Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st.sekr.sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania B. K.

od decyzji Zakładu (...) Oddział w R.

z dnia 2 października 2012 roku nr (...)-1/15/UH

w sprawie B. K.

przeciwko Zakładowi (...)Oddział w R.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1295/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 maja 2013 roku

Decyzją z dnia 2 października 2012 roku Zakład (...) Oddział w R. odmówił B. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową wskazując, iż orzeczeniem K. L. Z.(1) z dnia 19.09.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy w związku z chorobą zawodową.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł B. K. , domagając się jej zmiany, poprzez przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Ubezpieczony podniósł, iż decyzja ZUS jest niezgodna ze stanem faktycznym, gdyż cierpi na pylicę płuc – chorobę zawodową stwierdzoną decyzją z dnia 16.04.2012 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż w oparciu o aktualne badania, brak podstaw do uznania ubezpieczonego za niezdolnego do pracy w związku z chorobą zawodową, co znalazło wyraz w orzeczeniu L. O. Z. i K. L. Z.(1)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. K. urodził się dnia 4.11.1962 r., pracował jako górnik w kopalni węgla kamiennego w latach 1980-2001. Od dnia 18.10.2005 r. ubezpieczony pobiera emeryturę górniczą. Decyzją P. P. I. S. w T. z dnia 16.04.2012 r. stwierdzono u ubezpieczonego chorobę zawodową w postaci pylicy płuc – pylicy górników kopalń węgla.

Dowód: - akta ZUS

W dniu 24.05.2012 r. ubezpieczony złożył wniosek do ZUS o ustalenie prawa do przedmiotowego świadczenia.

Zarówno orzeczeniem L. O. Z. z dnia 9.08.2012 r., jak i orzeczeniem K. L. Z.(1) z dnia 19.09.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy w związku z chorobą zawodową.

Wobec powyższego, przedmiotową decyzją ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: - akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono pylicę górników kopalni węgla – tło zawodowe bez niewydolności wentylacyjnej i oddechowej oraz przewlekły nikotynizm. U ubezpieczonego stwierdzono 15% uszczerbek na zdrowiu spowodowany chorobą zawodową, ale brak jest niezdolności do pracy z powodu choroby zawodowej.

Wnioskodawca kilkakrotnie był kontrolowany w P. P.bez leczenia farmakologicznego. W badaniach wykonanych podczas hospitalizacji w Oddziale C. P. w Szpitalu w B. stwierdzono wprawdzie pylicę drobnoguzkową górników kopalni ale bez zaburzeń wentylacji, co nie czyni odwołującego niezdolnym do pracy z tytułu choroby zawodowej. Podane przez wnioskodawcę dolegliwości pulmonologiczne mogą mieć związek z wieloletnim nikotynizmem.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 10.01.2013 r. – k. 7-8,

- dokumentacja medyczna – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, podzielił wnioski płynące z opinii biegłego sądowego z zakresu pulmonologii. Biegły legitymuje się fachową wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym, zaś wydana przez niego opinia została sporządzona w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych. W ocenie Sądu, biegły lekarz dokonał prawidłowej diagnozy schorzeń, na które cierpi wnioskodawca, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinię logiczną i kompletną.

Opinia spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art. 278 kpc i art. 285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłego, strony nie zgłosiły również do niej żadnych merytorycznych zarzutów.

Dokumenty, dające podstawę dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne. Ich treść i forma nie budziły zastrzeżeń i wątpliwości uczestników postępowania, nie ujawniły się też takie okoliczności, które należałoby brać pod uwagę z urzędu, a które podważałyby wiarygodność tej kategorii dowodów i godziły w ich moc dowodową od strony materialnej czy formalnej. Dokumenty urzędowe stanowiły zatem dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), a dokumenty prywatne świadczyły o tym, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 kpc).

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 2009 r. Nr 167 poz. 1322 ze zm.) - ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej stał się niezdolny do pracy przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy.

Z kolei art. 17 ust 1 powołanej ustawy statuuje, iż przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powstałej w warunkach, o których mowa powyżej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art. 13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 12 ust. 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, konieczne stało się zasięgnięcie opinii biegłego specjalisty z zakresu pulmonologii. W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono pylicę górników kopalni węgla – tło zawodowe bez niewydolności wentylacyjnej i oddechowej oraz przewlekły nikotynizm. U ubezpieczonego stwierdzono 15% uszczerbek na zdrowiu spowodowany chorobą zawodową, ale brak jest niezdolności do pracy z powodu choroby zawodowej. Wnioskodawca kilkakrotnie był kontrolowany w Poradni Pulmonologicznej bez leczenia farmakologicznego. W badaniach wykonanych podczas hospitalizacji w Oddziale C. P. w Szpitalu w B. stwierdzono wprawdzie pylicę drobnoguzkową górników kopalni ale bez zaburzeń wentylacji, co nie czyni odwołującego niezdolnym do pracy z tytułu choroby zawodowej. Podane przez wnioskodawcę dolegliwości pulmonologiczne mogą mieć związek z wieloletnim nikotynizmem.

Należy jeszcze wspomnieć, iż zupełnie odrębnymi instytucjami prawnymi są jednorazowe odszkodowanie wypłacane z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą zawodową oraz renta z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Przyznanie jednego z tych świadczeń nie oznacza automatycznie spełniania przesłanek do drugiego. Nie jest więc tak, jak podnosił ubezpieczony, iż skoro ma stwierdzoną chorobę zawodową to należy mu się renta z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. Jak wykazało bowiem niniejsze postępowanie sądowe nie spełnia on podstawowej przesłanki do przyznania przedmiotowego świadczenia w postaci niezdolności do pracy.

W konsekwencji powyższego Sąd uznał, że zaskarżona decyzja ZUS jest prawidłowa, a odwołania należało oddalić jako bezzasadne na podstawie powołanych przepisów oraz z art.477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

SSR (del) Jacek Liszka

Sekretariat:

-

odnotować uzasadnienie,

-

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć odwołującemu się,

- kal. 2 tygodnie.