Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Żoliborza w Warszawie II Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Misztal

Protokolant: Kamil Bartosiewicz

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2014 r. w Warszawie

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W.

przeciwko M. O. i W. T.

o zapłatę

1.  zasądza od M. O. i W. T. solidarnie na rzecz (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W. kwotę 8.354,80 (osiem tysięcy trzysta pięćdziesiąt cztery 80/100) złote z odsetkami ustawowymi od dnia 10 września 2012 roku do dnia zapłaty;

2.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności w stosunku do M. O. do kwoty 2.265,85 (dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt pięć 85/100) złotych;

3.  zasądza od M. O. na rzecz (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W. kwotę 302,40 (trzysta dwa 40/100) złote z odsetkami ustawowymi od dnia 10 września 2012 roku do dnia zapłaty;

4.  oddala powództwo w pozostałej części;

5.  zasądza od M. O. i W. T. solidarnie na rzecz (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W. kwotę 1.517,00 (tysiąc pięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.200,00 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt II C 143/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 września 2012 roku (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa z siedzibą w W. domagała się zasądzenia od M. O. i W. T. solidarnie kwoty 8.789,35 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów uzyskania odpisu KRS. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że pozwanej M. O. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) przy ul. (...) w W., który stanowi własność powodowej spółdzielni. Pozwani nie wnoszą opłat za użytkowanie lokalu a należność z tego tytułu za okres od 01 grudnia 2010 roku do 31 lipca 2012 roku stanowi kwotę dochodzoną pozwem (k. 1-2 - pozew).

W dniu 17 października 2012 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Żoliborza w W., pod sygn. akt II Nc 4446/12, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (k. 13).

Pozwany W. T. w ustawowym terminie wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania podnosząc, że nie ma żadnych zobowiązań wobec powoda (k. 18-19).

Pozwana M. O. w ustawowym terminie wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym wniosła o zobowiązanie powoda do przedstawienia dokładnego i czytelnego rozliczenia dochodzonej kwoty oraz wskazanie, za co dokładnie domaga się zapłaty. W uzasadnieniu pozwana wskazała, że zdaje sobie sprawę z pewnego zadłużenia, jednak kwota wskazana przez powoda jest nieprawidłowa (k. 21-22).

Pismem z dnia 29 marca 2013 roku powód sprecyzował podstawę faktyczną pozwu i wskazał, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się:

- przedstawiona w tabeli nr 1 suma opłat naliczanych miesięcznie za użytkowanie lokalu, pomniejszonych o wpłaty pozwanych i zwroty tytułem rozliczenia za wywóz nieczystości oraz naliczenie odsetek za zwłokę w zapłacie opłat miesięcznych, powód wyjaśnił ponadto, że zgodnie z § 51 pkt 7 statutu powodowej spółdzielni comiesięczne opłaty za użytkowanie lokalu powinny być wnoszone z góry do 15-tego dnia każdego miesiąca oraz że wszystkie wpłaty pozwanych wykazane w tabeli nr 1 zostały zaksięgowane na poczet kwoty głównej zadłużenia;

- przedstawiona w tabeli nr 2 suma wynikająca z rozliczeń okresowych z tytułu dostaw zimnej wody, podgrzania wody i centralnego ogrzewania, które zgodnie z pkt 11a regulaminu rozliczania kosztów ciepła na podgrzanie wody oraz kosztów zużycia wody i odprowadzania ścieków w zasobach (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z dnia 20 października 2008 roku, obowiązującego na Osiedlu (...) – powinny być uiszczane w terminie 30 dni od dnia dostarczenia rozliczenia na piśmie.

Powód powołał się na załączone duplikaty rozliczeń potwierdzające prawidłowość naliczania dopłat. Ponadto wskazał, że po sporządzeniu ręcznej specyfikacji kwota odsetek od powstałego zadłużenia okazała się błędna, w związku z czym wniósł o ograniczenie pozwu o kwotę 122,65 zł (k. 33-43 – pismo, data stempla pocztowego).

