Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Iwona Popiołek-Sikora

Protokolant: Katarzyna Wojciechowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2013 roku we W.

z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. I.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Strona powodowa Towarzystwo (...) S.A. w W., reprezentowana w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniosła o zasądzenie od pozwanej A. I. kwoty 1.501,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 21.11.2011 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Na uzasadnienie żądania pozwu strona powodowa podała, że zawarła ze zbywcą pojazdu umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów na okres od dnia 07.12.2010 r. do dnia 06.12.2011 r. Wskazała, że na potwierdzenie umowy została wystawiona polisa ubezpieczenia. Podała, że przedmiotową umowę zawiera się na okres 12 miesięcy, a składka powinna być zapłacona jednocześnie z zawarciem umowy ubezpieczenia. Zgodnie z polisą nr (...) składka ubezpieczeniowa została rozłożona na dwie raty, a termin płatności drugiej raty przypadał na dzień 20.11.2011 r. Strona powodowa wskazała, że bezskutecznie wzywała pozwaną do zapłaty. Pozwana nabyła przedmiotowy pojazd na podstawie umowy sprzedaży, dlatego też na nią przeszły prawa i obowiązki zbywcy wynikające z przedmiotowej umowy ubezpieczenia OC pojazdów mechanicznych.

W dniu 22.10.2012 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie Wydział VI Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt VI Nc – e (...) o treści zgodnej z żądaniem pozwu.

Pozwana złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Pozwana podniosła, że pozew jest bezzasadny, ponieważ składka za polisę została opłacona jednorazowo, o czym świadczy zapis w polisie.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie Wydział VI Cywilny stwierdzono skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu w całości oraz przekazano rozpoznanie sprawy do tut. Sądu.

Pismem z dnia 13.05.2013 r. strona powodowa podniosła, że wobec powzięcia informacji o sprzedaży pojazdu i podjęcia decyzji o kontynuowaniu umowy ubezpieczenia przez pozwaną, strona powodowa jako ubezpieczyciel dokonała ponownej kalkulacji składki dla umowy ubezpieczenia od dnia nabycia pojazdu przez pozwaną do końca okresu ubezpieczenia. Kalkulacji dokonano przy uwzględnieniu strefy regionalnej zamieszkania i wieku aktualnego posiadacza pojazdu oraz bez uwzględnienia zniżek bądź zwyżek dotyczących przebiegu ubezpieczenia. W wyniku kalkulacji naliczono do dopłaty składkę w wysokości 1501,00 zł z terminem płatności do dnia 20.11.2011 r. Strona powodowa podała, że kwota dochodzona pozwem, stanowi kwotę wyliczoną w wyniku ponownej kalkulacji składki dla pozwanego będącego nabywcą pojazdu wyliczoną na podstawie ustawy. Pomimo wezwań pozwana nie uregulowała należności do dnia dzisiejszego.

Pozwana pismem z dnia 05.07.2013 r. wskazała, że nabyła pojazd marki B. (...)tds o numerze rejestracyjnym (...) od posiadaczy pojazdu wymienionych w umowie kupna-sprzedaży. Wraz z nabyciem pojazdu otrzymała oryginał polisy (...) nr (...). Pozwana zapoznała się z informacjami dotyczącymi sprzedaży pojazdy, które są umieszczone na odwrocie polisy, zgodnie z zawartymi pouczeniami dokonała przepisania własności. Podniosła, że nie otrzymywała od strony powodowej żadnej korespondencji, w tym wezwania do zapłaty po rekalkulacji składki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana A. I. nabyła pojazd marki B. (...) tds o numerze rejestracyjnym (...). Zbywca pojazdu posiadał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą ze stroną powodową z okresem odpowiedzialności od dnia 07.12.2010 r. do dnia 06.12.2011 r..

dowód:

potwierdzenie zawarcia umowy z dnia 24.11.2010 r., k. 32;

umowa kupna – sprzedaży samochodu z dnia 03.03.2011 r., k. 33

Przedmiotowy pojazd posiadał opłaconą przez zbywcę w wysokości 527 zł płatną jednorazowo składkę roczną od umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych

dowód:

potwierdzenie zawarcia umowy OC, k. 50;

przesłuchanie pozwanej, płyta CD;

Pozwana po zakupie pojazdu przepisała polisę na siebie. Ubezpieczyciel nie kontaktował się z pozwaną podczas trwania umowy ubezpieczenia, dopiero przy rozwiązywaniu umowy pozwana została poinformowana o rekalkulacji składki. Strona powodowa pismem z dnia 07.05.2013 r. wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 1.501,00 zł. wskazując, iż dokonała rekalkulacji składki.

