Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie V Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca SSR Daria Wojciechowska

Protokolant: Edyta Walaśkiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 17 września 2014 r., 29 października 2014 r., 10 grudnia 2014 r., 4 lutego 2015 r., 27 lutego 2015 r., 23 marca 2015 r., 30 marca 2015 r., 22 kwietnia 2015 r. i 28 kwietnia 2015 r.,

sprawy J. H. s. W. i A. z domu B. ur. (...) w D.

obwinionego o to, że:

w okresie od kwietnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. jako członek zarządu spółki (...) sp. z o.o. nie dopełnił obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w przewidzianym przepisami terminie w łącznej kwocie 61.242,98 zł. wraz z odsetkami liczonymi na dzień 21 maja 2013 r.

tj. o czyn z

-

art. 193 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. nr 164 poz. 1027 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o świadczeniach zdrowotnych

-

art. 98 ust. 1 pkt 1 a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 205 poz. 1585 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o sus

-

art. 122 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69 poz. 415 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o promocji zatrudnienia

orzeka

I.  Obwinionego J. H. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów.

II.  Koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt V W 2471/13

UZASADNIENIE

J. H. został obwiniony o to, że w okresie od kwietnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. jako członek zarządu spółki (...) sp. z o.o. nie dopełnił obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w przewidzianym przepisami terminie w łącznej kwocie 61.242,98 zł. wraz z odsetkami liczonymi na dzień 21 maja 2013 r.

tj. o czyn z:

- art. 193 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. nr 164 poz. 1027 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o świadczeniach zdrowotnych

- art. 98 ust. 1 pkt 1 a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 205 poz. 1585 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o sus

- art. 122 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69 poz. 415 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o promocji zatrudnienia

Na podstawie zgromadzonego i ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. H. od dnia 31 października 2005 roku do co najmniej 21 listopada 2013 roku był członkiem zarządu spółki (...) sp. z o.o. J. H. leczy się kardiologicznie. Z uwagi na swoje schorzenia m.in. w terminie od 10 do 27 kwietnia 2012 r. przebywał na pobycie leczniczym w Zakładzie (...) S.A. W dniu 5 września 2013 r. przebywał w Instytucie (...) S. W. w W..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań świadka I. M. /k. 49/, zeznań świadka A. K. /k. 63-64/, zeznań świadka M. G. /k. 140-141/, a także informacji z Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. XII Wydział Gospodarczy /k. 43/, dokumentacji lekarskiej /k. 71-82, 96-99a/, wyciągu z KRS z dnia 27.02.2015 r. /k. 134-139/.

Obwiniony J. H. nie był przesłuchiwany w postępowaniu sądowym, gdyż nie stawił się na żadnym z terminów rozpraw, pomimo prawidłowego zawiadomienia. Nie usprawiedliwiał on również swojej nieobecności. W postępowaniu sądowym reprezentował go obrońca z wyboru. Sąd, uznając, iż osobisty udział obwinionego nie jest niezbędny, przeprowadził wobec J. H. rozprawę zaocznie.

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy zrodził zasadnicze wątpliwości co do tego, aby czyn przypisany obwinionemu J. H. faktycznie popełniono.

Jedynymi dowodami, które mogłyby świadczyć o sprawstwie i winie obwinionego w zakresie przypisanego mu wnioskiem o ukaranie czynu, była dokumentacja w formie wydruków zebrana na k. 3-7. Analizując treść wydruków, które udokumentować miały powstanie zaległości w płatności należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przez spółkę (...) sp. z o.o. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych /k. 3-7/, wskazać należy, iż na powyższych wydrukach nie ma żadnych pieczątek lub podpisów, która pozwoliłyby ustalić autora niniejszej dokumentacji, a także które uwiarygodniałyby, iż powyższa dokumentacja została faktycznie przygotowana przez pracownika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W powyższej dokumentacji występują również zniekształcenia słów, brak jest w niej także polskich liter. Nie wskazano również w oparciu o jakie dane przygotowano wydruk.

Z uwagi na powołane okoliczności, w celu potwierdzenia prawdziwości danych zawartych w wymienionej dokumentacji, a także autentyczności niniejszego dokumentu /k. 3-7/ przesłuchano pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych: świadka I. M., której personalia widnieją w ujawnionej dokumentacji jako autora rozliczeń, a także świadków A. K. i M. G..