Pismem z dnia 22 lipca 2013 roku pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w stosunku do W. T. w całości, natomiast M. O. uznała powództwo do łącznej kwoty 2.265,58 zł tj. w zakresie opłat za lokal w wysokości 1.791,65 zł wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 411,87 zł oraz kwoty 61,76 zł z tytułu rozliczenia centralnego ogrzewania wraz z odsetkami od tej kwoty w wysokości 0,30 zł. W uzasadnieniu pozwani wskazali, że W. T. nie przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...) przy ul. (...), wobec czego nie jest on zobowiązany do ponoszenia opłat z tego tytułu. Pozwana M. O. żądała oddalenia powództwa w części dotyczącej kosztów montażu wodomierzy oraz rozliczenia zużycia wody, to jest 5.757,05 zł oraz odnośnie kwoty, o którą powództwo zostało ograniczone. Pozwani podnieśli, że wyliczenia zaprezentowane przez powoda opierają się na stanie liczników radiowych, które podobno zostały zainstalowane w lokalu pozwanej, i wskazali, że pozwana przeczy istnieniu legalnie założonych i zalegalizowanych liczników, gdyż nigdy nie wyraziła zgody na ich montaż. Wobec braku zgody na montaż liczników pozwani stanęli na stanowisku, że działanie spółdzielni polegające na zamontowaniu liczników było nielegalne, wobec tego nie ma podstaw do obciążania pozwanej kosztami montażu jak również należnością za zużycie wody, której wyliczenie oparte zostało na rzekomych wskazaniach wodomierzy (k. 51-56 – pismo, data stempla pocztowego).

Podczas rozprawy w dniu 2 września 2013 roku powód wskazał, że podstawą odpowiedzialności pozwanego W. T. jest art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz cofnął powództwo w zakresie kwoty 122,65 zł ze zrzeczeniem się roszczenia. Podniósł także, że pozwana nie dopuszcza przedstawicieli spółdzielni do lokalu celem dokonania odczytu liczników (k. 66 - protokół rozprawy).

Postanowieniem z dnia 24 lutego 2014 roku Sąd umorzył postępowanie w zakresie żądania zasądzenia kwoty 122,65 zł wraz z odsetkami od tej kwoty (k. 177).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwani M. O. i W. T. zajmują lokal nr (...) przy ul. (...) w W., należący do zasobów (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W., do którego M. O. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo (okoliczności bezsporne, vide k. 124 – pismo z 04.10.2013). W dniu 28 lipca 2009 roku M. O. udzieliła W. T. do zarządu całym jej majątkiem, reprezentowania jej we wszystkich sprawach majątkowych i osobistych wobec sądów, organów administracji publicznej, towarzystw ubezpieczeniowych, władz spółdzielczych, instytucji, banków, osób prawnych i fizycznych, zawierania umów z osobami i na warunkach według jego uznania, składania w jej imieniu wszelkiego rodzaju oświadczeń, zapewnień, podań, wniosków i środków odwoławczych, wyjednywania i odbioru dokumentów, zaświadczeń i zezwoleń, odbioru należności pieniężnych przypadających jej z jakiegokolwiek tytułu, odbioru z placówek pocztowych korespondencji, przesyłek i przekazów pieniężnych a także udzielania dalszych pełnomocnictw (k. 152-154 – kopia pełnomocnictwa, k. 174 - zeznania pozwanego W. T.).

W okresie od lutego do czerwca 2011 roku w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w W., należącym do zasobów (...) Spółdzielni Mieszkaniowej z siedzibą w W., na zlecenie tej Spółdzielni wykonane zostały prace remontowe w lokalach, polegające na wymianie pionów instalacji zimnej i ciepłej wody w kuchni i łazience oraz instalacji lokalowych zimnej i ciepłej wody. Jednocześnie z wymianą instalacji wodnej montowano wodomierze przystosowane do odczytu radiowego lub też wymieniane wodomierze, których legalizacja dobiegała końca. O powyższych pracach mieszkańcy byli informowani przez wywieszone na klatkach schodowych zawiadomienia informujące o terminie i zakresie prac oraz koszcie montażu wodomierzy (k. 151 – zawiadomienie, k. 139-141 - zeznania świadka A. H., k. 165-166 - zeznania świadka E. P., k. 166-167 – zeznania świadka L. Z.).

