Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...).á r.l. z siedzibą w L., działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, skierowała do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwany B. I. zapłacił stronie powodowej kwotę 658,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 14 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty. Ponadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30,00 zł i kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 15 grudnia 2011 r. przejęła od firmy (...) S.A. prawa do wierzytelności względem pozwanego z tytułu nieuregulowanej polisy nr (...) z terminem płatności do dnia 13 grudnia 2010 r.

W dniu 2 lipca 2012 r. Sąd Rejonowy w Lublinie VI Wydział Cywilny uwzględnił żądanie strony powodowej i wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany B. I. złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zarzucił, że nie zawierał umowy ubezpieczenia o numerze podanym w pozwie oraz że pozew nie zawiera informacji, jakiego pojazdu żądanie dotyczy.

Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2012 r. wyżej wskazany Sąd stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi.

Strona powodowa w dniu 26 listopada 2012 r. uzupełniła braki formalne pozwu składając go na urzędowym formularzu.

Następnie pozwany – składając sprzeciw od nakazu zapłaty na urzędowym formularzu – dodatkowo podniósł, że stan techniczny pojazdu nie pozwalał na jego rejestrację, a poprzedni właściciel wypowiedział umowę ubezpieczenia OC.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko w sprawie i podniosła, ze kilkakrotnie wzywała pozwanego do dobrowolnego uregulowania zadłużenia, ale bezskutecznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 grudnia 2011 r. (...) S.A. w W. zawarła ze strona powodową (...).á r.l. z siedzibą w L. umowę sprzedaży wierzytelności. Przedmiotem wyżej wskazanej umowy była m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanego B. I., wynikająca z polisy nr (...) z dnia 30 listopada 2010 r., z datą płatności 13 grudnia 2010 r. o wartości 658,00 zł.

(dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z 15.12.2011 r. k. 22v.;

częściowy wykaz wierzytelności k. 28)

Pismem z dnia 19 listopada 2012 r. strona powodowa zawiadomiła pozwanego o cesji wierzytelności.

(dowód: pismo z 19.11.2012 r. k. 27v.)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawały okoliczności faktyczne dotyczące samych cesji dochodzonej wierzytelności. Spór dotyczył zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego oraz zasadności dochodzonej kwoty. Pozwany zakwestionował bowiem istnienie zadłużenia, zarzucając że nie łączy go żadna umowa ze stroną powodową, a nie zostały przedłożone przez nabywcę wierzytelności żadne dokumenty źródłowe dotyczące dochodzonej należności.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Strona powodowa formułując żądanie w niniejszej sprawie zaoferowała jako materiał dowodowy jedynie umowę cesji wraz ze stanowiącym jej załącznik częściowym wykazem wierzytelności oraz pismo informujące pozwanego o przelewie wierzytelności.

W ocenie Sądu zaoferowany materiał dowodowy – w świetle zarzutów postawionych przez pozwanego – jest niewystarczający dla uwzględnienia żądania. Strona powodowa, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wykazała bowiem w żaden sposób – wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi – faktu zawarcia przez pozwanego umowy ubezpieczenia z pierwotnym zbywcą wierzytelności, zasad obciążania pozwanego opłatami i dat powstania zaległości w płatności, a nawet danych dotyczących przedmiotu tej umowy ubezpieczenia. Powołując się w zakresie istnienia, wysokości i terminów płatności zadłużenia na polisę nr (...), nie dołączyła jej do pozwu, a jedynie powołała jej numer, datę i wartość, ujawnione w umowie przelewu wierzytelności. Nie wiadomo zatem, czego konkretnie wskazana polisa dotyczy i na jakiej podstawie została wystawiona. Uniemożliwia to dokonanie weryfikacji żądania przez Sąd.

W tej sytuacji należało uznać, że strona powodowa nie uwodniła swojego roszczenia i dlatego w pkt I sentencji wyroku orzeczono o oddaleniu powództwa w całości.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pkt II wyroku wydano na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

M. (...)