Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2015 roku w Legnicy

sprawy z wniosku D. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania D. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 2 października 2014 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 3072/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 02 października 2014 r. przyznał D. K.prawo do emerytury od 01 lipca 2014 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy wskazał, iż zgodnie z art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie, wypłaca się jedno z nich – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Ustalona powyższą decyzją emerytura (...) jest niższa od dotychczas wypłacanej (...), w związku z powyższym będzie wypłacana dotychczas pobierana emerytura – jako świadczenie korzystniejsze.

W odwołaniu od powyższej decyzji D. K.wskazała, iż przeliczono jej kapitał początkowy i wysokość świadczenia, podczas gdy ona wnosi o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem tzw. części socjalnej od nowej kwoty bazowej po przepracowaniu 30 miesięcy i osiągnięciu wieku emerytalnego.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie wskazał, iż wnioskodawczyni jest uprawniona do emerytury od 07 listopada 2007 r., przyznanej decyzją z dnia 17 grudnia 2007 r. na podstawie art. 46 w związku z art. 29 ustawy emerytalnej. Wysokość tego świadczenia obliczono z zastosowaniem art. 53, a następnie przeliczano poprzez doliczanie do stażu pracy kolejnego okresu zatrudnienia. Uwzględniając wniosek ubezpieczonej z dnia 23 lipca 2014 r., decyzją z dnia 02 października 2014 r. organ rentowy przyznał jej prawo do drugiej emerytury, na podstawie art. 24 i ustalił wysokość świadczenia zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej. Wobec faktu, że D. K.pobierała emeryturę przyznaną na podstawie art. 46, brak jest podstaw do ustalenia wysokości emerytury z zastosowaniem art. 183, tj. 35 % emerytury obliczone na podstawie art. 53 oraz 65 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26. Zawarty w odwołaniu wniosek organ rentowy rozpatrzył decyzją z dnia 30 października 2004 r., odmawiając prawa do przeliczenia emerytury. Organ rentowy stwierdził także, iż obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości przeliczenia emerytury z uwzględnieniem nowej kwoty bazowej, w tzw. części socjalnej, po przepracowaniu 30 miesięcy. Przepracowanie 30 miesięcy po przyznaniu emerytury ma znaczenie jedynie przy ustalaniu prawa do kolejnej emerytury przysługującej z ustawy emerytalnej. Wówczas bowiem wysokość kolejnej emerytury oblicza się z zastosowaniem art. 53 ust. 4 (tzw. część socjalną emerytury oblicza się jako 24 % kwoty bazowej, obowiązującej w dacie przyznania emerytury), pod warunkiem jednak, że przy obliczaniu wysokości kolejnej emerytury istnieje możliwość prawna zastosowania art. 53. W przypadku wnioskodawczyni przy obliczaniu wysokości drugiej emerytury brak możliwości zastosowania art. 53 – wysokość drugiej emerytury może być ustalona jedynie zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

D. K. urodziła się w dniu (...) Decyzją z dnia 21 grudnia 2007 r. organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury od dnia (...)., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Świadczenie to ubezpieczona pobierała i jego wysokość była w tym czasie przeliczana na skutek uwzględnienia kolejnych okresów zatrudnienia.

Uwzględniając wniosek D. K. z dnia 23 lipca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 02 października 2014 r. przyznał jej prawo do emerytury od 01 lipca 2014 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy wskazał, iż zgodnie z art. 95 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie, wypłaca się jedno z nich – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. ustalona powyższą decyzją emerytura (...) jest niższa od dotychczas wypłacanej (...), w związku z powyższym będzie wypłacana dotychczas pobierana emerytura – jako świadczenie korzystniejsze.

Zawarty w odwołaniu wniosek organ rentowy rozpatrzył decyzją z dnia 30 października 2004 r., odmawiając prawa do przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu wskazał, iż w dniu (...). wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury zgodnie z art. 46 w zawiązku z art. 29. Kolejne prawo do emerytury przysługuje wnioskodawczyni związku z osiągnieciem wieku emerytalnego 60 lat w dniu(...), zgodnie z art. 24. Wobec tego organ rentowy wydał decyzję przyznającą prawo do emerytury od 01 lipca 2014 r. Brak jest prawa do wyliczenia emerytury zgodnie z art. 183 i zastosowaniem nowej kwoty bazowej do części socjalnej świadczenia w związku z przepracowaniem 30 miesięcy po nabyciu prawa do pierwszej emerytury i wyliczenia proporcji świadczenia z art. 53 oraz 26, gdyż wcześniej miała ustalone prawo do emerytury z art. 46.

