Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 27 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Sławomir Urbaniak

Protokolant:Irmina Szawica

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa U. D.

przeciwko (...) SA

o zapłatę i ustalenie

I.  zasądza do strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 240.000 zł (dwieście czterdzieści tysięcy złotych) wraz z ustawowymi odsetkami:

– od kwoty 140.000 zł od dnia 10 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty;

– od kwoty 100.000 zł od dnia 18 kwietnia 2013 r. do dnia zapłaty;

II.  ustala odpowiedzialność strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku jakiemu powódka uległa w dniu 22 sierpnia 2008 r.;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 16.617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego we Wrocławiu) kwotę 589,59 zł tytułem kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Powódka U. D. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. kwoty 140.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10.12.2010 roku do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za szkodę, której doznała na skutek wypadku z dnia 22.08.2008 r. Ponadto powódka wniosła o ustalenie odpowiedzialności na przyszłość strony pozwanej za skutki tego wypadku oraz zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu żądania powódka wskazała, że dnia 22.08.2008 r. doszło do wypadku drogowego, wskutek którego powódka doznała ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Pozwany przyjął odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie. Na skutek tego wypadku komunikacyjnego powódka doznała następujących obrażeń ciała: ostrej niewydolności oddechowej, wstrząsu pourazowego, krwawienia pourazowego, udaru niedokrwiennego mózgowia w zakresie płatów potylicznych i obu półkul móżdżku, złamania mnogiego żeber prawych oraz lewych, krwiaka opłucnej lewej i prawej, złamania kości łonowej i kulszowej lewej, złamania kości łonowej prawej, otwartego zwichnięcia prawego stawu kolanowego, podłówkowego, złamania kości strzałkowej prawej, rany szarpanej biodra lewego, rany szarpanej na podudziu prawym, otarcia skóry głowy, kończyn. Od dnia wypadku do 5 grudnia 2008 roku powódka przebywała bez przerwy w placówkach medycznych. Miała wykonaną między innymi plastykę skóry ze względu na ubytek skóry po stronie przyśrodkowej stawu kolanowego. Istniało ryzyko amputacji kończyny dolnej prawej. W okresie tym powódka była intensywnie rehabilitowana przyłóżkowo i logopedycznie. Powódka od prawie trzech lat do chwili obecnej jest poddawana żmudnej rehabilitacji, średnio 2 razy w tygodniu. Pomimo tego, że jej możliwości funkcjonalne znacznie się poprawiły, nadal ma problemy w wykonywaniu precyzyjnych czynności manualnych. Powódka nie powróciła do pełnej sprawności. Przed wypadkiem była osobą bardzo aktywną i samodzielną. W 2008 roku miała podjąć naukę na (...) Studiach (...)w (...). Od 2006 roku była członkinią chóru i w związku z tym brała udział w kilkudziesięciu koncertach i w kilku zagranicznych trasach koncertowych. Pełniła w chórze z własnej inicjatywy funkcję bibliotekarza. Była również kierowcą. Po wypadku nie odzyskała głosu, dzięki któremu mogłaby kontynuować swoją pasję artystyczną. Powódka z pasją uprawiała sporty: trzy razy w tygodniu pływała na basenie, od wiosny do jesieni jeździła codziennie na rowerze (nawet po 50 km dziennie), zimą jeździła na nartach. Wypadek całkowicie odmienił jej życie. Obecnie powódka ma problemy z mową, uczy się od nowa pisać, chodzi bardzo wolno, nie wychodzi sama z domu, w jej odczuciu mówi i zachowuje się jak robot. Mimo postępów w rehabilitacji, nadal ma problemy z akceptowaniem swojej niepełnosprawności. Wobec powyższego powódka zgłosiła szkodę pozwanemu. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał na rzecz powódki kwotę 60.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Powódka nie zgadzała się z tak ustaloną kwotą zadośćuczynienia. Z uwagi na rozmiar krzywdy powódki, trwałość następstw jakie spowodował wypadek z dnia 22 sierpnia 2008 roku zasadnym, zdaniem powódki, było zasądzenie na jej rzecz dalszej kwoty 140.000zł. Przyznanie ustawowych odsetek od dnia 10 grudnia 2010 roku uzasadniała tym, że pozwany wydając w dniu 9 grudnia 2010 roku decyzję o przyznaniu zadośćuczynienia na jej rzecz, znał wszelkie okoliczności świadczące o rozmiarze krzywdy powódki.

