżej 300 punktów lub przetoki okołoodbytowe, które nie zagoiły się pod wpływem antybiotyków i leczenia chirurgicznego w połączeniu z leczeniem immunosupresyjnym,

c) utrata masy ciała ( (...) poniżej 18 kg/m2),

d) wielokrotne, niekontrolowane oddawanie stolca w ciągu dnia,

e)obecność czynników prognostycznych przemawiających za ciężkim przebiegiem choroby tj.: wczesne pojawienie się przetok, zapalenie naczyń, zapalenie naczyniówki oka, zajęcie stawów, wtórna skrobiawica, kacheksja, wysokie stężenie biochemicznych markerów stanu zapalnego tj. białko C-reaktywne ( (...)) oraz wysokie OB.;

f) brak reakcji na dotychczasowe leczenie lub przeciwwskazania do dotychczasowego leczenia lub przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego;

g) w przypadku kobiet w okresie rozrodczym konieczne jest wyrażenie zgody na świadomą kontrolę urodzeń do 5 miesięcy po zastosowaniu ostatniej dawki adalimumabu i do 6 miesięcy po zastosowaniu ostatniej dawki infiliksymabu.

( dowód: zarządzenie nr (...)Prezesa (...)z dnia 20 stycznia 2010 r. k. 118-123, załącznik nr (...) do zarządzenia k.124-133, załącznik nr (...)– Karty informacyjne dla pacjenta k.134-140).

W okresie od (...)września 2010 r. do 29 października 2010 r. (...) Oddział Wojewódzki (...)we W.przeprowadził u powoda postępowanie kontrolne (nr(...)) w zakresie realizacji umów nr (...), określających m in. zasady wykonywania i rozliczania świadczeń z zakresu programu terapeutycznego leczenia choroby L.-C., które świadczeniodawca udzielał w Oddziale(...) Kliniki (...)w II półroczu 2008 r., w roku 2009 i w okresie od 01.01.2010 r. do 31.05.2010 r.

Celem kontroli była weryfikacja i ocena zasadności wykazania do rozliczenia świadczeń wykonanych u pacjentów zakwalifikowanych przez świadczeniodawcę do ww. programu terapeutycznego, w kontekście warunków przewidzianych w opisie tego programu. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że spośród leczonych w powodowym szpitalu pacjentów z chorobą L.-C., których leczenie rozliczono według projektu noszącego nazwę Terapeutyczny Program Zdrowotny (...), tylko 33,3% zostało zakwalifikowanych do objęcia tym programem zgodnie z kryteriami określonymi w obowiązujących w tym okresie przepisach. W pozostałych przypadkach, z całej grupy pacjentów zakwalifikowanych do programu w okresie objętym kontrolą, rozliczone zostały zgodnie z przepisami jedynie świadczenia udzielone pacjentom leczonymi glikokortykosteroidami, natomiast w przeważającej większości tj. w 66,7% przypadków chorych leczonych przy zastosowaniu przeciwciał monoklonalnych stwierdzono niezgodność sposobu rozliczenia z warunkami określonymi w opisach programu, zawartych w załącznikach do zarządzeń Prezesa (...). Nieprawidłowości te polegały m in. na zakwalifikowaniu do programu osób, u których:

- (...) (wskaźnik utraty masy ciała) przekraczał (niekiedy znacznie) wartość 18 kg/m2 oraz/lub

- (...) (wskaźnik aktywności choroby L.-C.) był niższy od 300 punktów, bądź (w 3 przypadkach) nie udokumentowano jego wartości w udostępnionej do kontroli indywidualnej dokumentacji medycznej ( (...)) przy równoczesnym braku w (...) zapisu o stwierdzeniu ciężkiej czynnej postaci choroby albo niewygojonych przetok okołoodbytowych po zastosowaniu antybiotykoterapii i leczenia chirurgicznego.

Uznając, że powodowy szpital niezasadnie zastosował rozliczenia w formie programu terapeutycznego świadczeń udzielonych pacjentom, którzy nie spełniali wszystkich wymogów kwalifikacyjnych do tego programu, organ kontrolujący negatywnie ocenił działania świadczeniodawcy pod względem kryterium legalności.

W zakresie rzetelności i celowości, ocena działań strony powodowej wypadła co do zasady pozytywnie.

Do protokołu kontroli nr (...)strona powodowa wniosła zastrzeżenia, które w nieznacznym zakresie zostały uwzględnione przez kontrolującego. W ramach czynności kontrolnych przyjęte zostały od lekarzy powodowego szpitala dodatkowe informacje, dotyczące wyliczenia wskaźników (...)i (...)pacjentów, u których brakowało tych danych w dokumentacji medycznej.

( dowód: protokół kontroli nr (...) z dnia 29.10.2010 r. k. 222-248, zeznania świadka K. W.e-protokół rozprawy z dnia 16.02.2012r. od 00:17:24 do 00:40:05).

W następstwie przeprowadzonej kontroli (...)– (...) Oddział Wojewódzkiwe W.w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 04.02.2011 r. poinformował powodowy szpital, że w celu doprowadzenia do zgodności rozliczenia świadczeń objętych kontrolą z obowiązującym stanem prawnym, konieczna będzie korekta rozliczenia finansowego pomiędzy stronami. Z związku ze stwierdzeniem wykonania umów nr (...)niezgodnie z ich postanowieniami, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy, na powoda została nałożona kara umowna w łącznej kwocie 19091,50 zł. Stwierdzono jednocześnie, iż strona powodowa na realizację programu niezasadnie przyjęła środki w łącznej kwocie 278.150,88 zł i w tym zakresie konieczne jest dokonanie korekty rozliczenia. Wobec powyższego, w wystąpieniu pokontrolnym, strona pozwana wezwała (...) Szpital (...)– (...) W.do zwrotu nienależnie przekazanych świadczeniodawcy środków finansowych w kwocie 278.150,88 zł oraz do uiszczenia kary umownej w kwocie 19091,50 zł – w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania.

