Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Poryzała

Protokolant: Katarzyna Budzik

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2013 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa S. M.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę 48 776,16 zł

I zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powoda S. M. kwotę 31 508,16 (trzydzieści jeden tysięcy pięćset osiem 16/100) zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 marca 2013 roku;

II ustala, że strona pozwana (...) S.A. z siedzibą w S. ponosić będzie odpowiedzialność względem powoda S. M. za dalsze, mogące się ujawnić w przyszłości, skutki wypadku z dnia 16 czerwca 2009 r.;

III dalej idące powództwo oddala;

IV zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3 106,97 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

V zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 858,04 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

VI nakazuje stronie pozwanej - (...) S.A. z siedzibą w S. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sąd Rejonowy w Kłodzku kwotę 2 832,49 zł tytułem kosztów sądowych, od których powód był zwolniony;

VII nakazuje powodowi S. M. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sąd Rejonowy w Kłodzku kwotę 1 558,96 zł tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 674/10

UZASADNIENIE

Powód S. M. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w S. kwoty 25 000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, zasądzenie kwoty 1 800 zł tytułem zwrotu kosztów opieki wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu, zasądzenie kwoty 876,16 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu oraz ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku z dnia 16 czerwca 2009 r. i zasądzenie kosztów procesu w wysokości 4817 zł, w tym kwoty 4800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w dniu 16 czerwca 2009 r. w miejscowości O. w Niemczech miał miejsce wypadek komunikacyjny, w którym został poszkodowany. W wyniku przedmiotowego wypadku, jako pasażer pojazdu marki M. doznał licznych obrażeń ciała i stracił przytomność. Wskazał, iż natychmiast po zdarzeniu został przetransportowany karetką pogotowia do szpitala w O., gdzie przebywał do 17 czerwca 2009 r. z rozpoznaniem potylicznej rany głowy, stłuczenia okolicy żeber, stłuczenia mostka i lewego kolana. W czasie pobytu na oddziale przebył konsultację neurologiczną oraz badanie rtg . Wskazał, iż został wypisany ze szpitala na własne żądanie ze wskazaniami dotyczącymi kontroli stanu rany oraz samopoczucia. Podał, iż kończynę dolną lewą unieruchomiono w gipsie marszowym na okres 4 tygodni. Podał, iż po powrocie do Polski kontynuował leczenie neurologiczne i ortopedyczne oraz uczęszczał na zabiegi fizjoterapeutyczne. Wskazał, że z uwagi na pogarszający się stan zdrowia przeprowadzono badania rezonansem magnetycznym, które ujawniły spłycenie kifozy, niewielkie obniżenie wysokości trzonu Th 4 po stronie lewej, zniesienie lordozy lędźwiowej oraz zmiany spondylotyczne w trzonach. Podał iż cały czas był również leczony neurologicznie z powodu zdiagnozowanego zespołu bólowego kręgosłupa korzenno - pourazowego.

Podkreślił, iż do momentu wypadku był osobą energiczną i zdyscyplinowaną, nie miał poważnych problemów ze zdrowiem, był aktywny zawodowo i cieszył się życiem. Od wypadku stał się zamknięty w sobie i bojaźliwy. Odczuwa duży dyskomfort poruszając się po drogach, co jest szczególnie uciążliwe przez wzgląd na zawód taksówkarza. Podkreślił, iż cierpi na bezsenność, często miewa koszmary senne. Notorycznie powracają bóle kręgosłupa i głowy, pojawiły się zaburzenia koncentracji i pamięci. Wskazał, iż zmuszony jest przyjmować leki przeciwbólowe, na których zakup go nie stać.

Wskazał, iż strona pozwana przyjęła odpowiedzialność za skutki wypadku , jednakże w toku postępowania likwidacyjnego, decyzją z dnia 4 sierpnia 2009 r. wypłaciła mu jednorazowe odszkodowanie pieniężne w kwocie 2 500 zł, zaś pismem z dnia 20 sierpnia 2009 r. odmówiła zwrotu kosztów wizyt lekarskich w prywatnych ośrodkach zdrowia, uzasadniając to faktem, że ogólny dostęp do służby zdrowia czyni bezzasadnym prywatne wizyty lekarskie.

