Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 573/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Izabela Kosińska - Szota

Protokolant Lucyna Kazimierczuk

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2013 r. w Kłodzku na rozprawie

sprawy z powództwa M. C.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę 15 000 zł

I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki M. C. kwotę 15 000 (piętnaście tysięcy) zł ustawowymi odsetkami od dnia 23 maja 2012r.;

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 2 400 (dwa tysiące czterysta) zł tytułem kosztów procesu;

III. nakazuje uiścić stronie pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 2 437,55 zł (dwa tysiące czterysta trzydzieści siedem złotych 55/100) tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 573/12

UZASADNIENIE

Powódka M. C. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 15 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia odpisu pozwu i zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że uległa wypadkowi komunikacyjnemu w dniu 12 września 2010 r. doznając urazu kręgosłupa szyjnego - pourazowego częściowego złamania trzonu(...), zniesienia fizjologicznej lordozy kręgosłupa szyjnego, w wyniku urazu odczuwała zawroty głowy, bóle głowy i pogorszenie ostrości widzenia, zalecono jej noszeni kołnierza ortopedycznego. Powódka podała, że w związku z wypadkiem nadal się leczy i utrzymują się u niej dolegliwości bólowe. Powódka wskazała, że strona pozwana uznała swą odpowiedzialność i ustaliła uszczerbek na zdrowiu powódki na 5 % wypłacając powódce kwotę 5 000 zł tytułem zadośćuczynienia, zaś z opinii prywatnej wynika, że uszczerbek ten wynosi 10 %.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych podnosząc w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew, że powództwo jest bezzasadne, bowiem roszczenia powoda zostały wyczerpane poprzez zapłatę zadośćuczynienia w kwocie 5 000 zł. Zdaniem strony pozwanej, powódka w żadnym zakresie nie udowodniła zasadności dochodzonego roszczenia tak co do zasady, jak i co do wysokości wskazując, że treść pozwu jednoznacznie wskazuje, że powód przerzuca obowiązek dowodzenia okoliczności związanych z dochodzonym roszczeniem na pozwanego. Zarzuciła skąpą dokumentację medyczną, która w znacznej mierze jest nieczytelna. Strona pozwana zarzuciła nieudowodnienie zawrotów głowy, bóli głowy, pogorszenia ostrości widzenia, stwierdziła natomiast że sama dokonała wszechstronnego zbadania stanu faktycznego i na tej podstawie wypłaciła kwotę 5 000 zł., biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności wypadku. Ponadto strona pozwana wskazała, że powódka mogła się przyczynić do zdarzenia, bowiem do najechania na pojazd powódki doszło z prędkością 10 km/h, tym samym podnoszone obrażenia prowadzą do wniosku, że powódka mogła znajdować się bez pasów bezpieczeństwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 września 2010 r. powódka uległa wypadkowi w wyniku najechania na samochód, w którym się znajdowała marki F. (...) przez kierowcę pojazdu marki P.. W samochodzie, którym jechała powódka została wgnieciona tylna belka na ok.3 - 4 cm i uszkodzona nieznacznie klapa silnika. W samochodzie sprawcy nie było żadnych śladów uszkodzeń. W pierwszych godzinach po wypadku powódka nie czuła się źle, dopiero po jakimś czasie zaczęła odczuwać puchnięcie w okolicach szyi, odczuwać mocny ból i zaczęły drętwieć jej ręce, straciła ruchomość szyi. Następnego dnia powódka udała się do Przychodni (...) w ZOZ B., gdzie rozpoznano skręcenie kręgosłupa szyjnego i zalecono noszenie kręgosłupa ortopedycznego przez 2 tygodnie. Powódka otrzymała zwolnienie lekarskie od 13 do 30 września 2010 r.

Dowód: - oświadczenie o okolicznościach kolizji - k.183 - 184

- karta informacyjna nr (...) z dnia 13.09.2010 r. - k.10

- zeznania świadka A. C. - k.57

- zeznania powódki - k.57

Po pewnym czasie u powódki pojawiły się zaburzenia widzenia przy schylaniu, które następnie ustąpiły.

Dowód: - zaświadczenie lekarskie z dnia 11.07.2011 r. i z dnia 04.08.2011 r. - k.14

- zeznania powódki - k.57

Powódka udała się do neurologa, który stwierdził stan po urazie kręgosłupa. Powódce zalecono rehabilitację i fizykoterapię, którą odbyła jeżdżąc na nią do B..

