Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015r. w O.

sprawy z odwołania T. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania T. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 02.12.2014r. znak (...)

orzeka:

1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje T. C. prawo do emerytury począwszy od dnia 01.09.2014r.;

2. stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

UZASADNIENIE

W dniu 3.09.2014r. T. C. złożył w Oddziale ZUS w P. Inspektorat w P., wniosek o ustalenie uprawnień do wcześniejszej emerytury.

Po rozpoznaniu tego wniosku decyzją z dnia 2.12.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił T. C. prawa do tego świadczenia uznając, iż nie udowodnił on wymaganego 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

T. C. decyzję powyższą zaskarżył, wnosząc od niej odwołanie. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że nie zgadza się z decyzją ZUS, gdyż jako spawacz w szczególnych warunkach pracował w (...) w M., w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Oddziale w P., w (...) Zakład (...)/M., w (...) Publicznych O/C., w Państwowym Ośrodku (...) w P. i w (...)/P..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że T. C. nie spełnia warunków do przyznania wcześniejszej emerytury, o których mowa w art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż nie posiada wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, a jedynie 9 lat, 4 miesiące i 21 dni.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie T. C. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że podstawą do ubiegania się przez odwołującego o prawo do emerytury jest art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż urodził się on 8.12.1953r. Zgodnie z tymi przepisami prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 01.01.1949r., jeżeli:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa,

- w dniu 01.01.1999r. udowodnił 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Zasadniczo okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia lub w świadectwie pracy (tak: § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r.). Zgodnie jednak z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego możliwe jest wykazywanie okoliczności, od których zależy nabycie uprawnień, w postępowaniu przed sądem ubezpieczeń wszelkimi dowodami (wyrok SN z dnia 06.09.1995r., II URN 23/95, OSNP 1996/5/77, wyrok SN z dnia 02.02.1996r., II URN 3/95, OSNP 1996/16/239).

ZUS po analizie zgromadzonej w aktach dokumentacji uznał, że T. C. udowodnił na dzień 01.01.1999 r. okres pracy w szczególnych warunkach w ilości 9 lat, 4 miesięcy 21 dni. Odwołujący wywodził natomiast, że w szczególnych warunkach jako spawacz pracował również w (...) w M., w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Oddziale w P., w (...) S (...) Zakład (...)/M., w (...) Publicznych O/C., w Państwowym Ośrodku (...) w P. i w (...)/P..

Okres zatrudnienia w (...) od dnia 13.11.1972r. do 08.02.1973r. nie został odwołującemu zaliczony przez ZUS nie tylko do okresów pracy w szczególnych warunkach, ale również do ogólnego stażu pracy z uwagi na brak świadectwa pracy.

Sądowi udało się pozyskać dokumentację osobową odwołującego za ten okres zatrudnienia. Potwierdza ona w pełni, że T. C. w okresie od dnia 13.11.1972r. do 08.02.1973r. był zatrudniony w (...) Zakład nr (...) w M. na stanowisku spawacza (vide: podanie o przyjęcie do pracy na stanowisko spawacza, pismo o powierzeniu obowiązków spawacza z dniem 13.11.1972r., karta spawacza, opinie z 12.12.1975r. i 16.12.1975r. potwierdzające, że w okresie od 13.11.1972r. do 08.02.1973r. T. C. rzeczywiście był zatrudniony w (...) Zakład nr (...) w M. na stanowisku spawacza).

Dokumenty z akt osobowych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, tym bardziej, że w pełni korespondują one z zeznaniami odwołującego, który utrzymywał, że w (...) pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako spawacz.

Z powyższych względów Sąd uznał, że powyższy okres zatrudnienia T. C. w (...) w M. od dnia 13.11.1972r. do 08.02.1973r. (tj. 2 miesiące i 26 dni) należy odwołującemu zaliczyć zarówno do ogólnego stażu pracy, jak też stażu pracy w szczególnych warunkach.

Na okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w okresie od 03.03.1976r. do 28.12.1976r. odwołujący złożył jedynie ogólne świadectwo pracy z dnia 30.12.1976r., z którego wynika, że w okresie od 03.03.1976r. do 28.12.1976r. był on zatrudniony w (...) w C. na stanowisku spawacza. Sądowi nie udało się pozyskać akt osobowych odwołującego za sporny okres zatrudnienia. Zeznania odwołującego przesłuchanego w charakterze strony, który utrzymywał, że w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował się wyłącznie spawaniem, potwierdził w pełni świadek T. Z., który zeznał, że pracował w odwołującym w (...) na jednej hali. Świadek podał, że odwołujący był zatrudniony jako spawacz i pracował na cały etat, spawając elektrycznie ogrodzenia.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka i odwołującego, gdyż są one logiczne, spójne i korespondują z zapisami w ogólnym świadectwie pracy odwołującego.

Z powyższych względów Sąd uznał, że powyższy okres zatrudnienia T. C. w (...) w C. od 03.03.1976r. do 28.12.1976r. (tj. 9 miesięcy i 27 dni) należy odwołującemu zaliczyć do stażu pracy w szczególnych warunkach.

Na okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach w (...) w C. w okresie od 15.09.1978r. do 16.02.1980r. odwołujący złożył jedynie ogólne świadectwo pracy z dnia 12.02.1980r., z którego wynika, że w okresie od 15.09.1978r. do 16.02.1980r. był zatrudniony w tym zakładzie pracy na stanowisku spawacza. Sądowi nie udało się pozyskać akt osobowych odwołującego za sporny okres zatrudnienia. Zeznania odwołującego przesłuchanego w charakterze strony, który utrzymywał że w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował się wyłącznie spawaniem, potwierdził w pełni świadek M. G., który zeznał, że odwołujący pracował w (...) około 2 lat na stanowisku spawacza w pełnym wymiarze czasu pracy. Świadek podkreślił, że on był kierownikiem grupy robót i widywał odwołującego tylko przy spawaniu.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka i odwołującego, gdyż są one logiczne, spójne i korespondują z zapisami w ogólnym świadectwie pracy odwołującego.

Z powyższych względów Sąd uznał, że powyższy okres zatrudnienia T. C. w (...) w C. w okresie od 15.09.1978r. do 16.02.1980r. (tj. 1 rok, 5 miesięcy i 2 dni) należy odwołującemu zaliczyć do stażu pracy w szczególnych warunkach.

Na okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach w (...) P. odwołujący złożył również jedynie ogólne świadectwo pracy z dnia 30.06.1982r., z którego wynika, że w okresie od 21.02.1980r. do 30.06.1982r. był on zatrudniony w (...) w P. na stanowisku spawacza. Sądowi udało się pozyskać dokumentację osobową odwołującego za ten okres zatrudnienia. Potwierdza ona w pełni, że w tym okresie od 21.02.1980r. do 30.06.1982r. T. C. był zatrudniony na stanowisku spawacza (vide: podanie o przyjęcie do pracy w charakterze spawacza, skierowanie do pracy na wolne miejsce spawacza, umowa o pracę z 21.02.1980r., świadectwo pracy z 30.06.1982r.).

Dokumenty z akt osobowych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, tym bardziej, że w pełni korespondują z zeznaniami odwołującego, który utrzymywał, że w (...) w P. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako spawacz, gdzie spawał elektrycznie konstrukcje do wiat.

Z powyższych względów Sąd uznał, że powyższy okres zatrudnienia T. C. w (...) P. w okresie od 21.02.1980r. do 30.06.1982r. (tj. 2 lata, 4 miesiące i 9 dni) należy odwołującemu zaliczyć do stażu pracy w szczególnych warunkach.

Na okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach w Spółdzielni (...) w Oddziale w P. odwołujący złożył jedynie ogólne świadectwo pracy z dnia 24.01.1989r., z którego wynika, że w okresie od 19.11.1987r. do 23.01.1989r. był on zatrudniony w (...) w P. na stanowisku spawacza. Sądowi udało się pozyskać dokumentację płacową odwołującego za ten okres zatrudnienia, która nie wskazuje jednak na jakim stanowisku zatrudniony był odwołujący. Zeznania odwołującego, który utrzymywał, że w (...) w P. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako spawacz, gdzie spawał przyczepy i burty, potwierdził w pełni świadek Z. K., który zeznał, że odwołujący w (...) pracował wyłącznie jako spawacz, miał odrębne pomieszczenie, w którym spawał elementy przy samochodach, gównie burty do samochodów, które niszczyły się od nawozów. Świadek dodał, że odwołujący był zatrudniony na cały etat i zajmował się tylko spawaniem. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka i odwołującego, nie znajdując żadnych podstaw by kwestionować ich szczerość i zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy. Świadek to osoba obca dla odwołującego. Nie ma żadnego interesu w składaniu fałszywych zeznań. Ich zeznania wzajemnie się uzupełniają, tworząc logiczną całość. Świadek pracował razem z odwołującym, zatem posiadał wiedzę w przedmiocie charakteru jego pracy w spornym okresie.

Z powyższych względów Sąd uznał, że również ten okres zatrudnienia T. C. w (...) w P. w okresie od 19.11.1987r. do 23.01.1989r. (tj. 1 rok, 2 miesiące i 5 dni) należy odwołującemu zaliczyć do stażu pracy w szczególnych warunkach.

Reasumując powyższe Sąd doszedł do przekonania, że przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że jako pracę wykonywaną w szczególnych warunkach należy zaliczyć T. C. omówione powyżej okresy zatrudnienia w (...) w M., w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Pracy w Oddziale w P., w (...) Publicznych O/C., w Państwowym Ośrodku (...) w P. i w (...)/P. tj. łącznie okres 6 lat i 9 dni, w których to okresach T. C. wykonywał prace przy spawaniu elektrycznym i gazowym. Była to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Prace te wyszczególnione są w wykazie A dziale XIV poz. 12 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Po dołączeniu powyższych okresów do okresu uznanego przez ZUS w wymiarze 9 lat, 4 miesięcy i 21 dni, staż pracy w szczególnych warunkach odwołującego wynosi 15 lat i 5 miesięcy.

T. C.spełnił też wszystkie pozostałe przesłanki warunkujące nabycie uprawnień do wcześniejszej emerytury wynikające z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Na dzień 01.01.1999 r. udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący ponad 25 lat, osiągnął wiek 60 lat w dniu (...) i nie jest członkiem OFE (vide: dokumenty z akt emerytalnych).

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd w oparciu o art. 477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 2.12.2014r. i przyznał T. C. prawo do emerytury począwszy od dnia 1.09.2014 roku tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym odwołujący złożył wniosek o świadczenie.

Zgodnie z treścią art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd był zobowiązany, przyznając odwołującemu prawo do emerytury, do zamieszczenia z urzędu w sentencji wyroku rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego odnośnie do nieustalenia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji tj. zarówno przyznającego prawo do świadczenia, jak też jego brak (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.04.2010 roku, II UK 330/09, LEX 604220). W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do obciążenia organu rentowego odpowiedzialnością za nieustalenie wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania decyzji o przyznaniu odwołującemu prawa do wcześniejszej emerytury. ZUS nie dysponował bowiem niezbędnymi i wystarczającymi dokumentami pozwalającymi na uznanie pracy odwołującego w spornych okresach jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach. Dopiero na etapie postępowania sądowego po przeprowadzeniu stosownego postępowania dowodowego odwołujący w sposób niewątpliwy wykazał, że zgromadził wymagany ustawą 15 letni okres pracy w warunkach szczególnych. Z tych względów orzeczono jak w pkt. 2 wyroku.