Wskazał, iż o charakterze i rozmiarze obrażeń świadczy m. in. orzeczenie lekarza orzecznika strony pozwanej w sprawie procentowego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku, w którym ustalono 8 % długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Podał również, że żądanie ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość uzasadnione jest tym, że proces leczenia nie został jeszcze zakończony, natomiast charakter obrażeń jakim uległ pozwala przyjąć, że w przyszłości mogą pojawić się nowe dolegliwości, których stwierdzenie w chwili obecnej nie jest możliwe.

Wskazał , że z powodu obrażeń kręgosłupa , problemów natury neurologicznej oraz ogólnego potłuczenia przez około miesiąc czasu wymagał 6 - godzinnej pomocy ze strony innych osób. Opiekę tę sprawowała żona - D. M., a koszt opieki został obliczony za okres od dnia 17 lipca 2009 r. do dnia 17 sierpnia 2009 r.

Podniósł również, że kosztami powypadkowego leczenia są przede wszystkim zakupy stosownych leków , koszty badania MR oraz konsultacji neurologicznych.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podała, iż przeprowadziła postępowanie likwidacyjne szkody, w którym ustaliła, iż powód w wyniku wypadku odczuwał ból kręgosłupa i ból stawu kolanowego lewego. Wskazała, iż uwzględniając rodzaj doznanych obrażeń , długość leczenia i skutki w postaci odczuwanego bólu wypłaciła powodowi kwotę 2 500 zł tytułem zadośćuczynienia. Wskazała, iż dalej idące roszczenie powoda z tego tytułu jest nieuzasadnione.

Wskazała, iż żądane zadośćuczynienie jest wygórowane i nieadekwatne do rozmiaru krzywdy. Podała, iż powód doznał stosunkowo niewielkich obrażeń ciała, nie wymagających stosowania szczególnie skomplikowanych i uciążliwych procedur leczniczych. Zatem krzywda powoda z tego tytułu jest stosunkowo niewielka.

Podkreśliła, że nie wszystkie opisane w pozwie dolegliwości można uznać za skutki wypadku - nie wynika to z informacji leczenia szpitalnego w O.. Wskazała, iż brak jest podstaw do żądania odszkodowania z tytułu kosztów opieki - z żadnego z przedstawionych w pozwie dowodów nie wynika, że powód był niezdolny do samodzielnej egzystencji, bądź wymagał opieki.

Wskazała również, iż powód nie udowodnił, że poniesione koszty były konieczne i celowe, a także że konkretnych świadczeń medycznych nie można było uzyskać z ubezpieczenia zdrowotnego.

W piśmie procesowym z datą 22 marca 2011 r. powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

W uzasadnieniu podał, iż doznane przez niego obrażenia nie miały charakteru powierzchownego i nie można ich bagatelizować. Wskazał, iż doznał poważnego urazu głowy, stłuczenia okolic żeber, stłuczenia mostka i lewego kolana. Wskazał, iż jego sytuacja po wypadku uległa nagłej i diametralnej zmianie, a powrót do stanu psychofizycznego sprzed wypadku będzie przypuszczalnie niemożliwy.

Wskazał, iż kosztami powypadkowego leczenia powoda są przede wszystkim zakupy stosownych leków, badań i konsultacji medycznych oraz zabiegów rehabilitacyjnych w wysokości rzeczywiście poniesionej, wynikających z faktur vat i paragonów fiskalnych, dokumentujących rodzaj i ilość zakupionych leków oraz ich ceny.

