Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II S 4/15

POSTANOWIENIE

Dnia

12 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący

SSO Irena Dobosiewicz (spr.)

Sędziowie

SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2015 r.

w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi K. K.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym

bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy w(...)sygn. akt I Ns 503/10

p o s t a n a w i a :

oddalić skargę.

II S 4/15

UZASADNIENIE

WnioskodawczyniK. K.wniosła o stwierdzenie przewlekłości w zakresie postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w (...) o podział majątku w sprawie I Ns 503/10 w okresie po uchyleniu przez Sąd Okręgowy w Bydgoszczy postanowienia z dnia 15 lipca 2010r., sygn. akt II Ca 277/10 postanowienia Sądu Rejonowego w(...)z dnia 8 kwietnia 2010r., sygn. akt I Ns 306/08 w części dotyczącej punktu I podpunkt 3 i w punkcie I w części dotyczącej tuneli foliowych i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania temu Sądowi.

Domagała się nadto wydania zaleceń zmierzających do uniknięcia dalszej przewlekłości i usunięcia jej skutków, tak w piśmie jej pełnomocnika z 12 stycznia 2015r.

Prezes Sądu Rejonowego w(...)nie skorzystał z uprawnienia w trybie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki i nie ustosunkował się do skargi.

S ąd Okręgowy ustalił co następuje:

W dniu 16 września 2010r akta sprawy I Ns 306/08 obecnie I Ns 503/10 zostały, po rozpoznaniu apelacji zwrócone Sądowi Rejonowemu w (...) /k. 396 tom II/ .

W dniu 3 grudnia 2010r., na wniosek uczestnika postępowania Sąd Rejonowy dokonał sprostowania w postanowieniu z 8 kwietnia 2010r. oznaczenia numeru księgi wieczystej Kw (...).

W dni 1 lutego 2011r. przydzielono sprawę s. A. L. w dniu 24 stycznia 2011r., został wyznaczony na 10 lutego 2011r. termin rozprawy, na który wezwano wnioskodawczynię i uczestnika /k./ 417 akt/.

Wnioskodawczym stawiła się z pełnomocnikiem. Rozprawę Sąd Rejonowy odroczył na 10 marca 2011r. i wezwał zawnioskowanych przez wnioskodawczynię i uczestnika świadków /k. 427 akt tom II/ .

Pismem z 16 lutego 2011r. uczestnik zawnioskował kolejnych świadków, ale wobec braku podpisu pisma Sąd Rejonowy zobowiązał uczestnika do jego podpisania i złożenia odpisu pisma dla doręczenia pełnomocnikowi wnioskodawczym /k. 437/.

Z kolei pełnomocnik wnioskodawczym w dniu 17 lutego 2011r. / data wpływu 21 lutego 2011r./ sprecyzował tezę dowodową w przedmiocie słuchania jednego ze zgłoszonych świadków, zawnioskował też dowód z kolejnego świadka /k. 439 akt/

W dniu 23 lutego 2011r. Sąd Rejonowy skierował odezwę do Sądu Rejonowego w Nysie w przedmiocie odebrania zeznań od kilku zawnioskowanych świadków, wskazując tezy dowodowe /k. 443/

Na wyznaczonej na 10 marca 2011r. rozprawie Sąd dopuścił dowód z zeznań dwóch świadków, kolejnych dwóch świadków nie stawiło się - jeden usprawiedliwił nieobecność, drugi nie podjął wezwania, a następnie wyznaczył kolejny termin rozprawy na 26 kwietnia 2011r. na który wezwał kolejnych świadków /k. 452/.

W dniu 7 kwietnia 2011r. Sąd Rejonowy w Nysie zwrócił po wykonaniu odezwę /k. 469 akt/.

Na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2011r. Sąd Rejonowy odebrał zeznania od czterech obecnych świadków, następnie dopuścił dowód z opinii biegłego z dziedziny budownictwa i szacowania nieruchomości na okoliczność ustalenia wysokości nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika, w postaci domu mieszkalnego i budynku inwentarskiego, przy uwzględnieniu materiałów rozbiórkowych pochodzących z budynku mieszkalno - inwentarskiego stanowiącego majątek osobisty uczestnika / k. 486 akt/.

