Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Witek

Protokolant: Ewelina Tomoń

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa (...)1 (...)w W.

przeciwko B. Ż., T. Ż.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych B. Ż.i T. Ż.na rzecz strony powodowej (...)1 (...)w W.kwotę 144 986,52 zł (sto czterdzieści cztery tysiące dziewięćset osiemdziesiąt sześć złotych 52/100) z ustawowymi odsetkami od dnia 14.10.2013r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanych na rzecz strony powodowej kwotę 5 413 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

3.  nie obciąża pozwanych kosztami postępowania w pozostałym zakresie.

Sygn. akt I C 144/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)1 (...)z siedzibą w W.domagała się zasądzenia od pozwanych B. Ż.i T. Ż.kwoty 144 986,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu oraz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu podała, że dnia 29 maja 2012 r., na podstawie przelewu wierzytelności, stała się nabywcą wierzytelności wynikającej z umowy o kredyt z dnia 22 października 2004 r. zawartej między Bankiem (...) S.A. w W. (pierwotnym wierzycielem) a pozwanymi B. Ż. i T. Ż., którzy mimo zobowiązania nie regulowali rat kredytu w ustalonych terminach. Dodatkowo strona powodowa zaznaczyła, że na sumę zadłużenia składała się należność główna w kwocie 102 319,13 zł, odsetki ustawowe naliczone od kwoty należności głównej za okres od dnia 30 maja 2012 r. do dnia 7 października 2013 r. w kwocie 18 039 zł, odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 24 293,03 zł oraz koszty naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 335,36 zł.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 22 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie o sygn. akt (...)nakazał B. Ż.i T. Ż., aby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu solidarnie zapłacili na rzecz (...)1 (...) z siedzibą w W.kwotę 144 986,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 14 października 2013 r. oraz kwotę 5 413 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania albo aby wnieśli w tymże terminie sprzeciw.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwani B. Ż. i T. Ż. podkreślili, że nie kwestionują faktu powstania zadłużenia względem pierwotnego wierzyciela Banku (...) S.A. w W. oraz dokonania przelewu wierzytelności na rzecz strony powodowej dnia 29 maja 2012 r. Wskazali zaś na swoje aktualne, ograniczone możliwości finansowe pozwalające im na spłatę zadłużenia jedynie w wysokości po 400 zł miesięcznie i stwierdzili, że na poczet zadłużenia zapłacili dnia 12 lipca 2012 r. kwotę 1 500 zł. Wyrazili w końcu gotowość zawarcia ugody, deklarując zamiar spłaty zadłużenia w kwocie po 400 zł miesięcznie.

.

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 27 marca 2014 r. strona powodowa stwierdziła, że wpłata w wysokości 1 000 i w wysokości 500 zł została zaliczona odpowiednio na poczet zadłużenia, jednak od chwili wniesienia pozwu nie odnotowano żadnych dalszy wpłat. Dodatkowo Fundusz zgodził się zawrzeć ugodę, zgodnie z którą dochodzona w sprawie należność obejmująca należność główną, odsetki i koszty procesu zostanie zasądzona i rozłożona na raty w miesięcznej wysokości nie mniejszej niż 3 500 zł. Natomiast kwota miesięcznej raty w wysokości 400 zł nie pokryłaby nawet odsetek naliczanych w skali miesiąca.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny:

Dnia 22 października 2004 r. Bank (...) S.A.w W.zawarł B. Ż.i T. Ż.umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego (...)w ramach programu bankowości osobistej A., która następnie dnia 2 lutego 2007 r. została zastąpiona umową rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego P.w ramach programu bankowości prywatnej P.. Umową o kredyt odnawialny z dnia 8 lutego 2007 r., zmienioną następnie aneksem nr (...) Bank (...) S.A.w W.udzielił B. Ż.i T. Ż.kredytu odnawialnego do łącznej kwoty 100 000 zł. Dnia 31 stycznia 2012 r. Bank (...) S.A.w W.wezwał B. Ż.i T. Ż.do zapłaty kwoty 118 482,62 zł, z czego kwota należności głównej wynosiła 102 319,13 zł.

