Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 3 lipca 2014 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler

po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2014 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. S.

przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Szefa Wojskowego Zarządu Infrastruktury w Poznaniu

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 16 maja 2014 roku, sygn. akt: XII C 4/14

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zwolnić powódkę od kosztów sądowych częściowo, a mianowicie od opłaty sądowej od pozwu ponad uiszczoną już kwotę 500,00 zł (słownie: pięćset złotych).

SSA Jerzy Geisler

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie opłaty od pozwu w wysokości 5.200,00 zł. Uzasadniając rozstrzygnięcie wskazał, że powódka, mimo wezwania, nie uzupełniła złożonego wniosku, zatem nie zaistniała możliwość całościowego przeanalizowania jej sytuacji finansowej. Sąd I instancji wskazał przy tym, że powódka po raz pierwszy wystąpiła o zapłatę części dochodzonego roszczenia w 2005 roku, zatem od tego czasu mogła gromadzić oszczędności na koszty związane z wytoczeniem niniejszego procesu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę oraz zwolnienie jej od opłaty sądowej od pozwu ponad kwotę 500,00 zł, ewentualnie o jego uchylenie. Podniosła, iż nie otrzymała żadnej korespondencji z Sądu, wzywającej ją do uzupełnienia braków złożonego przez nią wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Podkreśliła również, że dane wymagane przez Sąd były załączone do pisma z dnia 26 lutego 2014 roku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powódki zasługiwało na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego brak odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie stał na przeszkodzie jego merytorycznemu rozpoznaniu. Prowadząc gospodarstwo domowe wraz z mężem skarżąca dysponuje miesięcznie dochodami w wysokości ok. 3.000,00 zł. Z kwoty tej pokrywa wydatki związane z bieżącym utrzymaniem dwuosobowej rodziny oraz koszty eksploatacyjne, wynikające z użytkowania domu. Powódka szczegółowo wyliczyła, jakie wydatki i z jakiego tytułu ponosi (k. 17), przy czym wysokość tych kosztów nie budzi istotnych zastrzeżeń w świetle zasad doświadczenia życiowego. Z przedstawionego zestawienia wynika, że powódka, ponosząc stałe wydatki, związane z utrzymaniem swojej rodziny, ma niewielką możliwość czynienia oszczędności na koszty sądowe.

Biorąc przy tym pod uwagę fakt, iż zarówno skarżąca, jak i jej mąż są emerytami, trudno zakładać, że mogliby oni uzyskiwać jakiekolwiek dodatkowe dochody. W tych okolicznościach obciążanie powódki obowiązkiem uiszczenia opłaty sądowej od pozwu ponad uiszczoną już kwotę 500,00 zł byłoby nieuzasadnione.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżone postanowienie, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., w sposób opisany w sentencji.

SSA J. Geisler