Dowód: - zaświadczenie lekarskie z dnia 04.08.2011 r. - k.15 częściowo

- wynik badania rezonansu magnetycznego MR - k.16

- zeznania świadka A. C. - k.57

Powódka po wypadku miała problemy z utrzymaniem higieny własnego ciała, musiała ściąć włosy, ponieważ nie mogła ich myć i modelować, bowiem miała ograniczoną ruchomość rąk, które jej cierpły. Miała problemy z wsiadaniem do samochodu. W czasie bóli kręgosłupa szyjnego powódka zażywała leki przeciwbólowe i odpoczywała leżąc. Leki przeciwbólowe pozwalały jej na funkcjonowanie. Przez 1,5 miesiące powódka korzystała z masaży karku. Powódka ma zaleconą kriokomorę i skierowanie na oddział rehabilitacyjny do szpitala. Powódka boi się sama jeździć samochodem i trzeba ją wozić. W pracach domowych jest ograniczona, zdarza się, że w nocy nie może spać, ponieważ boli ją odcinek szyjny kręgosłupa. Powódka odczuwa dolegliwości bólowe do tej pory.

Dowód: - zeznania powódki - k.57

- zeznania świadka A. C. - k.57

W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana określiła uszczerbek na zdrowiu powódki na 5 %.

Dowód: - opinia konsultanta - k.185

Strona pozwana wypłaciła powódce kwotę 5 000 zł tytułem zadośćuczynienia.

Okoliczność niesporna

W wyniku wypadku z dnia 12 września 2010 r. powódka doznała urazu kręgosłupa szyjnego i od tamtego czasu utrzymują się u niej bóle tego odcinka. U powódki nastąpiło ograniczenie sprawności ruchowej związane z nasilonym zespołem bólowym szyjnym i towarzyszącymi bólami i zawrotami głowy. Powódka wymaga prowadzenia codziennych ćwiczeń poprawiających sprawność ruchową kręgosłupa i wzmacniających mięśnie szyi, które powinna wykonywać sama przez 10 - 15 minut dziennie, okresowo może wymagać zabiegów rehabilitacyjnych, a przy nasileniu dolegliwości bólowych farmakoterapii. Uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 12 % i jest związany z długim okresem trwania dolegliwości bólowych.

Dowód: -opinia biegłej sądowej z zakresu neurologii E. T. - k.61 - 64

- opinia uzupełniająca biegłej z dnia 19.12.2012 r. i z dnia 23.02.2013 r. - k.88 - 89 (częściowo, k. 120

Biegły z zakresu ortopedii stwierdził stan po skręceniu odcinka szyjnego kręgosłupa z uszkodzeniem aparatu więzadłowo - torebkowego i skutkuje do chwili obecnej dolegliwościami bólowymi z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej. Bóle głowy i zawroty z upływem czasu ustępowały. Zmiany opisywane w (...) mają raczej charakter zmian zwyrodnieniowych i spowodowane są przebytą chorobą S., a nie kolizją. Uszczerbek na zdrowiu powódki został określony na 12 %.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii M. J. - k.96 - 98

- opinia uzupełniająca biegłego z dnia 27.03.2013 r. - k.138 - 139

W wyniku wypadku u powódki występowały zaburzenia stresowe pourazowe, trwały przez szereg miesięcy i stopniowo ustępowały, niektóre z dolegliwości powtarzały się epizodycznie z mniejszym nasileniem aż do zupełnego ustąpienia. Powódka nie wymaga leczenia psychiatrycznego. Długotrwały uszczerbek na zdrowiu wyniósł 4 %.

Dowód: - opinia biegłego sądowego z zakresu psychiatrii A. H. - k.127 - 130

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlega uwzględnieniu w całości.

Zgodnie z przepisem art. 445 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Zasadniczą przesłankę ustalenia zadośćuczynienia w odpowiedniej wysokości stanowi zatem stopień natężenia doznanej krzywdy, który - jak podkreśla się w orzecznictwie - powinien być ustalony przy uwzględnieniu takich czynników jak rodzaj, charakter, długotrwałość cierpień fizycznych oraz ujemnych następstw psychicznych, ich intensywność, nieodwracalność, w tym także stopień i trwałość doznanego kalectwa. (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 2009 r., sygn. akt III CSK 62/09, niepubl.; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2007 r., sygn. akt V CSK 245/07, niepubl.; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt IV CSK 357/03, niepubl.) (tak w uzasadnieniu wyroku SN z dnia 19 stycznia 2012 r.IV CSK 221/11).