(dowód: umowa z dnia 22.10.2004 r. k. 58-67, umowa z dnia 2.02.2007 r. k. 68-74, umowa o kredyt odnawialny z dnia 8.02.2007 r. wraz z aneksami i wnioskami k. 75-102, wezwanie do zapłaty k. 103-106).

Dnia 29 maja 2012 r. Bank (...) S.A. w W. wystawił wyciąg z ksiąg bankowych przeciwko dłużnikom B. Ż. i T. Ż. na kwotę 127 877,44 zł.

(dowód: wyciąg z ksiąg bankowych k. 57).

Umową sprzedaży wierzytelności z dnia 29 maja 2012 r. (...)1 (...) z siedzibą w W.nabył od Banku (...) S.A.w W.wierzytelność przysługującą Bankowi względem B. Ż.i T. Ż.w wysokości 127 947,52 zł.

(dowód: umowa sprzedaży wierzytelności wraz z aneksem nr (...) k. 37-45, spis wierzytelności k. 49-56).

Dnia 12 lipca 2012 r. T. Ż.uiścił na rzecz (...)1 (...) z siedzibą w W.kwotę 1 000 zł i kwotę 500 zł tytułem spłaty zadłużenia.

(dowód: potwierdzenie wpłaty k. 120).

Bezsporne było, że powyższe wpłaty zostały zaliczone na poczet zadłużenia małżonków Ż..

W sprawie bezsporne było ponadto, że na sumę zadłużenia B. Ż. i T. Ż. względem wierzyciela w łącznej wysokości 144 986,52 zł, składała się należność główna w kwocie 102 319,13 zł, odsetki ustawowe naliczone od kwoty należności głównej za okres od dnia 30 maja 2012 r. do dnia 7 października 2013 r. w kwocie 18 039 zł, odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 24 293,03 zł oraz koszty naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 335,36 zł.

Poza sporem było również, że B. Ż. i T. Ż. posiadają na utrzymaniu dwójkę dzieci, zaś ich sytuacją majątkowa jest trudna.

Sąd zważył, co następuje:

Strona powodowa (...)1 (...)z siedzibą w W.domagała się od pozwanych B. Ż.i T. Ż.zasądzenia kwoty 144 986,52 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu tj. od dnia 14 października 2013 r.

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie nie budziło wątpliwości Sądu, że pozwani B. Ż.i T. Ż.zawarli z Bankiem (...) S.A.w W.dnia 8 lutego 2007 r. umowę o kredyt odnawialny, zmienioną następnie aneksem nr (...), na podstawie której zaciągnęli kredyt w łącznej kwocie 100 000 zł. Uprzednio natomiast dnia 22 października 2004 r. strony zawarły umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego (...)w ramach programu bankowości osobistej A., zastąpioną dnia 2 lutego 2007 r. przez umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego P.w ramach programu bankowości prywatnej P.. W świetle zgromadzonych dowodów z dokumentów w postaci umowy o kredyt odnawialny wraz z aneksami i wnioskami oraz dokumentów w postaci wezwania do zapłaty i wyciągu z ksiąg bankowych, którym Sąd w pełni przydał walor wiarygodności, nie budziło wątpliwości, iż wartość zadłużenia B. Ż.i T. Ż.względem Banku (...) S.A.w W.na dzień 29 maja 2012 r. stanowiła wartość 127 877,44 zł, z czego kwota należności głównej wynosiła 102 319,13 zł.

W świetle regulacji art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania, a wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. W konsekwencji nabycie przez (...)1 (...) z siedzibą w W., na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 29 maja 2012 r., wierzytelności przysługującej Bankowi (...) S.A.w W.względem B. Ż.i T. Ż.w wysokości 127 947,52 zł z tytułu umowy o kredyt z dnia 22 października 2004 r., ocenić należało za skuteczne.

Jednocześnie stwierdzić należało, iż strona powodowa nabywając skutecznie wierzytelność przysługującą Bankowi (...) S.A. w W. wobec pozwanej mogła zgodnie z prawem naliczać dalsze odsetki za zwłokę w wysokości określonej treścią stosunku prawnego łączącego pozwanych i Bank (...) S.A. w W.. Ponieważ Bank ustalił karne odsetki umowne to strona powodowa była uprawniona do naliczania takich odsetek od kwoty kapitału, zaś od kwoty skapitalizowanych odsetek - naliczania odsetek ustawowych albowiem zgodnie z art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa.

W konsekwencji na łączną kwotę żądania w wysokości 144 986,52 zł, składała się należność główna w kwocie 102 319,13 zł, odsetki ustawowe naliczone od kwoty należności głównej za okres od dnia 30 maja 2012 r. do dnia 7 października 2013 r. w kwocie 18 039 zł, odsetki umowne naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 24 293,03 zł oraz koszty naliczone przez pierwotnego wierzyciela w kwocie 335,36 zł.

Zważyć przy tym należy, że pozwani nie kwestionowali faktu powstania zadłużenia względem pierwotnego wierzyciela Banku (...) S.A. w W. oraz faktu dokonania przelewu wierzytelności na rzecz strony powodowej dnia 29 maja 2012 r., dodatkowo nie podważali wartości odsetek.

B. Ż. i T. Ż. podnosili fakt częściowej spłaty wymagalnej wierzytelności do łącznej kwoty 1 500 zł. Spłata zadłużenia w tej części została jednak przez stronę powodową uwzględniona przy wyliczeniu wierzytelności dochodzonej pozwem. Nadto pozwani wskazywali na gotowość zawarcia ugody, których warunków strona powodowa nie zaakceptowała czyniąc niemożliwym jej zawarcie.

Przy rozpoznaniu sprawy Sąd, w oparciu o przepis art. 503§1 k.p.c. i 217 § 2 i 3 k.p.c., pominął jako spóźnione zarzuty zgłoszone przez pozwanych ograniczenia na mocy art. 357 ¹ k.c. wysokości zobowiązania do wysokości należności jaką strona powodowa zapłaciła za nabycie przedmiotowej wierzytelności oraz wysokości naliczanych odsetek do wartości naliczanej od ceny za jaką strona powodowa nabyła przedmiotową wierzytelność, a także oddalenia powództwa w pozostałym zakresie jako naruszającego zasady współżycia społecznego. Małżonkowie Ż. bowiem już w uzupełnieniu sprzeciwu z dnia 19 marca 2014 r. mieli sposobność podniesienia wymienionych zarzutów. Niewątpliwie więc ich zarzuty w tej części były spóźnione . Z tych samych względów oddaleniu podlegały również zgłoszone przez pozwanych w piśmie procesowym z dnia 28 kwietnia 2014 r. wnioski dowodowe.

Reasumując powództwo należało uznać za zasadne w całości zarówno co do roszczenia głównego, jak i odsetek, co skutkowało orzeczeniem jak w pkt. 1 sentencji orzeczenia.

Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w treści art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wobec powyższego Sąd w punkcie 2 wyroku zasądził od pozwanych jako strony, która przegrała sprawę kwotę 5 413 zł tytułem zwrotu kosztów procesu stronie powodowej. Kwota w tym zakresie obejmowała opłatę od pozwu w kwocie 1 813 zł i koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3 600 zł.

W przedmiocie kosztów sądowych nie uiszczonych przez stronę powodową orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. (pkt 3 sentencji wyroku). Biorąc bowiem pod uwagę sytuację majątkową i możliwości zarobkowe pozwanych, Sąd nie obciążył ich w ogóle kosztami sądowymi.