Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VIII Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSO Jadwiga Siedlaczek (spr.)

Sędziowie: SO Małgorzata Kończal, SO Hanna Matuszewska

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi R. K.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

w sprawie Sądu Rejonowego w Brodnicy

sygn. akt I C 601/12

postanawia:

oddalić skargę.

UZASADNIENIE

R. K. w skardze z dnia 29 kwietnia 2013 r. wniósł o stwierdzenie, że w postępowaniu sądowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy w Toruniu w sprawie I C 601/12 nastąpiła przewlekłość postępowania oraz zażądał w związku z powyższym zasądzenia kwoty 10.000 zł.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, iż sprawa została wniesiona do Sądu Rejonowego w dniu 8 października 2010 r., natomiast do chwili obecnej nie ma rozstrzygnięcia, między innymi na skutek faworyzowania strony pozwanej. Skarżący podniósł, że przedmiotowa sprawa nie jest skomplikowana o czym świadczy wydanie przez Sąd Rejonowy w postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty już 21.XI.2012 r.; jednakże Sąd I instancji z niezrozumiałych względów przeniósł sprawę do „procedury sądowej”, rozszerzając postępowanie do „gigantycznych rozmiarów” i angażując w to dwa sądy. Z uwagi na powyższe w ocenie R. K. doszło do oczywistej przewlekłości postępowania, podczas gdy „sprawka” o kwotę 2 tys. zł „należną oszukanemu klientowi nie powinna w ogóle zaistnieć”. Stąd też zdaniem skarżącego uzasadnione pozostaje także żądanie zrekompensowania strat na kwotę 10.000 zł.

W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Rejonowego w Brodnicy wniósł o oddalenie skargi w całości oraz przeprowadzenie dowodu z akt sprawy I C 601/12. W uzasadnieniu podkreślono, że działania procesowe Sądu były podejmowane systematycznie i w sprawie nie doszło do naruszenia prawa skarżącego do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.

Na podstawie akt sprawy I C 601/12 Sąd Okręgowy ustalił następujący przebieg postępowania:

- 8 października 2012 r. – data wpływu pozwu do Sądu Rejonowego;

- 22 października 2012 r. – wezwanie do usunięcia braków formalnych pozwu,

- 21 listopada 2012 r. – wydanie nakazu zapłaty,

- 30 listopada 202 r. – wpływa sprzeciw od nakazu zapłaty,

- 10 grudnia 2012 r. – wyznaczenie terminu rozprawy na dzień 17 stycznia 2013 r.,

- 17 stycznia 2013 r. – rozprawa, na którą strony nie stawiły się prawidłowo o terminie zawiadomione; nowy termin wyznaczono z urzędu,

- 17 stycznia 2013 r. – odezwa o udzielnie pomocy sądowej poprzez przesłuchanie świadka K. O. przez Sąd Rejonowy w Złotowie,

- 28 lutego 2013 r. – przesłuchanie świadka K. O. przez w drodze odezwy sądowej,

- 4 marca 2013 r. – zwrot akt do Sądu Rejonowego w Brodnicy po wykonaniu odezwy,

- 6 marca 2013 r. – wyznaczenie terminu rozprawy na dzień 4 kwietnia 2013 r.,

- 4 kwietnia 2013 r. – rozprawa, na którą strony się nie stawiły, usprawiedliwiając swą nieobecność, rozprawa odroczona na termin 13 czerwca 2013 r., podczas którego ma zostać przeprowadzony dowód z przesłuchania stron,

- 9 kwietnia 2013 r. – R. K. otrzymał wezwanie na rozprawę w dniu 13 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179 poz. 1843 z późn. zm.), strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (post. SA we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2012 r., III S 2/12, Lex nr 1124844). Art. 2 ust. 2 ustawy określa okoliczności wpływające na ocenę, czy doszło do przewlekłości postępowania, wymieniając wśród nich: prawidłowość czynności podjętych przez sąd, charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej zawiłości sprawy, znaczenie samej sprawy dla strony skarżącej, zachowanie się strony, która wniosła skargę na przewlekłość postępowania.

