Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II Cz 612/14

POSTANOWIENIE

Dnia 23 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Irena Dobosiewicz

SO Tomasz Adamski

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa

F. G. i H. G.

przeciwko

I. K. i D. K.

o ochronę naruszonego posiadania

na skutek zażalenia powodów na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego w Tucholi z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie o sygn. akt: VI C 338/13

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  zasądzić od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Świeciu na rzecz adwokata D. L., prowadzącego Kancelarię Adwokacką w T. kwotę 73,80 zł (siedemdziesiąt trzy 80/100) uwzględniającą już podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodom w postępowaniu zażaleniowym.

sygn. akt: II Cz 612/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 8 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy w Świeciu VI Zamiejscowy Wydział Cywilny w Tucholi, w sprawie z powództwa F. G. i H. G. przeciwko I. K. i D. K. o ochronę naruszonego posiadania, odrzucił pozew (punkcie 1) oraz przyznał ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Świeciu adwokatowi D. L.z Kancelarii Adwokackiej w T. kwotę 191,88 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodom z urzędu (w punkcie 2 postanowienia).

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że powodowie – reprezentowani przez pełnomocnika procesowego ustanowionego z urzędu – domagali się przywrócenia posiadania nieruchomości położonej w O. przy ul. (...) podnosząc, że pozwani objęli w posiadanie nieruchomość wskazaną w pozwie na skutek bezprawnej licytacji sądowej. Tymczasem przed Sądem Rejonowym w Świeciu toczyło się postępowanie z powództwa powodów przeciwko pozwanym o naruszenie posiadania, które zakończyło się wydaniem wyroku, który na skutek wniesienia apelacji nie jest prawomocny. Sąd uznał, że skoro podstawa faktyczna i prawna powództwa w tamtej sprawie i w niniejszej sprawie jest tożsama, to zachodzą przesłanki przewidziane w art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. i pozew podlega odrzuceniu. O wynagrodzeniu pełnomocnika reprezentującego powodów z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 8 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli powodowie zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. poprzez uznanie, że sprawa która się toczy jest sprawą, która dotyczy tego samego roszczenia, a w konsekwencji wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest uzasadnione. Podzielić należy stanowisko Sądu pierwszej instancji, że z uwagi na zaistniałą tożsamość roszczenia pomiędzy niniejszą sprawą, a sprawą o sygn. akt: I C 666/13, zakończoną wydaniem nieprawomocnego wyroku przez Sąd Rejonowy w Świeciu z dnia 13 listopada 2013 r., w rozpoznawanej sprawie wystąpiła negatywna przesłanka procesowa wskazana w art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. nakazująca odrzucenie pozwu. Wskazać bowiem należy, że tożsamość roszczenia ma miejsce wówczas, gdy sąd ma w obu sprawach orzec o tym samym, dysponując tymi samymi faktami, które mają spowodować ocenę tego samego żądania i kiedy rozstrzygnięcie jednej ze spraw oznacza rozstrzygnięcie także drugiej (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21.11.2013 r., III CSK 43/13, LEX nr 1427740). Taka sytuacja niewątpliwie wystąpiła w obu powyższych sprawach, albowiem zarówno w tym postępowaniu, jak i w sprawie I C 666/13, powodowie domagali się przywrócenia naruszonego posiadania wskazując, że pozwani objęli w posiadanie nieruchomość na skutek bezprawnej licytacji. Z analizy akt nie sposób przyjąć, aby roszczenie powodów oparte było na innej podstawie faktycznej i prawnej, aniżeli w sprawie zakończonej w pierwszej instancji przed Sądem Rejonowym w Świeciu.

Reasumując, skoro w sprawie I C 666/13 zapadł już nieprawomocny wyrok, Sąd Rejonowy z powyższych względów prawidłowo odrzucił pozew w niniejszej sprawie, nawet jeżeli została ona wszczęta wcześniej, jak wskazuje pełnomocnik powodów w zażaleniu. W konsekwencji Sąd Okręgowy oddalił zażalenie uznając je za niezasadne (na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.). Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż powodowie byli w postępowaniu zażaleniowym reprezentowani przez pełnomocnika z urzędu, Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. L.kwotę 73,800 zł (wraz z podatkiem VAT) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z tego tytułu (na podstawie § 13 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 8 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu – t.j. Dz. U. 2013 r., poz. 461).