Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 stycznia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Andrzej Struzik

SSA Jerzy Bess

SSA Zbigniew Ducki

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2013 roku w Krakowie na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi J. J.

o stwierdzenie przewlekłości postępowania toczącego się pod sygnaturą I C 993/12 przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu postanawia:

I.  umorzyć postępowanie w przedmiocie zwolnienia skarżącego od kosztów sądowych

II.  odrzucić wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu

III.  oddalić skargę.

Sygn. akt I S 173/12

UZASADNIENIE

Powód J. J. złożył dnia 6 grudnia 2012 r. skargę o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie I C 993/12 i zasądzenie na jego rzecz kwoty 20 000 zł, a ponadto o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu wskazał, że w czerwcu 2012 r. złożył pozew. Sąd I instancji wezwał go do formalnego uzupełnienia pozwu, udzielił on odpowiedzi, a Sąd dnia 12 listopada 2012 r. wydał postanowienie, na co powód złożył zażalenie. W jego ocenie zaszła nieuzasadniona zwłoka w okresie od 15 sierpnia 2012 r. do dnia 6 grudnia 2012 r. poprzez opieszałe wezwanie do uzupełnienia braków formalnych i wydanie w/w postanowienia i możliwość jego zaskarżenia, co stanowi w ocenie skarżącego zajście obstrukcji procesowej i naraża ekonomię sądu na straty oraz prawo do rozsądnego w czasie rozpoznania sprawy, a także doprowadził do poniesienia przez skarżącego strat finansowych i zdrowotnych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga jest bezzasadna i podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności trzeba się odnieść do wniosków skarżącego o zwolnienie go od kosztów sądowych i o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Jeżeli skarga na przewlekłość postępowania dotyczy sprawy, w której skarżący został na mocy postanowienia Sądu zwolniony od kosztów sądowych w całości to skarga ta jest wolna od opłaty stałej, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 z późn. zm.). Należy bowiem uznać, iż postępowanie ze skargi na przewlekłość uregulowane zostało powyższą ustawą jako postępowanie incydentalne w ramach postępowania co do istoty sprawy (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2005 r., sygn. akt II FPP 10/05, Lex nr 849694). Skarżący został już zwolniony od kosztów sądowych postanowieniem z dnia 12 listopada 2012 r., a zatem dalsze postępowanie w tej kwestii jest bezprzedmiotowe, wobec czego należało je umorzyć na zasadzie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Z kolei wniosek o ustanowienie pełnomocnika został tymże postanowieniem oddalony, a skarżący nie wykazał w żaden sposób, by zaszły od tamtego czasu jakiekolwiek nowe okoliczności. Wobec tego wniosek zgodnie z art. 117 ² § 2 k.p.c. podlegał odrzuceniu.

Stosownie do treści art. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki postępowanie jest przewlekłe jeśli trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (ust. 1). Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty albo czynności podjętych przez prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze w celu zakończenia postępowania przygotowawczego lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (ust. 2).

Pozew skarżącego w przedmiotowej sprawie wpłynął do Sądu Okręgowego dnia 17 sierpnia 2012 r. Dnia 3 września 2012 r. przewodniczący wezwał powoda do usunięcia braków wniosku o zwolnienie od kosztów. Wezwanie zostało ekspediowane przez sekretariat dnia 25 września 2012 r. Uzupełniony wniosek wpłynął do Sądu dnia 9 października 2012 r. Z oświadczenia wynikało, że skarżący nie ma żadnych dochodów, majątku ani wydatków. Dnia 15 października 2012 r. Sąd skierował pismo do Dyrektora Zakładu Karnego, w którym skarżący jest osadzony celem ustalenia, czy jest on zatrudniony w zakładzie karnym. Pismo ekspediowano dnia 18 października 2012 r. Dnia 9 listopada 2012 r. do Sądu wpłynęła odpowiedź z zakładu karnego. Dnia 12 listopada 2012 r. Sąd wydał postanowienie, w którym zwolnił skarżącego od kosztów sądowych i oddalił wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Postanowienie ekspediowano dzień później. W dniu 27 listopada 2012 r. do Sąd wpłynęło zażalenie na to postanowienie w całości. W tym samym dniu Sąd wydał postanowienie o częściowym odrzuceniu zażalenia, które ekspediowano dzień później.

Jak wynika z powyższego zestawienia czynności podejmowanych przez Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, były one celowe dla rzetelnego rozpoznania sprawy i podejmowane w stosownym czasie. Wątpliwości może budzić jedynie czas pomiędzy wydaniem zarządzenia o wezwaniu skarżącego do usunięcia braków (3 września 2012 r.) a jego wykonaniem przez sekretariat (25 września 2012 r.). Jednakże odstęp kilku tygodni nie jest jeszcze wystarczający dla stwierdzenia przewlekłości postępowania. Jak podkreśla się w orzecznictwie Sądu Najwyższego, nie dochodzi do przewlekłości postępowania międzyinstancyjnego, jeżeli orzeczenia wydawane w tym postępowaniu w załatwieniu wniosków i pism procesowych strony, zapadają w okresie nie dłuższym niż miesiąc lub nieznacznie przekraczają ten termin (postanowienie z dnia 12 maja 2005 r., sygn. akt III SPP 98/05, OSNP 2005/24/402; postanowienie z dnia 18 października 2007 r., sygn. akt III SPP 40/07, Lex nr 861707). Tym bardziej zatem nie może stanowić przewlekłości postępowania wykonanie zarządzenia w okresie krótszym niż miesiąc, zwłaszcza jeśli ma to charakter jednorazowy w toku sprawy, a pozostałe czynności wykonywane są niezwłocznie, niekiedy nawet w tym samym dniu, w którym wpływa do Sądu pismo będące podstawą wydania orzeczenia.

Wobec powyższego skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy.