Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny – Okręgowy w T. Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – SSO Alina Basińska

Protokolant: sekr. sądowy Anna Chuchnowska

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. w Tarnobrzegu

na rozprawie

sprawy J. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek J. Ś.

od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 14 czerwca 2012 r. nr (...)

oddala odwołanie.-

Sygn. akt III. U. 886/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14.06.2012r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. po rozpoznaniu wniosku J. Ś. z dnia 28.03.2012r. odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury w obniżonym wieku. Jako podstawę decyzji organ rentowy wskazał ustawę z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz. 1227) oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8 poz.43 ze zm.)

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że zgodnie z art. 184
w/w ustawy prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu
po dniu 31.12.1948 r., jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek 60 lat,

- nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego,

- w dniu wejścia w życie przepisów ustawy emerytalnej, tj. 01.01.1999r. osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat dla mężczyzn, w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat.

Organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie udowodnił co najmniej 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. ZUS nie uznał okresu zatrudnienia od dnia 02.11.1968r. do dnia 06.02.1969r. w (...)Poczta Polska” Rejonowy Urząd Pocztowy w R. z uwagi na brak informacji czy praca ta była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na zajmowanym stanowisku oraz z braku powołania zarządzenia resortowego, a także nie uznał okresu zatrudnienia od dnia 01.05.1972r. do dnia 17.05.1976r. z wyłączeniem służby wojskowej od dnia 27.04.1973r. do dnia 14.03.1975r. oraz zatrudnienia od dnia 06.08.1970r. do dnia 30.04.1972r. w Wytwórni (...) S. A. jako pracy w warunkach szczególnych, ze względu na to, że w przedłożonym świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach było podane niezgodne stanowisko pracy z zarządzeniem resortowym.

Przyjęto za udowodniony na dzień 01.01.1999r. ogólny staż pracy
w wymiarze 27 lat, 8 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył wnioskodawca twierdząc, że jest dla niego krzywdząca. Podał, że wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę w szczególnych warunkach przy obsłudze urządzeń do mechanicznego rozdrabniania drewna od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C..

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 25.07.2012r. organ rentowy podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie odwołania. Organ rentowy podniósł, że wnioskodawca ukończył obniżony wiek emerytalny tj. 60 lat, udowodnił 27 lat, 8 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych, nie należy do OFE, jednak odwołujący się nie udowodnił 15 letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Nadto organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie przedłożył żadnych dowodów potwierdzających wykonywanie pracy w szczególnych warunkach w okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C., w szczególności świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, stanowiącego podstawę do zaliczenia okresu pracy w warunkach szczególnych w postępowaniu dotyczącym ustalenia uprawnień emerytalnych.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił i zważył, co następuje:

Wnioskodawca J. Ś. urodził się w dniu (...) Na dzień 01.01.1999r. udowodnił ogólny staż pracy w wymiarze 27 lat, 8 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych i jest to okoliczność bezsporna. Ponadto bezsporne jest, że wnioskodawca nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

Przedmiotem sporu jest okres zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C. od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. na stanowisku operatora piły taśmowej i trakowego. Organ rentowy tego okresu nie zaliczył do pracy w warunkach szczególnych, ze względu na to, że nie przedłożył żadnych dowodów potwierdzających wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, w szczególności świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

W okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. wnioskodawca zatrudniony był w P. Zakład (...) w C. na stanowisku operatora piły taśmowej i trakowego. W tym czasie odwołujący przebywał na urlopie bezpłatnym od dnia 05.07.1990r. do dnia 30.04.1991r. i od dnia 01.07.1993r. do dnia 31.07.1993r. Wnioskodawca od początku zatrudnienia pracował na stanowisku operatora piły taśmowej do ukończenia kursu na trakowego traków pionowych. Od dnia 30.03.1988r. odwołujący został przeniesiony na stanowisko trakowego, na którym pozostał do końca zatrudnienia. Do obowiązków wnioskodawcy należało obsługa traka, która rozdzielała kłody na elementy tj. deski, bale, oflisy/oszwary. W czasie urlopu bezpłatnego odwołujący wyjechał do pracy w Niemczech, gdzie wykonywał taką samą pracę trakowego.