W piśmie z datą 26 czerwca 2012 r. powód rozszerzył żądanie pozwu i wniósł o zasądzenie od strony pozwanej łącznie kwoty 48 776,16 zł, tj. 42 500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowym odsetkami liczonymi od kwoty 25 000 zł od dnia wytoczenia powództwa i od kwoty 17 500 zł od dnia doręczenia powyższego pisma stronie pozwanej, zasądzenie kwoty 5 400 zł tytułem zwrotu kosztów opieki wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 1 800 zł od dnia wytoczenia powództwa i od kwoty 3 600 zł od dnia doręczenia powyższego pisma stronie przeciwnej oraz o zasądzenie kwoty 876,16 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu podał, iż w toku dotychczas prowadzonych czynności procesowych, a w szczególności z opinii biegłych wynika, że obrażenia jakich doznał powód są tak poważne, że skutkowały powstaniem 15 procentowego uszczerbku na zdrowiu. Ponadto powód wymagał pomocy osób trzecich w wymiarze 6 godzin na dobę w okresie 3 miesięcy. Wskazał, że przeciętne stawki za usługi opiekuńcze i pielęgniarskie w miejscu zamieszkania powoda wynoszą, co najmniej 10 zł za godzinę, co w skali 90 dni daje kwotę 5 400 zł.

W piśmie procesowym z datą 18 lipca 2012 r. strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, w tym także w rozszerzonym zakresie. Wskazała, iż powód nie przedstawił żadnych dodatkowych dowodów, które nie zostały przedstawione w trakcie procesu likwidacji szkody, a wypłacone zadośćuczynienie w pełni pokrywa szkodę niemajątkową, wyrażającą się krzywdą w postaci uszczerbku na zdrowiu i cierpień, jakich doznał powód.

Wskazała, iż wyliczając okresy sprawowania opieki przez osoby trzecie powód przyjął, stawkę 10 zł za godzinę sprawowania opieki w oparciu o obowiązujące stawki w miejscu zamieszkania powoda. Wskazała na brak konkretnego źródła ustalenia tychże stawek, nieprawidłowym jest przyjęcie, że stawka godziny opieki sprawowanej przez osobę bliską może być przyjęta na poziomie stawki stosowanej w jednostce , która kalkulując koszt godziny opieki musi wziąć pod uwagę koszty ogólnoadministracyjne , a także wszelkie narzuty i opłaty publiczno -prawne. Ponadto powód nie przedstawił żadnego dowodu na poparcie faktu konieczności sprawowania osobistej opieki w tak dużym zakresie i przez tak długi okres czasu. Podkreśliła, iż uznaje żądanie powoda za nieudowodnione.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 czerwca 2009 r. w miejscowości O. na terenie Niemiec powód S. M. uczestniczył w wypadku komunikacyjnym, jako pasażer samochodu marki M., nr rej. (...). Kierujący powyższym pojazdem, P. L., uderzył w tył prawidłowo jadącego samochodu ciężarowego. W chwili zderzenia powód był zapięty pasami bezpieczeństwa.

Dowód: - kserokopia oświadczenia z 07.07.2009 r.,

- kserokopia oświadczenia z 04.08.2009 r.

znajdujące się w aktach szkody nr (...)

Właścicielkę wyżej opisanego pojazdu, J. S., i stronę pozwaną łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, obowiązująca w chwili powyższego zdarzenia.

(bezsporne)

Bezpośrednio po wypadku powód został przewieziony karetką do szpitala w miejscowości O., gdzie opatrzono mu i zszyto ranę głowy, podano zastrzyk przeciwtężcowy, a nadto - wobec zgłaszanych przez powoda bólów po stronie lewego łuku żebrowego oraz w prawym i lewym stawie kolanowym - wykonano badanie rtg klatki piersiowej i kolana prawego, sonografię brzucha oraz opłucnej i EKG. Powód został poddany obserwacji w powyższym szpitalu. W następnym dniu po wypadku powód zrezygnował z opieki medycznej na terenie Niemiec i wrócił do Polski, gdzie w dniu 19 czerwca 2009 r. ponownie wykonane zostało u powoda badanie rtg klatki piersiowej, kręgosłupa piersiowego, lędźwiowego, stawu kolanowego lewego i czaszki

Dowód: - kserokopia informacji z leczenia szpitalnego z 17.06.2009 r. - w aktach

szkody nr (...) wraz z tłumaczeniem z j. niemieckiego- k. 9, 10

- kserokopia opisu badania rtg z 19.06.2009 r. - w aktach szkody

nr (...)