W zarządzeniu z dnia 1 lipca 2011r. do biegłego, wyznaczył Sąd 3-miesieczny termin do sporządzenia opinii i zobowiązał zainteresowanych do uiszczenia zaliczek po 1500 zł /k. 489/.

Akta zostały przesłane biegłemu 4 lipca21011r. /k. 494/.

Biegły sporządził opinię do 1 października 2011 r. i akta z opinią zwrócił w dniu 6 października 2011r. /k. 500/.

Sąd w dniu 10 października 2011r. zarządził doręczenie pełnomocnikowi wnioskodawczym i uczestnikowi odpisów opinii i wyznaczył 2-tygodniowy termin na złożenie ewentualnych zastrzeżeń i złożenie wniosku o wezwanie biegłego na rozprawę, a następnie wyznaczył rozprawę na 29 listopada 2011r.

Uczestnik złożył do opinii szereg zastrzeżeń i zawnioskował wezwanie biegłego na rozprawę, tak samo pełnomocnik wnioskodawczym złożył taki wniosek, wobec czego na wyznaczony już termin rozprawy Sąd wezwał biegłego, który na rozprawie podtrzymał opinię

/k. 565-567 akt/.

Sąd na rozprawie nie uwzględnił wniosku pełnomocnika wnioskodawczym o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, wyznaczył kolejny termin rozprawy na 14

lutego 2012r. / z informacji pełnomocnika wynikało, że dopiero w tym terminie będzie obecna wnioskodawczym/ i wezwał zainteresowanych do osobistego stawiennictwa /k. 567 akt/.

Uczestnik w dniu 27 stycznia 2012r. ustanowił swoim pełnomocnikiem adw. G. M. /k. 572/, który wniósł o zniesienie terminu rozprawy celem zapoznania się z aktami sprawy oraz złożył pismo procesowe, kwestionujące opinię biegłego A. I..

Po zniesieniu terminu, na rozprawie w dniu 6 marca 2012r. stawili się zainteresowani i ich pełnomocnicy, a Sąd wysłuchał wnioskodawczynię i uczestnika na okoliczność poniesionych na nieruchomość uczestnika nakładów. Nadto pełnomocnik wnioskodawczym ponowił wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii uzupełniającej oraz dowodu w celu ustalenia wartości tuneli foliowych i wyceny możliwych do uzyskania z nich pożytków za okres od rozwodu, z kolei pełnomocnik uczestnika wniósł o powołanie nowego biegłego w zakresie ustalenia powierzchni użytkowej i powierzchni piwnic i strychu w nieruchomości /k. 594/.

Sąd wyznaczył kolejny termin rozprawy na 12 kwietnia 2012r., na której pełnomocnik uczestnika zaproponował wnioskodawczym ugodowe zakończenie sprawy, ale wnioskodawczyni na zaproponowane warunki ugody nie wyraziła zgody, domagając się kwoty 300.000 zł tytułem spłaty /uczestnik zaproponował 80.000 zł /. Wobec podtrzymania wniosków dowodowych przez zainteresowanych Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłego z dziedziny rolnictwa na okoliczności wskazane w tezie dowodowej, zlecił wykonanie opinii biegłemu D. R. w terminie 6 tygodni /k. 611 i 614 akt/.

Biegły zwrócił akta w dniu 22 maja 2012r bez opinii, wskazując na brak zgody na dokonanie wizji wyznaczonej na 14 maja 2012r., wobec czego Sąd Rejonowy wyznaczył termin oględzin na 5 lipca 2012r. z udziałem Sądu, na który wezwał biegłego oraz zawiadomił pełnomocników / k. 649 akt/.

Uczestnik, a wcześniej jego pełnomocnik sprzeciwił się dopuszczeniu opinii na okoliczność określenia wysokości pożytków z tuneli foliowych w latach 2008-2012 z uwagi na ich wydzierżawienie /k. 651 -pismo z 26 czerwca 2012r./

W dniu 5 lipca 2012r. odbyły się oględziny tuneli foliowych

/k. 663-664 akt/.

