Sygn. akt VI Ka 161/13
Dnia 30 kwietnia 2013r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Waldemar Masłowski
Protokolant Jolanta Kopeć
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Zbigniewa Jaworskiego
po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2013r.
sprawy P. L.
oskarżonego z art. 278 § 3 kk
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Lubaniu
z dnia 13 lutego 2013r. sygn. akt II K 663/12
I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego P. L. w pkt II części dyspozytywnej w ten sposób, że zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz W. K. kwotę 100 (stu) złotych w terminie 3 (trzech) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku,
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,
III. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.
P. L. oskarżony był o to, że w dniu 06 października 2012 roku w O. woj. (...) pow. (...), przy ul. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia trzech kratek żeliwnych ściekowych o wymiarach 30 cm x 30 cm o łącznej wartości 300 zł, działając tym samym na szkodę W. K. reprezentowanego przez D. M., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, tj. o czyn z art. 278 § 3 kk.
Sąd Rejonowy w Lubaniu wyrokiem z dnia 13 lutego 2013 r. o sygn. IIK 663/12:
I. uznał oskarżonego P. L. winnym popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. czynu z art. 278 § 3 kk i za to na podstawie art. 278 § 3 kk wymierzył mu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z jednoczesnym obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez Burmistrza O. w wymiarze 30 godzin w skali miesiąca,
II. na podstawie art. 72 § 2 kk w zw. z art. 36 § 2 kk zasądził os oskarżonego P. L. na rzecz pokrzywdzonego W. K. kwotę 300 zł tytułem naprawienia wyrządzonej szkody płatną w terminie 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku,
III. na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ustęp 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie i nie wymierzył mu opłaty.
Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator, który zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, wyrażonego w art. 343 § 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk , mającą wpływ na treść wydanego wyroku, a polegającą na wydaniu w niniejszej sprawie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy, przy jednoczesnym orzeczeniu kary w wymiarze wykraczającym poza treść wniosku prokuratora złożonego na podstawie art. 335 § 1 kpk.
Stawiając powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w jego pkt II, poprzez zasądzenie od oskarżonego P. L. na rzecz pokrzywdzonego W. K. kwoty 100 złotych tytułem naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, płatną w terminie 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku - na podstawie art. 72 § 2 kk w zw. z art. 36 § 2 kk.
Sąd okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja prokuratora jest zasadna.
Oskarżony uzgodnił z prokuratorem karę jak i obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego. Prokurator składając akt oskarżenia złożył również wniosek o wydanie wyroku bez przeprowadzenia rozprawy, zamieszczając w nim wniosek o wymierzenie kary i nałożenie obowiązku naprawienia szkody. Sąd I instancji po przeprowadzeniu posiedzenia orzekł wyrokiem o karze, o jakiej wymierzenie wnosił prokurator, a która uzgodniona była z oskarżonym. Niezgodnie jednak z wnioskiem zasądził od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego na podstawie art. 72 § 2 kk kwotę 300 złotych tytułem naprawienia szkody. Po pierwsze art. 72 § 2 kk nie dawał Sądowi podstawy do zasądzenia na rzecz pokrzywdzonego od oskarżonego jakiejkolwiek kwoty lecz nakazywał nałożenie obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego. Po drugie prokurator wnosił o zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego poprzez uiszczenie kwoty 100 złotych a nie 300 złotych tak jak to orzekł Sąd. W tej sytuacji Sąd odwoławczy zobligowany był na podstawie art. 437 § 2 kpk do zmiany zaskarżonego wyroku w pkt II i zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie na jego rzecz przez oskarżonego kwoty 100 złotych w terminie 3 miesięcy od prawomocności wyroku.
W pozostałej części zaskarżony wyrok jako trafny należało utrzymać w mocy - art. 437 § 1 kpk.
Na podstawie art. 624 § 1 kpk ze względów słuszności zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego, albowiem nie może on ponosić konsekwencji błędu Sądu Rejonowego.