(n i e s p o r n e)

Sąd zważył co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienia.

Istotny dla rozstrzygnięcia stan faktyczny sprawy jest niesporny a jej istota sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy w ustalonym stanie faktycznym zawarte w odwołaniu żądanie przeliczenia emerytury od nowej kwoty bazowej w tzw. części socjalnej wobec przepracowania po przyznaniu emerytury 30 miesięcy jest uzasadnione.

Sąd Okręgowy w pełni podziela zawartą w odpowiedzi na odwołanie argumentację. Zasadnie organ rentowy wskazał, iż należną od (...) emeryturę przyznano na podstawie art. 29 w związku z art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Emeryturę tę przyznano wobec osiągnięcia przez wnioskodawczynię w dniu (...) wieku 55 lat oraz wykazania wymaganego dla kobiet 30 letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Świadczenie to wnioskodawczyni pobierała od chwili jego przyznania. Przeliczenie tej emerytury ze względu na przepracowanie po jej przyznaniu 30 miesięcy nie jest możliwe. W szczególności takie przeliczenie nie jest możliwe na podstawie art. 53 ust. 3 i 4 ustawy emerytalnej. Niemożliwe bowiem jest skorzystanie z możliwości przeliczenia emerytury na podstawie art. 53 ust. 4 u.e.r.f.u.s. w sytuacji pozostawania w ubezpieczeniu co najmniej 30 miesięcy, już po nabyciu prawa do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego. Żadne bowiem z przepisów ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS nie przewidują takiej możliwości. Przepis zaś art. 53 ust. 3 i 4 u.e.r.f.u.s. został wprowadzony w celu wyraźnego unormowania kwestii kwoty bazowej osób pobierających tzw. wcześniejszą emeryturę, przechodzących następnie na emeryturę w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego i ma on „jednorazowe” zastosowanie (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 19 listopada 2013 r., III AUa 203/13, LEX nr 1400346). Przeliczenie, o którym mowa w art. 53 ust. 4 u.e.r.f.u.s. dotyczy faktycznie jedynie uwzględnienia nowej kwoty bazowej do tzw. części socjalnej i to tylko wówczas gdy po nabyciu prawa do świadczenia zainteresowany podlega przez okres co najmniej 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu. Przepis art. 53 ust. 4 u.e.r.f.u.s. nie stanowi samoistnej podstawy do obliczenia wysokości emerytury, ale jest związany z ustaleniem prawa do świadczenia (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 października 2013 r., III AUa 393/13, LEX nr 1391973). Pomimo zatem pozostawania przez ubezpieczoną po nabyciu prawa do emerytury wcześniejszej w ubezpieczeniu 30 miesięcy, nie jest możliwe przeliczenie tej emerytury na podstawie art. 53 ust. 4 ustawy emerytalnej. Zasadnie więc organ rentowy argumentował, iż przepracowanie 30 miesięcy po przyznaniu emerytury ma znaczenie jedynie przy ustalaniu prawa do kolejnej emerytury, pod warunkiem jednak, że przy obliczaniu wysokości kolejnej emerytury istnieje możliwość prawna zastosowania art. 53. W realiach rozpoznanej sprawy taka możliwość, z przyczyn niżej wskazanych, nie istnieje. Należy wskazać, iż zgodnie z art. 109 ustawy emerytalnej, na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art. 53 oraz renty ulega ponownemu ustaleniu wyłącznie na zasadach określonych w art. 110 – 113.

Wobec osiągnięcia przez D. K. w dniu (...) wieku emerytalnego 60 lat życia, uwzględniając jej wniosek z dnia 23 lipca 2014 r., organ rentowy na podstawie mającego zastosowanie do ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. art. 24 ustawy przyznał prawo do emerytury od 01 lipca 2014 r., od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Wysokość tego świadczenia organ rentowy ustalił zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej. Ze względu na datę urodzenia wnioskodawczyni po dniu 31 grudnia 1948 r., w związku z osiągnięciem przez nią w dniu (...) wieku emerytalnego 60 lat, nie jest możliwe obliczenie przyznanej na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., na podstawie art. 53 tej ustawy. Określony bowiem tym przepisem sposób obliczania ma zastosowanie wyłącznie do emerytur przyznanych na podstawie przepisów art. 27-50e ustawy. Niesporny fakt, iż wnioskodawczyni pobierała przyznaną w 2007 r. na podstawie art. 46 emeryturę sprawia, że również obliczenie przyznanej na podstawie art. 24 emerytury, na warunkach określonych art. 183 ustawy emerytalnej nie jest możliwe.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.