W dniu 6 lipca 2012r. akta zostały przesłane do biegłego D. R. celem sporządzenia opinii w terminie 2 miesięcy /k. 679 akt/.

W dniu 14 sierpnia 2012r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o zabezpieczenie swoich roszczeń przez orzeczenie zakazu zbywania przez uczestnika nieruchomości położonej w T. (...)/k. 685/.

W dniu 20 sierpnia 2012r. biegły D. R. zwrócił akta z opinią, którą doręczono pełnomocnikom i zobowiązano ich do zajęcia w terminie 2 tygodni stanowiska /k. 698/.

Postanowieniem z 23 sierpnia 2012r. Sąd Rejonowy oddalił wniosek K. K.o udzielenie zabezpieczenia /k. 692/.

Sąd wyznaczył rozprawę na dzień 8 października 2012r., ale na wniosek pełnomocnika wnioskodawczym, wobec kolizji terminów, Sąd zniósł ten termin i kolejny wyznaczył na 18 października 2012r., na który wezwał biegłego, zgodnie z wnioskiem pełnomocników zainteresowanych.

Także ten termin został zniesiony - tym razem na wniosek pełnomocnik uczestnika /kolizja terminów rozpraw/ k. 715 akt/. Kolejny termin Sąd wyznaczył na 13 listopada 2012r.

Na rozprawie w dniu 13 listopada 2012r. Sąd przesłuchał biegłego D. R., następnie pełnomocnicy wnieśli o uzupełniające słuchanie zainteresowanych oraz wskazanego świadka, wobec czego Sąd odroczył rozprawę na 11 grudnia 2012r., wezwał zainteresowanych do osobistego stawiennictwa oraz zawnioskowanego świadka /k. 725/.

Z uwagi na chorobę pełnomocnika uczestnika Sąd odroczył sprawę na 29 stycznia 2013r., na którą wezwał jak na rozprawę na 11 grudnia 20l2r. /737/.

Na rozprawie w dniu 29 stycznia 2013r. Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków, a na kolejną rozprawę na 12 marca 2013r. wezwał zainteresowanych /k. 744-747 akt/.

Także w dniu 29 stycznia 2013r. na posiedzeniu niejawnym Sąd Rejonowy przyznał biegłemu D. R. wynagrodzenie k. 748/ Zażalenie na to postanowienie wniósł uczestnik i wnioskodawczym.

Na rozprawie w dniu 12 marca 2013r. Sąd przesłuchał wnioskodawczynię i uczestnika na okoliczności związane z tunelami foliowymi, rodzaju produkcji w tych tunelach i ilości rocznych plonów /k. 765-768/.

Sąd, wobec zażalenia na postanowienia z dnia 29 stycznia 2013r. przesłał w dniu 22 marca 2013r. akta do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, który postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013r. sygn. akt II Cz 239/13 uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania /k. 783-786/.

Akta zostały zwrócone Sądowi Rejonowemu w(...)w dniu 9 sierpnia 2013r. /k. 829 akt/

W dniu 22 sierpnia 2013r. Sąd Rejonowy rozstrzygnął o wynagrodzeniu dla biegłego D. R., i oddalił drugi już wniosek K. K.o zabezpieczenie jej roszczeń przez orzeczenie zakazu zbywania nieruchomości położonej w T. (...) /k. 831-832 i k 833/.

Wobec kolejnego wniosku wnioskodawczym o udzielenie zabezpieczenia z dnia 10 października 2013r. - tym razem przez obciążenie hipoteką przymusową opisanych we wniosku nieruchomości Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 17 października 2013r. udzielił zabezpieczenia przez obciążenie nieruchomości uczestnika hipoteką przymusową k. 839-894/. Uczestnik wniósł na powyższe zażalenie i akta sprawy zostały przesłane w dniu 19 grudnia 2013r. do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy /k. 915 akt/. Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2013r. Sąd Okręgowy w sprawie II Cz 1043/13 zażalenie uczestnika oddalił /k. 917-920 akt /.

Akta zostały zwrócone do Sądu Rejonowego w dniu 13 lutego 2014r. /k. 924 akt/.