W dniu 8 lipca 2009 r. powód otrzymał skierowanie do lekarzy specjalistów: z zakresu chirurgii urazowo - ortopedycznej i neurologicznej.

Z uwagi na zaostrzone dolegliwości bólowe kręgosłupa i stawu kolanowego lewego (wysięk) w dniu 20 lipca 2009 r. powód korzystał z pomocy specjalisty ortopedy - traumatologia, który ewakuował 30 ml treści krwistej i zalecił powodowi leżenie, okłady z lodu - na staw kolanowy lewy, zabiegi fizjoterapeutyczne, obejmujące odcinek Th - L kręgosłupa, i wysoki gorset lędźwiowo - piersiowy. Powyższe zabiegi rehabilitacyjne (sollux, magnetronik) powód odbył w (...) Centrum Medycznym w P. w okresie od 3 sierpnia 2009 r. do 14 sierpnia 2009 r.

Wysoki gorset lędźwiowo - piersiowy powód obowiązany był nosić do 14 listopada 2009 r. - zgodnie z zaleceniem lekarza ortopedy - traumatologa.

W dniu 24 lipca 2009 r. powód był konsultowany przez specjalistę ortopedii i traumatologii, który zalecił unieruchomienie stawu kolanowego lewego przez longetę gipsową - na okres trzech tygodni.

Dowód: - kserokopia informacji dla lekarza kierującego wraz ze zleceniem, k. 14

- skierowanie do poradni specjalist. z 08.07.2009 r.

- informacja dla lekarza kierującego z 14.10.2009 r.

- kserokopia skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne z 20.07.2009 r.

- informacja dla lekarza kierującego z 24.07.2009 r.

znajdujące się w aktach szkody nr (...)

- przesłuchanie powoda, k. 78

Z uwagi na utrzymujące się w dalszym ciągu bóle kręgosłupa szyjnego, bóle i zawroty głowy oraz pogorszenie jakości snu i stany lękowe powód w dniu 5 sierpnia 2009 r. korzystał z konsultacji lekarza neurologa, który stwierdził ograniczoną ruchomość kręgów C , wzmożone napięcie mięśni karku i grzbietu oraz zespół bólowy pourazowy korzenny i pourazowe bóle głowy oraz zalecił powodowi konsultację ortopedyczną, fizjoterapię i leczenie objawowe, a ponadto przeprowadzenie badania rtg kręgosłupa w odcinku C.

Powód zapłacił za powyższą konsultację 100 zł (w dniu 5 sierpnia 2009 r. ).

W dniu 21 września 2009 r. powód ponownie był konsultowany przez specjalistę neurologa, który stwierdził zespół bólowy korzeniowy - pourazowy i pourazowe bóle głowy oraz skierował powoda na badanie - rezonans magnetyczny.

Wykonane u powoda w dniu 23 października 2009 r. badanie MR wykazało spłycenie fizjologicznej lordozy szyjnej kręgosłupa. Na poziomach C3 - C7 widoczne tylne obwodowe wypukliny materiału tarcz międzykręgowych, które łącznie z osteofitozą na krawędziach trzonów wymienionych kręgów spłycają częściowo zachyłki boczne kanału kręgowego i kanały nerwów rdzeniowych, prowadząc do ich obustronnej stenozy.

Powód w dalszym ciągu, mimo leczenia, odczuwał bóle głowy promieniujące od karku i bóle kręgosłupa, a także zaburzenia adaptacyjne (stany lękowe, zaburzenia snu). Specjalista neurolog w wyniku konsultacji z 4 listopada 2009 r. zalecił powodowi dalszą kontynuację leczenia neurologicznego, fizjoterapię oraz leczenie objawowe, a nadto nieprzeciążanie kręgosłupa.

W czasie powyższego leczenia powód przyjmował leki oraz środki przeciwbólowe, za które w dniu 4 listopada 2009 r. zapłacił 46,16 zł.

Za konsultacje neurologiczne w dniach 21 września 2009 r. i 4 listopada 2009 r. powód zapłacił łącznie 200 zł , tj. 100 zł za każdą z nich, natomiast za badanie MR w dniu 23 października 2009 r. - 530 zł.

