Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 r. na rozprawie w N.

sprawy z powództwa (...) (Luxembourg) S.A. z siedzibą w Luxembourg

przeciwko C. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego C. J. na rzecz strony powodowej (...) (Luxembourg) S.A. z siedzibą w Luxembourg kwotę 1.132,35 zł (jeden tysiąc sto trzydzieści dwa złote i trzydzieści pięć groszy) z ustawowymi odsetkami liczonymi od 22 maja 2013 r. do dnia zapłaty,

II.  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami postępowania.

Strona powodowa (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg w pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 22 maja 2013 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego C. J. kwoty 1.132,35 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 22 maja 2013 r. do dnia zapłaty. Domagała się także zasądzenia od pozwanego kosztów sądowych w kwocie 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł oraz innych kosztów (w tym 0,54 zł tytułem opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności).

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że wierzytelność dochodzona przez nią od pozwanego wynika z braku zapłaty przez pozwanego za korzystanie z usług telekomunikacyjnych (w tym usług telewizji kablowej) świadczonych przez (...) S.A. na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (w tym usług telewizji kablowej). Strona powodowa wskazała, że nabyła wierzytelność, której dochodzi w tym postępowaniu na podstawie umowy o przelew wierzytelności zawartej z poprzednim wierzycielem. Na wartość przedmiotu sporu tj. kwotę 1.132,35 zł składa się suma należności z poszczególnych tytułów oraz odsetki naliczone na dzień poprzedzający złożenie pozwu, których to odsetek strona powodowa żąda od pozwanego na podstawie art. 482 § 1 k.c. W pozwie strona powodowa wskazała jakie należności - w jakiej wysokości, kiedy wymagalne i stwierdzone jaką fakturą składają się na żądanie pozwu. Wskazano także wysokość odsetek liczonych od poszczególnych należności składającej się na żądanie pozwu. Strona powodowa wskazała, że wysłała pozwanemu wezwanie do dobrowolnej zapłaty całej należności żądanej pozwem. Mimo poinformowania o zmianie wierzyciela i wezwania do dobrowolnej zapłaty pozwany do czasu wniesienia pozwu nie przesłał powodowi żadnej odpowiedzi i nie spełnił świadczenia. Dochodzona należność jest bezsporna, jako że pozwany nie kwestionował otrzymanych faktur za usługi telekomunikacyjne w postępowaniu reklamacyjnym lub też reklamacje pozwanego nie zostały uwzględnione przez operatora. Zgodnie zaś z art. 107 ustawy Prawo telekomunikacyjne z 16.07.2004 r. pozwany nie jest obecnie uprawniony do kwestionowania faktur wystawionych przez operatora.

W dniu 30 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał w sprawie VI Nc-e (...) nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym zasądzono od pozwanego na rzecz strony powodowej całą należność żądaną pozwem z odsetkami i kosztami procesu w kwocie 210,54 zł.

Pozwany C. J. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie w sprawie VI Nc-e (...) wniesionym dnia 9 sierpnia 2013 r. (k. 8) zaskarżył nakaz zapłaty w całości. Domagał się umorzenia zadłużenia w kwocie 1.132,35 zł. Wskazał, że znajduje się w bardzo ciężkiej sytuacji rodzinnej, podał, że jego dochód to zasiłek rehabilitacyjny w wysokości 1.169,62 zł, zajęty przez komorników. Podał, że jego żona jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, a oboje mają na utrzymaniu troje małoletnich dzieci: A., M. i M.. Podał, że komornik zajął jego nieruchomość.

