Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2014 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Maciej Mulewski

Protokolant: sekr. sądowy Emilia Górna

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

firmy (...) z siedzibą w C. (Włochy)

przeciwko

M. U. (nr NIP: (...)

o zapłatę 3.650,30 euro

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego M. U. na rzecz powoda(...)
z siedzibą w C. (Włochy) kwotę 3.138,16 euro (trzy tysiące sto trzydzieści osiem 16/100) z odsetkami liczonymi w stosunku rocznym
w wysokości:

- 11,10% od dnia 17.07.2008 roku do dnia 31.12.2008 roku;

- 9,50% od dnia 01.01.2009 roku do dnia 30.06.2009 roku;

- 8,00% od dnia 01.07.2009 roku do dnia 30.06.2011 roku;

- 8,25% od dnia 01.07.2011 roku do dnia 31.12.2011 roku;

- 8,00% od dnia 01.01.2012 roku do dnia 31.12.2012 roku;

- 8,75% od dnia 01.01.2013 roku do dnia 30.06.2013 roku;

- 8,50% od dnia 01.07.2013 roku do dnia 31.12.2013 roku;

- 8,25% od dnia 01.01.2014 roku do dnia 30.06.2014 roku;

- 8,15% od dnia 01.07.2014 roku do dnia zapłaty;

z uwzględnieniem ewentualnych dalszych zmian wysokości odsetek za opóźnienie, liczonych według stopy obowiązującej w prawie włoskim
w odniesieniu do transakcji handlowych;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  pozostawia referendarzowi sądowemu szczegółowe rozliczenie kosztów procesu, ustalając że powód wygrał sprawę w 86%.

SSR Maciej Mulewski

Sygn. akt. V GC 399/13

UZASADNIENIE

Powód firma (...). z siedzibą w C. ( Włochy ) w pozwie złożonym przeciwko M. U. domagał się zapłaty kwoty 3.650,30 euro wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17.07.2008 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu , w tym kosztami zastępstwa adwokackiego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał że firma (...) ..w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedała pozwanemu towar o łącznej wartości 11.167,50 euro . Ze względu na zwrot przez pozwanego części towaru z poprzednich dostaw firma (...) w dniu 01.11.2009 r. wystawiła pozwanemu notę kredytową , która obniżyła jego zadłużenie o kwotę 7.517,20 euro. Rozliczenie noty kredytowej z wystawionymi fakturami powoduje , że do uregulowania pozostała kwota 3.650,30 euro. Dalej w pozwie wskazano , że w dniu 01.07.2010 r. doszło do fuzji poprzez wcielenie firmy (...) do przedsiębiorstwa powoda(...) , w wyniku czego podmiotem praw i obowiązków spoczywających na firma (...) stał się powód – (...)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 26.06.2013 r. w sprawie sygn. akt V GNc 713/13 Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W ustawowym terminie pozwany M. U. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty , zaskarżając go w całości i domagając się oddalenia powództwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zarzucił , że rozliczył się z firmą (...) , reprezentowaną przez F. V., przed fuzją obu firm w dniu 01.07.2010 r. Podniósł , że powód nie uwzględnił poniesionych przez pozwanego kosztów wystawy urządzeń firmy (...) na Targach (...) oraz wartości urządzeń uszkodzonych w czasie transportu i zareklamowanych z powodu ujawnionych wad. Nadto powołując się na treść art. 118 k.c. w zw. z art. 120 k.c. pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczeń powoda.

Pismem procesowym z dnia 16.09.2013 r. strona powodowa podtrzymała powództwo , ustosunkowując się do zarzutów pozwanego zgłoszonych w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Powód podniósł , że nigdy nie otrzymał od pozwanego reklamacji na dostarczony towar i nie uzgadniał z nim zwrotu kosztów udziału w (...) Jednocześnie powód wskazał , że wbrew twierdzeniom pozwanego F. V. nie był reprezentantem powoda w okresie gdy powstało zobowiązanie dochodzone w niniejszym postępowaniu , jak również nie był nim później - jednoznacznie wynika to z zaświadczenia o wpisie firmy (...) do rejestru firm , zgodnie z którym jedyną osobą upoważnioną do reprezentacji (...)jest od 10.05.2007 r. E. B. – prezes zarządu powoda. Wobec powyższego jakiekolwiek uzgodnienia co do potrącenia należności z tytułu faktur ( z których pierwsza jest z dnia 15.07.2008 r. ) gdyby takowe były poczynione a czemu powód zaprzeczył , mogły być podejmowane jedynie przez w/w , co według powoda nie miało miejsca. Odnośnie zarzutu przedawnienia powód wskazał , że strony nie dokonały wyboru innego prawa , wobec czego zgodnie z art. 4 ust. 1 lit a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 593/2008 z dnia 17.06.2008 r. w sprawie prawa właściwego do zobowiązań umownych ( Rzym I) zastosowanie znajdzie prawo siedziby sprzedawcy , a więc prawo włoskie . Zgodnie z prawem włoskim ogólny termin przedawnienia roszczeń z tytułu umowy sprzedaży wynosi 10 lat .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Pozwany M. U. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał zakupu we włoskiej firmie (...) towaru o łącznej wartości 11.167,50 euro , zgodnie z fakturami :