Wystąpienie pokontrolne powodowy Szpital otrzymał w dniu 08.02.2011 r. (okoliczność bezsporna) i wniósł do niego zastrzeżenia, jednakże nie zostały one uwzględnione przez pozwanego.

( dowód: wystąpienie pokontrolne z dnia 04.02.2011 r. k. 251-261, zeznania świadka K. W. e-protokół rozprawy z dnia 16.02.2012r. od 00:17:24 do 00:40:05, przesłuchanie w charakterze powoda dyrektora szpitala (...) e-protokół rozprawy z dnia 12.02.2013 r. od 00:03:53 do 00:22:37, przesłuchanie w charakterze pozwanego W. N. e-protokół rozprawy z dnia 12.02.2013 r. od 00:24:15 do 00:37:11) .

Pismem z dnia 24.02.2011 r. strona powodowa wniosła zażalenie do Prezesa (...)na decyzję (...) Oddziału Wojewódzkiego (...)oddalającą zastrzeżenia do wystąpienia pokontrolnego. W zażaleniu tym strona powodowa zarzuciła dokonanie przez pozwanego niewłaściwej wykładni przepisów, dotyczących włączania pacjentów do programu terapeutycznego leczenia choroby L.-C.(załącznik nr (...) do zarządzeń Prezesa (...)). Powód twierdził, że kontrolujący wyszedł z błędnego założenia, że wszystkie czynniki zakwalifikowania konkretnego przypadku do leczenia przeciwciałami monoklonalnymi, opisane w zarządzeniach Prezesa (...), muszą być spełnione łącznie. W ocenie powodowego szpitala, chodziło o spełnienie przez pacjenta co najmniej jednej z przesłanek kwalifikujących do programu.

( dowód: zażalenie z dnia 24.02.2011 r. k. 277-279).

Prezes (...), po rozpoznaniu powyższego zażalenia strony powodowej, w piśmie z dnia 29.04.2011 r. stwierdził brak podstaw do jego uwzględnieniu.

Prezes (...)nie znalazł również podstaw do uwzględnienia wniosku powoda z dnia 20.05.2011 r. o ponowne rozpoznanie zażalenia na czynności Dyrektora (...) Oddziału Wojewódzkiego (...)w sprawie wystąpienia pokontrolnego w postępowaniu nr (...) z dnia 04.03.2011 r. oraz nałożenia na szpital kary umownej i obowiązku zwrotu kwoty 278.150,88 zł z tytułu nienależycie przekazanych środków finansowych przez D. (...).

( dowód: pismo Prezesa (...) z dnia 29.04.2011 r. k.219-221, pismo Prezesa (...) z dnia 06.03.2011 r. k. 216-218).

Na etapie realizacji programu terapeutycznego „Leczenie choroby L.-C.” lekarze zatrudnieni w powodowym szpitalu kierowali do Prezesa (...)w W.zapytania, dotyczące interpretacji załącznika nr (...), regulującego kwestię kwalifikacji pacjentów do ww. programu. Zapytania w tym przedmiocie zgłaszane były nadto przez konsultanta krajowego w zakresie gastroenterologii oraz Prezesa Zarządu Głównego Towarzystwa (...) (...). W pismach tych podnoszony był problem włączania do programu pacjentów, którzy nie spełniają wszystkich, lecz tylko niektóre spośród kryteriów określonych w załączniku nr (...)do zarządzeń Prezesa (...).

W piśmie z dnia 09.08.2010 r. skierowanym do Prezesa (...), kierownik Katedry i Kliniki (...)we W.dr hab. L. P. (1)zwracał uwagę na to, że interpretacja załącznika nr (...), obowiązująca w (...) Oddziale Wojewódzkim (...), zgodnie z którą konieczne jest spełnienie przez pacjentów wszystkich kryteriów łącznie oznacza, że w istocie żaden chory nie nadaje się do zakwalifikowania do programu terapeutycznego. Brak jest bowiem chorych, którzy mają jednocześnie wysoką wartość wskaźnika (...), (...)poniżej 18 kg/m ², przetoki i inne wymienione w załączniku objawy pozajelitowe.

W odpowiedzi na powyższe zapytanie w piśmie z dnia 23.08.2010 r. zastępca Prezesa (...)poinformował dr. hab. L. P. (1), iż w związku z podniesionymi przez niego wątpliwościami, przesłane zostało zapytanie do Ministra Zdrowia o interpretację dotyczącą zakresu stosowania przedmiotowego programu terapeutycznego.

( dowód: pisma dr. hab. L. P.z dnia 19.08.2010 r. oraz z 11.08.2010 r. k. 274-275, pismo dr M. M.z dnia 11.08.2010 r. k. 273, pismo z 19.08.2010 r. k.276, pismo Konsultanta Krajowego w D.gastroenterologii z dnia 19.10.2010 k.307, pismo zastępcy prezesa (...)ds. Medycznych z dnia 23.08.2010 r. k.308, pismo Prezesa (...)z dnia 29.10.2010 r. k.309 zeznania świadka E. P.e-protokół rozprawy w dniu 29.06.2012 r. od 00:05:00 do 00:25:55, zeznania świadka L. P. (1)e-protokół rozprawy z dnia 29.06.2012 r. od 00:28:08 do 00:46:12, zeznania świadka G. R.k.348-349).