Dowód: - kserokopia faktury vat nr (...), k. 29

- kserokopia konsultacji neurologicznej z 05.08.2009 r.

- kserokopie rachunków nr (...)

- kserokopia faktury vat z 23.10.2009 r.

- kserokopie konsultacji neurologicznej z 04.11.2009 r., 21.09.2009 r.,

- kserokopia skierowania na badanie MR,

- kserokopia wyniku badania MR z 23.10.2009 r.,

znajdujące się w aktach szkody nr (...)

- przesłuchanie powoda, k. 78

Wykonane w dniu 19 kwietnia 2011 r. badanie TK kręgosłupa lędźwiowego wykazało u powoda zaawansowane zmiany degeneracyjne krążków L4-5 i L5- S1 ze skrajnym obniżeniem jego wysokości i objawami próżni, pośrodkowe uwypuklenie krążków L4-5 i L5-S1 z uciskiem na worek oponowy, symetryczne uwypuklenie krążka L3-4 typu bulging z uciskiem na worek oponowy i oba korzenie nerwowe L4.

Dowód: - kserokopia wyniku badania TK z 19.04.2011 r., k. 80

Stan zdrowia powoda po wypadku z 16 czerwca 2009 r. powoduje u niego często uczucie przygnębienia i rozdrażnienia, brak wiary we własne siły. Powód w dalszym ciągu odczuwa bóle kręgosłupa i bóle głowy, w związku z czym w przypadku nasilenia bólu zażywa środki przeciwbólowe. Bezpośrednio po wypadku powód przez okres trzech miesięcy, w wymiarze nie mniejszym niż sześć godzin na dobę, wymagał pomocy i opieki innej osoby przy czynnościach życia codziennego, m. in. zabiegach higienicznych, ubieraniu się, zakupach, przygotowywaniu posiłków, sprzątaniu, a przede wszystkim poruszaniu się, w czym pomagała powodowi żona, D. M., oraz siostra, A. K. - z zawodu pielęgniarka.

Dowód: - zeznania świadka A. K., k. 77

- opinia biegłego, k. 161

- przesłuchanie powoda, k. 78

Pełny koszt za godzinę usług opiekuńczych świadczonych na podstawie decyzji Ośrodka Pomocy Społecznej w K.na terenie Gminy Miejskiej K.wynosił w okresie od 17 czerwca 2009 r. do 17 września 2009 r. 5,80 zł .

Koszt opieki sprawowanej nad powodem w powyższym okresie wynosi 3 132 zł.

Dowód: - pismo (...) w K. z 13.03.2013 r., k. 240

- opinia biegłego, k. 161

Powód na skutek wypadku z dnia 16 czerwca 2009 r. doznał urazu głowy z raną ciętą potylicy, bez objawów wstrząśnienia mózgu ani innych powikłań śródczaszkowych pourazowych, urazu skrętnego bezwładnościowego kręgosłupa szyjnego, przy czym u powoda wystąpił przewlekły zespół bólowy szyjny przykręgosłupowy z miernie wyrażonymi cechami radikulopatii szyjnej lewostronnej. Bez związku z powyższym wypadkiem pozostają zmiany zwyrodnieniowo - dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego zaawansowane wielopoziomowe z cechami ciasnoty wewnątrzkanałowej oraz zmiany zwyrodnieniowo - dyskopatyczne i pozapalne kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego.

Dowód: - opinia biegłego z zakresu neurologii,M. D.k. 96 - 99

Na skutek powyższego wypadku powód doznał stłuczenia i skręcenia kręgosłupa szyjnego bez złamań, a nadto dyskopatii wielopoziomowej C3 - C7 (największa na C3/C4 -ucisk rdzenia) z przewlekłym zespołem bólowym ruchowym i dodatnimi objawami korzeniowymi, skręcenia kręgosłupa lędźwiowego bez złamań z dyskopatią L4/L5/S1 - z dodatnimi objawami korzeniowymi rozciągowymi, stłuczenia kolana lewego, bez złamań - z pourazową chonodromalacją chrząstki stawu rzepkowo - udowego.