Po montażu wodomierzy radiowych w budynku przy ul. (...) w W. ich odczyt dokonywany był przez (...) Sp. z o.o. drogą radiową, w związku z czym nie zachodziła konieczność wchodzenia do wewnątrz lokali w celu odczytu liczników (k. 87-88 – odpis umowy Nr (...) z 28.02.2011, k. 140 – zeznania świadka A. H.).

Wymiana instalacji wodnej oraz montaż wodomierzy zostały wykonane w lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. w dniu 29 marca 2011 roku. Prace zostały wykonane w obecności W. T., który w dniu 30 marca 2011 roku podpisał oświadczenie, że nie ma zastrzeżeń do wykonanych prac instalacyjnych i poinstalacyjnych po wymianie instalacji zimnej i ciepłej wody w jego lokalu (k. 99 – odpis protokołu montażu i wymiany wodomierzy, 100 – odpis oświadczenia, k. 174 - zeznania pozwanego W. T.).

Koszt zainstalowania wodomierzy wyniósł 302,40 zł. Kwota ta została objęta wezwaniami do zapłaty datowanymi 17 sierpnia 2012 roku, skierowanymi do M. O. i W. T. i odebranymi przez W. T. (k. 11-12 – przedsądowe wezwania do zapłaty, k. 35-36 – tabela nr 1, specyfikacja naliczeń opłat za lokal nr (...) przy ul. (...) w W., k. 99 – odpis protokołu montażu i wymiany wodomierzy, k. 150 – kopia zawiadomienia, okoliczność niezaprzeczona).

W okresie od 01 grudnia 2010 roku do 31 lipca 2012 roku były dokonywane bieżące opłaty za lokal nr (...) przy ul. (...) w W. a saldo w zakresie należności głównych na dzień 08 lutego 2012 roku wykazywało nadpłatę na kwotę 150,42 zł. Ostatecznie saldo z tytułu należności bieżących na 31 lipca 2012 roku było ujemne i wynosiło 1.791,65 zł, zaś odsetki wynikające z opóźnień w regulowaniu tych należności wynosiły 411,87 zł, łącznie 2.203,52 zł. Na koncie lokalu figurowała także zaległość z tytułu rozliczenia centralnego ogrzewania za sezon 2010/2011 w kwocie 61,76 zł oraz odsetki od tej kwoty w wysokości 0,30 zł, łącznie 62,06 zł. Co do tych kwot M. O. uznała powództwo (k. 35-36 – tabela nr 1, specyfikacja naliczeń opłat za lokal nr (...) przy ul. (...) w W., k. 37-38 – tabela nr 2, specyfikacja rozliczeń okresowych dotyczących lokalu nr (...) przy ul. (...) w W., k. 51-54 – okoliczność przyznana – pismo z 22.07.2013).

Ponadto należność z tytułu rozliczenia zużycia zimnej wody i ciepłej wody dostarczanej do lokalu wyniosła:

- za IV kwartał 2010 roku 28,09 zł (k. 39 – rozliczenie zużycia wody),

- za I półrocze 2011 roku 1.103,77 zł, w tym za okres od 29 marca 2011 roku do 30 czerwca 2011 roku 912,62 zł (k. 40-41 – rozliczenie zużycia wody),

- za II półrocze 2011 roku 4.625,19 zł (k. 42 – rozliczenie zużycia wody),

łącznie 5.757,05 zł, zaś odsetki od tych kwot do dnia 31 lipca 2012 roku wyniosły łącznie 332,17 zł (k. 37-38 – tabela nr 2, specyfikacja rozliczeń okresowych dotyczących lokalu nr (...) przy ul. (...) w W., k. 87-88 – odpis umowy Nr (...) z 28.02.2011, k. 140 - zeznania świadka A. H.).

W związku z informacją o niedopłacie z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody za drugie półrocze 2011 roku W. T. udał się do administracji Osiedla (...) aby wyjaśnić podstawy naliczenia tak wysokiej niedopłaty. Uzyskał wówczas informację, że rozliczenie nastąpiło na podstawie odczytu liczników. Po tej rozmowie pracownicy spółdzielni zgłaszali się do W. T. proponując ustalenie terminu, w którym strony dokonają naocznego odczytu stanu liczników, jednak w terminach proponowanych przez pracowników spółdzielni ani M. O. ani W. T. nie udostępnili lokalu. Nie proponowali również innych terminów odczytu liczników stojąc na stanowisku, że byłoby to bezprzedmiotowe, skoro nie wyrażali zgodę na zamontowanie wodomierzy ani na rozliczanie zużycia wody na ich podstawie (k. 101 – odpis pisma z 18.07.2013, k. 140-141 - zeznania świadka A. H., k. 175 – zeznania pozwanego W. T.).