W piśmie procesowym datowanym na dzień 8.04.2013r (k.206-207) powódka rozszerzyła żądanie pozwu o dalszą kwotę 100.000 zł biorąc pod uwagę ustalony przez biegłych sądowych lekarzy procentowy uszczerbek na zdrowiu powódki. Powódka dodała też, że w postępowaniu likwidacyjnym pozwany nie uznał potrzeby przebadania powódki przez lekarza psychiatrę i psychologa. Zatem U. D. nie miała ustalonej wysokości uszczerbku na zdrowiu psychicznym, która w toku tego postępowania określona została na 70%.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (k.103-105) wniosła o oddalenie w całości żądania powódki, również w części rozszerzonego powództwa (k.217-219) i zasądzenie kosztów procesu. Roszczenie powódki w jej ocenie było bezzasadne. Bezspornym w niniejszej sprawie jest fakt, iż powódka w dniu 22 sierpnia 2008 r. uległa wypadkowi, w wyniku którego doznała wielu obrażeń ciała. Pozwany nie kwestionował i nie kwestionuje swojej odpowiedzialności wobec powódki, co do zasady, czemu dał wyraz dokonując wypłaty zadośćuczynienia w kwocie 60.000,00 zł. Dokonana wypłata, zdaniem pozwanego, była wystarczająca, w rozumieniu art. 445 kodeksu cywilnego, a co najważniejsze wypełniła funkcję, jaka jest przypisana zadośćuczynieniu. Swoją decyzję w sprawie ustalenia zadośćuczynienia w tej wysokości pozwany podjął po wnikliwym przeprowadzeniu postępowania w zakresie ustalenia stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu (43%), a także biorąc pod uwagę stopień i czas trwania cierpień fizycznych. Jednocześnie strona pozwana wskazywała, iż roszczenie powódki dotyczące ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość jest bezpodstawne. Powódka nie posiada interesu prawnego w dochodzeniu tego roszczenia albowiem ma możliwość ochrony swoich praw powódki poprzez wytoczenie innego powództwa- o zasądzenie. Dodatkowo wskazać należy, że w wypadku wystąpienia „nowej" szkody pozostającej w związku przyczynowym z wypadkiem komunikacyjnym, poszkodowana będzie mogła w terminie 3 lat od powzięcia wiadomości o jej wystąpieniu dochodzić jej naprawienia na drodze sądowej (art. 442 § 1 i § k.c.) niezależnie od upływu dziesięcioletniego terminu z art. 442 § 1 k.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 22 sierpnia 2008 roku, w miejscowości S. gmina S. podczas pielgrzymki rowerowej na J. powódka U. D. poruszając się prawidłowo rowerem po drodze publicznej została potrącona przez samochód osobowy kierowany prze sprawcę zdarzenia L. B.. Kierowca pojazdu najechał na powódkę, która na skutek tego przewróciła się, a następnie pojazd ten przejechał leżącą na jezdni rowerzystkę.

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego dla W.II Wydział Karny z dnia 7.12.2009 roku w sprawie o sygn. akt II K 301/09 k.6

Strona pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. ponosi odpowedzialnośc za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 22.08.2008 r. w ramach zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej /bezsporne/.

Bezpośrednio po zdarzeniu powódka w stanie wstrząsu hipowolemicznego została przewieziona na oddział (...) do szpitala w O.. Po przyjęciu i wyrównaniu stanu pacjentki dokonano repozycji zwichnięcia stawu kolanowego. Z powodu złamania wielu żeber i odmy opłucnowej po stronie lewej wykonano drenaż opłucnej. Stosowano oddech zastępczy z respiratora.

W dniu 26.08.2008 r. ze względu na pogarszanie się stanu zdrowia przewieziono chorą do (...) (...) Szpitala (...)we W.na oddział (...), gdzie wykonano badanie TK głowy i stwierdzono ogniska niedokrwienne. Wykonano też tracheotomię. Dodatkowo wykonano TK miednicy gdzie stwierdzono wieloodłamowe złamanie miednicy, wykonano przeszczep skóry na ubytek w okolicy kolana prawego. Uraz stawu kolanowego leczono zachowawczo unieruchomieniem gipsowym.

W dniu 9.09.2008 r. powódka przyjęta została do oddziału (...)z powodu udaru niedokrwiennego półkul potylicznych i móżdżku. W kontrolnym badaniu MR głowy wykazano duże strefy hiperintensywne przemawiające za przebytymi zmianami naczyniopochodnymi.

W dniu 12.09.2009 r. i 13.04.2011 r. wykonano badanie MR prawego stawu kolanowego gdzie stwierdzono uszkodzenie więzadeł krzyżowych przedniego, tylnego, więzadeł pobocznych piszczelowych i strzałkowych, uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, złamanie podchrzęstne kłykcia bocznego kości udowej.

Powódka korzystała wielokrotnie z rehabilitacji, trzykrotnie przebywała w Oddziale (...)