W piśmie z dnia 15.07.2010 r. Prezes (...) zwrócił się do Ministra Zdrowia z wnioskiem o interpretację rozporządzenia, regulującego realizację programów terapeutycznych, w tym programu „Leczenie choroby L.-C.”. Między innymi Prezes (...)wniósł o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy u każdego pacjenta dorosłego w chwili włączania do ww. programu terapeutycznego wskaźnik (...)powinien wynosić poniżej 18 kg/m ² oraz, czy u każdego pacjenta konieczne jest występowania wszystkich czynników prognostycznych przemawiających za ciężki przebiegiem choroby.

( dowód: pismo Prezesa (...) z dnia 15.07.2010 r. k. 306).

W odpowiedzi na powyższe zapytanie Minister Zdrowia, w piśmie z dnia 09.11.2010 r. zajął stanowisko, iż zawarte w tabeli nr (...) rubryce (...), w ust. 2.(...). załącznika do rozporządzenia z dnia 30.08.2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz.U. nr 140, poz. 114 z późn. zm.) kryteria włączenia do programu zdrowotnego „Leczenie choroby L.-C.” u pacjentów dorosłych muszą być spełnione łącznie. Przepis dopuszcza jedynie alternatywę w zakresie określonym w lit. b (stwierdzenie ciężkiej czynnej postaci choroby lub (...)powyżej 300 punktów lub przetoki okołoodbytowe, które nie zagoiły się pod wpływem antybiotyków i leczenia chirurgicznego w połaczeniu z leczeniem immunosupresyjnym), tj. możliwe jest włączenie do programu pacjenta, który spełnia jedno z 3 kryteriów określonych w lit. b), spełniając jednocześnie wszystkie pozostałe kryteria, określone w przepisach. Minister Zdrowia wskazał, iż nie ma podstaw do odstąpienia od niektórych kryteriów wskazanych jako obligatoryjne, w tym np. od kryterium utraty masy ciała – (...)poniżej 18 kg/m ².

( dowód: pismo Ministra Zdrowia z dnia 09.11.2010 r. k. 262-263).

W dniu (...) maja 2011 r. (...) Oddział Wojewódzki (...)we W.wystawi 4 noty księgowe, w tym:

- notę księgową nr (...), w której obciążył powoda kwotą 45 267,00 zł z tytułu zakwestionowanych świadczeń zdrowotnych do umowy nr (...);

- notę księgową nr (...), w której obciążył powoda kwotą 182 686,62 zł z tytułu zakwestionowanych świadczeń zdrowotnych do umowy nr (...);

- notę księgową nr (...), w której obciążył powoda kwotą 50 197,26 zł z tytułu zakwestionowanych świadczeń zdrowotnych do umowy (...).

Ponadto pozwany wystawił notę księgową nr (...), w której obciążył powoda karą umowną w łącznej kwocie 19 091,50 zł z tytułu nienależytego wykonania umów (...).

W dniu 02 czerwca 2011 r. pozwany wystawił notę odsetkową nr (...), obciążając powoda odsetkami w wysokości 10 005,81 zł za nieterminowy zwrot kwoty 278 150,88 zł z tytułu nienależnie przekazanych środków finansowych do protokołu kontrolnego nr (...) oraz notę odsetkową nr (...)na kwotę 686,77 zł z tytułu nieterminowego zwrotu przez powoda kwoty 19091,50 zł stanowiącej karę umowną.

( dowód: noty księgowe k.44-47, noty odsetkowe k. 48,49, przesłuchanie w charakterze pozwanego W. N. e-protokół rozprawy z dnia 12.02.2013 r. od 00:24:15 do 00:37:11).

W latach 2009-2011 stronę powodową łączyła z pozwanym umowa nr (...)o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – leczenie szpitalne. Z tytułu tejże umowy w miesiącu kwietniu 2011 r. powodowy szpital udzielił świadczeń zdrowotnych, objętych umową nr (...)na łączną kwotę 337 290,07 zł.

W dniu 17 maja 2011 r. strona powodowa wystawiła fakturę VAT nr (...)z datą płatności 31.05.2011 r. na kwotę 337 290,07 zł tytułem zapłaty za świadczenia zdrowotne udzielone kwietniu 2011 r. w ramach wiążącej strony umowy.

( dowód: umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej - leczenie szpitalne nr (...)k. 15-19, faktura VAT nr (...)k. 39, specyfikacja z wykonania umowy nr (...)za miesiąc kwiecień 2011 r. k. 40-41).

W piśmie z dnia 3 czerwca 2011 r. (...) Oddział Wojewódzki (...)poinformował (...) Szpital (...)– (...)we W., że dokonał potrącenia przysługującej mu wobec powoda wierzytelności w łącznej kwocie 307.934,96 zł wynikającą z wystawionych przez pozwanego not księgowych z dnia (...).05.2011 r. nr (...)oraz z dwóch not odsetkowych wystawionych dnia 02.06.2011r. tj. w łącznej kwocie 307.934,96 zł z wzajemną wierzytelnością powoda w kwocie 337.290,03 zł wynikającą z faktury VAT nr (...)z dnia 17.05.2011 r. Powodowy Szpital nie wniósł zastrzeżeń do wysokości wierzytelności (...).

( dowód: oświadczenie o potrąceniu z dnia 03.06.2011 r. k. 250).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie mogło zostać uwzględnione.

Sąd s ustalił tan faktyczny niniejszej sprawy na podstawie dowodów z dokumentów, w szczególności w postaci: umów zawieranych między stronami w latach 2008-2009 o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne – terapeutyczne programy zdrowotne, zarządzeń Prezesa (...)regulujących zasady kwalifikacji do programów terapeutycznych, protokołu kontroli nr (...), wystąpienia pokontrolnego, not księgowych i odsetkowych wystawionych przez stronę pozwaną oraz pisma pozwanego z dnia 03.06.2011 r. zawierającego oświadczenie o potrąceniu wierzytelności.