Do dnia zamknięcia rozprawy M. O. i W. T. nie złożyli w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej pisemnej reklamacji co do odczytu wodomierzy (k. 142 - zeznania świadka A. H., okoliczność bezsporna).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków A. H., L. Z. i E. P., które uznał za spójne i wzajemnie ze sobą korespondujące oraz na podstawie powołanych wyżej dokumentów, których autentyczność i treść nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Odnośnie rozliczenia za wodę Sąd zważył, że powódka wielokrotnie wzywała pozwanych do udostępnienia jej lokalu nr (...) przy ul. (...) w celu wspólnego zweryfikowania prawidłowości działania zamontowanych wodomierzy oraz dokonanych na ich podstawie odczytów, czego pozwani jednak do dnia zamknięcia rozprawy nie uczynili. W tym zakresie Sąd uznał poprzez odpowiednie zastosowanie art. 248 § 1 k.p.c. w związku z art. 293 k.p.c., że pozwani nie mogli skutecznie powołać się na prawo odmowy przedstawienia liczników a skoro konsekwentnie takie stanowisko zajmowali, to sami narazili się na ryzyko ustalenia wyników odczytu wodomierzy na podstawie odczytów dostępnych powódce drogą radiową. Niezależnie od powyższego pozwani nie wskazali żadnych przyczyn odmowy uiszczenia niedopłaty z tytułu zużycia wody za okres IV kwartału 2010 roku oraz za okres od 01 stycznia do 29 marca 2011 roku, skoro rozliczenie za ten okres zostało wykonane według akceptowanych przez nich zasad, gdyż nie było jeszcze wówczas zamontowanych wodomierzy.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej u.s.m.) obowiązek wobec spółdzielni uczestniczenia w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokali istnieje z mocy prawa i obciąża członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali (ust. 1), osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali (ust. 1 ¹), członków spółdzielni będących właścicielami lokali (ust. 2) i właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni (ust. 4). Członkowie spółdzielni przywołane obowiązki wypełniają przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu, osoby niebędące członkami spółdzielni uiszczają opłaty na takich samych zasadach, z tą różnicą, że członkowie uczestniczą ponadto w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi (art. 4 ust. 1-5). Do kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości spółdzielni w częściach przypadających na poszczególne lokale przykładowo składają się koszty centralnego ogrzewania, dostaw wody zimnej i ciepłej, wywozu nieczystości, ogrzewania, eksploatacji dźwigów osobowych, wpłaty na fundusz remontowy i termomodernizacyjny. Do ustanawiania reguł, według których opłaty te są naliczane, uprawniona jest spółdzielnia, co wynika z zawartego w powołanym w art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych odesłania do postanowień statutu. Stosownie do art. 4 ust. 6 u.s.m. za powyższe opłaty odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu.

Sąd uznał zatem, że pozwana M. O. ponosi odpowiedzialność za opłaty związane z utrzymaniem i eksploatacją lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. stosownie do art. 4 ust. 1 u.s.m., przy czym jest to odpowiedzialność solidarna z pozwanym W. T. jako osobą stale zamieszkująca w tym lokalu, na podstawie art. 4 ust. 6 tej ustawy. Pozwani przyznali, że W. T. w okresie objętym pozwem zamieszkiwał w lokalu.

Spośród kosztów wymienionych w art. 4 nie było sporu co do kwoty należnej z tytułu bieżących opłat oraz rozliczenia centralnego ogrzewania za sezon 2010/2011 i odsetek od tych kwot (saldo z tytułu należności bieżących wynosiło 1.791,65 zł, odsetki 411,87 zł, zaległość z tytułu rozliczenia centralnego ogrzewania wynosiła 61,76 zł, odsetki 0,30 zł). Łącznie z tych tytułów powód dochodził kwoty 2.265,58 zł, co do której pozwana M. O. uznała powództwo a pozwany W. T. wnosił o oddalenie powództwa z powodu braku podstawy prawnej, wskazując, że nie łączy go z powódką żaden stosunek prawny. Mając na względzie treść art. 4 ust. 1 i 6 u.s.m. Sąd uznał, że odpowiedzialność pozwanych za zapłatę tej kwoty jest solidarna.