Strona powodowa (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg w piśmie i pozwie wniesionym dnia 11 grudnia 2013 r. (k. 19 -22) podtrzymała stanowisko zawarte w pierwotnym pozwie. Domagała się zasądzenia od pozwanego kosztów procesu w kwocie 237,44 zł w tym: 30 zł z tytułu opłaty sądowej, 180 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego, 0,54 zł tytułem opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności, 9,90 zł tytułem kosztów sporządzenia odpisów pozwów i kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Strona powodowa (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg w odpowiedzi na sprzeciw z dnia 11 grudnia 2013 r. (k. 27-28) wniosła o jego oddalenie i podtrzymała żądanie pozwu w całości. Podtrzymała twierdzenia zawarte w pozwie. Nadto wskazała, że umowa zawarta przez pozwanego z poprzednim wierzycielem (...) S. A. została wypowiedziana przez (...) S. A. z uwagi na rażące naruszenie przez pozwanego postanowień w części dotyczącej warunków spłaty zawartych w umowie telekomunikacyjnej. Strona powodowa podniosła, że trudna sytuacja materialna nie ma wpływu na zasadność dochodzonego roszczenia, pozwany mógł bowiem przewidzieć, że koszty związane z udzieleniem usługi mogą być dla niego za wysokie. Decydując się pomimo tego na podpisanie umowy i korzystanie ze środków udostępnionych przez (...) S. A. pozwany musi się liczyć z konieczności zapłaty za zaciągnięte zobowiązania. Strona powodowa podniosła, że zła sytuacja finansowa pozwanego, stanowiąca podstawę do zwolnienia go od uiszczenia kosztów sądowych, nie wyczerpuje sama w sobie przesłanek zastosowania art. 102 k.p.c., a przepis ten, z uwagi na swój szczególny charakter nie może być wykładany rozszerzająco. Zła sytuacja finansowa nie uzasadnia odstąpienia od obciążenia kosztami poniesionymi przez przeciwnika, o ile nie zachodzą dodatkowe, szczególne okoliczności, w świetle których obciążenie kosztami procesowymi mogłoby zostać uznane za niesłuszne. Strona przegrywająca powołując się na złą sytuację materialną, aby móc skorzystać z dobrodziejstwa jakie daje przepis art. 102 k.p.c. powinna wykazać, że jej zła sytuacja finansowa jest skutkiem okoliczności lub wydarzeń, których nie mogła przewidzieć, ani uniknąć.

Na rozprawie w dniu 19 marca 2014 r. (k. 73-74) pozwany C. J. wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na jego ciężką sytuację rodzinną i finansową. Podał, że nie ma już prądu, wody i domu. Od września 2013 r. jest bez środków do życia, nie dostał renty i odwołał się do sądu pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany C. J. zawarł z (...) S. A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych (w tym usług dostępu do Internetu).

Dowód: fakt bezsporny

W dniu 2 września 2010 r. (...) S. A. za świadczone pozwanemu C. J. usługi telekomunikacyjne wystawiła fakturę VAT nr (...) w której obciążono C. J. opłatą za usługi telekomunikacyjne w kwocie 161,78 zł brutto, płatną do 16.09.2010 r. W dniu 4 października 2010 r. (...) S. A. za świadczone pozwanemu C. J. usługi telekomunikacyjne wystawiła fakturę VAT nr (...) w której obciążono C. J. opłatą za usługi telekomunikacyjne w kwocie 121,66 zł brutto, płatną do 18.10.2010 r. Tego samego dnia (...) S. A. wystawiła też notę odsetkową, w której obciążyła pozwanego odsetkami za nieterminowe wpłaty należności z faktur płatnych do 19.04.2010 r., 18.05.2010 r., 16.06.2010 r., 18.07.2010 r., 16.08.2010 r. w łącznej wysokości 10,09 zł, płatną do 18.10.2010 r. W dniu 2 listopada 2010 r. (...) S. A. za świadczone pozwanemu C. J. usługi telekomunikacyjne wystawiła fakturę VAT nr (...) w której obciążono C. J. opłatą za usługi telekomunikacyjne w kwocie 153,29 zł brutto, płatną do 16.11.2010 r. W dniu 2 grudnia 2010 r. (...) S. A. za świadczone pozwanemu C. J. usługi telekomunikacyjne wystawiła fakturę VAT nr (...) w której obciążono C. J. opłatą za usługi telekomunikacyjne w kwocie 107,54 zł brutto, płatną do 16.12.2010 r. W dniu 5 stycznia 2011 r. (...) S. A. za świadczone pozwanemu C. J. usługi telekomunikacyjne wystawiła fakturę VAT nr (...) w której obciążono C. J. opłatą za usługi telekomunikacyjne w kwocie 108,42 zł brutto, płatną do 19.01.2011 r. W dniu 2 lutego 2011 r. (...) S. A. za świadczone pozwanemu C. J. usługi telekomunikacyjne wystawiła fakturę VAT nr (...) w której obciążono C. J. opłatą za usługi telekomunikacyjne w kwocie 108,42 zł brutto, płatną do 16.02.2011 r. W dniu 7 marca 2011 r. (...) S. A. obciążyła pozwanego C. J. opłatami wyrównawczymi w kwocie 89,68 zł, płatnymi do 21 marca 2011 r.

Łącznie na podstawie faktur oraz not pozwany C. J. był zobowiązany do zapłaty na rzecz (...) S. A. kwoty 860,88 zł.