Kliniki (...) gdzie stosowano leczenie usprawniające. Była intensywnie rehabilitowana przyłóżkowo i logopedycznie.

Hospitalizowana była do dnia 5.12.2008 r.

Dowód: historia choroby z pobytu w (...) Zespole Szpitaliw O.Oddział (...)z okresu 22.08.2008 - 26.08.2008 roku k. 8-50; karta informacyjna z leczenia szpitalnego z (...) (...) Szpitala (...)z Polikliniką we W.za okres 26.08.2008 - 20.10.2008 roku - Oddział (...) (...), k.51; karta informacyjna z leczenia szpitalnego z (...) (...) Szpitala (...)z Polikliniką we W.za okres 26.08.2008 - 09.09.2008 roku - Oddział (...) (...), k.52; karta informacyjna z leczenia szpitalnego z (...) (...) Szpitala (...)z Polikliniką we W.za okres 09.09.2008 - 29.09.2008 roku - Oddział (...), k.53; historia choroby z (...) (...) Szpitala (...)z Polikliniką we W.za okres od 26.08.2008 - 20.12.2008 roku, k.54-77; karta konsultacyjna z dnia 18.11.2008 roku z (...) Szpitala (...)k. 78; karta informacyjna z Zakładu (...)z dnia 5.12.2008 (za okres 20.10.2008 - 5.12.2008) k.79; wynik badania MR- staw kolanowy z dnia 12.02.2009 roku k.80; wynik badania MR - głowy z dnia 26.02.2009 roku k.81; karta informacyjna z Kliniki (...)z dnia 16.11.2010 roku za okres 16.03.2009- 19.03.2009 k. 82-85; karta informacyjna z Kliniki (...)z dnia 31.08.2009 roku, k.84; karta informacyjna z Kliniki (...)z 31.03.2010 roku k.85; karta informacyjna z Gabinetu (...)i (...) z dnia 25.10.2010 roku k.86; wynik badania MR stawu kolanowego prawego z dnia 15.04.2011 roku k.87; akta szkody (...) SA nr (...).

Powódka od czasu wypadku przez około rok była całkowicie unieruchomiona i zdana na pomoc osób trzecich we wszystkich czynnościach życia codziennego. Po opuszczeniu szpitala przebywając w domu nadal wymagała pomocy ze strony innych osób przy wykonywaniu wielu czynności. Początkowo poruszała się na wózku inwalidzkim i stopniowo uczyła się chodzić Od kwietnia 2009r. do chwili obecnej jest kompleksowo rehabilitowana w domu. Zajęcia odbywały się początkowo 3 razy w tygodniu, teraz 2 razy w tygodniu po ok. 1 godzinie dziennie. Tyle samo czasu powódka poświęca na wykonywanie ćwiczeń samodzielnie. Przez ten okres dzięki prowadzonej rehabilitacji czynności funkcjonalne powódki uległy poprawie. U. D. zaczęła poruszać się sama. Wciąż brak jej jednak pewności chodu ze względu na wzmożone napięcie mięśniowe. Nie potrafiła poruszać się po schodach. Zakres ruchu w stawie kolanowym był ograniczony do 45 stopni (normalnie powinien wynosić co najmniej 95stopni). Na skutek wypadku u U. D. uszkodzony został ośrodkowy układ nerwowy, co skutkowało utratą możliwości precyzyjnych ruchów. Utrzymują się nadal trudności w przechodzeniu z pozycji stojącej do siadu prostego i z siadu prostego do pozycji stojącej, upośledzona jest koordynacja ruchowa, wykazująca niemożność jednoczesnego wykonania zadania ruchowego i zadania werbalnego oraz trudności w emisji głosu. Po trzech latach rehabilitacji udało się poprawić ruchy precyzyjne, a zakres zgięcia stawu kolanowego zbliżył się do 100 stopni. Powódka wciąż ma problemy na etapie decyzyjnym. Nie potrafi biegać. Uszkodzony nadal jest ośrodek mowy.

Dowód: zeznania świadka G. K. (1)e-protokół z dnia 26.07.2012r. 22:52- 46:24; oświadczenie G. K. (1)k. 97; zeznania świadka Ł. D.e-protokół z dnia 26.07.2012r. 46:26- 01:00:12; przesłuchanie powódki U. D.e-protokół z dnia 26.07.2012r. 01:00:12- 01:14:47.