Sąd Rejonowy wyznaczył na dzień 1 kwietnia 2014r. rozprawę, przy czym wobec wniosku pełnomocnika uczestnika /urlop zaplanowany i brak zgody uczestnika na pełnomocnika substytucyjnego/ termin został zniesiony i wyznaczony kolejny, na dzień 8 maja 2014r. Na rozprawie uczestnik zaproponował wnioskodawczym ugodowe zakończenie sprawy i zapłatę kwoty 90.000 zł i przekazanie pozostałości z tuneli foliowych, ale wnioskodawczym nie wyraziła na to zgody, domagając się spłaty w kwocie 220.000. Sąd nadto wysłuchał uczestnika wobec jego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i oddalił ten wniosek, nadto dopuścił wobec wniosku zainteresowanych kolejny już dowód z opinii biegłego z dziedziny rolnictwa na okoliczności wskazane w postanowieniu /k. 959 akt/.

W dniu 27 sierpnia 2014r. Sąd Rejonowy przesłał akta sprawy biegłemu S. T. celem sporządzenia opinii w terminie 3 miesięcy /k. 994/.

Po rozprawie - w okresie 26 sierpnia 2014r. Sąd Rejonowy rozstrzygał o zwolnieniu od kosztów sądowych wnioskodawczym, nadto zapoznał się z kilkoma pismami pełnomocnika uczestnika dotyczących konieczności usunięcia tuneli foliowych z wydzierżawianej nieruchomości/pisma k. 983-988 akt/.

W dniu 10 października 2014r. uczestnik złożył na rachunek depozytowy Sądu Rejonowego kwotę 220 000 zł wynikająca z postanowienia o zabezpieczeniu, wobec czego postanowieniem z dnia 27 października 2014r. Sąd Rejonowy stwierdził upadek zabezpieczenia /k. 1003 akt/.

W dniu 28 października 2014r. biegły zwrócił akta z opinią i Sąd wyznaczył termin rozprawy na dzień 12 lutego 2015r., wzywając na rozprawę biegłego oraz zawiadomił pełnomocników zainteresowanych /zarządzenie z dnia 17 grudnia 2014r. k. 1019 akt/.

S ąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga podlegała oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawą do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to jest konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia, co do istoty lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania (ust. 2).

Przez przewlekłość postępowania rozumie się w praktyce brak czynności zmierzających do rozstrzygnięcia, zachodzący dłużej niż jest to konieczne do rozważenia sprawy bądź zgromadzenia dowodów. Chodzi o to, by czynności zmierzające do wydania orzeczenia kończącego zabierały odpowiednią ilość czasu, to jest odbywały się bez zbędnej zwłoki. Taką zbędną zwłoką nie jest każdy upływ czasu, ale dopiero nadmierne odstępstwo od czasu zwykle koniecznego dla wykonania określonych czynności. Przewlekłość postępowania zachodzi wtedy tylko, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna (rażąca) i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy -postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 14 marca 2012r. II S 8/12, podobnie postanowienie tego Sądu z 12 marca 2012r. II S 5/12.

0 nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowania stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena powinna także uwzględniać obowiązek Sądu rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki wszystkich spraw wniesionych do Sądu, przy

zachowaniu zasady rozpoznania spraw według kolejności ich wpływu. Celem skargi jest przeciwdziałanie trwającej przewlekłości, zaś jej funkcją przede wszystkim wymuszenie nadania sprawie odpowiedniego, sprawnego biegu procesowego, Służy temu zarówno samo stwierdzenie wystąpienia przewlekłości w postępowaniu, jak i możliwości zlecenia podjęcia przez Sąd rozpoznający sprawę odpowiednich czynności w wyznaczonym terminie. Tak zdefiniowane zadanie skargi na przewlekłość postępowania nie może zostać zrealizowane w sytuacji, kiedy sprawnie przeprowadzone postępowanie zostało prawomocnie zakończone. — postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 6 lutego 2012r. III S 2/12, podobnie postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2012r, II OPP 4/12, 6 października 201 Ir. I OPP 70/11 i 16 czerwca 201 Ir. III SPP 14/11.

