Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. w (...) Centrum (...) w W.

przeciwko A. P. i M. K.‑P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych A. P. i M. P. solidarnie na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w (...) Centrum (...) w W. kwotę 101.303,06 zł (słownie: sto jeden tysięcy trzysta trzy złote 6/100) wraz z odsetkami umownymi od kwoty 84.805,72 zł od dnia 17 października 2013 r. do dnia zapłaty, naliczanymi każdorazowo według zmiennej stopy procentowej obowiązującej w Banku (...) S.A. stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, które to odsetki na dzień 17 października 2013 r. wynosiły 16% w stosunku rocznym;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanych A. P. i M. P. solidarnie na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. w (...) Centrum (...) w W. kwotę 4.241 zł (słownie: cztery tysiące dwieście czterdzieści jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  wyrok jest zaoczny w stosunku do pozwanej M. P..

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. I C 68/14

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) SA w W. pozwem w postępowaniu nakazowym domagał się orzeczenia nakazem zapłaty, aby pozwani A. P. i M. P. zapłacili solidarnie na rzecz powoda kwotę 101.303,06 zł wraz z umownymi odsetkami od kwoty 84.805,72 zł od dnia 31.01.2013 r. do dnia zapłaty, wskazując iż odsetki umowne są zmienne, naliczane wg zmiennej stopy procentowej obowiązującej w Banku (...) SA przewidzianej dla wierzytelności postawionych w stan natychmiastowej wymagalności stanowiące każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, która na dzień sporządzania pozwu wynosiła 16% w stosunku rocznym.

Wniósł powód też o zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazywał powód, iż powyższej kwoty domaga się od pozwanych tytułem spłaty zadłużenia wynikającego z kredytu, który pozwani otrzymali od powoda na podstawie umowy z dnia 31.01.2013 r. (...). (...). KR. (...).

Powstałe zadłużenie pozwanych z tytułu tego kredytu zostało stwierdzone dokumentami urzędowymi w postaci dwóch wyciągów z ksiąg powodowego Banku (...)/2013 z dnia 17.10.2013 r. i nr (...) z dnia 17.10.2013 r.

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, na podstawie zarządzenia sędziego z dnia 19.02.2014 r. sprawa została skierowana do rozpoznania w trybie zwykłym (k. 23v).

Pozwani A. P. i M. P., nie złożyli odpowiedzi na pozew.

Pozwany A. P. na rozprawie w dniu 24.06.2014r. (k. 44 akt) wniósł o oddalenie powództwa, wskazując iż druga stroną tego postępowania obok niego jest jego żona, która nie brała udziału w sprawie, z uwagi na chorobę.

Pozwana M. P. nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił:

Pozwany A. P. i M. P. posiadają wymagalne zadłużenie w powodowym banku z tytułu umowy (...). (...). KR. (...) z dnia 31.01.2013r. NR (...) w łącznej kwocie 101.303,06 zł.

Na to wymagalne zadłużenie składają się:

- należność główna w wysokości 84.805,72 zł;

- odsetki za okres od 31.01.2013r. do 16.10.2013 r. w wysokości 16.407,34 zł;

- prowizja i opłaty bankowe w wysokości 90 zł;

- dalsze należne odsetki od dnia 17.10.2013r. do dnia całkowitej spłaty należności głównej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, aktualna wysokość stopy, według której naliczane są odsetki wynosi 16% w stosunku rocznym.

dowód: wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) WI (...) z dnia 17.10.2013r. dotyczący zadłużenia A. P. i wyciąg z ksiąg bankowych nr (...) WI (...) z dnia 17.10.2013 r. dotyczący zadłużenia M. P. – k.8-9 akt.

Sąd zważył:

Powództwo, poza częścią dotyczącą odsetek za okres od 31.01.2013 r. do 16.10.2013 r., należało uwzględnić.

Pozwani w żaden sposób nie ustosunkowali się do twierdzeń zawartych w pozwie.

W tej sytuacji Sąd- mając na uwadze przepis art. 230 kpc w myśl którego gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach sąd, mając na uwadze wynik całej rozprawy, może fakty te uzać za przyznane – stwierdził, iż pozwani przyznali fakt zawarcia umowy kredytowej z powodowym Bankiem w dniu 31.01.2013 r. oraz wysokość wymagalnego zadłużenia wynikającego z tego kredytu. Tym bardziej, iż okoliczności te wynikają wprost z wyciągu z ksiąg bankowych powodowego Banku (...)/2013 i nr (...).Co prawda dokumenty te w związku ze zmianą prawa bankowego, które zostało zmienione na mocy ustawy z dnia 19.04.2013 r. o zmianie prawa bankowego (…) (Dz. U. 2013 777) tj. dodanie do art. 95 ust. 1, ust. 1a o treści: moc prawna dokumentów, o których mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym – nie stanowią już w tym postępowaniu dokumentu urzędowego, a jedynie dokument prywatny. Niemniej jednak dokument ten potwierdza fakt, iż takie wymagalne zadłużenie pozwanych z tytułu umowy o kredyt odnawialny z dnia 31.01.2013 r., zostało zapisane w księgach rachunkowych banku.

W tym stanie rzeczy, skoro pozwani nie kwestionowali roszczenia dochodzonego pozwem tak co do samej zasady jak i do wysokości powództwo wobec niewykonania przez pozwanych zobowiązania wynikającego z umowy o kredyt odnawialny z dnia 31.01.2013 r. należało uwzględnić na podstawie art. 471 kc, za wyjątkiem odsetek za okres od 31.01.2013 r. do 16.10.2013 r. Z dołączonych bowiem do pozwu dokumentów w postaci dwóch wyciągów z ksiąg bankowych wynika iż wymagalne zadłużenie pozwanych wyliczone na dzień 17.10.2013 r. obejmowało skapitalizowane odsetki za okres 31.01.2013 r. do 16.10.2013 r. w wysokości 16.4047,34 zł. Brak więc było podstaw do zasądzenia odsetek od należności głównej za ten okres i w tym zakresie sąd powództwo oddalił.

Z uwagi na to, iż pozwane M. P., w żaden sposób nie ustosunkowała się do twierdzeń zawartych w pozwie na podstawie art. 339 kpc wydany w stosunku do niej wyrok, jest wyrokiem zaocznym.

W ocenie Sądu brak było podstaw do oddalenia powództwa z uwagi na to, iż w rozprawie w dniu 24.06.2014 r. nie brała udział pozwana M. P.. Pozwany A. P. (mąż pozwanej) złożył co prawda na rozprawie zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza sądowego potwierdzającego niezdolność pozwanej do stawiennictwa w sądzie na rozprawie w dniu 24.06.2014 r. z uwagi na jej stan zdrowia. Jednakże należy podnieść, iż stawiennictwo stron na tej rozprawie nie było obowiązkowe, a pozwana nie złożyła wniosku o odroczenie rozprawy z uwagi na swój zły stan zdrowia uniemożliwiający jej osobiste stawienie się w sądzie. Po za tym swoje ewentualne zastrzeżenia co do zasadności roszczenia objętego pozwem, pozwana mogła zgłosić na piśmie – z czego również zrezygnowała.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art 100 kpc w zw. z art. 98 kpc tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, powódka bowiem uległa tylko w nieznacznej części, bo jedynie co do roszczenia odsetkowego za okres od 31.01.2013 r. do 16.10.2013 r. Konsekwencją przegrania procesu przez pozwanych jest obowiązek zwrotu powodowi kosztów procesu, który ten poniósł w związku z wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie. Koszty te stanowią opłatę od pozwu w wysokości 4.241 zł

Na oryginale właściwy podpis.