Trwały uszczerbek na zdrowiu, którego powód doznał w wyniku powyższego wypadku wynosi 15 %.

Obecnie nie należy się spodziewać zdecydowanej poprawy stanu zdrowia powoda. Zmiany pourazowe w obrębie kręgosłupa z dyskopatią oraz zmiany pourazowe w obrębie stawu kolanowego lewego mogą utrzymać się na obecnym poziomie lub ulec progresji, co może spowodować nasilenie dolegliwości bólowych z progresją ubytkowych objawów korzeniowych. Tylko wieloletnia rehabilitacja z fizykoterapią może ten proces pourazowych zmian patologicznych zatrzymać na obecnym etapie lub spowolnić.

Dowód: - opinia biegłego z zakresu chirurgii i ortopedii L. M., k. 156 - 161

i opinia uzupełniająca biegłego L. M., k. 213 - 214

Sąd zważył:

Mając na względzie zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał, iż powództwo jest w przeważającej części zasadne.

Zgodnie z treścią art.444§1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. W wypadkach przewidzianych w artykule powyższym (art.444§1 k.c.) sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 445 § 1 k.c.).

Celem zadośćuczynienia jest naprawienie szkody niemajątkowej - krzywdy. Krzywdą określa się cierpienia fizyczne i psychiczne. Do cierpień fizycznych zalicza się przede wszystkim ból i podobne do niego dolegliwości. Cierpieniem psychicznym będą ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia. Celem zadośćuczynienia pieniężnego jest złagodzenie cierpień fizycznych i psychicznych - dlatego zadośćuczynienie obejmuje wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które wystąpią w przyszłości, zaś w orzecznictwie przyjęto, że zadośćuczynienie winno mieć charakter całościowy i obejmować zarówno cierpienia fizyczne i psychiczne już doznane, czas ich trwania, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości, a więc prognozy na przyszłość (wyrok SN z dnia 18 maja 2004 r., (...), LEX nr 584206).

Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową, zasadą jest indywidualizacja okoliczności określających rozmiar krzywdy, przy uwzględnieniu konkretnego przypadku, w którym doszło do uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Wysokość zadośćuczynienia musi mieć charakter kompensacyjny, a więc przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość.

Mając na względzie całość zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, iż nie ulega wątpliwości, że strona pozwana (z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej) odpowiada za szkodę, której doznał powód w następstwie wypadku komunikacyjnego z dnia 16 czerwca 2009 r., co sama przyznała w odpowiedzi na pozew. Nie sposób jednak zgodzić się ze stanowiskiem strony pozwanej, zgodnie z którym wypłaconą powodowi - przed wniesieniem pozwu - kwotę 2 500 zł tytułem zadośćuczynienia należy uznać za odpowiednią.

Zdaniem Sądu, treść zebranych w sprawie dowodów, a przede wszystkim opinii biegłych z zakresu chirurgii - ortopedii i neurologii, uzasadnia przyjęcie, że między powyższym zdarzeniem a szkodą, której doznał powód, zachodzi normalny związek przyczynowy.

W efekcie postępowania dowodowego, a w szczególności w oparciu o opinie biegłych lekarzy z zakresu chirurgii - ortopedii i neurologii, Sąd uznał, iż rozmiar i stopień nasilenia cierpień fizycznych i psychicznych, jakie powód odczuwał w związku z obrażeniami ciała, których doznał wskutek powyższego wypadku drogowego, a także to, że w ich wyniku doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, uzasadnia przyznanie powodowi dodatkowo (a więc ponad już wypłaconą mu przez stronę pozwaną kwotę 2 500 zł) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę kwoty 27 500 zł (po uwzględnieniu opinii biegłych, którzy wydali opinię w odniesieniu do powoda, Sąd uznał, iż uszczerbek na zdrowiu, którego doznał powód wynosi 15 %). W ocenie Sądu, opinie wydane przez biegłych w przedmiotowej sprawie są logiczne i przekonywujące.