Zadłużenie pozwanej wobec strony powodowej pozostało nieuregulowane.

dowód:

pismo strony powodowej z dnia 07.05.2013 r., k. 31;

pismo pozwanej z dnia 13.06.2012 r., k. 51;

korespondencja e-mailowa, k. 52-53;

przesłuchanie pozwanej, płyta CD;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, ze względu na to, iż w ocenie Sądu roszczenie strony powodowej nie zostało udowodnione.

Jak stanowi przepis art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Założeniem rozwiązania legislacyjnego przyjętego w art. 6 kc jest obowiązywanie zasady kontradyktoryjności (sporności). Idea sporu zadecydowała o regule rozkładu ciężaru dowodu. Przepis art. 6 k.c. jest w istocie normą decyzyjną w tym znaczeniu, że przesądza on w określonych sytuacjach o sposobie wyrokowania sądu w postaci oddalenia powództwa. Ciężar dowodu pozostaje w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów. Instytucja ta spełnia dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze dynamizuje postępowanie dowodowe w systemie obowiązywania zasady sporności (kontradyktoryjności) w procesie. Po drugie określa wynik merytoryczny sporu (sprawy) w sytuacji krytycznej, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (K. Piasecki, Kodeks cywilny. Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze, 2003 r.) Sąd zatem wyjątkowo winien ingerować w przebieg postępowania dowodowego dopuszczając dowody z urzędu, które to uprawnienie wynika z treści przepisu art. 232 k.p.c. (vide wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 1996 r., III CKN 6/96, OSNC 1997/3/29, w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że obowiązek wskazania dowodów, potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy, obciąża strony. Sąd został wyposażony w uprawnienie (a nie obowiązek) dopuszczenia dalszych jeszcze, nie wskazanych przez żadną ze stron, dowodów, kierując się przy tym własną oceną, czy zebrany w sprawie materiał jest – czy też nie jest – dostateczny do jej rozstrzygnięcia (art. 316 § 1 in principio k.p.c.)). Zarazem podkreśla się w doktrynie i praktyce, że sąd powinien korzystać z przewidzianego w art. 232 zd. 2 k.p.c. uprawnienia powściągliwie i z umiarem, pamiętając, że taka inicjatywa należy przede wszystkim do samych stron i że cały rozpoznawany spór jest ich sprawą, a nie sądu. Działanie sądu z urzędu może bowiem prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku przestrzegania zasady równego traktowania stron (art. 31 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) (vide wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2000 r., V CKN 175/00, OSP 2001/7-8/116).

Sąd zauważył, iż strona powodowa uzasadniając powództwo dokonała wykluczających się ustaleń, w szczególności dowodziła, iż pozwana nabyła pojazd od zbywcy, z którym łączyła ją umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za okres od dnia 07.12.2010 r. do dnia 06.12.2011 r. Wskazywała, że składka ubezpieczeniowa została rozłożona na dwie raty, a termin płatności drugiej raty przypadł na dzień 20.11.2011 r. Strona powodowa następnie zmieniła uzasadnienie żądania wskazując, iż po zbyciu pojazdu na przecz pozwanej dokonała rekalkulacji składki i naliczyła dopłatę do składki w wysokości dochodzonej pozwem, które to wezwanie zostało wysłane do pozwanej w dniu 21.10.2011 r.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności przedłożonego przez pozwaną potwierdzenia zawarcia umowy OC z opłaconą przez zbywcę w wysokości 527 zł płatną jednorazowo składką roczną od umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za okres od dnia 07.12.2010 r. do dnia 06.12.2011 r. należy uznać, że składka za przedmiotowe ubezpieczenie opłacona była jednorazowo, a nie rozłożona na raty, co przeczy pierwotnym twierdzeniom strony powodowej. Sąd stwierdził również, że argumenty strony powodowej w przedmiocie rekalkulacji składki nie znajdują potwierdzenia w aktach sprawy, w szczególności należy zauważyć że pismo zawarte w aktach sprawy stanowiące wezwanie do zapłaty po rekalkulacji składki nie zawiera daty wystawienia, a jedynie datę wydrukowania dowodu z dnia 07.05.2013 r., jak twierdzi strona powodowa. Jednakże strona powodowa nie przedstawiła innych dowodów na okoliczność rekalkulacji składki w podawanej przed siebie dacie.

Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom złożonym przez pozwaną, ponieważ zeznania te były spójne, logiczne i korespondowały ze sobą. Pozwana twierdziła, iż, składka była opłacona jednorazowo przez zbywcę pojazdu, a o rekalkulacji składki dowiedziała się dopiero przy rozwiązywaniu umowy, co koresponduje z pozostałym materiałem dowodowym zawartym w aktach sprawy.

Mając zatem na uwadze rozbieżność w uzasadnieniu żądania kwoty dochodzonej pozwem, a co za tym idzie nie wystarczający materiał dowodowy pozwalający na uznanie, że stronie powodowej należna jest zapłata w dochodzonej wysokości, powództwo należało oddalić.