W ocenie Sądu Okręgowego, nie sposób uznać, aby w postępowaniu, którego dotyczy skarga, nastąpiła przewlekłość.

Powszechnie uznaje się, że w świetle art. 2 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy nieuzasadniona zwłoka w rozpoznawaniu sprawy – wyjaśnianiu tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, wymaga zawinionego, nieusprawiedliwionego obiektywnymi przesłankami opóźnienia w podejmowaniu czynności przez sąd (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 10 marca 2005 r., I S 17/05, Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Katowicach rok 2005, Nr 1, poz. 1).

Wszelkie natomiast czynności Sądu Rejonowego były podejmowane w sposób uzasadniony charakterem i okolicznościami sprawy, bez zbędnej zwłoki.

W tym zakresie należy w szczególności podkreślić, że przeniesienie sprawy do rozpoznania w trybie zwykłego postępowania cywilnego było konsekwencją wniesienia przez stronę pozwaną sprzeciwu. Wszystkie zaś czynności w tymże postępowaniu były przeprowadzane przez Sąd Rejonowy z zachowaniem zasad procedury cywilnej w obiektywnie uzasadnionym czasie. Zwrócenie się w drodze odezwy o pomoc sądową do Sądu Rejonowego w Pile z siedzibą w Złotowie zgodnie z wnioskiem pozwanej znajdowało oparcie w okolicznościach sprawy, a Sąd Rejonowy wyznaczył stosunkowo szybki termin rozprawy po zwróceniu akt po wykonaniu odezwy, na który to jednak strony się nie stawiły. Sąd Rejonowy był także uprawniony do wyznaczenia kolejnego terminu rozprawy (mimo wniosku stron o rozpoznanie sprawy także w razie ich nieobecności), na którym przewidział przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron. Reasumując stwierdzić należy, że pomiędzy kolejnymi terminami rozpraw nie upłynął okres dłuższy aniżeli 3 miesiące, natomiast od wniesienia pozwu do chwili wniesienia skargi upłynęło zaledwie pół roku. W żaden sposób powyższe nie może świadczyć o przewlekłości postępowania.

Jednocześnie skarżący w żaden inny sposób nie wykazał, że postępowanie w przedmiotowej sprawie trwało dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Zwłaszcza o przewlekłości postępowania nie może przesądzać indywidualne, subiektywne odczucie skarżącego, że nastąpiła przewlekłość postępowania.

Warto także zauważyć, że miarodajnym wyznacznikiem tego, czy w rzeczywistości nastąpiła przewlekłość postępowania, jest możliwość wydania sądowi stosownych zaleceń. Celem skargi jest przeciwdziałanie bieżącej (aktualnie trwającej) przewlekłości postępowania. Skarga ma spowodować nadanie sprawie odpowiedniego biegu procesowego. Służy temu właśnie nie tyle samo stwierdzenie wystąpienia przewlekłości postępowania (art. 12 ust 2 ustawy), co przede wszystkim możliwość wydania sądowi rozpoznającemu sprawę zaleceń podjęcia właściwych czynności w wyznaczonym terminie, a więc doraźna interwencja przeciwdziałająca przewlekłości postępowania (por. post. NSA w Warszawie z dnia 21.06.2011 r., II GPP 4/11, LEX nr 1083247, postanowienie SN z 8 lipca 2005 r. III SPP 120/05, OSNC z 2006 r. nr 5-6 poz. 102). W ocenie zaś Sądu Okręgowego w odniesieniu do postępowania prowadzonego w sprawie I C 601/12, nie zachodzi konieczność wydania Sądowi Rejonowemu jakichkolwiek ze wspomnianych wyżej zaleceń.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy orzekł jak w sentencji postanowienia.