Celem zadośćuczynienia jest naprawienie szkody niemajątkowej - tzw. krzywdy. Krzywda to cierpienia fizyczne, takie jak ból i inne dolegliwości, cierpienia psychiczne, które stanowią ujemne uczucia przeżywania w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci zeszpecenia, wyłączenia z normalnego życia itp. Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te które mogą nastąpić w przyszłości. Ma więc ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą doznaną krzywdę (G. Bieniek w: Komentarz do Kodeksu Cywilnego, Księga Trzecia - Zobowiązania, tom I, Wyd. Praw. Warszawa 1996, s.368).

Przeprowadzone dowody w postaci zeznań świadka A. C., powódki, dokumentacji medycznej i opinii biegłych jednoznacznie wskazują, że w wyniku kolizji z dnia 12 września 2010 r. mimo niepozornych skutków w zakresie uszkodzenia pojazdu, którym poruszała się powódka, to szkoda po stronie powódki M. C. było duża. Z dowodów wynika, że w dniu zdarzenia powódka nie konsultowała się medycznie, ponieważ nic nie czuła, a dopiero po jakimś czasie zaczęła odczuwać ból. Powódka nosiła kołnierz ortopedyczny, przebywała na zwolnieniu lekarskim, odbywała rehabilitację, ale przede wszystkim powódka odczuwała duże dolegliwości bólowe ze strony kręgosłupa szyjnego, a także przez pewien czas od wypadku miała bóle i zawroty głowy. Te okoliczności wynikają z dowodów osobowych i dokumentacji medycznej. Zwrócić należy też uwagę, że powódka, by normalnie funkcjonować musiała przyjmować leki przeciwbólowe.

Dodatkowo wskazać należy, że te dowody zostały zweryfikowane opiniami biegłych z zakresu neurologii, ortopedii i traumatologii i psychiatrii. Z zaświadczenia lekarskiego neurologa, który je sporządził po badaniu rezonansem magnetycznym wynikało złamanie trzonu C4, na tę ewentualność wskazywała również biegła z zakresu neurologii w żaden jednak sposób nie przesądzając, by w wyniku kolizji doszło u powódki do złamania kręgu. Biegła neurolog jednoznacznie podała, że w tym zakresie winien wypowiedzieć się lekarz ortopeda, natomiast w zakresie stresu pourazowego psychiatra. Biegły ortopeda stwierdził w swej opinii stan po skręceniu odcinka szyjnego kręgosłupa z uszkodzeniem aparatu więzadłowo - torebkowego i skutkuje do chwili obecnej dolegliwościami bólowymi z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej wskazując, że zmiany opisywane w MR mają raczej charakter zmian zwyrodnieniowych. Przypomnieć wypada, że w wyniku badania rezonansem magnetycznym stwierdzono nieco obniżony trzon (...) z drobnym guzkiem S. i z drobnymi zmianami zwyrodnieniowymi. Zatem w żaden sposób nie wynika z opinii, by w wyniku wypadku powódka doznała złamania trzonu C4 i z tego względu Sąd tej okoliczności podnoszonej w zeznaniach nie uwzględnił w stanie faktycznym skoro biegły nie wskazał, by pozostawały one w związku przyczynowym z kolizją, w której uczestniczyła powódka.

Bez znaczenia pozostają zastrzeżenia strony pozwanej wyrażone w piśmie z dnia 11 lutego 2013 r. w odniesieniu do opinii biegłej z zakresu neurologii co do złamania trzonu C4 w kontekście opinii biegłego M. J.. Znamiennym pozostaje, że pełnomocnik strony pozwanej kwestionuje jakiekolwiek ustalenia biegłych zawarte w opiniach wypunktowując swoje twierdzenia, niczym jednak ich nie popierając i nie dysponując wiadomościami specjalnymi w tej dziedzinie, a wyraża chęć wypowiadania ich w sposób stanowczy. Zarówno biegła z zakresu neurologii, jak i biegły z zakresu ortopedii i traumatologii oraz z psychiatrii w jasny i przystępny sposób odnieśli się do zarzutów pozwanej. Jak podniosła biegła w opinii uzupełniającej z dnia 23 lutego 2013 r. wydając opinię wzięła pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia czynności organu, narządu lub układu oraz towarzyszące powikłania. Biegła uzasadniała również przyjętą pozycję doznanych przez powódkę obrażeń. Natomiast biegły M. J. wskazał, że w następstwie urazów dochodzi do długotrwałych dysfunkcji połączonych z zespołem bólowym i zaznaczył niezbyt dogłębną znajomość anatomii i chirurgii urazowej. Zwrócić należy uwagę, że prawem strony jest wnoszenie zastrzeżeń, kiedy mogą one przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, natomiast zastrzeżenia polegające na twierdzeniu "w zakresie szyi istnieją też inne struktury anatomiczne, które mogą ulec uszkodzeniu w razie określonego zdarzenia" (vide pismo procesowe pozwanego z dnia 2 maja 2013 r.) są na tyle niejasno sformułowanymi dygresjami, iż nie mogą być uwzględniane w procesie dotyczącym przecież konkretnej sprawy.

