Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V . 2 Ka 140/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec (spr.)

Sędziowie: SO Anita Ossak

SR (del.) Katarzyna Gozdawa-Grajewska

Protokolant: Agnieszka Szafoni

w obecności Wandy Ostrowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r.

sprawy: T. W. /W./

syna L. i M.

ur. (...) w R.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 13 stycznia 2015r. sygn. akt II K 713/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt 4 w ten sposób, iż podwyższa wymiar

orzeczonego środka karnego do 2 (dwóch) lat;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt V. 2 Ka 140/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2015 roku Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim sygn. akt II K 713/14 uznał oskarżonego T. W. za winnego tego, że w dniu 26 maja 2014r. ok. godz. 18:10 w W. na ul. (...) w ruchu lądowym kierował samochodem V. (...) nr rej. (...) (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,98 mg/l, 1,01,mg/l, 1,05 mg/l, 1,06 mg/l, 0,97 mg/l, 2,4 ‰ alkoholu w wydychanym powietrzu czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie art. 178a §1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69§1 i §2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat.

Na podstawie art. 71§1 kk orzekł wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych.

Na podstawie art. 42§2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku.

Na podstawie art. 63§2 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 maja 2014r. do dnia 13 stycznia 2015r.

Na podstawie art. 627 kpk i art. 617 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące opłatę w wysokości 220 złotych oraz wydatki w wysokości 270 złotych.

Od wyroku tego apelację wniósł prokurator , który na podstawie art. 425 kpk i art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego T. W..

Powołując się na przepis art. 438 pkt 4 kpk wyrokowi zarzucił:

I.  rażącą niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary wynikająca z niedostatecznego uwzględnienia przy orzekaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze zaledwie 1 roku wysokiego stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu wynikającego z charakteru naruszonych przez niego norm prawnych i stopnia ich naruszenia, a w szczególności okoliczności popełnienia przestępstwa i warunków osobistych sprawcy, co w konsekwencji powoduje, że wymierzona kara biorąc pod uwagę wszystkie jej elementy nie spełnia w stosunku do oskarżonego celów wychowawczych, jak i zapobiegawczych oraz nie realizuje celu społecznego oddziaływania kary i nie czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Podnosząc powyższy zarzut w oparciu o art. 437§2 kpk wniósł o:

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja prokuratora co do zasady zasługiwała na uwzględnienie. Niewątpliwie bowiem orzeczenie przez Sąd meriti środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku czyniło, iż orzeczona kara jawiła się jako rażąco niewspółmierna poprzez swą łagodność. Nie czyniła ona również zadość wymogom prewencji ogólnej oraz szczególnej. Fakt, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu jest okolicznością ważką, acz nie determinującą. W przypadku bowiem determinantów wymiaru środka karego zakazu prowadzenia pojazdów decydujące znaczenie ma waga i doniosłość naruszonych zasada bezpieczeństwa w ruchu drogowym świadczące o konieczności pozbawienia osoby skazanej możliwości prowadzenia pojazdów mechanicznych. W przedmiotowej sprawie bez wątpienia jest to wysoki stopień nietrzeźwości (około 2 promila alkoholu w wydychanym powietrzu). Aczkolwiek sam stan nietrzeźwości świadczy jedynie o wyczerpaniu znamion przestępstwa z art. 178a §1 kk tym niemniej poziom tego stężenia (jako czynnik stopniowany) może, jak w przedmiotowej sprawie świadczyć o wysokim stopniu społecznej szkodliwości oraz wadze naruszonych zasad bezpieczeństwa. W tym kontekście wymiar 1 roku zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, a więc w najniższym ustawowym rozmiarze jawi się jako niewystarczający.

Kolejnym elementem, który wpłynął na konieczność orzeczenia tego środka karnego w większym rozmiarze jest ucieczka z miejsca kolizji, a zatem kolejne naruszenie reguł bezpieczeństwa w ruchu drogowym. W toku rozprawy prokurator zaproponował zmianę zaskarżonego wyroku poprzez podwyższenie wymiaru środka karnego do 2 lat. Na powyższe wyraził zgodę oskarżony. W ocenie Sądu tak wymierzony środek karny sprawi, iż wymierzona kara będzie karą adekwatna do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu, uwzględni wagę naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a nade wszystko spełni swoje cele prewencyjne. Z tych powodów Sąd Odwoławczy zachowując tryb consensualny zmienił zaskarżony wyrok i orzekł jak w części dyspozytywnej.