Ponadto Sąd oparł się na dowodzie z zeznań świadków K. W., E. P., L. P. (1), P. N.oraz G. R., a także na dowodzie z przesłuchania stron – w charakterze powoda P. P.oraz w charakterze pozwanego – V. N.. Zeznania ww. osób Sąd w całości ocenił jako wiarygodne, albowiem były one spójne, logiczne oraz znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Na rozprawie w dniu 29.06.2012 r. Sąd oddalił wniosek strony powodowej o przesłuchanie w charakterze świadków pacjentów wymienionych w piśmie procesowym z dnia 25.01.2012 r., pod pozycjami 5-14 (k.269). Zgodnie z zaproponowaną przez powoda tezą dowodową osoby te miały zeznawać na okoliczność „ procesu leczenia, ich stanu zdrowia oraz zasad kwalifikacji do realizacji programu z zakresu leczenia choroby L.-C.w latach 2009-2010”. W ocenie Sądu, zgłoszony przez powoda dowód z zeznań ww. świadków był nieadekwatny do okoliczności, jakie powód zamierzał wykazać. Trudno bowiem uznać, by pacjenci byli osobami posiadającymi specjalistyczną wiedzę na temat zasad i kryteriów włączania ich do programu terapeutycznego przez powoda. W tym zakresie właściwym środkiem dowodowym byłaby opinia biegłych lekarzy, którzy na podstawie dokumentacji medycznej pacjentów zakwalifikowanych do programu leczenia choroby L.-C.oceniliby, czy kwalifikacja ta była słuszna w świetle obowiązujących przepisów i zarządzeń Prezesa (...), a tym samym czy przypadki te zostały prawidłowo rozliczone. Dowodu takiego strona powodowa jednak nie zawnioskowała. Ponieważ to powodowy Szpital zakwestionował zasadność potrącenia, będącego wynikiem stwierdzenia w protokole pokontrolnym, że świadczenia zdrowotne przez niego udzielane były niezgodnie z umową, na nim spoczywał obowiązek dowodowy, zgodnie z art. 6 k.c.

Zgodnie z wnioskiem strony pozwanej, Sąd pominął dowód z przesłuchania w charakterze tej strony Prezesa (...) J. P.i przesłuchał w charakterze strony dyrektora (...) Oddziału Wojewódzkiego (...).

W niniejszej sprawie strona powodowa domagała się zasądzenia na jej rzecz od strony pozwanej kwoty 307.934,96 zł wraz odsetkami i kosztami procesu. Dochodzona pozwem należność dotyczyła zapłaty za świadczenia zdrowotne udzielone przez powoda w miesiącu kwietniu 2011 r., na podstawie zawartej z (...)Wojewódzkim Oddziałem (...) we W. umowy nr (...).

Strona pozwana wnosiła o oddalenie powództwa, wskazując, iż dokonała ona skutecznego potrącenia wierzytelności dochodzonej pozwem z wzajemną wierzytelnością przysługującą jej wobec powoda o zwrot nienależycie wykorzystanych przez szpital środków, w związku z realizacją umów za lata 2008-2010 dotyczących terapeutycznych programów zdrowotnych oraz z tytułu nałożonych na powoda kar umownych.

Na wstępie należy podkreślić, że strona powodowa – (...) Szpital (...)-(...)we W.jest (...), realizującym świadczenia w ramach umów zawieranych z (...). Instytucja ubezpieczeń zdrowotnych wykazuje złożony charakter stosunków łączących szpital z (...), przy czym stosunek pomiędzy (...)a (...)jest stosunkiem umownym, a zatem jego powstanie i wykonanie należy oceniać z punktu widzenia prawa cywilnego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 29.06.2004r., I A Ca (...)/04).

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, strony w latach 2009-2011 łączyła umowa nr (...)o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenie szpitalne, co nie było sporne. Bezspornym również było, że w okresie 2008-2010 między powodem a pozwanym (...) Oddziałem Wojewódzkim (...) zawierane były dodatkowo umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne – „terapeutyczne programy zdrowotne”. Były to umowy nr (...)/, które obejmowały m. in. świadczenia w zakresie leczenia choroby L.-C..

Analizując treść wymienionych powyżej umów, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że stosownie do § (...)każdej z nich, świadczeniodawca zobowiązał się do wykonywania umów zgodnie z zasadami i na warunkach określonych w zarządzeniu Prezesa (...) w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie terapeutyczne programy zdrowotne. Z powyższego zapisu można zatem wywodzić, że zarządzenia prezesa (...)doprecyzowywały treść zawieranych między stronami umów, stanowiąc tym samych ich integralną część.

W okresie obowiązywania między stronami spornych umów obowiązywało kilka zarządzeń Prezesa (...), regulujących poszczególne programy terapeutyczne. Były to zarządzenia Prezesa (...)nr (...)z 19.06.2008r., nr (...)z 12.10.2008r., (...)z 3.11.2009r. oraz nr (...)z 20.01.2010 r. Kwestie związane z realizacją programu terapeutycznego leczenia choroby L.-C.regulował załącznik nr (...) do wspomnianych zarządzeń. Sposób realizacji poszczególnych programów terapeutycznych, w tym wykaz koniecznych badań lekarskich, kryteria włączenia pacjentów do programu oraz stosowania poszczególnych leków, uregulowany został również w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz.U. z 2009 r. nr 140, poz.1148), zmienionym następnie rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11.10.2010 r. (Dz.U. z 2010 r., nr 5, poz.29).

Kryteria włączenia do programu terapeutycznego leczenia choroby L.-C.osób dorosłych we wskazanych wyżej zarządzeniach Prezesa (...) i rozporządzeniach Ministra Zdrowia w zasadzie się pokrywały. Do kryteriów tych należały:

a) wiek powyżej 18 roku życia,

b) stwierdzenie ciężkiej czynnej postaci choroby lub (...) powyżej 300 punktów lub przetoki okołoodbytowe, które nie zagoiły się pod wpływem antybiotyków i leczenia chirurgicznego w połączeniu z leczeniem immunosupresyjnym,

c) utarta masy ciała ( (...) poniżej 18 kg/m ²),

d) wielokrotne, niekontrolowane oddawanie stolca w ciągu dnia,

e) obecność czynników prognostycznych przemawiających za ciężkim przebiegiem choroby takich jak: wczesne pojawienie się przetok, zapalenie naczyń, zapalenie naczyniówki oka, zajęcie stawów, wtórna skrobiawica, kacheksja, wysokie stężenie biochemicznych markerów stanu zapalnego takich jak białko C-reaktywne ( (...)) oraz wysokie OB.;

f) brak reakcji na dotychczasowe leczenie lub przeciwwskazania do dotychczasowego leczenia lub przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego,

g) w przypadku kobiet w okresie rozrodczym konieczne jest wyrażenie zgody na świadomą kontrolę urodzeń do 5

miesięcy po zastosowaniu ostatniej dawki adalimumabu i do 6 miesięcy po zastosowaniu ostatniej dawki infliksymabu.

W toku realizacji przez powodowy szpital programu terapeutycznego w zakresie leczenia choroby L. -C. pojawiały się wątpliwości interpretacyjne w zakresie wymienionych powyżej kryteriów włączenia do programu osób dorosłych. Chodziło o to, czy dany pacjent, aby móc zostać zakwalifikowanym do programu terapeutycznego, musi spełniać wszystkie kryteria łącznie, czy też wystarczy, był spełniał tylko kilka spośród nich. Wątpliwości te wynikały z faktu, że w rzeczywistości trudno było znaleźć pacjentów, u których jednocześnie występowałyby wszystkie czynniki wymienione w cyt. zarządzeniach i rozporządzeniach Ministra Zdrowia.

Wnioskowani przez stronę powodową świadkowie E. P.oraz L. P. (1), podkreślali na rozprawie, że jako lekarze pracujący w Klinice (...)powodowego szpitala, mieli problem ze ścisłym stosowaniem przepisów dotyczących włączania do programu leczenia chorych z rozpoznanym schorzeniem L.-C.. Zgłaszający się do nich pacjenci najczęściej znajdowali się w ciężkim stanie, byli wyniszczeni chorobą, a stosowane wobec nich tradycyjne metody leczenia, w tym leczenie chirurgiczne, okazały się nieskuteczne. Udział w programie terapeutycznym był dla takich osób często jedyną szansą na poprawę zdrowia i powrót do normalnego życia. Z relacji ww. świadków wynikało, że pacjenci ci najczęściej spełniali większość spośród kryteriów uregulowanych w zarządzeniach Prezesa (...). Brakowało jednak najczęściej spełnienia warunku dotyczącego wskaźnika utarty masy ciała – (...), który powinien wynosić poniżej 18 kg/m ². Świadek L. P. (1)wyjaśniał na rozprawie, że wymóg ten jest trudny do osiągnięcia przez pacjentów, którzy niejednokrotnie korzystali wcześniej z leczenia sterydami, dlatego nie odnotowano u nich tak dużego spadku masy ciała. C., aż pacjent uzyska odpowiedni wskaźnik masy ciała oznaczało de facto przyzwolenie na pogorszenie jego stanu zdrowia, czekanie na wyniszczenie pacjenta.

Przytoczone zeznania świadków, zdaniem Sądu, niewątpliwie obrazują skalę problemu, z jakim borykali się lekarze realizujący program terapeutyczny leczenia choroby L.-C.w (...) Szpitalu (...)we W.. Przedłożone przez powoda pisma kierowane m in. przez dr. hab. L. P. (1)do Prezesa (...), zdaniem Sądu wskazują na wątpliwości interpretacyjne dotyczące zakresu stosowania przedmiotowego programu terapeutycznego, w szczególności wobec osób, które nie spełniają opisanego wyżej kryterium utraty masy ciała. Analizując treść wskazanych pism, można ponadto stwierdzić, że intencją osób kierujących zapytania o interpretację powyższych przepisów, było udostępnienie programu terapeutycznego dla szerszego kręgu odbiorców, tj. zapewnienie go również takim chorym, u których nie występowały łącznie wszystkie czynniki gwarantujące udział w programie zdrowotnym. Świadek E. P.zaznaczała w swoich zeznaniach, że jako lekarz kierowała się przede wszystkim dobrem pacjenta, mając na względzie cele programu terapeutycznego leczenia choroby L.-C., który miał w swych założeniach objąć chorych w ciężkim stanie, u których nie powiodły się tradycyjne metody leczenia tej choroby. Z tych przyczyn włączała ona do programów również tych pacjentów, którzy nie spełniali wszystkich kryteriów kwalifikacyjnych, ujętych w załączniku nr (...) do zarządzeń Prezesa (...).

Trudności praktyczne w stosowaniu przepisów regulujących kryteria włączenia do programu terapeutycznego leczenia choroby L.-C.opisywała również w swoich zeznaniach świadek G. R., pełniąca obowiązki konsultanta krajowego w zakresie gastroenterologii. Świadek wskazywała, że brała udział w tworzeniu kryteriów włączenia pacjentów do programu i kiedy przepisy te zaczęły obowiązywać, zwracała się do ministra zdrowia o dokonanie takiej interpretacji, która dopuszczałyby możliwość spełniania przez pacjentów tylko niektórych spośród czynników opisanych w kryteriach włączenia. Świadek podkreślała bowiem, że wymóg łącznego spełnienia przez pacjenta wszystkich kryteriów określonych w przepisach, znacznie zawęża krąg osób uprawnionych do korzystania z programu. Zdaniem świadka niewielu jest bowiem pacjentów, u których jednocześnie występują wszystkie czynniki wyszczególnione w załączniku nr (...) do zarządzeń prezesa (...).