Przed wypadkiem U. D.była osobą bardzo aktywną i samodzielną. W 2008 roku miała podjąć naukę na (...) Studiach (...)w (...). Od 2006 roku była członkinią chóru (...)i jego zespołu kameralnego F. M.. Pełniła w nim z własnej inicjatywy funkcję bibliotekarza chóru, była również kierowcą. Przez prawie trzy lata, kiedy była związana z chórem, brała udział w kilkudziesięciu koncertach i w kilku zagranicznych trasach koncertowych. Do tej pory nie odzyskała głosu, dzięki któremu mogłaby kontynuować swoją pracę artystyczną. Powódka z pasją uprawiała sporty: trzy razy w tygodniu pływała (wszystkimi stylami) na basenie, od wiosny do jesieni jeździła codziennie na rowerze (nawet po 50 km dziennie), Była członkiem (...) Towarzystwa (...), wyjeżdżała na zjazdy. m.in. do N.. Zimą jeździła na nartach. Była osobą inteligentną, elokwentną, bardzo zaangażowaną w sferę kulturalną. Często chodziła do teatru, filharmonii, kina, opery, czytała dużo książek. Miała szerokie zainteresowania. Była w pełni sprawna fizycznie i umysłowo.

Po wypadku z dnia 22.08.2008 r. jej życie zmieniło się diametralnie. Stwierdzono u niej spowolniony tok myślenia, nie odzyskała sprawności fizycznej i umysłowej. Wciąż nie jest osobą samodzielną, wymaga pomocy przy wykonywaniu wielu czynności życia codziennego. Ma niekontrolowane napady agresji i śmiechu w związku z czym zrezygnowała ze swojej aktywności w sferze kulturalnej. Obecnie powódka ma problemy z mową, uczy się od nowa pisać, chodzi bardzo wolno, nie wychodzi sama z domu. W jej odczuciu mówi i zachowuje się jak robot.

Mimo postępów w rehabilitacji, nadal ma problemy z akceptowaniem swojej niepełnosprawności. Zamknęła się w sobie. Przebywa w gronie tylko kilku, najbliższych sobie osób.

Dowód: oświadczenie Ł. D.k.93; zaświadczenie z (...) k.94; oświadczenie Z. K.k.95; oświadczenie W. W.k.96 ; zeznania świadka W. W.e-protokół z dnia 26.07.2012r. 02:55- 15:59; zeznania świadka Z. U.- krasnodębskiej e-protokół z dnia 26.07.2012r. 16:29- 22:52; zeznania świadka Ł. D.e-protokół z dnia 26.07.2012r. 46:26- 01:00:12; przesłuchanie powódki U. D.e-protokół z dnia 26.07.2012r. 01:00:12- 01:14:47.

Obecnie u U. D. rozpoznaje się:

- niestabilność wielokierunkową prawego stawu kolanowego z ograniczeniem ruchomości po zwichnięciu otwartym stawu kolanowego,

- stan po przeszczepie skóry w okolicy kolana prawego,

- stan po złamaniu żeber III,IV , V,VI i VIII po stronie prawej i II- VIII po lewej,

- krwiak i odma lewej opłucnej,

- stan po drenażu klatki piersiowej ,

- stan po złamaniu obustronnym kości łonowych, kulszowej lewej, złamaniu kości krzyżowej, .- stan po złamaniu podgłowowym kości strzałkowej prawej,

- stan po leczeniu wstrząsu,

- stan po tracheotomii,

- stan po złamaniu wyrostka poprzecznego prawego kręgu L5,

- obrzęki i ograniczenie ruchomości w prawym stawie skokowym do diagnostyki.

U. D. na skutek doznanych urazów ortopedycznych powstałych w wyniku wypadku z dnia 22.08.2008 r. doznała uszczerbku na zdrowiu łącznie w wysokości 58%. Uszczerbek ten ustalony został w oparciu o Rozporządzenie Ministra i Polityki Społecznej z dnia 18.12.2002r. (Dz.U.Nr 234 poz.l974-par.9.1 i 9.2) i załącznika do w/w Rozporządzenia i obejmuje:

- niestabilność wielokierunkową prawego stawu kolanowego z ograniczeniem ruchomości po zwichnięciu otwartym stawu kolanowego oraz stan po przeszczepie skóry w okolicy kolana prawego- 20% ,

- stan po złamaniu żeber III, IV, V, VI i VIII po stronie prawej i II- VIII po lewej- 10 % z pkt 58a,

- krwiak i odma lewej opłucnej oraz stan po drenażu klatki piersiowej -10% z pkt. 61

-stan po złamaniu obustronnym kości łonowych, kulszowej lewej, złamaniu kości krzyżowej- 15 % z pktu 96a,

– stan po złamaniu podgłowowym kości strzałkowej prawej - 3% z pkt 159.

Rokowania co do uszkodzonego stawu kolanowego są niepomyślne. Należy spodziewać się pogorszenia stanu zdrowia i pogorszenia funkcji stawu kolanowego. W przyszłości będzie istniała konieczność wykonania protezoplastyki totalnej stawu kolanowego. Uszkodzenia w stawie kolanowym mogą powodować dolegliwości bólowe i trudności przy chodzeniu .

