Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 2820/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Renata Wanecka

Protokolant: stażysta Monika Kaszanek

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. w Płocku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko (...)Szpitalowi (...) w C.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...)Szpitala (...)w C.na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnościąw W.kwotę 85.099,61 zł (osiemdziesiąt pięć tysięcy dziewięćdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi:

- od kwoty 19.781,28 zł od dnia 24 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 8.099,46 zł od dnia 5 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 56,38 zł od dnia 7 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 4.872,96 zł od dnia 7 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 628,40 zł od dnia 8 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 660,96 zł od dnia 9 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 771,12 zł od dnia 9 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 13.141,44 zł od dnia 22 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.496,88 zł od dnia 22 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 21.902,40 zł od dnia 28 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 5.847,12 zł od dnia 29 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 7.843,21 zł od dnia 6 października 2013r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...)Szpitala (...) w C.na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnościąw W.kwotę 7.889 zł (siedem tysięcy osiemset osiemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  oddala wniosek powoda o nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 2820/13

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąw W.złożyła pozew w postępowaniu upominawczym przeciwko (...)Szpitalowi (...) w C.o zasądzenie na jej rzecz kwoty 85.099,61 zł wraz z odsetkami ustawowymi:

- od kwoty 19.781, 28 zł od dnia 24 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 8.099,46 zł od dnia 5 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 56,38 zł od dnia 7 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 4.872,96 zł od dnia 7 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 626,40 zł od dnia 8 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 660,96 zł od dnia 9 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 771,12 zł od dnia 9 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 13.141,44 zł od dnia 22 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.496,88 zł od dnia 22 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 21.902,40 zł od dnia 28 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 5.847,12 zł od dnia 29 września 2013r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 7.843,21 zł od dnia 6 października 2013r. do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka podniosła, że zawarła z pozwanym 23 stycznia 2013r. i 26 czerwca 2013r. umowy w przedmiocie dostawy leków i czynnika stymulującego erytropoezę. W wykonaniu tych umów spółka sprzedała i dostarczyła szpitalowi zamówione towary, na okoliczność tych czynności zostały wystawione faktury VAT na łączną kwotę 89.253,29 zł. Strona pozwana nie zapłaciła tych należności.

W dniu 20 listopada 2013r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając w całości żądanie powódki i nakazując zapłatę kosztów procesu w wysokości 4.681 zł.

(...)Szpital (...) w C.w sprzeciwie od nakazu zapłaty zaskarżył go w całości, wnosząc o przeprowadzenie rozprawy, na której prawdopodobne byłoby zawarcie ugody między stronami oraz rozłożenie zadłużenia pozwanego na pięć równych miesięcznych rat, a także nieobciążanie pozwanego kosztami z uwagi na art. 102 kpc. Pozwany wskazał, że znajduje się w bardzo złej sytuacji finansowej, ponieważ wpływy z Narodowego Funduszu Zdrowia nie wystarczają na uiszczanie bieżących należności.

Na rozprawie 21 stycznia 2014r. w imieniu pozwanego nikt się nie stawił, zatem do zawarcia ugody nie doszło.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąw W.jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie hurtowego obrotu lekami i innymi produktami farmaceutycznymi. Natomiast (...)Szpital (...) w C.jest samodzielnym zakładem opieki zdrowotnej. (odpisy z KRS k: 8 – 13, k: 14 – 18, bezsporne)

W dniu 23 stycznia 2013r. strony zawarły umowy nr (...)na dostawę leków do apteki szpitalnej na okres jednego roku. Wykonawca zobowiązał się dostarczać towar sukcesywnie, w asortymencie i ilościach określonych w zamówieniach w terminie 3 dni roboczych od otrzymania zamówienia. Z kolei zamawiający zobowiązał się do zapłaty ceny za dostarczony towar w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury. Natomiast 26 czerwca 2013r. (...) spółka z o.o.w W.i (...)Szpital (...) w C.zawarli umowę nr (...), której przedmiotem była dostawa czynnika stymulującego erytropoezę – Glikol metoksypolietylenowy erytropoetyny beta. Za dostarczony towar pozwany również zobowiązał się do zapłaty ceny w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury. (umowa nr (...)k: 18 – 20, umowa nr (...)k: 22 – 24)

