Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2015r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 20 stycznia 2015r. we W.

sprawy z odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 19 września 2014r. znak: (...)

i z dnia 06 listopada 2014r. znak: (...)

w sprawie M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o odsetki

1.  oddala odwołanie.

2.  zasądza od wnioskodawczyni na rzecz strony pozwanej koszty zastępstwa procesowego w kwocie 360,00 zł.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z 19 września 2014r.i z dnia 06 listopada 2014r. przyznał wnioskodawczyni M. P. prawo do wypłaty odsetek z tytułu opóźnienia w wypłacie zasiłku chorobowego za okres od 21 marca 2013r. do 0 czerwca 2014r., zasiłku macierzyńskiego za okres od 04 czerwca 2013r. do 02 czerwca 2014r. od upływu 30 dni od daty wpływu do ZUS wyroku Sądu Okręgowego z dnia 04 kwietnia 2014r., sygn. akt IX U 1736/2013r.. do daty wypłaty świadczeń tj. do dnia 25 czerwca 2014r. Strona pozwana odmówiła wypłaty odsetek od wypłaconego zasiłku chorobowego za okres od 10 lutego 2013r. do 03 czerwca 2013r. oraz odsetek od wypłaconego zasiłku macierzyńskiego za okres od 04 czerwca 2013r. do 02 czerwca 2014r.

We wniesionych od tej decyzji odwołaniach wnioskodawczyni wnosiła o przyznanie prawa do odsetek ustawowych od wypłaconego z opóźnieniem zasiłku chorobowego za okres od 21 marca 2013r. do 03 czerwca 2013r. oraz od wypłaconego z opóźnieniem zasiłku macierzyńskiego za okres od 04 czerwca 2013r. do 02 czerwca 2014r. liczonych odrębnie za poszczególne okresy wynikające ze złożonych zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy, co do zasiłku chorobowego oraz za poszczególne okresy płatności zasiłku macierzyńskiego. Zdaniem wnioskodawczyni strona pozwana zobowiązana jest do wypłaty zasiłku chorobowego po upływie 30 dni od przedłożenia niezbędnych dokumentów.

Zdaniem wnioskodawczyni ZUS ponosi odpowiedzialność za opóźnienie w przyznaniu i wypłacie świadczenia chorobowego i zobowiązany jest do wypłaty odsetek.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie jako niezasadne, gdyż wypłata zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego nastąpiła na mocy wyroku sądu, który jest ostatnią okolicznością w sprawie i odsetki zostały naliczone licząc od 31 dnia od daty wpływu do strony pozwanej wyroku Sądu Okręgowego z dnia 04 kwietnia 2014r., sygn. IX U 1736/13, zgodnie z art.64 ust.1 ustawy z dnia 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa –Dz.U. z 2014r., poz.159.

Sąd stosując zasadę ekonomiki procesowej na podstawie art.219 kpc, połączył obie sprawy do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 26 marca 2013r., znak: (...), strona pozwana Oddział ZUS we W. odmówił objęcia wnioskodawczyni od dnia 03 grudnia 2012r. ubezpieczeniem emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym jako pracownika Spółki z o.o. T.. Od powyższej decyzji wnioskodawczyni wniosła odwołanie do Sądu Okręgowego we Wrocławiu, który wyrokiem z dnia 04 kwietnia 2014r. w sprawie IX U 1736/2013 zmienił decyzję strony pozwanej i objął wnioskodawczynię od dnia 03 grudnia 2012r. ubezpieczeniem: emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowy jako pracownika u płatnika składek T. Sp. z o.o. z/s we W..

Od wydanego wyroku strona pozwana nie wniosła apelacji.

Dowód: akta SO sygn. IX U 1736/2013.

Wyrok SO wpłynął do strony pozwanej w dniu 06 czerwca 2014r. Strona pozwana wykonując wyrok SO z dnia 04 kwietnia 2014r.decyzją z dnia 16 czerwca 2014r. przyznała wnioskodawczyni prawo do zasiłku chorobowego za okres od 10 lutego 2013r. do 03 czerwca 2013r. i prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres od 04 czerwca 2013r. do 02 czerwca 2014r. Wypłata świadczenia nastąpiła w dniu 25 czerwca 2014r. Strona pozwana przyznała wnioskodawczyni prawo do odsetek od wypłaconego zasiłku chorobowego za okres od 21 marca 2013r. do 03 czerwca 2013r. i zasiłku macierzyńskiego za okres od 04 czerwca 2013r. do 02 czerwca 2014r. od upływu 30 dni od daty wpływu do strony pozwanej wyroku SO z dnia 04 kwietnia 2014r. do dnia wypłaty świadczeń. Jednocześnie strona pozwana odmówiła wypłaty odsetek od wypłaconego za w/w okresy zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego od wcześniejszej daty.

