Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy Wydział IV Karny Odwoławczy we W.

Przewodniczący : SSO Agata Regulska

Sędziowie: SSO Jerzy Menzel

SSO Anna Bałazińska-Goliszewska

Protokolant : Aneta Malewska

przy udziale prokuratora Prok.Okręgowej Bogdana Myrny

na posiedzeniu dnia 24. 06.2013 r.

po rozpoznaniu w sprawie R. K.

oskarżonego o czyn z art. 291 § 1 kk

zażalenia prokuratora

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 12.04.2013 roku

w przedmiocie zwrotu sprawy do postępowania przygotowawczego celem usunięcia istotnych braków postępowania

na podstawie art. 437 § 1 kpk

postanowił:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12.04.2013 roku Sąd Rejonowy zwrócił Prokuratorowi Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia-Fabrycznej sprawę przeciwko R. K. w celu ustalenia wartości rzeczy będących przedmiotem przestępstw paserstwa, zarzuconych oskarżonemu R. K..

Na postanowienie zażalenie złożył prokurator, który zarzucił naruszenie art. 345 § 1 kpk polegające na nieuzasadnionym przyjęciu, że w powyższej sprawie zachodzą braki postępowania, których usunięcie przez sąd spowodowałoby znaczne trudności i wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia- Fabrycznej do merytorycznego rozpoznania.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W zgłoszonym środku zaskarżenia prokurator zaakcentował dwie okoliczności, które jego zdaniem decydują o naruszeniu przez Sąd Rejonowy przepisu art. 345 § 1 kpk. Jako pierwsze oskarżyciel podniósł, że niewskazanie wartości przedmiotów , które stanowią przedmiot zarzuconych oskarżonemu występków paserstwa nie jest brakiem postępowania, a z całą pewnością nie jest brakiem istotnym, o jaki upomina się powołany wyżej przepis. W tym zakresie odwołał się do obowiązujących poglądów judykatury stwierdzających, że niezależnie od wartości skradzionych przedmiotów ich przyjęcie nabycie etc. stanowi występek a nie wykroczenie paserstwa, jeżeli przedmioty te zostały uzyskane w wyniku popełnienia przestępstw kradzieży z włamaniem lub rozboju. Po drugie skarżący zarzucił, że ustalenie wartości przedmiotów objętych zarzutami paserstwa nie wymaga specjalistycznej wiedzy, którą dysponuje biegły określonej dziedziny, lecz może być wykonane przez przesłuchanie pokrzywdzonych, którzy określą szacunkową wartość przedmiotów.

Odnośnie pierwszej z podniesionych okoliczności zgodzić należy się ze stanowiskiem prokuratora, że w orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego dominuje pogląd, że czyn polegający na nabywaniu przedmiotów uzyskanych w wyniku przestępstwa kradzieży z włamaniem, niezależnie od wartości tych przedmiotów stanowi występek a nie wykroczenie. Fakt ten jednak nie zwalnia ani organu postępowania przygotowawczego, ani sądu od obowiązku ustalenia wartości takich przedmiotów. Stosownie do powinności wynikających z art. 297 § 1 pkt. 1 kpk celem postępowania przygotowawczego jest ustalenie, czy czyn został popełniony, czy jest to czyn zabroniony oraz czy stanowi on przestępstwo. W tym znaczeniu niewątpliwie organ postępowania przygotowawczego obowiązany jest ustalić wartość przedmiotów co do których zarzucony został czyn z art. 291 § 1 kk, co pośrednio wynika również z art. 332 § 1 pkt. 2 kpk. Przyjmuje się, że nie stanowi uchybienia wymienionych przepisów szacunkowe, przybliżone określenie wysokości szkody ( wartości przedmiotów), natomiast takie uchybienie niewątpliwie stanowi całkowity brak takiego ustalenia. Prokurator nie zarzucił, a także nie wykazał, że w postępowaniu przygotowawczym wartość przedmiotów objętych zarzutami paserstwa została ustalona. Zdaniem Sądu Odwoławczego słusznie uznał Sąd Rejonowy, że nie ustalenie wartości skradzionych przedmiotów, które następnie stały się przedmiotem paserstwa jest brakiem postępowania. Jest to także brak istotny, bowiem niewątpliwie wartość przedmiotów nabywana przez pasera nie pozostaje obojętna dla oceny strony podmiotowej przestępstwa, stopnia winy oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu, a w efekcie nie pozostaje bez wpływu na ewentualny wymiar kary. Drugą z wymaganych przez przepis art. 345 § 1 kpk przesłanek jest uznanie , że wykonanie przez sąd niezbędnych czynności w celu usunięcia istotnych braków postępowania spowoduje znaczne trudności. Także w tym aspekcie Sąd Okręgowy podzielił argumentację Sądu Rejonowego. Brak ustaleń postępowania przygotowawczego dotyczy większej liczby przedmiotów. Prokurator wraz z aktem oskarżenia złożył wniosek o rozpoznanie sprawy na posiedzeniu i wydanie wyroku zgodnie z wnioskiem uzgodnionym z oskarżonym w warunkach art. 335 kpk. Wskazane przez Sąd Rejonowy braki postępowania stanowią oczywistą przeszkodę do uwzględnienia wniosku prokuratora, co w konsekwencji spowodowałoby skierowanie sprawy na rozprawę i konieczność przeprowadzenia dodatkowych dowodów. W tym stanie rzeczy nie sposób podzielić argumentacji skarżącego, że ustalenie przez Sąd wartości przedmiotów pochodzących z przestępstwa nie będzie nastręczać nadmiernych trudności.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy uznał, że decyzja Sądu Rejonowego z jednym zastrzeżeniem jest uzasadniona . Sąd Odwoławczy nie podziela jedynie poglądu, że ustalenie wartości przedmiotów pochodzących z przestępstwa bezwzględnie wymaga przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych określonych specjalizacji. Oskarżyciel według własnego uznania, dostępnych sposobów oraz procesowych uwarunkowań wybierze jego zdaniem odpowiednie dowody do ustalenia zleconej przez sąd czynności.

Z tych względów orzeczono jak na wstępie.