Niezależnie od zgłaszanych wątpliwości interpretacyjnych, zarówno ze strony pracowników powodowego szpitala, jak i konsultanta krajowego w dziedzinie gastroenterologii, minister zdrowia w piśmie z dnia 09.11.2010 r. zajął stanowisko, zgodnie z którym zawarte w tabeli nr (...), rubryce (...), w ust. 2.(...). załącznika do rozporządzenia z dnia 30.08.2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz.U. nr 140, poz. 114 z późn. zm.) kryteria włączenia do programu zdrowotnego „Leczenie choroby L.-C.” u pacjentów dorosłych muszą być spełnione łącznie. Minister wyjaśnił, że przepis dopuszcza jedynie alternatywę w zakresie określonym w lit. b (stwierdzenie ciężkiej czynnej postaci choroby lub (...)powyżej 300 punktów lub przetoki okołoodbytowe, które nie zagoiły się pod wpływem antybiotyków i leczenia chirurgicznego w połączeniu z leczeniem immunosupresyjnym), tj. możliwe jest włączenie do programu pacjenta, który spełnia jedno z 3 kryteriów określonych w lit. b), spełniając jednocześnie wszystkie pozostałe kryteria, określone w przepisach. Minister Zdrowia wskazał, iż nie ma podstaw do odstąpienia od niektórych kryteriów wskazanych jako obligatoryjne, w tym np. od kryterium utraty masy ciała – (...)poniżej 18 kg/m ².

Nie negując niewątpliwie dobrych intencji lekarzy stosujących sporny program terapeutyczny „Leczenie choroby L.-C.”, a także co jest oczywiste, działanie zgodnie z art. 4 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty, należało stwierdzić, że strona powodowa, jako świadczeniodawca realizujący go na podstawie umów z (...) – (...) Oddziałem Wojewódzkimwe W., obowiązana była w pełni przestrzegać zapisów umownych oraz stosować się do obowiązujących w tym czasie zarządzeń Prezesa (...), precyzujących cel i zakres poszczególnych programów terapeutycznych. Skoro w zarządzeniach tych (zał. (...)) wyszczególnione zostały wszystkie wymogi, jakim powinien odpowiadać pacjent, aby móc zostać zakwalifikowanym do danego programu, oznaczało to, że powodowy szpital mógł włączyć do leczenia tylko taką osobę, która w świetle obowiązujących zarządzeń spełniała wszystkie kryteria kwalifikujące ją do programu. Pozostali pacjenci natomiast, którzy przykładowo nie spełniali kryterium (...), czy (...), musieli być poddani leczeniu w ramach podstawowego programu leczenia szpitalnego i szpital winien był rozliczać ich na tej podstawie, nie zaś w oparciu o zawierane umowy na programy terapeutyczne.

Jakkolwiek zrozumiałe jest stanowisko lekarzy powodowego szpitala oraz podnoszone przez nich wątpliwości i problemy związane z kwalifikowaniem chorych do programu, zdaniem Sądu nie można tracić z pola widzenia faktu, iż między stronami obowiązywały umowy, których treść była przedmiotem ich wzajemnych uzgodnień. Zawierając sporne kontrakty z(...) – (...) Oddziałem Wojewódzkimwe W., (...) Szpital (...)zobowiązał się do przestrzegania warunków realizacji programów terapeutycznych, opisanych w stosownych zarządzeniach prezesa (...). Treść tych zarządzeń w chwili zawierania umów niewątpliwie była powodowi znana. Zatem- to przed zawarciem tychże umów powinien przeprowadzić stosowną analizę, czy w ogóle jest w stanie z umów się wywiązać, dokonać interpretacji wątpliwych ich przepisów.

Skoro powodowy Szpital zdecydował się podpisać umowy, obowiązkiem jego było ścisłe przestrzeganie ich warunków.

W ocenie Sądu, zasadnym jest stanowisko (...), że włączanie do programu terapeutycznego dotyczyło jedynie tych pacjentów, u których stwierdzono łączne występowanie wszystkich kryteriów kwalifikacyjnych. Postanowienia umowne nie uprawniały powoda do czynienia odstępstw od powyższych wymogów oraz stosowania własnej interpretacji zarządzeń Prezesa (...). Kierunek tej interpretacji, zdaniem Sądu, wynikał jasno już z samych założeń programu terapeutycznego, opisanych w punkcie III. załącznika nr (...) do zarządzeń Prezesa (...). W punkcie tym zapisano, iż program leczenia choroby L.-C.obejmuje leczenie przeciwciałami monokonalnymi: infiliksymabem lub adalimumabem, a także budesonidem chorych z powodu ciężkich i czynnych postaci tej choroby, u których dotychczas stosowane leczenie okazało się nieskuteczne lub wystąpiły objawy nietolerancji dotychczas stosowanych leków. Ocena stanu chorego i skuteczności leczenia miała być dokonywana w oparciu o wskaźnik aktywności choroby L.-C.((...)).

Przytoczony fragment załącznika nr (...), wedle Sądu pozwala stwierdzić, iż programem terapeutycznym mieli być objęci najbardziej potrzebujący pacjenci, znajdujący się w ciężkim stanie, u których jednocześnie występuje szereg czynników wskazujących na duży stan zaawansowania choroby.