Zdaniem Sądu, kwota powyższa, zasądzona na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia, będzie dla niego odpowiednią kompensatą za doznane przez niego krzywdy, zwłaszcza zważywszy na to, że wskutek opisanego wyżej wypadku powód odczuwał bóle (w związku z czym zażywał środki przeciwbólowe), zmuszony był istotnie ograniczyć swą aktywność życiową, do 14 listopada 2009 r. - zgodnie z zaleceniem lekarza ortopedy - traumatologa - nosić wysoki gorset lędźwiowo - piersiowy i przez okres trzech tygodni longetę gipsową w celu unieruchomienia stawu kolanowego lewego, kontynuować leczenie, a także poddać się rehabilitacji, co niewątpliwie utrudniało mu normalne funkcjonowanie. Ponadto powód zmuszony był - z uwagi na powyższe - przez okres trzech miesięcy od wypadku, w wymiarze nie mniejszym niż sześć godzin na dobę, korzystać z pomocy i opieki innej osoby przy czynnościach życia codziennego, m. in. zabiegach higienicznych, ubieraniu się, zakupach, przygotowywaniu posiłków, sprzątaniu, a przede wszystkim poruszaniu się.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał że kwota 27 500 zł (a więc ponad już wypłaconą powodowi przez stronę pozwaną kwotę 2 500 zł) stanowi należytą kompensatę za krzywdę doznaną przez powoda w wyniku wypadku z 16 czerwca 2009 r., przedstawia ekonomicznie odczuwalną wartość i nie jest nadmierna, lecz utrzymana w rozsądnych granicach, zaś żądanie dalej idące bezzasadne i podlega oddaleniu.

Zdaniem Sądu, zasadnym jest także żądanie przez powoda kwoty 876,16 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia i badania MR, bowiem czas oczekiwania na konsultacje u lekarzy specjalistów z zakresu neurologii oraz badania w placówkach służby zdrowia w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia wynosi kilka miesięcy, a zatem powód mógł i powinien był skorzystać z leczenia i badań w niepublicznych placówkach służby zdrowia - by nie doprowadzić do pogorszenia się jego stanu zdrowia, wykazując należytą dbałość o swój stan zdrowia. Natomiast kwota 46,16 zł obejmuje koszt zakupu przez powoda leków i środków przeciwbólowych, ponieważ po wypadku z 16 czerwca 2009 r. powód - zgodnie z zaleceniem lekarzy - miał obowiązek leczenia, w tym farmakologicznego.

Bezpośrednio po wypadku powód przez okres trzech miesięcy, w wymiarze nie mniejszym niż sześć godzin na dobę, wymagał pomocy i opieki innej osoby przy czynnościach życia codziennego, m. in. zabiegach higienicznych, ubieraniu się, zakupach, przygotowywaniu posiłków, sprzątaniu, a przede wszystkim poruszaniu się, w czym pomagała powodowi żona, D. M., oraz siostra, A. K.- z zawodu pielęgniarka. Powyższe okoliczności zostały przez powoda wykazane - potwierdzają je, w szczególności, zeznania świadka A. K.i opinia biegłego z zakresu chirurgii i ortopedii L. M., z treści której wynika, iż obrażenia ciała doznane przez powoda w wyniku powyższego wypadku, a następnie jego leczenie i rekonwalescencja spowodowały, iż powód wymagał pomocy i opieki innej osoby w wyżej wskazanych wymiarze dobowym i okresie.

Pełny koszt za godzinę usług opiekuńczych świadczonych na podstawie decyzji Ośrodka Pomocy Społecznej w K.na terenie Gminy Miejskiej K.wynosił w okresie od 17 czerwca 2009 r. do 17 września 2009 r. 5,80 zł, o czym świadczy treść pisma Ośrodka Pomocy Społecznej w K.z 13 marca 2013 r., a zatem koszt opieki sprawowanej nad powodem w powyższym okresie wynosi 3 132 zł (6 x 5,80 zł x 90, tj. 6 godzin na dobę przez 90 dni).