Razem z wnioskodawcą w Zakładach (...) w C. pracowali świadkowie: J. M., A. J..

Świadek J. M. pracował w Zakładach (...) w C. od roku 1979 do likwidacji zakładu na stanowisku kierowcy ciągnika przez pół roku, a później jako pomocnik trakowego. Zeznał, że wnioskodawca pracował jako operator piły taśmowej, a później jako trakowy. Wskazał, że praca odwołującego polegała na obsłudze traka. Wyjaśnił, że w pierwszej kolejności przychodziły kloce drewna na taśmie, były wpuszczane mechanicznie na trak. Dodał, że po obróbce przez trak powstawały deski, krawędziaki i kantówki. Świadek podniósł, że obowiązkiem wnioskodawcy było także założenie pił do traka. Zeznał, że wnioskodawca wykonywał taką prace stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Wskazał, że później odwołujący był operatorem piły taśmowej i wtedy jego praca polegała na obsłudze piły taśmowej świadek był jego pomocnikiem. Wyjaśnił, że klocki przychodziły na taśmie, a piła cięła klocki na deski i bale.

Świadek A. J. pracował w latach 1975 – 1995 w Zakładach (...) w C. na stanowisku trakowego i jako ostrzarza pił. Świadek zeznał, że razem z wnioskodawcą pracowali na różnych zmianach ale pracowali na tej samej maszynie. Wskazał, że przez pewien okres czasu wnioskodawca i świadek wykonywali taką samą pracę trakowego. Dodał, że praca ta polegała na obsługiwania traków pionowych. Wyjaśnił, że trak przecinał kłody drewniane podawane taśmą na deski, bale, pozostawały troty i zrzyny. Zeznał, że odwołujący wykonywał pracę trakowego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Świadek podniósł, że odwołujący później pracował jako operator piły taśmowej tj. przecinał kłody na pojedyncze deski, bale i zrzyny. Dodał, że taką pracę wnioskodawca wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Świadek poinformował, że Zakład (...) w C. wydał mu świadectwo pracy w warunkach szczególnych.

(dowód: akta organu rentowego dotyczące wnioskodawcy, akta osobowe wnioskodawcy, zeznania świadków: J. M. E-protokół z 07.02.2013r., A. J. E-protokół z 07.02.2013r., dowód z przesłuchania wnioskodawcy w trybie art. 299 kpc E-protokół z dnia 03.12.2013r.).

Zgodnie z treścią art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. z 2009r. Nr 153 poz. 1227) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 1 stycznia 1999r.) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Do 31.12.2012r. warunkiem koniecznym było również rozwiązanie stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Okres składkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy wynosi dla mężczyzny 25 lat. Odnośnie natomiast przepisów dotychczasowych, które regulowały prawo do nabycia świadczenia emerytalnego przez mężczyznę w wieku niższym niż 65 lat w związku z wykonywaniem zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, te przepisy to przede wszystkim Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) i wydane na jego podstawie przepisy resortowe tj. zarządzenia Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r.(Dz. Urz. (...) Nr 2, poz.4).

Zgodnie z § 3 i § 4 ust. 1 Rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia.

Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeśli spełni łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet 60 lat dla mężczyzn

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy
w szczególnych warunkach.

Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy (§ 2 pkt. 1 Rozporządzenia....).

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że wnioskodawca w dniu 15.11.2011r. ukończył 60 rok życia, na dzień 01.01.1999r. wykazał ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, nie przystępował do OFE. Spór dotyczy natomiast kwestii czy co najmniej 15 lat pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych przed 01.01.1999r.

W ocenie Sądu, wyniki przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego pozwalają na pozytywną odpowiedź na tak postawione zagadnienie.