Nie można uznać a piori, że każde długotrwałe postępowanie jest prowadzone przewlekle. Pojęcie przewlekłości nie jest wprost zależne od długości toczącego się postępowania. Jedynie nadmierne odstępstwa od czasu koniecznego do wykonania określonych czynności sądowych mogą zostać uznane za tworzące stan nieuzasadnionej zwłoki. - postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 1 lutego 2012r. IIS 1/12.

Pojęcie przewlekłości postępowania nie jest zależne wprost od czasu trwania czynności procesowych, trzeba bowiem uwzględnić nade wszystko to, czy planowanie i przeprowadzenie czynności nie jest nadmiernie rozciągnięte w czasie i wyraźnie przedłużające tok czynności. Zawsze trzeba to odnosić do konkretnych realiów sprawy, przyjętego trybu postępowania i wypełniania ustawowych zadań przewidzianych dla danego postępowania. Muszą być także respektowane uprawnienia poszczególnych uczestników postępowania. Nie jest możliwe formułowanie konkretnych terminów o maksymalnym charakterze do zakończenia postępowania, zaś ocena, czy sprawę rozpoznano „w rozsądnym terminie", zależy od okoliczności konkretnej sprawy. Ocena ta winna uwzględniać następujące elementy : złożoność sprawy, znaczenie sprawy dla interesów skarżącego, zachowanie skarżącego i zachowanie się organu procesowego. Każdy z elementów badany jest oddzielnie, a dopiero następnie dokonuje się oceny ich łącznego efektu. -postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 5 stycznia 201 Ir. IIS 84/10.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że analiza akt sprawy I Ns 503/10 prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (...) prowadzi do wniosku, że pomimo iż postępowanie toczy się od momentu uchylenia i przekazania do ponownego rozpoznania 4 lata, to w sprawie absolutnie nie doszło do naruszenia prawa skarżącej do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnione zwłoki.

Nie ulega wątpliwości, iż wszystkie czynności, podejmowane przez Sąd Rejonowy, były niezbędne dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. Nie może z pola widzenia umknąć fakt, iż to zainteresowani wnioskowali o liczne dowody z opinii biegłych, bowiem w toku postępowania zostały dopuszczone aż trzy dowody z opinii biegłych. Akta do biegłego wysyłane były niezwłocznie po wyznaczeniu osoby biegłego, zaś termin zakreślany biegłym do wydania opinii był także rozsądny, uwzględniając przy tym przedmiot opinii.

W tym miejscu podnieść należy, że w istocie jedyny moment gdy sprawa „czekała" był moment od przekazania jej po rozpoznaniu apelacji we wrześniu 2010 roku do chwili przydzielenia osoby sędziego w 24 stycznia 2011 roku. Niezwłocznie jednak po jej przydzieleniu sędziemu referentowi ten 1 lutego 2011 r wyznaczył termin rozprawy na 10 lutego 2011r. Należy jednak podkreślić, iż w okresie od wpływu akt po rozpoznaniu apelacji rozpoznawany był wniosek uczestnika o sprostowanie postanowienia z 8 kwietnia 2010r dotyczącego oznaczenia numeru księgi wieczystej KW (...).

Od początku postępowania sędzia referent prowadził sprawę bez zbędnej zwłoki, wyznaczając kolejne terminy rozpraw średnio co 2 miesiące, choć odstęp pomiędzy pierwszą a drugą rozprawą wynosił zaledwie miesiąc, bowiem sprawa została odroczona na 10 marca 2011r. Z kolei sprawa z 10 marca 2011r. została odroczona na 26 kwietnia 2011r. Odraczanie terminów rozpraw następowało zaś z uwagi na kolejne wnioski dowodowe stron, w szczególności wnioskowanie kolejnych świadków, którzy nie zawsze stawiali się na wezwanie sadu. Przyczyną znoszenia terminów rozpraw były kolizje terminów po stronie pełnomocników, czy też zaplanowane urlopy tak pełnomocników - rozprawa, jak i stron. Tak na przykład odroczenie rozprawy z 29 listopada 2011r na 14 lutego 2012r wynikało z faktu, ze dopiero w tym terminie wnioskodawczym była dostępna. Ponowne zniesienie tego terminu i wyznaczenia na 6 marca 2012r wynikało zaś z faktu ustanowienia przez uczestnika pełnomocnika, który wnioskował o możliwość zapoznania się z aktami sprawy. Po tym terminie kolejny termin rozprawy wyznaczony został już an 12 kwietnia 2012r., kiedy to dopuszczono dowód z opinii kolejnego biegłego. Przekroczenie pierwotnego terminu zakreślonego do sporządzenia opinii (6 tygodni) wynikało z faktu niewyrażenia zgody na dokonanie wizji wyznaczonej na 14 maja 2012r. i dopiero wyznaczenie przez Sąd Rejonowy terminu oględzin na 5 lipca 2012r pozwoliła na ich przeprowadzenie.