Powódka dostarczyła pozwanemu towar łącznie za sumę 85.099,61 zł, wystawiając na potwierdzenie faktury VAT. W piśmie z 8 października 2013r. (...) spółka z o.o.w W.wezwała go do zapłaty kwoty 85.099,61 zł w terminie do 16 października 2013r. (...)Szpital (...) w C.do dnia zamknięcia rozprawy nie zapłacił ceny. (faktury VAT k: 26 – 39, wezwanie do zapłaty k: 40 - 41)

Powyższy stan faktyczny jest bezsporny, został ustalony na podstawie powołanych wyżej dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

Podstawą prawną żądania powódki jest art. 535 kc, który stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. (...) spółka z o.o.w W.przeniosła na (...)Szpital (...) w C.własność produktów leczniczych szczegółowo opisanych w fakturach oraz wydała mu towar. Pozwany zobowiązany był do zapłaty, ale nie wykonał zobowiązania. Powództwo o zapłatę kwoty 85.099,61 zł zasługuje zatem na uwzględnienie.

Odsetki ustawowe Sąd zasądził na podstawie art. 481 kc, oznaczając datę ich płatności na następny dzień po terminie płatności określonym w każdej z faktur.

Dodatkowo należy podkreślić, że strona pozwana nie kwestionowała swej odpowiedzialności tak co do zasady, jak i co do wysokości roszczenia. Jednak wniosek o rozłożenie należności na raty nie zasługuje na uwzględnienie. Art. 320 kpc stanowi, że Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Okoliczność, że pozwanym jest szpital, który jest podmiotem powołanym do leczenia i ratowania życia, nie jest wystarczającą przesłanką uzasadniającą skorzystanie z tej możliwości. (...)Szpital (...)w C.nie reguluje zadłużenia, które narasta już od dłuższego czasu. Sąd z urzędu posiada wiedzę, że (...) spółka z o.o.w W.nie jest jego jedynym wierzycielem. Brak zapłaty może zachwiać kondycją finansową powodowej spółki, która bez uzyskania zaspokojenia również ryzykuje utratą płynności finansowej. Jednocześnie, gdyby była realna szansa na spłatę zaległości w ratach, pozwany powinien co najmniej od chwili otrzymania odpisu nakazu zapłaty wraz z odpisem pozwu wpłacić jakiekolwiek środki na poczet zadłużenia, a przynajmniej zadbałby o obecność swojego przedstawiciela na rozprawie, skoro chciał zawierać ugodę, jednak nic w tym kierunku nie uczynił. Wobec dotychczas biernej postawy dłużnika, rozłożenie na raty byłoby krzywdzące dla wierzyciela, który nie mógłby uzyskać zaspokojenia roszczenia w rozsądnym terminie.

Sąd zasądził również od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7.889 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (opłata od pozwu 4.255 zł, wynagrodzenie z tytułu zastępstwa procesowego 3.600 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 34 zł), stosując zasadę odpowiedzialności wyrażoną w art. 98 kpc. Sąd nie znalazł podstaw do przyznania wynagrodzenia w wysokości wyższej niż minimalna stawka określona w § 6 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. (Dz. U. 2013.461 – j.t.). W sprawie został wyznaczony jeden termin rozprawy, która trwała ok. 10 minut. Jej stan faktyczny i prawny w ocenie Sądu nie był skomplikowany i nie wymagał dodatkowego nakładu pracy.

Wniosek powódki o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności nie jest zasadny. Brak podstaw do nadania wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności z urzędu (art. 333 § 1 kpc) lub na wniosek w trybie art. 333 § 2 kpc. Jednocześnie powódka nie powoływała się na okoliczności, które wskazywałyby, że opóźnienie uniemożliwi lub znacznie utrudni wykonanie wyroku albo narazi ją na szkodę.

Z tych wszystkich względów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku, na podstawie przytoczonych wyżej przepisów prawa.