Mając na uwadze zeznania złożone przez pracowników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I. M., M. G. i A. K. wskazać należało, iż żadna z przesłuchanych świadków nie przyznała się, iż była autorką wydruku z k. 3-7, który udokumentować miał zaległości w płatności należnych składek przez spółkę (...) sp. z o.o. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Świadek I. M., której nazwisko widnieje na niniejszej dokumentacji zaprzeczyła, aby sporządziła niniejszy wydruk, wskazując, iż rozliczała konta na polecenie M. G., która była pracownikiem działu egzekucji i to na jej polecenie wykonała rozliczenia i prawdopodobnie ona je wydrukowała. Świadek M. G. zaprzeczyła jednak, aby była ona autorką okazanego jej wydruku z k. 3-7 oraz, że ktokolwiek na jej polecenie go sporządził. Natomiast świadek A. K. wskazała, że to I. M. sporządziła niniejszą dokumentację, jednakże uczyniła to jedynie na podstawie okazanego jej wydruku, który jak podała świadek I. M. można było wykonać spoza Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Odnosząc się do powyższej dokumentacji wskazać należy również, iż przesłuchane pracownice Zakładu Ubezpieczeń Społecznych potwierdziły, iż nie spotkały się do tej pory z sytuacją, aby na wydrukach brakowało polskich liter i występowały zniekształcenia słów. /k. 49 zeznań świadka I. M., k. 140-141 zeznań świadka M. G., k. 63-64 zeznania świadka A. K. /

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków I. M., M. G. i A. K. jako spójnym i logicznym oraz zgodnym z doświadczeniem życiowym.

Odnosząc się do omawianej dokumentacji wskazać należy, iż żaden z przesłuchanych świadków nie podał żadnych informacji, które potwierdziłyby wiarygodność w/w dokumentacji w formie wydruków z k. 3-7 oraz prawdziwość danych w nich zawartych. Poza licznymi błędami językowymi, brakiem podpisu oraz pieczątki, wskazać należy również, iż w powyższej dokumentacji nie wskazano również, w oparciu o jakie dane przygotowano wydruk. Powyższy dokument nie mógł zostać uznany za dokument prywatny, gdyż nie został on podpisany. Nie mógł zostać również uznany za dokument urzędowy, gdyż brak jest informacji jaka instytucja i w oparciu o jakie przepisy je wytworzyła. Z uwagi zaś na podaną informację „dane robocze” oraz liczne błędy literowe, podnieść należy, iż wydruk ten może nie stanowić wersji końcowej. Mając na uwadze wskazane okoliczności, Sąd nie dał wiary dokumentacji w postaci wydruków z k. 3-7.

Sąd dał jednocześnie wiarę pozostałym zebranym w sprawie dokumentom w postaci: informacji z Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. XII Wydział Gospodarczy /k. 43/, dokumentacji lekarskiej /k. 71-82, 96-99a/, wyciągu z KRS z dnia 27.02.2015 r. /k. 134-139/.W ocenie Sądu powyższe dowody pozaosobowe ze względu na swój charakter i rzeczowy walor nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności oraz faktu, na którego okoliczność zostały sporządzone oraz ze względu na okoliczności, które same stwierdzały. Żadna ze stron nie kwestionowała przy tym ich zgodności ze stanem faktycznym, zaś Sąd nie znalazł powodów, które podważałyby ich wiarygodność. W związku z powyższym uczynił je podstawą dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych.

Z informacji uzyskanej z Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. (...) /k. 43/, wynika, iż J. H. został wpisany do rejestru przedsiębiorców jako członek zarządu spółki (...) sp. z o.o. zgodnie z wpisem nr 1 z dnia 31 października 2005 r. oraz, że zgodnie z rejestrem przedsiębiorców J. H. nadal, tj. w dniu 21 listopada 2013 r. – czyli w dniu sporządzenia notatki, pełni funkcję członka zarządu w/w spółki. Tym samym analogicznie funkcję tą sprawował w okresie od kwietnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. Z niniejszej notatki nie wynika, aby J. H. w okresie objętym zarzutem pełnił funkcję prezesa zarządu spółki (...) sp. z o.o. Powyższą okoliczność nie potwierdziły również dane uzyskane z KRS, które przedstawiają stan na dzień 27 lutego 2015 r. /k. 134-139/. Z informacji z wyciągu KRS wynika, iż obecnie funkcję członka zarządu spółki (...) sp. z o.o. pełni jedynie I. R..

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, jedynym słusznym w ocenie sądu orzeczeniem w niniejszej sprawie było uniewinnienie J. H. od zarzucanego mu czynu. Żaden z zebranych w sprawie i uznanych za wiarygodnych dowodów nie wykazał, aby czyn przypisany obwinionemu J. H. faktycznie popełniono. W tym stanie rzeczy wszelkie wątpliwości o charakterze nieusuwalnym sąd w niniejszej sprawie poczytał na korzyść obwinionego.

O kosztach postępowania, Sąd orzekł w oparciu o art. 118 § 2 kpw, zgodnie z którym w razie uniewinnienia obwinionego w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel publiczny, ponosi je Skarb Państwa.