Dowód: faktury VAT, nota odsetkowa, nota obciążeniowa k. 56-63

Dnia 22 stycznia 2013 r. sporządzona została umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy (...) S. A. z siedzibą w W. jako zbywcą oraz (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. jako nabywcą W § 1 umowy strony oświadczyły, że przedmiotem umowy jest przeniesienie na zbywcę wymagalnych wierzytelności określonych w § 2 umowy. W § 2 umowy zbywca oświadczył, że w stosunku do podmiotów (dłużników) wymienionych w załączniku nr 1 do umowy sporządzonym na płycie CD i w formie pisemnej przysługują mu wierzytelności z tytułu zawarcia z dłużnikami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, obejmujące należności główne, opłaty wyrównawcze i odsetki.

Dnia 25 stycznia 2013 r. sporządzony został aneks nr (...) do umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z pomiędzy (...) S. A. z siedzibą w W. jako zbywcą oraz (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. i (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg. W umowie tej jej strony postanowiły, że nabywcą wierzytelności opisanych w umowie z dnia 22 stycznia 2013 r. stanie się (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg.

Do umowy dołączono wyciąg z listy wierzytelności, z którego wynika, że należności dłużnika to należności z wyżej opisanych opisanych faktur

W dniu 22 stycznia 2013 r. (...) S. A. sporządziła pisemne zawiadomienia skierowane do C. J.. W zawiadomieniu tym wskazano, że zgodnie z dyspozycją art. 509 i nast. k.c. w na mocy umowy z dnia 22.01.2013 r. firma ta dokonała przelewu przysługującej od pozwanej wierzytelności na rzecz (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg. W piśmie tym wskazano, że przelana wierzytelność stanowi kwotę 860,68 zł powiększona o odsetki.

Dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z 22.01.2013 r. wraz z aneksem nr (...) oraz wyciągiem z listy wierzytelności k. 35-41, zawiadomienie o przelewie k. 53.

W dniu 21 lutego 2013 r. strona powodowa (...) (Luxembourg) S. A. z siedzibą w Luxembourg wezwała na piśmie pozwanego C. J. do zapłaty kwoty 1.107,81 zł z tytułu usług telekomunikacyjnych świadczonych przez (...) S.A. w terminie 7 dnia od doręczenia wezwania.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 21.02.2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania k. 54-55

Pozwany C. J. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. 30 grudnia 2012 r. powód miał wypadek w pracy – przywalił go dach przy rozbiórce. Pozwany w wyniku wypadku doznał wstrząśnienia mózgu, pęknięcia aorty, złamania żeber, odmy płucnej. Wykonano mu zabieg operacyjny na aorcie, w szpitalu pozwany był przez 3 tygodnie, następnie pozwany do pół roku przebywał na zwolnieniu chorobowym, a później 3 miesiące na świadczeniu rehabilitacyjnym. ZUS odmówił pozwanemu przyznania prawa do renty, a obecnie sprawa o rentę dla pozwanego toczy się w sądzie. Pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną, która jest również bezrobotna. Mają na utrzymaniu troje dzieci: jedno w wieku 18 lat, a bliźniaczki w wieku 12 lat. Pozwany posiada inne zadłużenia na kwotę ok. 90.000 zł. Wobec pozwanego prowadzone jest postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy SR w Nysie A. U. w sprawie II Km 3109/11, gdzie wierzycielem jest (...) Bank (...). W sprawie tej prowadzona jest egzekucja z nieruchomości.

Komornik Sądowy przy SR w Brzegu J. P. w sprawie Km 957/13 dokonał zajęcia zasiłku chorobowego przysługującego pozwanemu C. J. w sprawie z wniosku wierzyciela T. Sprzedaż sygn. akt Km 957/13.

Dowód: przesłuchanie pozwanego k. 74, pisma ze spraw egzekucyjnych k. 8-9

W tym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.

Roszczenie strony powodowej zasługuje na uwzględnienie w całości.

Strona pozwana przyznała istnienie wierzytelności strony powodowej dochodzonej w przedmiotowym postępowaniu, a wynikającej z braku zapłaty za świadczenie usług telekomunikacyjnych przez (...) S.A. na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych i jej wysokość.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty. Od wskazanego nakazu zapłaty pozwany wniósł sprzeciw podnosząc w nim, że domaga się umorzenia sprawy z uwagi na jego ciężką sytuację majątkową. Pozwany w sprzeciwie nie zaprzeczył, że miał z (...) S.A. zawartą umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Pozwany nie zaprzeczył twierdzeniom strony powodowej zawartym w pozwie, zatem zgodnie z art. 230 k.p.c. należało je uznać za udowodnione.