Doznane uszkodzenia ciała spowodowały znaczne zaburzenie funkcji ciała i nie ma możliwości przywrócenia pełnej sprawności powódki.

Obecnie w badaniu powódki zawraca uwagę nie tylko mowa skandowana i chód na szerokiej podstawie ale także olbrzymia blizna poprzeczna w okolicy kolana prawego. W badaniu stwierdza się niestabilność wielokierunkową stawu kolanowego. Świadczy to o uszkodzeniu wszystkich więzadeł stabilizujących staw kolanowy. Niestabilność stawu kolanowego powoduje powstanie zmian zwyrodnieniowych w stawie kolanowym na skutek nieprawidłowej pracy powierzchni stawowych względem siebie, co prowadzi do szybszego ich zużycia. W przyszłości będzie konieczne rozważenie wykonania zabiegu protezoplastyki totalnej stawu kolanowego.

Dowód: opinia biegłego sądowego lek. ortopedy i traumatologa S. G. k.153-155

W badaniu neurologicznym powódki, oceniając stan obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego, stwierdzić należy uszczerbek na zdrowiu związany ze zdarzeniem z dnia 22.08.2008r w wysokości 30 % z p.7c, ustalony w oparciu o Rozporządzenie Ministra i Polityki Społecznej z dnia 18.12.2002r. (Dz.U.Nr 234 poz.l974-par.9.1 i 9.2) i załącznika do w/w Rozporządzenia.

Powódka w dniu 22.08.2008r w wyniku wypadku komunikacyjnego doznała urazu wielonarządowego wikłanego wstrząsem. Z uwagi na ciężki stan powódki, wstrząs hipowolemiczny, niewydolność oddechową wystąpił u niej masywny udar niedokrwienny obejmujący półkule móżdżku, płaty potyliczne. Objawy niedokrwienne mózgu spowodowały wystąpienie zespołu móżdżkowego, który utrzymuje się do chwili obecnej. Występują zaburzenia równowagi, niezborność kończyn, mowa móżdżkowa. Zespół móżdżkowy powoduje długotrwały rozstrój zdrowia, wpływa w sposób istotny na jakość życia.

Niedowład kończyn ogranicza sprawność fizyczną powódki. Ograniczona też jest jej sprawność intelektualną. Zaburzenia mowy istotnie ograniczają możliwość porozumiewania się z innymi. Do chwili obecnej utrzymują się objawy zespołu móżdżkowego pomimo intensywnej rehabilitacji jakiej jest poddawana powódka.

Rokowania co do przywrócenia sprawności powódki są co najmniej niepewne z uwagi na bardzo duże ogniska niedokrwienne mózgu.

Dowód: opinia biegłego sądowego neurologa J. W. k. 132-134

U U. D. rozpoznaje się organiczne zaburzenia osobowości o typie zespołu płata czołowego odpowiadającego charakteropatii lub zespołowi psychoorganicznemu.

Za rozpoznaniem przemawia występowanie u powódki zaburzeń nastroju o typie euforii, nieadekwatnych reakcji emocjonalnych, skłonności do paranoicznego przeżywania otoczenia, zaleganie uwagi, spłycenie uczuciowości. Opisanym zaburzeniom w obrazie klinicznym odpowiadają stwierdzane po wypadku w badaniach obrazowych uszkodzenia mózgu. Opisane zaburzenia mają znaczący wpływ na funkcjonowanie i komfort życia powódki. Utrudniają jej również nawiązywanie i podtrzymywanie satysfakcjonujących relacji społecznych.

U. D. w wyniku urazu z dnia 22 sierpnia 2008 roku w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 grudnia 2002 roku doznała stałego uszczerbku na zdrowiu w zakresie pkt. 9 b załącznika na poziomie 70 %.

Rokowanie co do wyleczenia jest złe. Zaburzenia mają charakter trwały. Nie jest znane skuteczne leczenie opisanych wyżej deficytów.

Dowód: opinia biegłych sądowych z zakresu psychiatrii lek. med. T. G. oraz z zakresu psychologii M. P.

Powódka zgłosiła szkodę pozwanemu (...) Spółka Akcyjna w dniu 19.10.2010 r. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany, ustalając procentowy uszczerbek na zdrowiu powódki w wysokości 43%, przyznał U. D. w dniu 9.11.2010 r. kwotę 10.000zł, a w dniu 9.12.2010 r. kwotę 50.000zł tytułem zadośćuczynienia.

Dowód: akta szkody (...) SA nr (...); pismo powódki z dnia 19.10.2010.r k. 88-89; pismo (...) SA z dnia 09.11.2010 r. k. 90; pismo (...) SA z dnia 09.12.2010.r k. 91

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzglednienie.

