Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)z/s w L.wniosła
o wydanie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu B. W.i zasądzenie od pozwanego kwoty 600,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11.06.2004 r., do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa stwierdziła, że na podstawie cesji wierzytelności z dnia 28.09.2012 r. przejęła od firmy (...) + (...) S.A. prawo do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu świadczenia usług z tytułu wystawionych not obciążeniowych dotyczących niezwróconego przez abonenta sprzętu będącego własnością cedenta. Pozwany nie uregulowała swojego zadłużenia wynikającego z not obciążeniowych. W pozwie wskazano wartość przedmiotu sporu zgodnie z częściowym wykazem wierzytelności do umowy cesji z dnia 28.09.2012 r.

W dniu 11.09.2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie
w elektronicznym postępowaniu upominawczym wydał postanowienie, którym przekazał sprawę do Rozpoznania tutejszemu Sądowi z uwagi na brak podstaw do wydania nakazu zapłaty.

Pozwany B. W. w odpowiedzi na pozew podniósł zarzut przedawnienia roszczeń wynikających z przedłożonych przez stronę powodowa not obciążeniowych i wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W toku postępowania dowodowego u s t a l o n o n a s t ę p u j ą c y
s t a n f a k t y c z n y:

W dniu 25.09.2012 r. zawarta została pomiędzy (...)z/s w L.a (...)S.A. z/s w W.umowa
o przelew wierzytelności, obejmująca notę obciążeniową z dnia 11.05.2004 r. opiewająca na kwotę 600,00 zł tytułem odszkodowania za sprzęt: terminal cyfrowy. Przygotowała też zawiadomienie kierowane do pozwanego o w/w cesji wierzytelności.

/dowód:

duplikat umowy cesji wierzytelności z dnia 28.09.2012 r. – k. 16 v.,

zawiadomienie o cesji wierzytel-ności – k. 14 v. ;

częściowy wykaz wierzytelności do umowy o przelewie wierzytelności
z dnia 28.09.2012 r. – k. 15;

Sąd zważył:

Pozwany kwestionował prawidłowości dokonania przelewu wierzytelności
z dnia 28.09.2012 r. ze względu na to, iż nazwa firmy wskazanej w częściowym wykazie wierzytelności nie jest tożsama z nazwą firmy figurującą pod podanym przez powoda numerem KRS. Pozwany przyznał jednak, iż łączyła go
z pierwotnym wierzycielem Canal + Cyfrowy umowa i faktu tego nie kwestionuje. Skutecznie natomiast podniósł zarzut przedawnienia.

Pierwszorzędną kwestią do rozstrzygnięcia o żądaniu pozwu było ustalenie, czy roszczenie strony powodowej o zapłatę należności z tytułu umowy abonamentowej uległo przedawnieniu.

W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd w swoim rozstrzygnięciu wziął pod uwagę dowody przedstawione przez stronę powodową i dał im wiarę.

Drugą istotną kwestia, która wymagała ustalenia w niniejszej sprawie było ustalenie terminu przedawnienia, jaki będzie miał zastosowanie w niniejszej sprawie.

Jak wynika z charakteru stosunku prawnego łączącego pierwotnego wierzyciela z pozwanym, zawarta przez nich umowa o świadczenie usługi telewizyjnej miała charakter roszczenia związanego z prowadzeniem przez operatora telewizyjnego działalności gospodarczej. W związku z powyższym
w niniejszej sprawie zastosowanie ma art. 118 kc.

Przepis ten stanowi, iż termin przedawnienia roszczeń wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń okresowych oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, roszczenia następcy prawnego wierzyciela przedawniły się w czerwcu 2007 r. a pozew
w sprawie wydania przeciwko pozwanemu nakazu zapłaty został złożony do Sądu po upływie tego terminu.

Istota przedawnienia polega na tym, że po upływie określonego
w ustawie terminu, ten przeciwko któremu kieruje się roszczenie (dłużnik), może uchylić się od jego zaspokojenia (art. 117 kc). W aspekcie procesowym oznacza to, że w razie skutecznego skorzystania przez dłużnika (pozwanego) z zarzutu przedawnienia i uchylenia się od zaspokojenia roszczenia, nie może ono być skutecznie dochodzone w postępowaniu sądowym, co obliguje sąd do oddalenia powództwa.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

Orzeczenie o kosztach ma swoje uzasadnienie w treści art. 98 k.p.c.