Z kolei rozprawa wyznaczona pierwotnie na 8 października 2012r zniesiona została z uwagi na kolizję terminów wpierw pełnomocnika wnioskodawczym i wyznaczona na 18 października 2012r., który to termin został także zniesiony, tym razem z uwagi na kolizję pełnomocnika uczestnika i wyznaczono termin na 13 listopada 2012r. Z kolei termin

rozprawy wyznaczony na 11 grudnia 2012r odroczony został na 29 stycznia 20134r z uwagi na chorobę pełnomocnika uczestnika.

Z ustaleń dokonanych przez Sąd Okręgowy wynika, że akta sprawy, w związku z zażaleniem na postanowienie w przedmiocie wynagrodzenia biegłego znajdowały się w Sądzie Okręgowym od 22 marca 2013r do 9 sierpnia 2013r.. Ponownie akta znajdowały się w Sadzie Okręgowym w związku z zażaleniem uczestnika na postanowienie o zabezpieczeniu w okresie od 19 grudnia 2013r do 13 lutego 2014r.

Nie sposób też nie zauważyć, że po wysłaniu akt sprawy do trzeciego biegłego 27 sierpnia 2014r. toczyły się postępowania incydentalne związane ze zwolnieniem od kosztów wnioskodawczym, wcześniej też uczestnika. Ponadto Sąd zapoznawał się pismami pełnomocników, jak i orzekał o upadku zabezpieczenia w związku ze złożeniem kwoty 220.000 zł przez uczestnika na rachunek depozytowy Sądu. W dniu 28 października 2014r biegły zwrócił akta, a Sąd wyznaczył termin rozprawy na 12 lutego 2015r.

Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że brak w postępowaniu Sądu Rejonowego takich zaniechań lub działań, które prowadziłyby do nadmiernego przedłużenia postępowania. Także pracownicy sekretariatu wykonywali zlecone im czynności terminowo.

Podkreślić należy, że czynnikami, które spowodowały 4-letnie trwanie postępowania był przede wszystkim charakter sprawy, jej wielowątkowość związana z koniecznością ustalenia wartości majątku wspólnego, konieczność skorzystania z wiadomości specjalnych poprzez dopuszczenie dowodu z opinii biegłych, obszerne postępowanie dowodowe związane z koniecznością zgromadzenia dowodów zgłaszanych przez strony.

Poza tym nie bez znaczenia było i to, że niektóre czynności Sądu były skarżone, co spowodowało przedłużenie się trwającego postępowania.

Sąd Okręgowy pragnie wskazać, iż Sąd Rejonowy początkowo nakłaniał strony do ugody, co mogło znacznie skrócić postępowanie.

Reasumując powyższe, przedstawione rozważania prowadzą do wniosku, ze Sąd Rejonowy dołożył wszelkich starań, aby postępowanie toczyło się bez zbędnej zwłoki.

W związku z tym uznać należy, że nie nastąpiła przewlekłość postępowania, o jakiej mowa w art. 2 cyt. ustawy, dlatego na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004r., należało skargę oddalić.

Na koniec rozważań należy wskazać, ze skarżąca w złożonej skardze domagała się wydania Sądowi zaleceń co do dalszego prowadzenia sprawy w sposób należyty. Uwzględniając jednakże, że nie sprecyzowała w żadne sposób na czym owe zalecenia miałby polegać, mając nadto na uwadze sposób prowadzenia postępowania, oceniony przez Sąd

Okręgowy jako prawidłowy brak było podstaw do wydania Sądowi Rejonowemu zaleceń co do dalszego prowadzenia sprawy.