Powódka ostatecznie domagała się w niniejszym postępowaniu zasądzenia na jej rzecz od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna w W. kwoty 240.000 zł wraz z odsetkami od dnia 10.12.2010 roku. Domagała się także ustalenia odpowiedzialności na przyszłość strony pozwanej za skutki wypadku, któremu powódka uległa w dniu 22.08.2008 r. Bezsporne w niniejszej sprawie było, że w dniu 22.08.2008 r. doszło do wypadku, w którym poszkodowana została powódka. Bezspornym była również co do zasady odpowiedzialność strony pozwanej za szkodę w związku z zaistniałym wypadkiem. Spór koncentrował się wokół wysokości należnego świadczenia na rzecz powódki. Postępowanie likwidacyjne prowadzone przez stronę pozwaną zakończyło się częściową zapłatą na rzecz U. D. zadośćuczynienia. Wypłacona kwota 60.000 zł była w ocenie powódki niewystarczająca i nie spełniała swojej kompensacyjnej funkcji.

Zakres odpowiedzialności cywilnej osoby odpowiadającej za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia regulują w sposób szczególny art. 444-448 k.c. Roszczenie powódki dotyczące zadośćuczynienia wywiedzione zostało w pierwszej kolejności z art. 445 § 1 w zw. z art. 444 k.c., zgodnie z którym między innymi w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie stanowi formę rekompensaty z tytułu szkody niemajątkowej. Podstawą żądania z art. 445 k.c. jest doznana krzywda niemajątkowa w postaci ujemnych przeżyć związanych z cierpieniami psychicznymi i fizycznymi pokrzywdzonego, wynikająca z naruszenia dóbr osobistych wskazanych w tym przepisie. Krzywdą zaś, w rozumieniu tego przepisu, będzie z reguły trwałe kalectwo poszkodowanego powodujące cierpienia fizyczne oraz ograniczenie ruchów i wykonywanie czynności życia codziennego.

W toku postępowania dowodowego powódka wykazała w sposób należyty szkodę niemajątkową w postaci powstałego uszczerbku na zdrowiu, której doznała w związku z wypadkiem z dnia 22.08.2008 r. Bezpośrednio po wypadku U. D.był w stanie bardzo ciężkim, zagrażającym życiu. Doznała urazu wielonarządowego, wstrząsu pourazowego, mnogiego złamania żeber z niestabilnością klatki piersiowej oraz udaru niedokrwiennego półkul móżdżku i płatów potylicznych (zespół móżdżkowy). W stanie wstrząsu hipowolemicznego została przewieziona na oddział (...)do szpitala w O.a następnie do (...) (...) Szpitala (...)we W.. Jak wynika z poczynionych ustaleń powódka był hospitalizowana przez 6 miesięcy, przeszła skomplikowane leczenie, odczuwała silny ból i cierpienie. Przez cały ten okres była intensywnie rehabilitowana.

Dokonując oceny stopnia utraty zdrowia powódki Sąd oparł się przede wszystkim na ustaleniach biegłych sądowych lekarzy, w tym na opinii biegłego sądowego lek. ortopedy i traumatologa S. G., lekarza neurologa J. W. oraz lekarza psychiatry i psychologa: lek. med. T. G. oraz M. P.. Żadna z tych opinii nie została zakwestionowana przez strony. Również Sąd nie znalazł żadnych podstaw by podważać przedstawione przez specjalistów wnioski. Opinie te są wyczerpujące, logiczne i mają szczegółowe odniesienie do zebranej dokumentacji medycznej oraz poparte zostały badaniami powódki i długoletnim doświadczeniem lekarzy. Opierając się o przedstawioną ocenę Sąd ustalił, że łącznie u U. D. stwierdzono 158% uszczerbku na zdrowiu (zaburzenia neurologiczne 30%, ortopedyczne- 58 % i psychiatryczne- 70%). Tak określony uszczerbek na zdrowiu unaocznia stopień w jakim powódka doznała rozstroju zdrowia i choć jest to kryterium pomocnicze to przy uwzględnieniu dodatkowych okoliczności jest ono miarodajne dla oceny stopnia doznanej krzywdy przez powódkę .

W ocenie uszczerbkowej nie ujęto wstrząsu krwotocznego po urazie, niewydolności oddechowej, przebytego złamania wyrostka poprzecznego trzonu kręgu L5. Poza oceną uszczerbkową pozostaje również diagnoza biegłej z zakresu psychologii, niemniej jednak okoliczności te również wpływały na rozmiar doznanego uszczerbku przez powódkę.

