Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V .2 Ka 710/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec

Sędziowie: SSO Sławomir Klekocki (spr.)

SSO Olga Nocoń

Protokolant: Monika Maj

w obecności Wandy Ostrowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2015 r.

sprawy:

S. P. /P./

syna H. i B.

ur. (...) w R.

oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 kk i art. 217 § 1 kk

w związku z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 6 listopada 2014 r. sygn. akt IX K 561/14

I.zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, iż:

-ustala, że oskarżony dopuścił się także znęcania fizycznego,

-z kwalifikacji prawnej przypisanego czynu eliminuje art. 217§1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

-z podstawy wymiaru kary eliminuje art. 11 § 3 kk,

II.w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt V.2 Ka 710/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 6 listopada 2014 r. wydanym w trybie art. 387 kpk Sąd Rejonowy w Rybniku sygn. akt IX K 561/14 uznał oskarżonego S. P. za winnego tego, że w okresie od stycznia 2013 roku do 11 lutego 2014 roku w miejscu zamieszkania w R., ul. (...) znęcał się psychicznie nad żoną M. P. oraz dziećmi A. P. i B. P. w ten sposób, że wielokrotnie będąc w stanie nietrzeźwości wszczynał awantury, podczas których wyzywał pokrzywdzonych słowami wulgarnymi i obelżywymi, poniżał, groził pobiciem oraz utrudniał spoczynek nocny, przy czym w dniu 30 grudnia 2013 roku w trakcie awantury naruszył nietykalność cielesną swojej córki A. P. poprzez szarpanie i wykręcanie jej rąk oraz szarpanie za włosy, tj. o czyn z art. 207 § 1 kk i art. 217 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy art. 207 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Na mocy art. 69 § 1 i § 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 lat tytułem próby.

Nadto na zasadzie art. 73 § 1 kk oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego oraz na zasadzie art. 72 § 1 pkt 5 i 8 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu oraz powstrzymywania się od naruszania dóbr osobistych pokrzywdzonych M. P., A. P. i B. P..

Zgodnie z art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 roku Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 180 złotych i wydatki poniesione od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w kwocie 390 złotych.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator zaskarżając wyrok w całości na korzyść oskarżonego zarzucając obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 11 § 2 kk poprzez jego błędne zastosowanie jako kumulatywną kwalifikację czynów zarzucanych oskarżonemu z art. 207 § 1 kk i art. 217 § 1 kk w sytuacji, gdy w przedmiotowej sprawie czyn zabroniony znęcania się pochłania występek naruszenia nietykalności cielesnej z art. 217 § 1 kk. W oparciu o ten zarzut prokurator wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego niezmienionej kary i środków karnych za przestępstwo zakwalifikowane z art. 207 § 1 kk.

UZASADNIENIE

Apelacja prokuratora zasługuje na uwzględnienie. Sąd Rejonowy, jak sam przyznał w swojej apelacji prokurator, powielił błąd oskarżyciela z aktu oskarżenia i skazując S. P. przyjął kumulatywną kwalifikację z art. 207 § 1 kk i art. 217 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Wprawdzie spowodowanie przez znęcanie się skutku wykraczającego poza ramy znęcania się i wyczerpującego znamiona innego przestępstwa uzasadnia zastosowanie kumulatywnej kwalifikacji (np. naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, śmierć ofiary). Jednak niektóre zachowania, jak w niniejszej sprawie, składające się na znęcanie, mogą realizować ustawowe znamiona czynów zabronionych określonych w innych przepisach (np. 189, 190, 191, 216 i 217), jednakże w takich przypadkach mamy do czynienia ze zbiegiem pomijalnym, gdzie w grę wejdzie zasada konsumpcji (a przepisem konsumującym jest art. 207 kk). W tej kwestii wypowiedział się już Sąd Najwyższy (por. wyrok SN z dnia 30 kwietnia 1971, OSNKW 1971, nr 7-8, poz.121). Uznając w tym zakresie za zasadną apelację prokuratora Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż:

-ustalił, że oskarżony dopuścił się także znęcania fizycznego;

-z kwalifikacji prawnej przypisanego czynu wyeliminował art. 217 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

-z podstawy wymiaru kary wyeliminował art. 11 § 3 kk.

W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok Sąd Odwoławczy utrzymał w mocy, a o kosztach sądowych orzekł po myśli art. 624 § 1 kpk.