Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. D. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

przy udziale osoby zainteresowanej H. D.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 7 lutego 2014 r.

znak (...)dec. (...)

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 lutego 2014r. znak: (...) (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. stwierdził, iż ubezpieczona M. D. (1) jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą (...) H. D. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 1 maja 2013r. Była to decyzja zmieniająca częściowo wcześniejszą decyzja z 4 lutego 2014r. nr (...), która ustalono, iż M. D. (1) nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu jako pracownik u ww. płatnika składek od 1 maja 2013r. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy wskazał, iż w decyzji z 4 lutego 2014r. błędnie wskazano, iż wnioskodawczyni nie podlega ubezpieczeniom jako pracownik. Prawidłowo powinien być wskazanie, iż nie podlega takim ubezpieczeniom jako osoba współpracująca. W uzasadnieniu powołał się na uzasadnienie decyzji 4 lutego 2014r. Zawierało ono wskazanie, iż brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających, iż wnioskodawczyni wykonywała jakiekolwiek czynności w ramach współpracy z palnikiem składek, ze nie dysponował pełnomocnictwem do występowania w imieniu płatnika w kontaktach z instytucjami i kontrahentami. Podano również, iż sam płatnik składek, prowadzący działalność gospodarczą deklarował na własne ubezpieczenie podstawę wymiaru składek w najniższej wysokości tj. 2 227, 80 zł, zaś na ubezpieczenie żony 5 000 zł. Zdaniem organu rentowego wskazuje to na fakt, iż wnioskodawczyni nie podjęła i nie wykonywała współpracy od dnia 1 maja 2013r. a jej zamiarem było uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Szczególnie, iż (...) ubezpieczona urodziła dziecko i złożyła wniosek o wypłatę zasiłku macierzyńskiego.

Od decyzji z 7 lutego 2014r. odwołanie złożyła M. D. (1) i wniosła o jej zmianę poprzez objęcie jej ubezpieczeniem społecznym od 1 maja 2013r. W uzasadnieniu wskazywała, iż organ rentowy bezzasadnie uznał, iż zgłoszenie jej do ubezpieczenia społecznego od dnia 1 maja 2013r. oraz zadeklarowanie podstawy wymiaru składek w wysokości 5 000 zł miało na celu wyłącznie uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Podkreśliła, iż była osoba współpracującą z osobą prowadząca działalność gospodarczą. Tego nie może, jej zdaniem przekreślać fakt braku materialnych dowodów takiej współpracy. Taka okoliczność mogą potwierdzić inne osoby. Dodała również, iż wbrew zarzutom organu rentowego, nie musiała dysponować dodatkowym pełnomocnictwem, gdyż jako żona H. D. mogła działać w imieniu.

Zainteresowany H. D. poparł stanowisko M. D. (1).

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

H. D. od 6 maja 2008r. prowadzi działalność gospodarcza pod nazwą H. D. (...). Przedmiotem tej działalności jest „realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków”. W związku z tą działalnością H. D. na własne ubezpieczenie deklarował najniższą podstawę wymiaru składek, w okresie objętym sporem była to kwota 2 227, 80 zł. Zatrudniał w tym okresie jednego pracownika M. D. (2). Obsługę księgową i kadrowo-płacową H. D. zlecił B. R. (1)prowadzącą biuro rachunkowo-księgowe w Ś..

M. i H. D. są małżeństwem od 16 lat. Prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Nie zawierali umowy o ograniczeniu lub zniesieniu wspólności majątkowej małżeńskiej. Mają czworo dzieci. M. D. (1) ukończyła w 2005r. Szkołę Policealną (...). Nie pracowała zawodowo. Zajmowała się domem i dziećmi.

W dniu (...) urodziła dziecko.

Wnioskodawczyni nie została upoważniona do podpisywania dokumentów i faktur, do odbioru korespondencji firmy męża.

(bezsporne)

W dniu 7 maja 2013r. H. D. zgłosił do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, wypadkowego i zdrowotnego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego żonę M. D. (1) od dnia 1 maja 2013r. – jako osobę współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Wskazał jako podstawę wymiaru składek kwotę 5 000 zł.

Dowody: akta ubezpieczeniowe.

