Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I S 75/13

POSTANOWIENIE

Dnia 17 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący

Sędziowie:

SSA Mieczysław Brzdąk (spr.)

SA Piotr Wójtowicz

SO del. Tomasz Ślęzak

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2013 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi E. R.

z udziałem Prezesa Sądu Okręgowego w K.

o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie III Ca 26/13 Sądu Okręgowego w K.

p o s t a n a w i a :

1) odrzucić skargę,

2) zwrócić skarżącej E. R. opłatę od skargi w kwocie 100,- złotych.

Sygn. akt I S 75/13

UZASADNIENIE

Skarżąca E. R. w skardze wniesionej przez radcę prawnego, domagała się stwierdzenia, że w toczącym się postępowaniu z powództwa skarżącej przeciwko Skarbowi Państwa – Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w (...) oraz Skarbowi Państwa – Dyrektorowi Izby Skarbowej w (...) w sprawie o sygn. akt III Ca 26/13 nastąpiła przewlekłość postępowania. Domagała się też zasądzenia od Skarbu Państwa kwoty 20.000 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że „rozprawa apelacyjna została przez Sąd Okręgowy w K. wyznaczona na dzień 9 maja – sześć miesięcy od dnia, w którym sąd ten dysponował stanowiskiem wszystkich stron składających apelację”. Ponadto w ocenie pełnomocnika skarżącej „dwuletni okres rozpoznawania sprawy, w której istnieją orzeczenia prejudycjalne potwierdzające stanowisko skarżącej zdecydowanie jest działaniem przewlekłym”.

Skarb Państwa – Prezes Sądu Okręgowego w K. w odpowiedzi na skargę zgłosił przystąpienie do sprawy i wniósł o oddalenie skargi powołując się na to, że postępowanie w sprawie toczyło się sprawnie a zatem zarzuty przedstawione w skardze nie są zasadne, przy czym postępowanie w sprawie zostało zakończone w związku z czym przestało istnieć podstawowe uzasadnienie dla skargi polegające na wymuszeniu sprawności postępowania.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył co następuje.

Zgodnie z art. 6. 1. ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego a ponadto powinna zawierać żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy oraz przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie (art.6 ust 2 pkt 1 i 2 ustawy).

Jak to wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu z 7 czerwca 2005 roku, III SPP 95/05, OSNP 2006/1-2/34 przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) oznacza wskazanie czasu trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub dokonał wadliwie, powodując w ten sposób nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu.

W utrwalonym i jednolitym orzecznictwie sądów powszechnych jak i Sądu Najwyższego a także Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że szczególne wymagania skargi określone w art. 6 ust. 2 ustawy z 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie są zwykłymi wymaganiami formalnymi pisma procesowego, a jej wymaganiami konstrukcyjnymi (nieusuwalnymi) – por. m.in. postanowienie SN z 27 stycznia 2005r, SPK 3/05, LEX nr 568150, postanowienie NSA w Warszawie z 19 sierpnia 2011r, I OPP 58/11 i in).

Jednolitym jest też stanowisko, że przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę na przewlekłość postępowania nie może sprowadzać się do zakwestionowania przez stronę ogólnego czasu trwania procesu, ale polega na wskazaniu konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął lub których dokonał wadliwie a skargę nie spełniającą tego wymagania sąd odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.

Niewątpliwym jest, że pełnomocnik skarżącej nie wskazał w skardze jakichkolwiek konkretnych uchybień bądź zaniechań Sądu Okręgowego w K., które miałyby świadczyć o przewlekłości postępowania w sprawie III Ca 26/13. Autor skargi ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że „rozprawa apelacyjna została przez Sąd Okręgowy w K. wyznaczona na dzień 9 maja – sześć miesięcy od dnia, w którym sąd ten dysponował stanowiskiem wszystkich stron składających apelację”. W nawiązaniu do tego zarzutu, marginalnie jedynie wskazać należy, że ocena, czy doszło do nieuzasadnionej przewlekłości w rozpoznaniu sprawy nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich wniesionych doń spraw bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach a przewlekłość postępowania występuje wówczas, gdy pomiędzy kolejnymi czynnościami procesowymi występują długie, nieuzasadnione przerwy albo też pewne czynności nie są podejmowane w ogóle. Okoliczności te podlegają jednak ocenie w razie skutecznego wniesienia skargi na przewlekłość postępowania, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło.

Jak już wyżej wskazano stosownie do utrwalonego i jednolitego orzecznictwa Sądu Najwyższego jak i sądów powszechnych skarżący powinien w uzasadnieniu skargi szczegółowo wskazać w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jego sprawy a jego obowiązkiem jest precyzyjnie wskazać na konkretne działania bądź zaniechania sądu rozpoznającego sprawę, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki (por. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2005 r. sygn. akt III SPP 103/05 i III SPP 95/05 - OSNP 2006 r. z. 1-2, poz. 35 i 34).

W niniejszej sprawie skarżący nie określił konkretnych czynności procesowych, których Sąd Okręgowy nie podjął lub dokonał wadliwie (powodując w ten sposób nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu) ani też nie wskazał w jakim okresie nastąpiła przewlekłość postępowania w sprawie III Ca 26/13. W takim stanie rzeczy, wobec wymienionych, nieusuwalnych braków, skarga na przewlekłość postępowania podlegała odrzuceniu na podstawie art. 9 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.).