Istotne jest również to, że doznane przez powódkę obrażenia ciała spowodowały znacznie ograniczoną zdolność do poruszania się. U. D. przez okres roku w ogóle nie była zdolna do poruszania się. Na skutek prowadzonej intensywnej, często do granicy bólu rehabilitacji powódka odzyskała czyściwo sprawność. Rozmiar doznanej krzywdy powiększa fakt, że powódka przez cały ten czas zdana była na pomoc osób trzecich we wszystkich czynnościach życia codziennego. W chwili obecnej nadal z trudem się porusza i wymaga stałej pomocy w codziennym funkcjonowaniu.

Sąd w ocenie swojej uwzględnił też konsekwencje doznanego urazu, które trwają do chwili obecnej i będą trwały w przyszłości. Do dnia dzisiejszego U. D. nie powróciła do pełnej sprawności. Wciąż utrzymują się objawy zespołu móżdżkowego pomimo intensywnej rehabilitacji jakiej jest poddawana powódka. Skutki doznanej szkody są dla powódki szczególnie dotkliwe albowiem przed wypadkiem prowadziła ona wyjątkowo aktywny tryb życia. Powódka z pasją uprawiała sporty: trzy razy w tygodniu pływała, jeździła codziennie na rowerze nawet po 50 km dziennie, wyjeżdżała na nartach. Była osobą inteligentną, elokwentną, bardzo zaangażowaną w sferę kulturalną. Często chodziła do teatru, filharmonii, kina, opery, czytała dużo książek. Miała szerokie zainteresowania. Była członkiem chóru i miała piękny głos. Była w pełni sprawna fizycznie i umysłowo. Całe jej życie po wypadku uległo diametralnej zmianie. Obecnie z trudem w ogóle się porusza i to głównie dzięki swojemu własnemu samozaparciu i silnej woli. Rzadko wychodzi na zewnątrz albowiem jest osobą dalece niesamodzielną i wstydzi się swojej niepełnosprawności. Nadal występuje u niej mowa skandowana. Nie może śpiewać. Skutkiem wypadku jest także olbrzymia blizna poprzeczna w okolicy kolana prawego Niestabilność wielokierunkowa stawu kolanowego świadczy o uszkodzeniu wszystkich więzadeł stabilizujących staw kolanowy. Niestabilność ta powoduje powstanie zmian zwyrodnieniowych w stawie kolanowym na skutek nieprawidłowej pracy powierzchni stawowych względem siebie co prowadzi szybszego ich zużycia.

Istotne w całościowej ocenie krzywdy powódki są też niekorzystne rokowania na przyszłość co potwierdzili badające powódkę biegli lekarze. Po pierwsze niepomyślne są rokowania co do uszkodzonego stawu kolanowego. Należy spodziewać się pogorszenia stanu zdrowia i pogorszenia funkcji stawu kolanowego. Również z uwagi na duże ogniska niedokrwienne mózgu rokowania co do przywrócenia sprawności powódki są co najmniej niepewne.

Wymieniając ujemne skutki wypadku, nie sposób oczywiście pominąć sfery psychicznej. U U. D. rozpoznaje się uszkodzenie mózgu skutkujące organicznymi zaburzeniami osobowości. Często odczuwa zaburzenia nastroju o typie euforii, nieadekwatne reakcje emocjonalne, ma skłonności do paranoicznego przeżywania otoczenia. Opisane zaburzenia mają znaczący wpływ na funkcjonowanie i komfort życia powódki. Utrudniają jej również nawiązywanie i podtrzymywanie satysfakcjonujących relacji społecznych. Będąc osoba otwartą i towarzyską zamknęła się w sobie i przebywa tylko wśród kilku bliskich jej osób. Ważne jest też to, że stwierdzone zaburzenia psychiczne mają charakter trwały. Nie jest znane skuteczne leczenie stwierdzonych u U. D. deficytów.

Prawidłowe ustalenie wysokości należnego zadośćuczynienia wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności, mogących mieć w danym przypadku znaczenie. Nadto zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i kryteria ich oceny powinny być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą pokrzywdzonego (por. wyrok SN z dnia 26 listopada 2009 r., III CSK 62/09, OSNC-ZD 2010, Nr 3, poz. 80). Zatem ustalając wysokość zadośćuczynienia w niniejszej sprawie należało wziąć pod uwagę przede wszystkim wysokość uszczerbku na zdrowiu fizycznym powódki, który wyniósł 158%, rodzaj i rozmiar doznanych obrażeń, stopień cierpień fizycznych, długość leczenia i związane z nią niedogodności. Uwzględniono też trwałość następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym powódki. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, a więc przedstawiać musi ekonomicznie odczuwalną wartość. Zdrowie, ponad wszelką wątpliwość jest dobrem szczególnie cennym dlatego przyznawane kwoty zadośćuczynienia nie mogą być zaniżane.