Sąd na rozprawie w dniu 07.03.2013r. postanowił dopuścić dowód z opinii uzupełniającej biegłego z zakresu bhp na okoliczność charakteru pracy wnioskodawcy w okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. podczas zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C..

Biegły w opinii z dnia 05.05.2013r. odpowiadając na pytanie Sądu stwierdził, iż praca wnioskodawcy w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C. w okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. nie była pracą w szczególnych warunkach.

Uzasadniając podał, że w czasie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C. w okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. pracował na stanowiskach kolejno: operatora piły taśmowej od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.12.1992r., trakowego od dnia 01.01.1992r. do dnia 31.07.1993r. Wskazał, że w przypadku wykonywania prac związanych z obsługą pilarki taśmowej i traka pionowego w rozporządzeniu RM z dnia 07.02.1983r. znajdują się w wykazie A, dział IV – W leśnictwie, przemyśle drzewnym i papierowym pozycja 3 obsługa urządzeń do mechanicznego rozdrabniania drewna (produkcja rębków). Nadto podał, że wydane w oparciu o w/w rozporządzenie zarządzenie nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. w sprawie stanowisk pracy na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, szczegółowo wymienia stanowiska zaliczane do pracy w szczególnych warunkach: rębaka drewna, operatora urządzeń rębalni drewna, operatora urządzeń ścieralni drewna, operatora korowarek, strugacza ręcznego korowacza. Biegły wyjaśnił, że wnioskodawca w tartaku obsługując piłę taśmową i trak realizował proces technologiczny polegający na przerabianiu drewna okrągłego na tarcicę poprzez rozpiłowywanie go (inaczej: przecieranie) za pomocą urządzenia technicznego – traka i piły taśmowej. Biegły stwierdził, że w przypadku pracy odwołującego nie można mówić o stałej obsłudze urządzeń do mechanicznego rozdrabniania drewna (produkcji rębków), ze względu na to, że zrzyny stanowiące odpady z cięcia kłód drewna na deski i inne elementy były w zakładzie przerabiane w rębaku na rębki, a wnioskodawca nie obsługiwał takiego urządzenia. Dodał, że odwołujący nie obsługiwał też urządzeń ścieralni drewna tj. urządzeń do produkcji ścieru drzewnego z papierówki, nie obsługiwał korowarek i nie pracował jako strugacz ręczny – korowacz, które to prace przy przerobie drewna są pracami w szczególnych warunkach.

(dowód: opinia biegłego z zakresu BHP k. 55-59).

Odpis opinii został doręczony stronom przed terminem rozprawy
z zakreśleniem 7 dniowego terminu do zgłoszenia ewentualnych wniosków dowodowych i zastrzeżeń do tej opinii, pod rygorem pominięcia zgłoszonych
w terminie późniejszym.