Również zastrzeżenia do opinii biegłego sądowego z zakresu psychiatrii zostały wyjaśnione przez tegoż biegłego. Oczywistym jest, iż osoba nie musi korzystać z pomocy medycznej, by chorować, a o tym fakcie strona pozwana zdaje się zapominać. Skoro powódka nie korzystała z pomocy psychologa, ani psychiatry, nie świadczy to o braku jakichkolwiek zaburzeń, które pojawiły się w związku z wypadkiem. Strona pozwana nie wzięła pod uwagę zeznań powódki i świadka A. C. wskazujących zgodnie na obawy powódki przed jazdą samochodem, stres. Biegły określił wysokość procentowego uszczerbku na zdrowiu jako długotrwały wynoszący 4 % .

Dokonując ustaleń na podstawie opinii biegłych sadowych z zakresu ortopedii - traumatologii, neurologii i psychiatrii Sąd podzielił wnioski w nich zawarte, uznając opinie za pełne, jasne i nie wymagające ich kolejnego uzupełnienia.

Wskazać należy, że opinie biegłych korelują z zeznaniami świadka i powódki, a także dokumentacją medyczną.

Biorąc pod uwagę stwierdzone u powódki M. C. obrażenia, dolegliwości bólowe i ograniczenia, przebyte zabiegi fizjoterapeutyczne i czekające ją w przyszłości, o których wypowiedziała się biegła neurolog i które wynikają ze skierowania na oddział rehabilitacyjny, noszenie kołnierza ortopedycznego, okres zwolnienia lekarskiego, uszczerbki na zdrowiu wskazane przez biegłych, które nie podlegają sumowaniu, zażywanie leków przeciwbólowych Sąd ocenił rozmiar cierpień powódki uznając, że zrekompensuje go kwota 20 000 zł. Kwota ta będzie adekwatna do cierpień powódki. Skoro strona pozwana wypłaciła 5 000 zł, to należało zasądzić tytułem zadośćuczynienia kwotę 15 000 zł.

Stanowczo stwierdzić należy, że wbrew twierdzeniom strony pozwanej, która rzekomo uwzględniła wszystkie okoliczności sprawy zadośćuczynienie w kwocie 5 000 zł było rażąco niskie.

O odsetkach ustawowych rozstrzygnięto na mocy art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc zasądzając je od daty doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu tj. od dnia 23 maja 2013 r. (vide zwrotne potwierdzenie odbioru).

Sąd oddalił wnioski dowodowe strony pozwanej z akt szkody, ponieważ strona pozwana winna wskazać konkretny dokument i określić tezę dowodową, by przeprowadzone zostały tylko dowody mające wykazać konkretne sporne okoliczności. Oddaleniu podlegał również wniosek z zeznań świadka J. P., ponieważ dowód ten nie może wskazywać okoliczności związanych z obrażeniami ciała powódki, wszak sama powódka zeznała, że bezpośrednio po zdarzeniu, jak i jakiś czas po nie odczuwała żadnych dolegliwości.

Sąd na podstawie art.98 § 1 i 3 k.p.c. zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki koszty procesu, które stanowią jedynie koszty zastępstwa procesowego w kwocie 2 400 zł ustalone na mocy § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na mocy art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazując uiścić je stronie pozwanej jako przegrywającej, na koszty te składają się opłata od pozwu 750 zł i poniesione tymczasowo przez Sąd Rejonowy w Kłodzku koszty biegłych sporządzający opinie w sprawie, co wynika z wydanych postanowień w przedmiocie wynagrodzeń biegłych.