Reasumując w ocenie Sądu, mając na względzie wskazane powyżej kryteria Sąd uznał, że żądanie zasądzenia kwoty 240.000zł tytułem zadośćuczynienia zasługuje w pełni na uwzględnienie. Kwota ta łącznie z wypłaconą dotychczas kwotą 60.000 zł stanowi należytą rekompensatę krzywdy powódki czyniąc zadość kryteriom ustalania słusznego i sprawiedliwego zadośćuczynienia. Zadośćuczynienie orzekane na podstawie art. 445 § 1 k.c. ma charakter całościowy i powinno stanowić swoistą rekompensatę za całą krzywdę doznaną przez osobę poszkodowaną.

Mając, zatem powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego (...) S.A. na rzecz powódki kwotę 240.000 zł tytułem zadośćuczynienia, o czym orzekł w pkt. I wyroku.

Rozstrzygnięcie co do odsetek Sąd wydał w oparciu o art. 817 §1 k.c. Zgodnie z przywołanym przepisem ubezpieczyciel winien spełnić świadczenie w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powódka, zgłosiła stronie pozwanej roszczenie w dniu 19.10.2010r. Mając, zatem na względzie przewidziany 30- dniowy termin realizacji świadczenia Sąd uznał, że powódce należne są odsetki za opóźnienie- od pierwotnie wysuwanego żądania wobec pozwanego w kwocie 140.000zł- od dnia 10.11.2010r. Przedłużenie wyznaczonego przez ustawodawcę terminu 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku jest wyjątkowo możliwe tylko wówczas gdy zachodzą szczególne okoliczności. Taka sytuacja jest wyjątkiem od ogólnej reguły i dotyczy spraw, w których stan sprawy jest na tyle skomplikowany, że niemożliwym jest ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń w 30-dniowym terminie, a wykazanie tych okoliczności należy do ubezpieczyciela. W niniejszej sprawie wyjątkowe okoliczności nie zostały wykazane. Brak spełnienia świadczenia w terminie jest dopuszczaniem się zwłoki i musi skutkować koniecznością zapłaty odsetek (uchwała SN z 9.06.1995 r. IIICZP 69/95). Natomiast od kwoty rozszerzonego żądania w wysokości 100.000zł Sąd zasądził odsetki ustawowe od dnia następnego po otrzymaniu przez (...) SA pisma rozszerzającego powództwo (art. 455 w zw. z art. 481 kc).

Sąd ustalił także odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń za mogące ujawnić się w przyszłości dalsze skutki zdarzenia z dnia 22.08.2008 r. Niewątpliwe powódka do chwili obecnej odczuwa jeszcze skutki doznanego uszczerbku na zdrowiu. W dalszym ciągu poddawana jest intensywnej rehabilitacji. Proces leczenia nie został jeszcze zakończony. Z opinii biegłego lek. ortopedy wynika, że należy spodziewać się pogorszenia stanu zdrowia i pogorszenia funkcji stawu kolanowego. Prawdopodobnie powódka zostanie poddana jeszcze jednej operacji protezoplastyki totalnej stawu kolanowego. Obecnie zabieg operacyjny jest niemożliwy do wykonania z uwagi na utrzymujące się pozostałości udaru mózgu części potylicznej i móżdżku i związany z tym brak możliwości podania narkozy. Mając te okoliczności na względnie Sąd uznał, że powódka ma interes prawny w żądaniu ustalenia odpowiedzialności pozwanej za skutki zdarzenia z 22.08.2008r. ( art. 189 kpc).

Podstawę orzeczenia o kosztach zawartego w punkcie III wyroku stanowił przepis art. 98 kpc. Na zasądzoną kwotę składają się koszty opłaty od pozwu 7.000zł i 5.000zł oraz zaliczki na opinie biegłych 1.000zł, a także koszty zastępstwa procesowego ustalone na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, z późn. zmianami) w kwocie 3.617zł. Sąd miał na uwadze, że zgodnie z §4 ust 2 w/w rozporządzenia stawka wynagrodzenia pełnomocnika od wyższej wartości przedmiotu sporu może być naliczana dopiero od następnej instancji .

W pkt IV wyroku Sąd nakazał stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa 589,59zł tytułem nieuiszczonych kosztów opinii biegłych sądowych (łącznie koszty opinii biegłych wyniosły: opinia biegłego lekarza neurologa -573,48zł, opinia biegłego ortopedy 477,75zł i opinia biegłych psychologa i psychiatry 360,36 zł i 178 zł ).

Z. 1) odnotować uzasadnienie,

2) odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej,

3) kal. 14 dni

W-w, 30.07.2013 r.

.