Zarzuty do opinii biegłego BHP z dnia 05.05.2013r. wniósł wnioskodawca w dniu 22.05.2013r., co do twierdzenia, iż praca wnioskodawcy może nie być kwalifikowana jako praca w warunkach szczególnych. Ponadto odwołujący wnosił o dopuszczenie przez Sąd dowodu z dodatkowej opinii biegłego z dziedziny BHP. Wnioskodawca wskazał, że biegły w swojej opinii uznał za wiążące zarządzenie nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej, które jedynie podaje wykazy stanowisk jedynie informacyjnie. Dodał, akty tego rodzaju nie mogą kształtować sytuacji prawnej podmiotu spoza układu organizacyjnego podległego organowi wydającemu dany akt, ani stanowić podstawy decyzji. Wyjaśnił, że przedmiotowe Zarządzenie należy rozpatrywać wyłącznie pomocniczo, a także w żadnej mierze nie może być ono stosowane pierwszorzędnie w stosunku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Biegły z zakresu BHP w opinii uzupełniającej z dnia 07.09.2013r. odpowiadając na zarzuty organu rentowego z dnia 22.05.2013r. wskazał, że podtrzymuje w całości opinię wydaną w dniu 05.05.2013r. co do kwalifikacji pracy wnioskodawcy na stanowiskach operatora piły taśmowej i trakowego w okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. w Zakładzie (...) w C.. Podał, że mimo, iż zapisy zarządzenia są obecnie stosowane pomocniczo, to jednak stanowią wykładnię ogólnych zapisów rozporządzenia i przy kwalifikacji danej pracy do pracy w warunkach szczególnych nie mogą zostać pominięte. Biegły podniósł, że w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie pracował na żadnym ze stanowisk wymienionych w zarządzeniu nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r., a pracy operatora pilarki taśmowej i pracy trakowego nie można utożsamiać ze stanowiskami wymienionymi w/w zarządzeniu. Biegły dodał, że praca wnioskodawcy nie może być uznana za pracę w warunkach szczególnych, gdyż nie jest wymieniona w wykazie takich prac i nie mieści się w wymienionych w wykazie pojęciach. Następnie wyjaśnił, że czym innym jest obsługa pilarki taśmowej czy traka ramowego, a czym innym jest obsługa rębaka, a także inne są też zasady działania pilarki taśmowej czy traka, a inne rębaka również inne są produkty tych operacji. Dodał, że rębak jest maszyną do rozdrabniania kawałków drewna lub gałęzi w wyniku udarowego działania noży, a także maszyna posiada bądź wirującą tarczę z nożami w jednej płaszczyźnie, bądź układ bijakowy oparty na walcu z nożami. Wyjaśnił, że rębak rozdrabnia poprzez udarowe działanie na surowiec w wyniku czego powstają rębki tj. cząstki drewna o wymiarach mieszczących się w granicach od kilku do kilkunastu milimetrów, powstające w wyniku rozdrabniania drewna za pomocą maszyn zrębkujących. Biegły podniósł, że pilarki, traki i inne obrabiarki do drewna działają zaś na innej zasadzie, narzędzie z ostrzami wykonując ruch obrotowy lub liniowy i rozpiłowuje drewno w procesie skrawania (inaczej: przecierania, przeżyna, tnie, a nie rozdrabniania) w wyniku czego powstają konkretne wyroby tj. deski i odpady w postaci trocin. Dodał, że nie można też zakwalifikować pracy wnioskodawcy do pojęcia pracy operatora urządzeń ścieralni drewna. Wskazał, że w zakładzie pracy wnioskodawcy nie było ścieralni drewna.

(dowód: opinia uzupełniająca biegłego z zakresu BHP k. 67-70).

Odpis opinii został doręczony stronom przed terminem rozprawy
z zakreśleniem 7 dniowego terminu do zgłoszenia ewentualnych wniosków dowodowych i zastrzeżeń do tej opinii, pod rygorem pominięcia zgłoszonych
w terminie późniejszym.

Sąd na rozprawie w dniu 07.11.2013r. postanowił dopuścić dowód z ustnej opinii uzupełniającej biegłego z zakresu bhp na okoliczność charakteru pracy wnioskodawcy w okresie od dnia 01.12.1976r. do dnia 31.07.1993r. podczas zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w P., Zakład (...) w C..

Biegły K. S. na rozprawie w dniu 03.12.2013r. podtrzymał w całości opinie główną z dnia 05.05.2013r. i uzupełniającą z dnia 07.09.2013r. Biegły zeznał, że mechaniczne rozdrabnianie drewna, rżnięcie drewna, przecieranie, cięcie i przecinanie drewna ma inny charakter niż rozdrabnianie. Wskazał, że przy mechanicznym rozdrabnianiu drewna ustawodawca rozumie rębaki, korowarki i urządzenia ścieralni drewna związane z produkcją rębków. Dodał, że rębki są to wytworzone drobne kawałki drewna o wymiarach większych niż trociny, które służą do produkcji płyt pilśniowych, płyt wiórowych, paździerzowych. Podniósł, że stanowiska takiego jak operatora piły czy trakowego nie ma w zarządzeniu resortowym, a biegły nie może rozszerzać interpretacji przepisów. Wyjaśnił też, że w wytwarzaniu rębków przetwarzana jest kłoda w rębki, a przy pracy na traku lub pilarce jest wytwarzany konkretny produkt jak krokwa, deska, kantówka, a produktem ubocznym są trociny.