Zgodnie z art. 230 k.p.c., gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. W art. 230 k.p.c. mowa jest o tzw. faktach milcząco przyznanych ( qui tacet consertire videtur). Kodeks postępowania cywilnego, w związku z wszczętym postępowaniem nakłada na pozwanego obowiązek wdania się w spór (art. 221 k.p.c.), a nadto złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej dotyczących okoliczności faktycznych (art. 210 § 2 k.p.c.). Wprawdzie ustawa formułuje powinności z art. 210 § 2 k.p.c. i art. 221 k.p.c. jako obowiązki, lecz w istocie są to ciężary procesowe, co oznacza, że strona może je wypełnić, lecz nie można jej do tego zmusić. Jednak gdy strona nie wypełnia spoczywających na niej powinności, musi liczyć się z prawnymi konsekwencjami, ponieważ ustawa pozwala sądowi uznać za przyznane fakty, co do których nie wypowiedziała się strona przeciwna, a mogła to uczynić (wyrok SA w Rzeszowie z dnia 9 stycznia 1998 r., I ACa 345/97, OSA 1998, z. 11-12, poz. 53).

Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez stronę powodową i pozwanego dokumentów. Pozwany przyznał także okoliczności wskazane w pozwie. Natomiast sytuację majątkową i osobistą pozwanego ustalono na podstawie dowodu z jego przesłuchania. Sytuacja majątkowa i osobista pozwanego C. J. w niniejszej sprawie nie może skutkować oddaleniem powództwa. Pozwany był zobowiązany zapłacić na rzecz poprzedniego wierzyciela za świadczone mu usługi telekomunikacyjne.

Mając powyższe na względzie należało orzec jak w wyroku

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadnione jest treścią art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył pozwanego kosztami postępowania poniesionymi przez stronę powodową mimo uwzględnienia powództwa, mając na uwadze jego bardzo ciężką sytuację majątkową i rodzinną. Pozwany C. J. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. 30 grudnia 2012 r. powód miał wypadek w pracy - przywalił go dach przy rozbiórce. Pozwany w wyniku wypadku doznał wstrząśnienia mózgu, pęknięcia aorty, złamania żeber, odmy płucnej. Wykonano mu zabieg operacyjny na aorcie, w szpitalu pozwany był przez 3 tygodnie, następnie pozwany do pół roku przebywał na zwolnieniu herbowym, a później 3 miesiące na świadczeniu rehabilitacyjnym. ZUS odmówił pozwanemu przyznania prawa do renty, a obecnie sprawa o rentę dla pozwanego toczy się w sądzie. Pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną, która jest również bezrobotna. Mają na utrzymaniu troje dzieci: jedno w wieku 18 lat, a bliźniaczki w wieku 12 lat. Pozwany posiada inne zadłużenia na kwotę ok. 90.000 zł. Wobec pozwanego prowadzone jest postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego przy SR w Nysie A. U. w sprawie II Km 3109/11, gdzie wierzycielem jest (...) Bank (...). W sprawie tej prowadzona jest egzekucja z nieruchomości.

Komornik Sądowy przy SR w Brzegu J. P. w sprawie Km 957/13 dokonał zajęcia zasiłku chorobowego przysługującego pozwanemu C. J. w sprawie z wniosku wierzyciela T. Sprzedaż sygn. akt Km 957/13.

Warto tu także przytoczyć stanowisko Sądu Najwyższego z uzasadnienia postanowienia z dnia 14 września 2012 r. (I UZ 86/12, LEX nr 1228427) gdzie stwierdzono, ze podstawę do zastosowania art. 102 k.p.c. stanowią konkretne okoliczności danej sprawy przekonujące o tym, że w danym przypadku obciążenie strony przegrywającej kosztami procesu na rzecz przeciwnika byłoby niesłuszne, niesprawiedliwe. Stanowią je zarówno fakty związane z samym procesem, jak i leżące poza nim, a dotyczące sytuacji życiowej, stanu majątkowego stron, które powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. Zdaniem Sądu obciążenie pozwanego kosztami postępowania byłoby w jego sytuacji sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pozwany bowiem stracił dochody i jego sytuacja majątkowa znacznie się pogorszyła bez własnej winy – uległ bowiem wypadkowi przy pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.