Zdaniem Sądu, żądanie kosztów opieki, nie jest uzależnione od wykazania, iż poszkodowany efektywnie wydał odpowiednie kwoty na koszty opieki sprawowanej nad nim przez inną osobę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 1969 r., (...)).

Skutki powyższego wypadku, jak wynika z opinii biegłego z zakresu chirurgii i ortopedii, mogą ujawnić się w przyszłości - rokowanie co do całkowitego wyleczenia powoda nie jest w pełni pomyślne, ponieważ nie należy się spodziewać zdecydowanej poprawy stanu zdrowia powoda. Zmiany pourazowe w obrębie kręgosłupa z dyskopatią oraz zmiany pourazowe w obrębie stawu kolanowego lewego mogą utrzymać się na obecnym poziomie lub ulec progresji, co może spowodować nasilenie dolegliwości bólowych z progresją ubytkowych objawów korzeniowych.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł, jak w punkcie II sentencji.

Zdaniem Sądu, nie zaistniała - wbrew stanowisku strony pozwanej - potrzeba przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu neurochirurgii, ponieważ z opinii biegłych z zakresu chirurgii - ortopedii i neurologii wynika jednoznacznie, iż trwały uszczerbek na zdrowiu, którego powód doznał, a mianowicie 15 %, powstał u niego wyłącznie na skutek obrażeń ciała doznanych przez powoda w wyniku wypadku z 16 czerwca 2009 r. Z opinii biegłego z zakresu neurologii wynika również wprost, że bez związku z powyższym wypadkiem pozostają zmiany zwyrodnieniowo - dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego zaawansowane wielopoziomowe z cechami ciasnoty wewnątrzkanałowej oraz zmiany zwyrodnieniowo - dyskopatyczne i pozapalne kręgosłupa lędźwiowo - krzyżowego.

W ocenie Sądu, zasadnym jest też żądanie odsetek ustawowych od kwoty 31 508,16 zł zasądzonej na rzecz powoda tytułem naprawienia szkody od 28 marca 2013 r., tj. od dnia wyroku, bowiem żądanie przyznania dodatkowo kwot tytułem zadośćuczynienia i kosztów leczenia oraz opieki mogło zostać uwzględnione dopiero po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w przedmiotowej sprawie, nie pomijając ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu, którego doznał powód w wyniku wypadku z 16 czerwca 2009 r. i dokonaniu przez Sąd oceny całości dowodów zebranych w sprawie, a co za tym idzie oceny zasadności żądania powoda, a zatem dalej idące żądanie odsetek jest bezzasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 100 k.p.c. , stosunkowo je rozdzielając. Koszty poniesione przez powoda obejmują opłatę od pełnomocnictwa - 17 zł i koszty zastępstwa procesowego 4800 zł , przy czym za uzasadnione Sąd uznał żądanie kwoty 4 800zł - stosownie do §2 ust.1 i 2, § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), bowiem - zdaniem Sądu, nakład pracy pełnomocnika, będącego adwokatem, a także charakter sprawy uzasadnia uwzględnienie żądania zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na rzecz powoda w kwocie odpowiadającej podwójnej stawce minimalnej. Zatem - przyjmując, iż żądanie powoda zostało uwzględnione w 64,5% - Sąd uznał za uzasadnione zasądzić kwotę 3106,97 zł, orzekając, jak w punkcie IV sentencji. Koszty poniesione przez stronę pozwaną obejmują opłatę od pełnomocnictwa - 17 zł i koszty zastępstwa procesowego 2400 zł , stosownie do §2 ust.1 i 2, § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), bowiem strona pozwana żądała zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, a zatem Sąd orzekł, jak w punkcie V sentencji (35,5% kwoty 2417zł).

Powód był zwolniony od kosztów sądowych. Obowiązek uiszczenia kosztów sądowych, tj. opłaty od pozwu (2 439 zł) i wynagrodzenia biegłych ( suma kwot 764,49 zł, 189,25 zł, 189,25 zł i 809,46 zł) został stosunkowo rozdzielony pomiędzy strony (64,5% - strona pozwana i 35,5% - powód).