Wbrew twierdzeniom strony powodowej, spełnienie przez pacjentów wszystkich opisanych w załączniku nr (...) do zarządzeń Prezesa (...)kryteriów włączenia do programu było możliwe, albowiem znalazły się osoby, które zostały prawidłowo zakwalifikowane do programu i skorzystały z zagwarantowanych tym programem świadczeń. Okoliczność ta potwierdza, że pomimo wąskiego zakresu zastosowania przedmiotowego programu terapeutycznego (co związane było z ograniczonymi środkami na realizację programu), miał on swoich odbiorców; a zatem istnieją pacjenci, którzy spełniają omówione wyżej kryteria jednocześnie.

Poczynione dotychczas rozważania, zdaniem Sądu jednoznacznie prowadzą do wniosku, iż zarzut strony powodowej, jakoby strony umówiły się o świadczenie niemożliwe był nieuzasadniony. Takiemu zarzutowi przede wszystkim przeczą wyniki postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez stronę pozwaną w powodowym szpitalu, w ramach którego ustalono, iż na 19 kontrolowanych przypadków, 5 osób spełniało wymogi zakwalifikowania ich do spornego programu. Wedle treści art. 387 § (...) k.c, umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna. Niemożliwość świadczenia zachodzi, jeśli świadczenie jest obiektywnie niemożliwe, a więc jeśli nie może go spełnić nie tylko dłużnik, ale każda inna osoba (wyrok SN z dnia 20 marca 2009 r., II CSK 611/08, LEX nr 527123; wyrok SN z dnia 8 maja 2002 r., III CKN 1015/99, LEX nr 55497; wyrok SN z dnia 8 stycznia 2009 r., I CSK 239/08, LEX nr 523627; wyrok SA w Poznaniu z dnia 27maja 1992 r., I ACr 162/92, OSA 1992, z. 12, poz. 90; A. Rembieliński (w:) Kodeks..., s. 333; W. Czachórski, A. Brzozowski, M. Safjan, E. Skowrońska-Bocian, Zobowiązania..., s. 71).

W świetle przedstawionej argumentacji należało zatem uznać, iż strona powodowa realizowała program terapeutyczny leczenia choroby L.-C.niezgodnie z postanowieniami umów nr (...), wiążących ją z (...)Wojewódzkim Oddziałem (...)we W.. Przeprowadzona u powoda kontrola wykazała bowiem, że w przeważającej większości tj. w 66,7% przypadków chorych leczonych w ramach programu terapeutycznego „Leczenie choroby L.-C.”, stwierdzono niezgodność sposobu rozliczenia z warunkami określonymi w opisach programu, zawartych w załącznikach do zarządzeń Prezesa (...). Najczęstszą przyczyną wadliwego zakwalifikowania pacjentów było dopuszczanie do programu osób, u których wskaźnik utraty masy ciała ((...)) przekraczał wartość 18 kg/m2 lub też wskaźnik aktywności choroby L.-C.((...)) był niższy od 300 punktów. Powyższe ustalenia kontrolne, stanowiły podstawę do sformułowania przez pozwanego wystąpienia pokontrolnego z dnia 04.02.2011 r., na podstawie którego nakazano powodowi dokonanie korekty rozliczeń finansowych w części obejmującej koszty leczenia pacjentów wadliwe zakwalifikowanych do programu. Kwota niezasadnie przyjętych przez powoda środków z (...)wynosiła 278.150,88 zł. Jednocześnie na powoda nałożona została kara umowna w kwocie 19091,50 zł z tytułu nienależytego wykonania umów nr (...).

W przekonaniu Sądu, opierając się na całokształcie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, brak jest podstaw do stwierdzenia, by pozwana niezasadnie nałożyła na powoda wskazaną wyżej karę umowną czy też obowiązek zwrotu pobranych nienależnie środków finansowych.

Zauważyć wypada, że stosownie do § 5 każdej z wymienionych powyżej umów wyraźnie zastrzeżono, że w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy Dyrektor (...) może nałożyć na świadczeniodawcę kary umowne. Wedle § 30 ust. (...) pkt 2 lit. c rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z dnia 13 maja 2008 r, nr 81, poz. 484), w przypadku zastrzeżenia w umowie kar umownych, w razie niewykonania lub wykonania umowy niezgodnie z jej postanowieniami, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy, wysokość kary umownej wynosi do 2 % kwoty zobowiązania określonej w umowie dla danego zakresu świadczeń, za każde stwierdzone naruszenie, w przypadku przedstawienia przez świadczeniodawcę danych niezgodnych ze stanem faktycznym, na podstawie których Fundusz dokonał płatności nienależnych środków finansowych.

Zdaniem Sądu, stwierdzone w ramach postępowania kontrolnego uchybienia po stronie szpitala w realizacji spornego programu terapeutycznego stanowiły podstawę do nałożenia na powoda kar umownych, albowiem doszło do nieprawidłowego zakwalifikowania ponad 60% pacjentów do leczenia w ramach powyższego programu. Zgodnie z treścią art. 484 § (...) k.c, w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły. Kara umowna należy się bez względu na wysokość poniesionej szkody (W. Czachórski, Zobowiązania, 2009; Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania, 2008; K. Falkiewicz, M. Wawrykiewicz, Kara umowna w obrocie gospodarczym, Warszawa 2001r; J. Szwaja, Kara umowna według kodeksu cywilnego, Warszawa 1967, s. 86; W.J. Katner (w:) Prawo umów w obrocie gospodarczym, pod red. S. Włodyki, Warszawa 2001).

