Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2015 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 19 grudnia 2014 roku

znak (...)

I.  oddala odwołanie,

II.  zasądza od wnioskodawcy na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VU 79/15

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 19 grudnia 2014 r. odmówił przyznania W. M. prawa do emerytury określonej art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), gdyż do dnia wejścia w życie tej ustawy, do dnia 01 stycznia 1999 r. udowodnił 21 lat, 1 miesiąc i 11 dzień okresów składkowych i nieskładkowych wobec wymaganych co najmniej 25 lat takich okresów. Jednocześnie organ rentowy nie uznał do stażu pracy ogółem okresu pracy ubezpieczonego w gospodarstwie rolnym gdyż w tym okresie uczęszczał do szkoły położonej w innej miejscowości i w związku z tym nie była to praca w gospodarstwie rolnym. Poza tym, według ustaleń wymienionej decyzji, na dzień 01 stycznia 1999 r. ubezpieczony nie udowodnił żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach wobec wymaganych 15 lat. Wymieniony organ nie uwzględnił do stażu szczególnego okresów zatrudnienia od 12 września 1975 r. do 05 czerwca 1976 r. w (...), od 23 sierpnia 1976 r. do 06 lipca 1988 r. w Przedsiębiorstwie (...) we W. oraz od 11 lipca 1988 r. do 01 sierpnia 1989 r., od 01 grudnia 1991 r. do 31 grudnia 1993 r. w (...) S.A. Z.

W odwołaniu od powyższej decyzji W. M. podał, iż (...) i (...) są zakładami przemysłu ciężkiego. W (...) wykonywał pracę spawacza. W odniesieniu do okresu pracy w gospodarstwie rolnym o łącznej powierzchni 0,87 ha wskazał, iż godzenie pracy z nauką było dla niego bardzo trudne, ale dawał radę.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. M., ur. (...) w postępowaniu przed organem rentowym niespornie udokumentował łącznie 21 lat, 1 miesiąc i 11 dzień okresów składkowych i nieskładkowych. Według ustaleń zaskarżonej decyzji nie udowodnił żadnego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, zaś w świetle decyzji z dnia 12 stycznia 2015 r. udokumentował 11 lat 10 miesięcy i 15 dni takich okresów. Wymieniony organ nie uwzględnił do stażu szczególnego okresów zatrudnienia od 12 września 1975 r. do 05 czerwca 1976 r. w (...), oraz od 11 lipca 1988 r. do 01 sierpnia 1989 r., od 01 grudnia 1991 r. do 31 grudnia 1993 r. w (...) S.A. Z..

(n i e s p o r n e)

W ewidencji gruntów i budynków prowadzonej dla powiatu g. J. S. figuruje od roku 1960 jako właścicielka działek rolnych nr (...) o łącznej powierzchni 0,87 ha, położonych we wsi K., gmina K..

d o w ó d: zaświadczenie, k. 5 (zał. do wniosku z 20 października 2014 r.).

W. M. był zameldowany na pobyt stały pod adresem K. (...) w okresie od 03 sierpnia 1953 r. do 10 maja 2002 r.

d o w ó d: poświadczenie zameldowania k. 8 (zał. do wniosku z 20 października 2014 r.)

W gospodarstwie domowym wnioskodawca zamieszkiwał wraz z jego ciotką J. S., jego matką, ojczymem, babcią Z. oraz młodszym od niego rodzeństwem, A. i S.. Ciotka J., starsza od matki wnioskodawcy o około 5 lat, pracowała w szkole jako sprzątająca, ojczym pracował w cegielni, matka pracowała w jednostce wojskowej jako kucharka.

dowód: zeznania świadków: M. P., k. 30, e-protokół: 00:14:00-00:24:00,

Z. O., k. 30, e-protokół: 00:25:00-00:35:00,

wyjaśnienia wnioskodawcy, k. 30, e-protokół: 00:36:00-00:45:00.

W okresie do 20 czerwca 1973 r. wnioskodawca uczęszczał do trzyletniej, (...) szkoły zawodowej (...) w G., w zawodzie ślusarz.

d o w ó d: wyjaśnienia wnioskodawcy, k. 30, e-protokół: 00:36:00-00:45:00,

odpis świadectwa ukończenia szkoły, w aktach osobowych z okresu zatrudnienia

Sąd zważył co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W sprawie bezspornymi były fakty wskazujące na to, że na dzień 01.01.1999 r. wnioskodawca wykazał 21 lat, 1 miesiąc i 11 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W dacie wydania zaskarżonej decyzji miał skończony wiek 60 lat oraz nie był członkiem OFE.

Sporną kwestią wymagają ustalenia Sądu było natomiast to, czy wnioskodawca posiadał nadto wymagane co najmniej 25 lat pracy okresów składkowych i nieskładkowych oraz 15 lat okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczony nie spełnił powyższych warunków bowiem według stanu na dzień 01 stycznia 1999 r. wykazał 21 lat, 1 miesiąc i 11 dni okresów składkowych i nieskładkowych oraz wykazał 11 lat, 10 miesięcy i 15 dni okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Z przyczyn wskazanych w zaskarżonej decyzji, oraz decyzji z dnia 12 stycznia 2015 r., organ rentowy nie uznał wskazanych w niej okresu pracy w gospodarstwie rolnym oraz nie uznał za wykonywaną w szczególnych warunkach okresów jego zatrudnienia od 12 września 1975 r. do 05 czerwca 1976 r. w (...), oraz od 11 lipca 1988 r. do 01 sierpnia 1989 r. i od 01 grudnia 1991 r. do 31 grudnia 1993 r. w (...) S.A. Z..

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również, traktowane jak okres składkowy, przypadające przed dniem 01 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

W świetle zebranego w sprawie materiału w ocenie Sądu wnioskodawca nie wykonywał w spornym okresie, stale w wymiarze nie mniejszym niż 4 godziny na dobę, pracy w gospodarstwie rolnym. Zebrany w sprawie materiał wskazuje na to, że gospodarstwo ciotki wnioskodawcy było niewielkie; zaledwie 0,87 ha, i nie stanowiło podstawy utrzymania jego rodziny. Spośród zamieszkujących gospodarstwo czterech wówczas dorosłych osób, zawodowo pracowali matka wnioskodawcy, jego ojczym i ciotka J.. W gospodarstwie zamieszkiwała ponadto jeszcze babcia ubezpieczonego Z.. Skoro zatem w obejmującym zaledwie 0, 87 ha gospodarstwie były stale cztery dorosłe osoby, nie zachodziła potrzeba stałej jego w nim pracy. Ciotka W. M. pracę sprzątającej w szkole wykonywała po południu. W gospodarstwie stale przebywała jeszcze jego babcia. To zapewne więc przede wszystkim one wykonywały poranne prace związane z obrządkiem inwentarza. Po południu czasem do pracy w gospodarstwie dysponowali matka ubezpieczonego i jego ojczym, zapewne również przy udziale babci. To oni więc wykonywali w tym czasie niezbędne prace w gospodarstwie. W tych okolicznościach uzasadniona w przekonaniu jest ocena, że ubezpieczony co najwyżej pomagał w wykonywaniu niektórych prac w gospodarstwie, jednak nie stale oraz czynił to w wymiarze niższym od połowy wymiaru czasu pracy. Z całą pewnością nie wykonywał stałej pracy w gospodarstwie, w okresie uczęszczania do szkoły w G. gdyż ze wskazanych wyżej przyczyn nie było ku temu obiektywnej potrzeby.

Zasadnie więc w przekonaniu Sądu organ rentowy nie uwzględnił okresu pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym i z tego względu oparta na ustaleniu, że ubezpieczony nie posiada wymaganego na dzień 01 stycznia 1999 r. okresu składkowego i nieskładkowego odmowa przyznania emerytury jest uzasadniona.

Skoro zatem W. M. nie spełnia przesłanki określonej art. 184 ust. 1 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach, bezprzedmiotowe są rozważania w zakresie udokumentowania wymaganego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Niezależnie bowiem od dokonanej w tym przedmiocie oceny, ze względu na brak wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, prawo do świadczenia ubezpieczonemu nie przysługuje.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.