Dowód: dokumentacja zasiłkowa w aktach ZUS.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania wnioskodawczyni nie zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 64 ust.1 ustawy z 25.06.1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz.U.z 2014r., poz. 159, Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasiłki chorobowe wypłaca na bieżąco, po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się jednak nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on zobowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (art.64 ust.2 cyt. ustawy). Na podstawie art. 85 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych – Dz. U. z 2013r., poz.1442, jeżeli Zakład w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych nie ustalił prawa do świadczeń lub nie wypłacił tego świadczenia, jest zobowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Stosownie do powołanych przepisów odsetki za opóźnienie w wypłacie świadczenia przysługują tylko w sytuacji, gdy opóźnienie to nastąpiło z winy ZUS. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego organ rentowy ponosi winę za opóźnienie tylko w sytuacji, gdy dysponując wszystkimi niezbędnymi dowodami pozwalającymi na wypłatę świadczenia, tego świadczenia nie wypłacił. W niniejszej sprawie sąd rozpoznając sprawę o odsetki badał czy w trakcie postępowania sądowego toczącego się na skutek odwołania od decyzji odmawiającej objęcia ubezpieczeniem społecznym z tytułu zatrudnienia przeprowadzone zostały dodatkowe dowody dające podstawę do zmiany decyzji, czy też sąd oparł się na dokładnie tych samych dowodach, które zebrał organ rentowy.

W niniejszej sprawie Sąd , po przeprowadzeniu dowodu z akt o sygn. IX U 1736/13 dotyczącej objęcia ubezpieczeniami społecznymi uznał, że ustalenie czy wnioskodawczyni zawarła umowę o prace ze Spółka z o.o. T. i faktycznie świadczyła pracę, a w konsekwencji czy spełnia przesłanki do objęcia ubezpieczeniem i nabyła uprawnienia do zasiłku chorobowego, nie była oczywista. Odpowiednie dowody potwierdzające ten fakt zostały zgromadzone dopiero w postępowaniu sądowym zakończonym wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 04 kwietnia 2014r.

Zdaniem Sądu nie wypłacenie przez Odział ZUS zasiłku chorobowego za okres od 10 lutego 2013r. do 03 czerwca 2013r. i do zasiłku macierzyńskiego za okres od 04 czerwca 2013r. do 02 czerwca 2014r. r. było wynikiem prowadzonego przez Oddział ZUS postępowania i dokonanych ustaleń, które doprowadziły do wydania decyzji z dnia 26 marca 2013r. odmawiającej objęcia wnioskodawczyni ubezpieczeniem społecznym od dnia 03 grudnia 2012r. z tytułu zatrudnienia w Spółce z o.o. T..

W ocenie Sądu nie mogło dojść do sytuacji, gdy z jednej strony organ rentowy kontrolując ubezpieczonych wydaje decyzję administracyjną stwierdzającą nie podleganie ubezpieczeniom społecznym, z drugiej strony doprowadza do wypłaty świadczenia wynikającego z ubezpieczenia społecznego. Przy przyjęciu powyższego w ocenie Sądu doszłoby do wewnętrznej sprzeczności w działaniach samego organu rentowego, a także działaniom wbrew przepisom prawa. Nie ma oparcia w przepisach prawa stanowisko wnioskodawczyni, stwierdzające obowiązek wypłaty jej przez ZUS zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego, a następnie badania przez stronę pozwaną czy w okresie choroby podlegała ubezpieczeniom społecznym.

Zdaniem Sądu dokumentem niezbędnym do stwierdzenia uprawnienia do zasiłku w sytuacji, gdy organ rentowy kwestionuje fakt podlegania ubezpieczeniom, jest prawomocny wyrok sądu. Wobec powyższego dopiero wyrok Sądu Okręgowego z dnia 04 kwietnia 2014r. dawał organowi rentowemu prawo do wypłaty zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego

Wobec treści art.64 powołanej ustawy, organ rentowy wypłacił wnioskodawczyni odsetki po upływie 30 dni, od daty wpływu do organu rentowego orzeczenia Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Sąd nie podziela poglądu wnioskodawczyni i liczonego przez nią początku biegu terminu od upływu 30 dni od daty złożenia dokumentów poświadczających jej czasową niezdolność do pracy, począwszy od dnia 10 lutego 2013r. Organ rentowy w toku postępowania nie kwestionował prawidłowości wydanych powódce zwolnień lekarskich, nie można więc mówić o kwestionowaniu czasowej niezdolności do pracy wnioskodawczyni, a więc działaniu zawinionym przez organ rentowy.

Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia odwołań wnioskodawczyni, gdyż początek biegu 30 dniowego okresu na wypłatę zasiłku chorobowego należy liczyć od daty wpływu do organu rentowego wyroku Sądu Okręgowego, a nie od daty złożonych przez nią zaświadczeń lekarskich oraz od daty wymagalności zasiłku macierzyńskiego.

Wobec braku prawa do odsetek za wcześniejszy okres odwołania wnioskodawczyni podlegają oddaleniu, o czym orzeczono jak w pkt. I wyroku.

O kosztach procesu (pkt II wyroku) orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c, zgodnie z którym, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl § 3 tego przepisu do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

O wysokości kosztów zastępstwa procesowego strony pozwanej Sąd orzekł na podstawie § 11 ust 2 zw. z § 2 ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. (Dz. U. z 2013, poz.490). Sąd, uwzględniając rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz związany z tym niezbędny nakład pracy pełnomocnika strony pozwanej zasądził od wnioskodawczyni koszty zastępstwa procesowego w sześciokrotnej maksymalnej wysokości kosztów minimalnych określonych w przedmiotowym rozporządzeniu, tj. kwotę 360 zł.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc orzeczono jak na wstępie.