- nr (...) z dnia 15.07.2007 r. na kwotę 3.545,00 euro ,

- nr (...) z dnia 17.10.2007 r. na kwotę 238,85 euro ,

- nr (...) z dnia 05.11.2007 r. na kwotę 2.965,50 euro ,

- nr (...) z dnia 13.12.2007 r. na kwotę 1.512,06 euro ,

- nr (...)z dnia 06.02.2008 r. na kwotę 1.466,20 euro ,

- nr (...) z dnia 16.07.2008 r. na kwotę 5.915,50 euro.

/ w/w faktury – k.64-84 /

Pozwany uregulował w części należność z faktury nr (...) do kwoty 48,00 euro , z faktury nr (...) do kwoty 2.273,84 euro. Nadto w związku ze zwrotem części towaru z poprzednich dostaw firma (...) wystawiła pozwanemu w dniu 01.11.2009 r. notę na kwotę 7.517,20 euro. W związku z tym pozwanemu do uregulowania z w/w faktur pozostała kwota 3.650,30 euro.

/ bezsporne /

Od 10.05.2007 r. przedstawicielem firmy (...) , uprawnionym do jej reprezentacji był E. B..

/ wypis z rejestru z tłumaczeniem firmy (...) – k. 32- 61 /

W styczniu 2008 r. pozwany M. U. uczestniczył w Targach (...) 2008 organizowanych przez (...) Sp. z o.o. , w trakcie których wystawiał stoisko firmy (...) . Z tego tytułu pozwany został obciążony fakturą VAT nr (...) z dnia 15.01.2008 r. na kwotę 4.294,40 zł oraz poniósł koszt czterech kart wstępu na łączną kwotę 100,00 zł. Zgodnie z ustnymi ustaleniami pozwanego z reprezentantem firmy (...) , koszty wystawy w/w stoiska pozwany i firma (...) mieli ponieść po ½ .

/ faktura VAT nr (...) - k. 115 , karta informacyjna – k. 116 , potwierdzenie zgłoszenia uczestnictwa – k. 114 , karty wstępu – k.112-113 , zeznania świadka F. V. k. 180-181 /

W dniu 01.07.2010 r. doszło do fuzji poprzez wcielenie firmy (...) do firmy powoda (...)

/ wypis z rejestru z tłumaczeniem firmy (...)– k.9- 31 , wypis z rejestru z tłumaczeniem firmy (...) – k. 32- 61 /

Sąd zważył , co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie do kwoty 3.138,16 euro.

W sprawie bezsporne było , że pozwany M. U. w latach 2007 – 2008 dokonał zakupu we włoskiej firmie (...) towaru o łącznej wartości 11.167,50 euro , z której po częściowej zapłacie oraz rozliczeniu zwrotu towaru z wcześniejszych dostaw, do zapłaty pozostawała pozwanemu kwota 3.650,30 euro.

Zgodnie z art. 27 § 1 pkt 1 p.p.m , jeżeli – tak jak w niniejszej sprawie – strony nie mają siedziby w tym samym państwie i nie dokonały wyboru prawa , do zobowiązania z umowy sprzedaży rzeczy ruchomych stosuje się prawo państwa , w którym w chwili zawarcia umowy ma siedzibę sprzedawca.

Dlatego w sprawie zastosowanie winno mieć prawo włoskie. Zgodnie z normą art. 1470 włoskiego kodeksu cywilnego umowa sprzedaży zdefiniowana jest jako umowa , której przedmiotem jest przeniesienie własności rzeczy lub innego prawa w zamian zapłaty ceny. Kwestia przedawnienia w prawie włoskim regulowana jest przez przepisy Księgi V . Podstawowy okres przedawnienia , zwany także ,, przedawnieniem zwyczajnym ” , wynosi 10 lat i ma on zastosowanie zawsze w sytuacji braku reguły szczególnej dotyczącej dawności ( art. 2946 włoskiego kodeksu cywilnego ) oraz dla roszczeń o krótszym terminie przedawnienia , które zostały zasądzone prawomocnym orzeczeniem sądu ( art. 2953 włoskiego kodeksu cywilnego ) . Szczególny , krótszy termin przedawnienia ( roczny ) znajduje zastosowanie m.in. do roszczeń kupców o zapłatę ceny za towary sprzedane osobom niezajmującym się handlem ( art. 2955 włoskiego kodeksu cywilnego ) , co zgodnie z orzecznictwem włoskich sądów dotyczy roszczeń wynikających z umów sprzedaży zawartych pomiędzy profesjonalistą a konsumentem , mających za przedmiot rzeczy przeznaczone do użytku prywatnego konsumenta lub jego rodziny. W konsekwencji do roszczeń z tytułu sprzedaży profesjonalnej zastosowanie znajduje art. 2946 włoskiego kodeksu cywilnego , przewidujący 10-letni termin przedawnienia /vide Justyna Balcarczyk - Kolizyjne ujęcie kwestii przedawnienia w umowach sprzedaży zawartych z włoskim sprzedawcą - Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego , Europejskiego i Porównawczego , vol. VIII , A.D. MMX oraz wyrok SN z 17.10.2008 ,I CSK 105/08/.