Ponadto, koszty leczenia pacjentów włączonych bezzasadnie do programu zostały nieprawidłowo rozliczone, co z kolei uzasadnia obowiązek ich zwrotu przez powoda na rzecz pozwanego, jako środków nienależnie pobranych. Podstawę zwrotu kwoty będącej równowartością udzielonych niezgodnie z umową świadczeń zdrowotnych stanowi przepis art. 471 k.c, zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Obowiązujące przepisy, w razie zastrzeżenia kary umownej, uniemożliwiają żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość kary umownej (wyrok SN z 7 kwietnia 1981 r., IV CR 91/81, OSP 1982, z. 5, poz. 67). Możliwość żądania odszkodowania przenoszącego wysokość kary umownej jest dopuszczalna jedynie wtedy, gdy możliwość dochodzenia odszkodowania obok kary umownej zostanie przewidziana umową. Jak wynika z § 5 ust. 5 łączącej strony umowy, Fundusz jest uprawniony do dochodzenia odszkodowania przewyższającego wysokość kary umownej.

Natomiast podstawę obciążenia Szpitala notami odsetkowymi nr (...)i (...)w kwotach 10.005,81 zł i 686,77 zł stanowi art. 481 § (...), 2 k.c, wedle którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. W następstwie przeprowadzonej kontroli (...)w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 04.02.2011 r. poinformował powodowy szpital, że w celu doprowadzenia do zgodności rozliczenia świadczeń objętych kontrolą z obowiązującym stanem prawnym, konieczna będzie korekta rozliczenia finansowego pomiędzy stronami, nałożył na Szpital karę umowną w łącznej kwocie 19091,50 zł, stwierdził jednocześnie, iż strona powodowa na realizację programu niezasadnie przyjęła środki w łącznej kwocie 278.150,88 zł i wezwał Szpital do zwrotu nienależnie przekazanych świadczeniodawcy środków finansowych w kwocie 278.150,88 zł oraz do uiszczenia kary umownej w kwocie 19091,50 zł – w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania. Wystąpienie pokontrolne powodowy Szpital otrzymał w dniu 08.02.2011 r., czego strona powodowa nie kwestionowała. Zatem, roszczenie o zaległe odsetki rozpoczęło swój bieg od 22.02.2011 r.

Zważyć należy, że powodowy Szpital kwestionował zasadność potrącenia co do zasady, nie zaś co do wysokości, a zatem Sąd przyjął, że wyliczona przez (...) kwota jest bezsporna.

Reasumując powyższe Sąd stanął na stanowisku, iż stronie pozwanej, wbrew twierdzeniom powodowego szpitala, przysługiwała wierzytelność wobec powoda na łączną kwotę 307.934,96 zł, wynikająca z wystawionych przez pozwanego not księgowych z dnia (...).05.2011 r. nr (...), obejmująca należności z tytułu kar umownych oraz zakwestionowanych świadczeń zdrowotnych oraz z dwóch not odsetkowych wystawionych dnia 02.06.2011r.

Z uwagi na to, iż powodowi przysługiwała względem pozwanego wierzytelność w kwocie 337.290,03 zł wynikająca z faktury VAT nr (...)z dnia 17.05.2011 r., zdaniem Sądu stwierdzić należy, iż zachodziły podstawy do dokonania potrącenia przez pozwanego wzajemnych wierzytelności stron, co też strona pozwana uczyniła w piśmie z dnia 3 czerwca 2011 r. W piśmie tym (...) Oddział Wojewódzki (...)poinformował (...) Szpital (...)– (...)we W., że dokonał potrącenia przysługującej mu wobec powoda wierzytelności w łącznej kwocie 307.934,96 zł wynikającą z wystawionych przez pozwanego not księgowych z dnia (...).05.2011 r. nr (...)oraz z dwóch not odsetkowych wystawionych dnia 02.06.2011r. z wzajemną wierzytelnością powoda w kwocie 337.290,03 zł wynikającą z faktury VAT nr (...)z dnia 17.05.2011 r. Wskutek potrącenia doszło zatem do umorzenia wzajemnych należności do wysokości niższej z nich.

W ocenie Sądu w realiach przedmiotowej sprawy nie ma podstaw do kwestionowania skuteczności dokonanego przez pozwanego potrącenia. Przedstawione do potrącenia wierzytelności spełniały wszystkie przesłanki, o których mowa w treści art. 498 § 1k.c., tj. miały charakter wzajemny, były wymagalne, zaskarżalne, zaś wynikające z nich świadczenia były jednorodzajowe. Stosownie do art. 499 k.c. potrącenie dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Zaznaczyć przy tym należy, iż oświadczenie takie ma charakter prawnokształtujący, gdyż bez niego nie dojdzie do wzajemnego potrącenia wierzytelności. Warto podkreślić również, że dla skuteczności potrącenia nie jest wymagana zgoda drugiej strony. Konieczne jest jednak, by oświadczenie o potrąceniu doszło do wierzyciela w taki sposób, by ten mógł zapoznać się z jego treścią (art. 61 k.c.).

Uznając w świetle przeprowadzonych w sprawie dowodów, iż pozwany dokonał skutecznie potrącenia wzajemnych wierzytelności przysługujących mu wobec powoda z wierzytelnością dochodzoną niniejszym pozwem, powództwo podlegało w całości oddaleniu (pkt I wyroku).

Orzeczenie o kosztach procesu zawarte w punkcie II wyroku znajduje podstawę w treści art. 98 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi procesowemu na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. Z uwagi na to, iż strona powodowa w całości przegrała sprawę Sąd zasądził od niej na rzecz strony pozwanej całość poniesionych przez nią kosztów procesu, na które złożyły się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 7.200 zł, ustalone zgodnie z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Zarządzenie:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3.  kal. 14 dni.

Wrocław, dnia 13.03.2013 r.