Zasadniczą kwestią sporną w niniejszej sprawie było jednak to, czy pozwani powinni ponosić koszt montażu wodomierzy oraz koszt zużycia ciepłej i zimnej wody obliczony na ich podstawie, skoro nie wyrazili zgody na ich zamontowanie.

Zgodnie z art. 6 ust. 5 i 8 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 roku o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkiem wielolokalowym, a umowa o dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie umowy zawartej między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a właścicielem lub zarządcą budynku, to właściciel lub zarządca takiego budynku wielolokalowego jest uprawniony do zainstalowania wodomierzy przy wszystkich punktach czerpalnych wody w danym budynku. Osoba korzystająca z lokalu jest wówczas obowiązana udostępnić mu lokal w celu zainstalowania wodomierzy oraz dokonywania ich odczytów, legalizacji, konserwacji i wymiany.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że lokal pozwanych znajduje się w budynku wielolokalowym zarządzanym przez powodową spółdzielnię, która jest także stroną umowy o dostarczanie do tego budynku wody i to ze spółdzielnią a nie przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym rozliczają się z tytułu zużycia wody osoby uprawnione do lokali. Wobec powyższego na podstawie powołanych wyżej przepisów powód miał uprawnienie do montażu wodomierzy przy wszystkich punktach czerpalnych wody w budynku przy ul. (...) w W., w tym w lokalu zajmowanym przez pozwanych, a pozwani na tej samej podstawie mieli obowiązek mu to umożliwić. Należy przy tym podkreślić, że uprawnienie powoda wynikało wprost z ustawy a jego realizacja nie była uzależniona od uzyskania zgody pozwanej M. O..

Sąd uznał zatem, że ustalenia w zakresie kosztów związanych z rozliczeniem zużycia wody dostarczanej do lokalu mogą być oparte na odczycie liczników zainstalowanych na zlecenie powódki. Wobec stanowiska pozwanych w zakresie ewentualnego udostępnienia lokalu dla sprawdzenia i odczytu wodomierzy Sąd uznał za zasadne oparcie wyliczeń w tym zakresie do dnia 29 marca 2011 roku zgodnie z regułami dotychczasowymi a od tej daty na podstawie odczytów dokonanych na zlecenie powódki, z przyczyn omówionych wyżej. Należność z tytułu rozliczenia zużycia wody wyniosła łącznie 5.757,05 zł a odsetki 332,17 zł. Za podstawę prawną odpowiedzialności solidarnej pozwanych za zapłatę tych kwot Sąd również przyjął art. 4 ust. 1 i 6 u.s.m.

Mając powyższe Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku zasądzając od pozwanych na rzecz powoda solidarnie kwotę 8.354,80 zł (1.791,65 zł + 411,87 zł+ 61,76 zł + 0,30 zł + 5.757,05 zł + 332,17 zł). Dalsze odsetki ustawowe od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty zasądzono na podstawie art. 481 §§ 1 i 2 k.c. w związku z art. 482 § 1 k.c.

Wobec uznania przez M. O. w piśmie z dnia 22 lipca 2013 roku powództwa co do kwoty 2.265,85 zł, Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. w stosunku do tej pozwanej nadał wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności co do powyższej (pkt 2 wyroku).

Koszt montażu wodomierzy nie należał natomiast do kosztów eksploatacji i utrzymania lokalu, zatem w tym zakresie podstawą odpowiedzialności pozwanych nie mógł być art. 4 u.s.m.