(dowód: zeznanie biegłego z zakresu BHP K. S. E-protokół z 03.12.2013r.).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. oraz zarządzenia
nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r. zawierają wykaz stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do emerytury.

Tym samym o tym czy praca wykonywana przez pracownika może być zaliczona do pracy w warunkach szczególnych decyduje fakt umieszczenia danego stanowiska pracy w tych wykazach. Nadto musi być to praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zgodnie zaś z wykazem A w/w rozporządzenia do prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego zalicza się w dziale VI pod pozycją 3 obsługa urządzeń do mechanicznego rozdrabniania drewna (produkcja rębków).

Sąd zważył, że zgodnie z przepisem cyt. art. 233. § 1 kpc Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Sąd uznał za wiarygodne przeprowadzone w sprawie dowody w postaci opinii, opinii uzupełniającej, ustnej opinii uzupełniającej biegłego z zakresu BHP oraz zgromadzonych dokumentów zalegających w aktach osobowych J. Ś..

W oparciu o akta osobowe wnioskodawcy, jego zeznania oraz zeznania świadków biegły z zakresu bhp odniósł się do czynności wykonywanych przez wnioskodawcę w spornym okresie jako operatora piły taśmowej, operatora traka i przy uwzględnieniu ich charakteru, warunków w jakim pracował dokonał specyfikacji stanowiska pracy wnioskodawcy oraz stwierdził czy może być ono zakwalifikowane jako praca w warunkach szczególnych.

Opinię, opinię uzupełniającą, ustną opinię uzupełniającą biegłego Sąd uznał za rzetelną i fachową. Została sporządzona przez specjalistę z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, jest wyczerpująca, spójna oraz pozbawiona wewnętrznych sprzeczności, a ponadto odpowiada na wszystkie pytania postawione przez Sąd i szczegółowo odnosi się spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy.

Należy zwrócić uwagę, iż świadkowie J. M. i A. J. byli współpracownikami wnioskodawcy, a tym samym mają najpełniejszą wiedzę na temat rodzaju pracy i zakresu czynności odwołującego się. Zeznania ich zaś są logiczne, konsekwentne oraz wyczerpujące.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż wnioskodawca w okresie od dnia 01.12.1976r. do 31.07.1993r. nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach.

Należy wskazać, że biegły wydając opinię, opinię uzupełniającą i ustną opinie uzupełniającą wskazał, że praca trakowego (praca wnioskodawcy) nie należy do procesu rozdrabniania i produkcji zrębków, tylko do procesu przecierania przeżynania, cięcia drewna. Nadto przepisy zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31.03.1988r., które stosuje się pomocniczo wskazuje jakie stanowiska mogą być rozpatrywane przy ocenie pracy w warunkach szczególnych tj. wykaz A, dział VI poz. 3 mówi o: rękbowym drewna, operatorze urządzeń rębalni drewna, operatorze urządzeń ścieralni drewna, operatorze korowarek, strugaczu ręcznym – korowaczu. Zauważyć należy, iż nie występują tam takie stanowiska jak trakowy czy operator piły taśmowej. W ocenie Sądu trakowy i operator piły taśmowej nie są pracami w warunkach szczególnych, ze względu na to, że są to prace przy cięciu a nie rozdrabnianiu (produkcji rębków). W rozporządzenie Radu Ministrów z dnia 07.02.1983r. znajduje się zapis, który wskazuje że rozdrabnianie (produkcja rąbków) jest pracą w warunkach szczególnych tj. w wykazie A, dział VI, poz. 3 „obsługa urządzeń do mechanicznego rozdrabniania drewna (produkcja rębków)”.

Reasumując wnioskodawca nie spełnił przesłanki z art. 184 ustawy emerytalno-rentowej tj. nie udowodnił 15 letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie przepisu art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł o oddaleniu odwołania.