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawczyni jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.jed. Dz.U.2015.121) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: (…) osoby współpracujące - od dnia rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności

Zaś jak stanowi art. 8 ust. 11 ww. ustawy, za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność (…) uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności.

Niewątpliwie wnioskodawczyni jest małżonką osoby prowadzącej działalność gospodarczą, prowadzi z mężem wspólne gospodarstwo domowe.

Jednak brak jest przesłanek do uznania, iż współpracowała z mężem przy prowadzeniu przez niego działalności gospodarczej. Zasadnie organ rentowy wskazuje, iż brak jest jakichkolwiek materialnych śladów takiej działalności. Wprawdzie świadek B. R. (1)wskazuje, iż wnioskodawczyni przywoziła jej dokumenty z firmy męża, koniczne do różnych rozliczeń, ale stwierdziła, iż nikt nie kwitował odbioru tych dokumentów. Potwierdziła również, iż wnioskodawczyni nie miała żadnych uprawnień do podpisywania jakichkolwiek dokumentów. Wskazała, iż wnioskodawczyni ewentualnie przygotowywała takie dokumenty. Nie wskazała, przy tym jakie dokumenty były sporządzane przez wnioskodawczynię. Dodała również, iż dokumenty te były podpisywane przez płatnika składek. Trudno z tego wywodzić wniosek, że taka aktywność wnioskodawczyni miała charakter współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Podobnie wskazywał świadek P. K.. Zeznał, iż nie zachowały się żadne dokumenty potwierdzające składanie przez wnioskodawczynie zamówień dla firmy prowadzonej przez jej męża. Wskazywał, iż były to często kontakty telefoniczne, mejlowe. Przy czym trudno dać mu wiarę, ze zamówione przez firmę (...) H. D. materiały wydawał osobom, które nie miały umocowania do ich odbioru.

Zeznania tych świadków są zbyt ogólne, nie potwierdzone żadnymi innymi, w szczególności materialnymi dowodami. Trudno bowiem założyć, iż nie zachowały się żadne dokumenty, na podstawie których można by było w sposób chocby pośredni wysnuć wniosek o zakresie aktywności wnioskodawczyni przy prowadzeniu działalności gospodarczej jej męża. Trzeba również mieć na uwadze, iż przed 1 maja 2013r. wnioskodawczyni nie pracowała i nie współdziałała z mężem przy jego działalności gospodarczej. Co sprawiło, iż nie było ona w takiej samej sytuacjo zgłoszona przez niego do ubezpieczenia społecznego jako osoba współpracujaca.

Podjęcie takiej współpracy, polegającej na przygotowywaniu dokumentów i ich przekazywaniu do bura rachunkowego i innych instytucji, odbiorze i przywożeniu materiałów budowlanych – przez kobietę będącą w zaawansowanej ciąży, prowadzącą jednocześnie dom i opiekująca się czwórka dzieci – jest trudne do wykonania i zaakceptowania.

Ponadto należy mieć również na uwadze to, mąż wnioskodawczyni mimo samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, jako podstawę wymiaru składek wskazywał minimalna kwotę.

Te okoliczności wskazują, iż wnioskodawczyni faktycznie nie byłą osoba współpracująca przy prowadzeniu działalności gospodarczej a samo zgłoszenie jej do ubezpieczenia społecznego do 1 maja 2013r. miało na celu wyłącznie uzyskania świadczeń związanych z ciążą i urodzeniem dziecka.

Jak bowiem wskazuje art. 58 § 1 kc, zgodnie z którym czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna. Nieważność jest jedną z form wadliwości czynności prawnej. Zakaz obejścia ustawy sprowadza się do zakazu wywołania pewnego skutku prawnego, który zewnętrznie, formalnie ma cechy nie sprzeciwiające się obowiązującemu prawu.

Takim działaniem było formalne zgłoszenie do ubezpieczenia wnioskodawczyni jako osoby współpracującej. Miało na celu uzyskanie przez nią statusu osoby współpracującej, by móc korzystać z wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, szczególnie świadczeń związanych macierzyństwem. Nie miała ona bowiem zamiaru i w istocie nie uczestniczyła w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Takie obejście prawa przez odwołująca się i płatnika składek nie zasługuje na aprobatę.

Stąd, reasumując, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kodeksu postępowania cywilnego oddalił odwołanie.