Pełny tekst orzeczenia

  Sygn. akt II S 38/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Przemysław Grochowski (spr.)

Sędziowie Sędzia Sądu Okręgowego Anna Ścioch-Kozak

Sędzia Sądu Okręgowego Grzegorz Grymuza

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 roku w Lublinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi M. L.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy I C 52/11 prowadzonej przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie

postanawia:

I odrzucić skargę;

II wypłacić skarżącej M. L. kwotę 100 (sto złotych) tytułem zwrotu opłaty od skargi.

SSO A. Ś.-K. SSO P. G. SSO G. G.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2013 roku M. L. złożyła do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy I C 52/11 tego Sądu. W skardze tej M. L. wniosła o stwierdzenie przewlekłości w wymienionej sprawie, przyznania na jej rzecz od Skarbu Państwa kwoty 20.000 złotych oraz zasądzenia kosztów postępowania wszczętego w przedmiocie skargi W uzasadnieniu skargi jej autorka podniosła, że postępowanie objęte skargą toczy się już 5 lat i 8 miesięcy (od 2 lipca 2007 roku), zaś w postanowieniu z dnia 25 września 2012 roku wyrażona została przez Sad Rejonowy ocena, że przedmiot sporu nie jest nadmiernie skomplikowany i nie wymaga specjalistycznej wiedzy. Nadto przytoczyła okoliczności oraz wskazywała dowody przemawiające za zasadnością jej roszczeń dochodzonych w sprawie I C 52/11.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Powołany przepis stanowi, że skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.

Z kolei przepis art. 6 ust. 2 ustawy ustanawia wymagania formalne względem skargi, w myśl których skarga powinna zawierać :

1) żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy;

2) przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.

Skarga wniesiona przez M. L.nie spełnia w ogóle wymagań, o których mowa w przepisie art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy, a więc nie zawiera przytoczenia okoliczności uzasadniających żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania. Przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę nie może sprowadzać się tylko do wskazania na ogólny czas trwania postępowania, lecz polega na wskazaniu konkretnych czynności, których sąd nie podjął w sprawie lub dokonał w sposób opieszały albo też takich czynności, dokonanych przez sąd, które były zbyteczne i nieuzasadnione proceduralnie, a które przyczyniły się do przewlekania postępowania (tak też orzeczenia Sądu Nawyższego: z dnia 7 czerwca 2005 roku, III SPP 103/05, OSNP 2006, z. 1-2, poz. 35; z dnia 5 czerwca 2007 roku, III SPP 16/07, OSN P 2008, z. 9-10, poz. 153; z dnia 15 stycznia 2008 roku, III SPP 46/07, Lex nr 442653; orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego : z dnia 4 czerwca 2008 roku, II OPP 14/08, Lex nr 494354; z dnia16 czerwca 2008 roku, II OPP 19/08, Lex nr 494357; z dnia 19 sierpnia 2011 roku, I OPP 51/11, Lex nr 1068343; z dnia 19 sierpnia 2011 roku, I OPP 58/11, Lex nr 1068350; postanowienia Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 30 września 2009 roku, II S 24/09, Lex nr 550531; z dnia 23 marca 2011 roku, II S 7/11, Lex 852303; postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie : z dnia 23 kwietnia 2010 roku, II S 5/10, KZS 2010, z. 5, poz. 41; z dnia 24 czerwca 2010 roku, II S 15/10, KZS 2010, z. 10, poz. 28; z dnia 30 sierpnia 2011 roku, II S 17/11, KZS 2011, z. 10, poz. 44).Okoliczności powołane w skardze przez M. L.nie odpowiadają tym wymaganiom.

Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie jest również środkiem zaskarżenia służącym kontroli zasadności konkretnych czynności sądu, czy też środkiem zaskarżenia służącym ocenie zasadności żądania zgłoszonego w pozwie lub w innym piśmie wszczynającym postępowanie w danej sprawie.

Na tym tle należało stwierdzić, że przedmiotowa skarga nie zawiera obligatoryjnych elementów warunkujących możliwość jej merytorycznego rozpoznania.

Skargę, która nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca, na podstawie art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy, bez wzywania do uzupełnienia braków.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 9 ust.1 powołanej wyżej ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku, Sąd Okręgowy orzekł jak w postanowieniu. O zwrocie opłaty od skargi orzekł w oparciu o art. 17 ust.3 wyżej wymienionej ustawy.

SSO AŚcioch-K. SSO P. G. SSO G. G.