Powołana wyżej ustawa z dnia 7 czerwca 2001 roku o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków nie reguluje kwestii, kto ma ponosić koszt zakupu i montażu wodomierzy. W tym zakresie Sąd uznał, że wobec braku przepisu szczególnego zastosowanie winna mieć zasada ogólna regulująca kwestię majątkowe pomiędzy spółdzielnią a jej członkami wyrażona w art. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze. Zgodnie z powyższym przepisem majątek spółdzielni - rozumiany w kategoriach ekonomicznych a nie cywilnoprawnych – jest prywatną własnością jej członków, przez co rozumieć należy, że wszelkie koszty ponoszone przez spółdzielnię de facto ponoszone są przez właścicieli zarządzanych przez nią lokali, m.in. w formie ponoszonych przez nich opłat. Skoro zatem spółdzielnia nie działa „sama dla siebie”, ale w imieniu i na rzecz swoich mieszkańców, a jej działalność finansują mieszkańcy lokali, to brak jest podstaw do uznania, że koszt zakupu i montaży wodomierzy w poszczególnych lokalach ma obciążać spółdzielnię, gdyż prowadziłoby to do wniosku, że obciąża on wszystkich pozostałych członków.

W ocenie Sądu taka sytuacja odpowiada konstrukcji opisanej w art. 752 i n. k.c., to jest należy przyjąć, że powódka dokonując montażu wodomierzy w lokalu pozwanej prowadziła sprawę pozwanej bez jej zlecenia. Żądanie zwrotu wydatków poniesionych przy prowadzeniu sprawy znajdowało zatem uzasadnienie w treści art. 753 § 2 zd. 2 k.c. zgodnie z którym, jeżeli prowadzący cudzą sprawę bez zlecenia działał zgodnie ze swoimi obowiązkami, może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowiązań, które zaciągnął przy prowadzeniu sprawy. Żądanie zwrotu wydatków było uzasadnione, mimo że pozwana nie akceptowała działań powoda, bowiem stosownie do art. 754 k.c. kto prowadzi cudzą sprawę wbrew wiadomej mu woli osoby, której sprawę prowadzi, nie może żądać zwrotu poniesionych wydatków i odpowiedzialny jest za szkodę, chyba że wola tej osoby sprzeciwia się ustawie lub zasadom współżycia społecznego. W realiach niniejszej sprawy powodowa spółdzielnia była uprawniona do zainstalowania wodomierzy a stanowisko pozwanej, która nie wyrażała na to zgody, sprzeciwiało się ustawie z dnia 7 czerwca 2001 roku o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków.

Sąd uznał zatem żądanie zwrotu kosztów zakupu i montażu wodomierzy za uzasadnione, lecz jedynie w stosunku do pozwanej M. O.. W świetle powołanych wyżej przepisów nie było bowiem podstawy do przyjęcia solidarnej odpowiedzialności pozwanego W. T., któremu nie przysługuje prawo do lokalu a jedynie w nim zamieszkuje. Ponadto zobowiązanie do zwrotu kosztów zakupu i montażu wodomierzy miało charakter bezterminowy. Termin spełnienia świadczenia przypadał zatem, zgodnie z art. 455 k.c., po wezwaniu zobowiązanego do zapłaty. W niniejszej sprawie powódka pismem datowanym 17 sierpnia 2012 roku skierowała do pozwanej wezwanie do zapłaty, obejmujące również koszt zakupu i montażu wodomierzy. Data doręczenia pisma została odnotowana w sposób budzący wątpliwości co do miesiąca, w którym nastąpiło doręczenie. Niewątpliwie jednak wezwanie do zapłaty zostało doręczone pełnomocnikowi pozwanej W. T. przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie, bowiem egzemplarz pisma z potwierdzeniem odbioru został dołączony do pozwu (k. 11). Wobec powyższego Sąd uznał, że nie było podstaw do zasądzenia kwoty 9,51 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty należnej jako zwrot kosztów zakupu i montażu wodomierzy. Sąd uznał, że niewątpliwą datą doręczenia wezwania do zapłaty jest dopiero data wniesienia pozwu wraz z załączonym dowodem doręczenia i na podstawie art. 481 §§ 1 i 2 k.c. od tej daty zasądził odsetki od kwoty 302,40 zł.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 100 zd. 2 w związku z art. 98 § 1 k.p.c. Mając na względzie, że powód uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania Sąd w całości zasądził od pozwanych na jego rzecz zwrot kosztów procesu. Na koszty te złożyły się opłata sądowa od pozwu w kwocie 300 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.200 zł zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Zarządzenie – odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powódki i pełnomocnikowi pozwanych.