Mając powyższe na uwadze zgłoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia nie zasługiwał na uwzględnienie . Roszczenia powoda objęte żądaniem pozwu były wymagalne w latach 2007 – 2008 , a powód wniósł pozew w 2013 r. Podobnie zarzut dotyczący uszkodzenia i wad części zakupionych towarów nie był skuteczny , albowiem pozwany nie powołał żadnych dowodów na jego poparcie.

Sąd podzielił natomiast w części zarzut pozwanego dotyczący braku rozliczenia kosztów wystawy urządzeń firmy (...) na Targach (...). Przesłuchany w charakterze świadka F. V. / k.180-181 / potwierdził fakt ustnych ustaleń pozwanego z reprezentantem firmy (...) . Zgodnie z tymi ustaleniami pozwany i firma (...) mieli ponieść koszty wystawy stoiska po 1/2 .

W ocenie Sądu nie ma podstaw aby kwestionować wiarygodność zeznań w/w świadka . Świadek wcześniej był przedstawicielem ustawowym i udziałowcem firmy (...) , a następnie jej agentem handlowym . Z zeznań świadka wynika , że towarzyszył panu B. na Targach (...) i słyszał ustalenia stron odnośnie podziału kosztów wystawy stoiska. Zeznania świadka były jasne , logiczne i zdaniem Sądu zasługiwały na uwzględnienie.

Pozwany wykazał koszty związane z wystawą przedmiotowego stoiska na łączną kwotę 4.394,40 zł / kwota 2.294,40 zł z faktury VAT nr (...) z dnia 15.01.2008 r. – k.115 oraz kwota 100 zł za zakup czterech kart wstępu – k.112-113 / , dlatego ½ tych kosztów tj. kwotę 2.197,20 zł należało rozliczyć z roszczeniem dochodzonym pozwem . Pozostałe koszty wskazane w załączniku do sprzeciwu / k. 111 / nie zostały przez pozwanego wykazane . Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na potwierdzenie faktu poniesienia tych kosztów i ich wysokości.

Z racji tego , że strona powodowa sformułowała swoje roszczenie w walucie euro , celem rozliczenia uznanych roszczeń pozwanego Sąd dokonał przeliczenia kwoty 2.197,20 zł na kwotę w euro wg. średniego kursu NBP na dzień złożenia pozwu ( 1 € = 4,2902 zł ) . Kwota 2.197,20 zł stanowi równowartość 512,14 euro.

Kierując się w/w argumentacją Sąd uwzględnił powództwo do kwoty 3.138,16 euro ( 3.650,30 euro – 512,14 euro ) . Podstawą prawną orzeczenia jest powołany wyżej art. 1470 włoskiego kodeksu cywilnego . O wysokości stopy odsetek należnych powodowi również należało orzec zgodnie z prawem włoskim . Wysokość odsetek za opóźnienie według prawa włoskiego jest ustalana w odniesieniu do stopy bazowej ustalanej przez Europejski Bank Centralny, do której dodaje się 7 punktów procentowych, a od dnia 1.07.2013r. 8 punktów procentowych. Kalkulator odsetek dostępny jest na stronie internetowej pod adresem : http://www.avvocati.it/strumento/5/interessi-moratori. Na tej podstawie Sąd ustalił, że : od dnia 17.07.2008 r. do dnia 31.12.2008 r. odsetki wynosiły 11,10 % , od dnia 01.01.2009 r. do 30.06.2009 r. – 9,50 % , od dnia 01.07.2009 r. do 30.06.2011 r. – 8 % , od dnia 01.07.2011 r. do 31.12.2011 r. – 8,25 % , od dnia 01.01.2012 r. do 31.12.2012 r. – 8,00 % , od dnia 01.01.2013 r. do 30.06.2013 r. – 8,75 % , od dnia 01.07.2013 r. do 31.12.2013 r. – 8,50 % , od dnia 01.01.2014 r. do 30.06.2014 r. – 8,25 % , a od dnia 01.07.2014 r. wynoszą 8,15 % .

Biorąc pod uwagę w/w stopy odsetek za opóźnienie obowiązuje w prawie włoskim , należało orzec jak w pkt 1 wyroku . Dalej idące roszczenie odsetkowe podlegało oddaleniu .

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. Ponieważ powództwo zostało uwzględnione w 86 % powodowi należy się od pozwanego zwrot 86 % poniesionych kosztów procesu. Jednocześnie na podstawie art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. szczegółowe wyliczenie kosztów pozostawiono referendarzowi sądowemu.

/-/ SSR Maciej Mulewski