Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 171/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Kilczewska

Sędziowie: SSO Grzegorz Szepelak

SSR del do SO Agata Chmielnikowska (spr.)

Protokolant : Jowita Sierańska

przy udziale Tomasza Fedyka Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015r.

sprawy J. B.

oskarżonego z art. 226 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

z dnia 17 grudnia 2014 roku sygn. akt II K 34/14

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. B. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat, zaś na podstawie art. 73 § 1 kk w okresie próby oddaje oskarżonego pod dozór kuratora;

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

sygn. akt: IVKa 171/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia (sygnatura akt: IIK 34/14) uznał oskarżonego J. B. za winnego popełnienia czynu stypizowanego w przepisie art. 226 § 1 k.k., za który wymierzył oskarżonemu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczył, na podstawie art. 63 § 1 k.k., oskarżonemu okres zatrzymania, a na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku, Sąd Rejonowy, ustalając stan faktyczny w sprawie, oparł się na zgromadzonym w toku postępowania materiale dowodowym w postaci zeznań świadków A. W., A. D. i W. P., a częściowo i na wyjaśnieniach oskarżonego, oraz w postaci danych o karalności i danych z wywiadu środowiskowego.

W oparciu o wskazany wyżej materiał dowodowy, Sąd Orzekający ustalił, że oskarżony w dniu 23 grudnia 2013 roku, we W., znieważył funkcjonariuszy policji, podczas i w związku z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych, tj. czynności zatrzymania oskarżonego.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył, wniesioną apelacją, oskarżony J. B..

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił, jak wynika to z treści odwołania, niezasadne przypisanie mu sprawstwa przestępstwa z art. 226 § 1 k.k., podczas gdy to nie on, a zatrzymujący go funkcjonariusze zachowali się niestosownie, a wręcz naruszyli jego nietykalność cielesną.

Powołując się na powyższe oskarżony wniósł o zmianę wyroku poprzez uniewinnienie go od popełnienia przypisanego mu przez Sąd I-ej Instancji czynu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako zwrócona przeciwko całości orzeczenia zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd Okręgowy, uznał, co do zasady, orzeczenie Sądu I-ej Instancji, w zakresie ustalenia winy i sprawstwa oskarżonego, za trafne.

Zdaniem Sądu Okręgowego, dokonana przez Sąd I-ej Instancji ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego, nie wykracza poza granice zasady swobodnej oceny dowodów, określonej w przepisie w art. 7 k.p.k.

Ustalając stan faktyczny w sprawie, Sąd Rejonowy, jak to wynika z uzasadnienia wyroku, oparł się na zeznaniach świadków A. W., A. D. oraz W. P. i wyjaśnił powody dla których uznał je za wiarygodne. Sąd Okręgowy ocenił dokonaną przez Sąd Orzekający analizę materiału dowodowego za logiczną i zgodną z zasadami doświadczenia życiowego.

Nie budzi również, zdaniem Sądu Okręgowego, zastrzeżeń z punktu widzenia normy zawartej w przepisie art. 7 k.p.k., dokonana przez Sąd Rejonowy ocena wiarygodności zmiennych wyjaśnień oskarżonego. Warto w tym miejscu też podkreślić, że Sąd I-ej Instancji nie zaniechał weryfikacji przyjętej w postępowaniu sądowym przez oskarżonego linii obrony, przeprowadzając dowód z zeznań świadka W. P. na okoliczność warunków w jakich J. B. składał wyjaśnienia w toku postępowania przygotowawczego.

Dlatego też, apelację w części zwróconej przeciwko orzeczeniu o winie Sąd Odwoławczy uznał za nieuzasadnioną.

Za zasadne natomiast Sąd Okręgowy uznał, w świetle całokształtu okoliczności podmiotowo-przedmiotowych niniejszej sprawy, zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej mu przez Sąd I-ej Instancji kary pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu Odwoławczego, wymierzenie kary pozbawienia wolności z jednoczesnym warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jest wystarczające dla osiągnięcia celu wychowawczo-zapobiegawczego oddziaływania wobec oskarżonego.

Orzeczona przez Sąd Rejonowy kara pozbawienia wolności, bez zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia jej wykonania, jest rażąco niewspółmierna, w świetle dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 k.k. Za taką oceną przemawia dodatkowo fakt podjęcia pracy przez oskarżonego, jak i realizacja ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego, a co wskazuje, zdaniem Sadu Odwoławczego, że J. B. będzie w przyszłości przestrzegał porządku prawnego.

Z tych też względów, Sąd Okręgowego orzekł o zmianie wyroku Sądu Rejonowego, zawieszając warunkowo wykonanie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności, na okres 4 lat próby, w czasie trwania którego to okresu oddał oskarżonego pod dozór kuratora. Zdaniem Sądu Okręgowego, wskazany w części dyspozytywnej wyroku okres próby jest niezbędny dla kontroli postępowania oskarżonego, z uwagi na jego uprzedni tryb życia, jak i celowe, z tego względu, jest dozorowanie oskarżonego w czasie próby przez uprawniony do tego podmiot.

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w pkt I wyroku, w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymując w mocy.

Orzeczenie o kosztach oparto na treści art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

IV Ka 171/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE